| 725,1
|
Der künec Brandelidelîn |
|
|
| 725,2
|
saz zuo Ginovêrn der künegîn. |
| 725,3
|
ouch saz der künec Gramoflanz |
| 725,4
|
zuo der diu ir liehten glanz |
| 725,5
|
mit weinen hete begozzen. |
| 725,6
|
daz hete si sîn genozzen: |
| 725,7
|
ern welle unschulde rechen, |
| 725,8
|
sus muoser hin zir sprechen, |
| 725,9
|
sîn dienst nâch minnen bieten. |
| 725,10
|
si kunde ouch sich des nieten, |
| 725,11
|
daz se im dancte umb sîn komn. |
| 725,12
|
ir rede von niemen wart vernomn: |
| 725,13
|
si sâhn ein ander gerne. |
| 725,14
|
swenne ich nu rede gelerne, |
| 725,15
|
sô prüeve ich waz si spræchen dâ, |
| 725,16
|
eintweder nein oder jâ. |
| 725,17
|
Artûs ze Brandelidelîn |
| 725,18
|
sprach "ir habt dem wîbe mîn |
| 725,19
|
iwer mære nu genuoc gesagt." |
| 725,20
|
er fuorte den helt unverzagt |
| 725,21
|
in ein minre gezelt |
| 725,22
|
kurzen wec überz velt. |
| 725,23
|
Gramoflanz saz stille |
| 725,24
|
(daz was Artûss wille), |
| 725,25
|
und ander die gesellen sîn. |
| 725,26
|
dâ gâben frouwen clâren schîn, |
| 725,27
|
daz die rîter wênec dâ verdrôz. |
| 725,28
|
ir kurzewîle was sô grôz, |
| 725,29
|
si möhte ein man noch gerne dolen, |
| 725,30
|
der nâch sorgen freude wolt erholen. |
|