anker stm
[ Lexer ]
[ Lexer-Nachträge ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
anker | ||
14,17 | hêrre pflac mit gernden siten/ ûf sîne kovertiure gesniten/ | anker lieht hermîn:/ dâ nâch muos ouch daz ander sîn,/ ûfme |
14,27 | wâpenroc und kursît:/ ez ist bezzer denne der samît./ hermîn | anker drûf genæt,/ guldîniu seil dran gedræt./ /sîn anker heten |
14,29 | hermîn anker drûf genæt,/ guldîniu seil dran gedræt./ /sîn | anker heten niht bekort/ ganzes lands noch landes ort,/ // dane |
15,5 | last/ in manegiu lant, der werde gast,/ Nâch dem | anker disiu mâl,/ wand er deheiner slahte twâl/ hete ninder noch |
18,9 | zobelbalc:/ der küneginne marschalc/ hetez für einen | anker grôz./ ze sehen in wênic dar verdrôz./ dô muosen sîniu |
23,4 | an. sus hôrt ich sagen,/ daz diu tiwer wæren./ | anker die swæren/ von arâbischem golde/ wârn drûfe alser wolde./ dô |
36,16 | springen./ bekêric swâ manz wider zôch./ sînen | anker ûf dem helme hôch/ man gein der porte füeren sach;/ aldâ |
59,8 | mit grüenen zindâlen:/ ieslîchez hete ein banier,/ drî härmîn | anker dran sô fier/ daz man ir jach für rîcheit./ si wâren lang |
64,29 | sint ouch alle grüene./ ouch hât der helt küene/ Drî härmîn | anker lieht gemâl/ ûf ieslîchen zindâl."/ // /"ist er gezimieret |
68,10 | sarapandratest/ gein sînem halben grîfen tragn./ mîn | anker vaste wirt geslagn/ durch lenden in sîns poinders |
70,22 | den adamas:/ daz was ein helm. dar ûf man bant/ einen | anker, dâ man inne vant/ verwieret edel gesteine,/ grôz, niht ze |
71,3 | prehen,/ daz man sich drinne mohte ersehen./ ein zobelîn | anker drunde./ mir selben ich wol gunde/ des er het an den lîp |
72,8 | die poynder er zetrande,/ immer durch, anderthalben ûz./ dem | anker volgete nâch der strûz./ /Gahmuret stach hinderz |
73,1 | den andern ûz,/ do'r ûfem helme ersach den strûz./ // der | anker kom doch vor an in./ dô stach in hinderz ors dort hin/ der |
79,15 | Lähelîn,/ "sul wir sus entêret sîn?/ daz machet der den | anker treit./ unser entwedr den andern leit/ noch hiute da er |
80,5 | maneger wielt,/ swer vor sîner tjoste hielt,/ "hie kumt der | anker, fîâ fî."/ zegegen kom im gehurtet bî/ ein fürste ûz |
98,26 | unt der sô stach unde sluoc,/ unt der den tiwern | anker truoc/ ûf dem helme lieht gesteinet,/ daz ist den ir dâ |
99,14 | vart./ ich sol mîns vater wâpen tragn:/ sîn lant mîn | anker hât beslagn./ der anker ist ein recken zil:/ den trage und |
99,15 | vater wâpen tragn:/ sîn lant mîn anker hât beslagn./ der | anker ist ein recken zil:/ den trage und nem nu swer der wil./ |
ankers | ||
50,1 | sus mit dir dingen."/ // "da erkant ich niht des | ankers dîn:/ mîner muomen man Gandîn/ hât in gefüeret |
92,12 | mit jâmer sprach er disiu wort./ "wie hât nu mîns | ankers ort/ in riwe ergriffen landes habe!"/ der wâppen |
461,14 | lebendec begrabn./ kunde gotes kraft mit helfe sîn,/ waz | ankers wær diu vreude mîn?/ diu sinket durch der riwe grunt./ ist |