| 625,1
|
ZArnîven sprach Gâwân |
|
|
| 625,2
|
"frouwe, ich sol ein boten hân." |
| 625,3
|
ein juncfrouwe wart gesant: |
| 625,4
|
diu brâhte einen sarjant, |
| 625,5
|
manlîch, mit zühten wîse, |
| 625,6
|
in sarjandes prîse. |
| 625,7
|
der knappe swuor des einen eit, |
| 625,8
|
er wurbe lieb oder leit, |
| 625,9
|
daz er des niemen dâ |
| 625,10
|
gewüege noch anderswâ, |
| 625,11
|
wan dâ erz werben solte. |
| 625,12
|
er bat daz man im holte |
| 625,13
|
tincten unde permint. |
| 625,14
|
Gâwân des künec Lôtes kint |
| 625,15
|
schreib gefuoge mit der hant. |
| 625,16
|
er enbôt ze Löver in daz lant |
| 625,17
|
Artûse unt des wîbe |
| 625,18
|
dienst von sîme lîbe |
| 625,19
|
mit triwen unverschertet: |
| 625,20
|
und het er prîs behertet, |
| 625,21
|
der wære an werdekeite tôt, |
| 625,22
|
sine hulfen im ze sîner nôt, |
| 625,23
|
daz si beide an triwe dæhten |
| 625,24
|
unt ze Jôflanze bræhten |
| 625,25
|
die massenî mit frouwen schar: |
| 625,26
|
und er kœme ouch selbe gein in dar |
| 625,27
|
durch kampf ûf al sîn êre. |
| 625,28
|
ernbôt in dennoch mêre, |
| 625,29
|
der kampf wære alsô genomn |
| 625,30
|
daz er werdeclîche müese komn. |
|