70,1
|
brâhte mit ir minne: |
|
|
70,2
|
diu werde küneginne |
70,3
|
hete aldar nâch im gesant, |
70,4
|
ob er noch wider in daz lant |
70,5
|
wær komen von der heidenschaft. |
70,6
|
des twanc si grôzer liebe kraft. |
70,7
|
Ez wart dâ harte guot getân |
70,8
|
von manegem küenem armman, |
70,9
|
die doch der hœhe gerten niht, |
70,10
|
des der küngîn zil vergiht, |
70,11
|
ir lîbes unde ir lande: |
70,12
|
si gerten anderr phande. |
70,13
|
nu was och Gahmuretes lîp |
70,14
|
in harnasche, dâ sîn wîp |
70,15
|
wart einer suone bî gemant; |
70,16
|
daz ir von Schotten Vridebrant |
70,17
|
ze gebe sande für ir schaden: |
70,18
|
mit strîte heter si verladen. |
70,19
|
ûf erde niht sô guotes was.
|
70,20
|
dô schouwet er den adamas: |
70,21
|
daz was ein helm. dar ûf man bant |
70,22
|
einen anker, dâ man inne vant |
70,23
|
verwieret edel gesteine, |
70,24
|
grôz, niht ze kleine: |
70,25
|
daz was iedoch ein swærer last. |
70,26
|
gezimieret wart der gast. |
70,27
|
wie sîn schilt gehêret sî? |
70,28
|
mit golde von Arâbî |
70,29
|
ein tiweriu bukel drûf geslagn, |
70,30
|
swære, die er muose tragn. |
|