sîn poss_prn [ BMZ ] [ Lexer ] [ Lexer-Nachträge ] [ Findebuch ]

sîm
38,22	och der gehiure/ Gahmuret zer anderen tjost bereit./	sîm sper was daz îser breit/ unt der schaft veste./ aldâ
121,19	im komn:/ zwên ritter heten im genomn/ eine frouwen in	sîm lande./ den helt ez dûhte schande:/ in müete der juncfrouwen
683,7	vil liute sæhe,/ wem man dâ prîses jæhe./ die fürsten ûz	sîm rîche/ mit rîtern werlîche/ wârn dâ und ouch mit frouwen
734,24	des kunde ouch mich betrâgen./ nu bevilh ich sîn gelücke/	sîm herze, der sælden stücke,/ dâ diu vrävel bî der kiusche
758,10	schîn,/ dem ich gelîchez nie gesach."/ Parzivâl zuo	sîm wirte sprach/ "bin ich dîn mâc, daz ist ouch er:/ des
784,24	wert./ /nu wasez ouch zît daz man dâ gaz./ Parzivâl bî	sîm bruoder saz:/ den bat er gesellekeit./ Feirefîz was im al
788,20	freude aldâ entran,/ und der helflîchen stunde/ der vrâge von	sîm munde./ /der künec sich dicke des bewac,/ daz er
799,1	nu kêrt an diemuot iwern sin."/ // /Parzivâl zuo	sîm œheim sprach/ "ich wil si sehen, diech nie gesach/
816,24	Titurel/ het in mit kost erziuget sô./ Parzivâl zuo	sîm bruoder dô/ sprach "wiltu die muomen mîn/ haben, al die
sîme
21,27	an der schumphentiure!/ da begienc der gehiure/ mit	sîme lîbe sölhe tât,/ sine heten vliehens keinen rât./ dar zuo
32,27	ir gelesn./ des bankens muose ein ende wesn./ der gast mit	sîme wirte reit,/ er vant sîn ezzen al bereit./ /Ich muoz iu
41,22	daz in dâ iemen überwant./ ein knappe bôt al sunder bete/	sîme hêrren Gahmurete/ ein sper, dem was der schaft ein rôr:/ dâ
45,7	daz leister durh triuwe:/ doch wart sîn jâmer niuwe/ nâch	sîme hêrren Isenhart./ der burcrâve des innen wart,/ daz er kom.
48,21	dâ hât,/ daz ich im diende, ez wær sîn rât./ der hât von	sîme wîbe/ hie von mîn eines lîbe/ sehs tûsent rîter wol
57,6	sol mir nu riwe mit ir kraft/ immer twingen mînen lîp!/	sîme gote ze êren," sprach daz wîp,/ "ich mich gerne toufen solte/
68,30	rât./ /Ez was dennoch wol mitter tac:/ der hêrre in	sîme gezelte lac./ // dô vriesch der künec von Zazamanc/ daz die
80,23	strît dâ niht mêr bante:/ grôz jâmer in des mante./ mit	sîme sinner bâgte,/ daz er niht dicker frâgte/ Kayleten sîner
105,9	die ritter sprâchen "wiest gewunnen/ mîn hêrre in	sîme harnas,/ sô wol gewâpent sô er was?"/ /swie den knappen jâmer
107,8	wart vil liuten wê./ ein tiwer rubîn ist der stein/ ob	sîme grabe, dâ durch er schein./ uns wart gevolget hie mite:/ ein
126,27	vil bî spotte sint./ tôren kleider sol mîn kint/ ob	sîme liehten lîbe tragn./ wirt er geroufet unt geslagn,/ sô kumt er
139,10	gerne mit im strîten."/ /Dô greif der knappe mære/ zuo	sîme kochære:/ vil scharphiu gabylôt er vant./ er fuort ouch
169,23	ûf den palas,/ aldâ der tisch gedecket was./ der gast ze	sîme wirte saz,/ die spîser ungesmæhet az./ der wirt sprach
173,29	kom der fürste ûf den plân:/ dâ wart mit rîten kunst getân./	sîme gaste er râten gap,/ wierz ors ûzem walap/ // mit sporen
176,17	den ort./ sînen gast hiez er sitzen dort/ zwischen im unt	sîme kinde./ ir blanken hende linde/ muosen snîden, sô der wirt
176,30	pflac man des heldes sidr/ unz an den vierzehenden tac./ bî	sîme herzen kumber lac/ // anders niht wan umbe daz:/ er wolt ê
180,22	dem âbent zôch./ dô kom er an ein wazzer snel:/ daz was von	sîme duzze hel:/ ez gâbn die velse ein ander./ daz reit er
210,8	ûf ein gewâpent kastelân./ daz was geheizen Guverjorz./ von	sîme neven Grîgorz,/ dem künec von Ipotente,/ mit rîcher
231,9	der was doch swarz unde grâ:/ des selben was ein hûbe dâ/ ûf	sîme houbte zwivalt,/ von zobele den man tiure galt./ sinwel
239,24	wol diu klinge sîn/ grôzer wunder urhap./ der wirt ez	sîme gaste gap./ der sprach "hêrre, ich prâhtz in nôt/ in
242,12	vol,/ und ouch ze hove dâ man se sach./ der wirt ze	sîme gaste sprach/ "ich wæn man iu gebettet hât./ sît ir
247,14	gar zerfüeret./ /al schrînde lief der junge man/ wider ze	sîme orse sân./ mit pâgenden worten/ saz er drûf. die porten/ vander
260,21	der blôzen frouwen,/ der erhôrtz und wolde schouwen/ wer bî	sîme wîbe rite./ daz ors warf er mit zornes site/ vaste ûz dem
262,7	trachen als er lebte./ ein ander trache strebte/ ûf	sîme helme gebunden;/ an den selben stunden/ manec guldîn trache
265,5	vor dem ander./ duc Orilus de Lâlander/ streit nâch	sîme gelêrten site./ ich wæne ie man sô vil gestrite./ er hete
280,2	den tac./ // /Welt ir nu hœrn wie Artûs/ von Karidœl ûz	sîme hûs/ und ouch von sîme lande schiet,/ als im diu messenîe
280,3	hœrn wie Artûs/ von Karidœl ûz sîme hûs/ und ouch von	sîme lande schiet,/ als im diu messenîe riet?/ sus reit er mit
291,25	sînem man/ von iwerr kraft hât missetân,/ unt der friunt an	sîme gesellen/ (iwer site kan sich
291,27	hellen),/ unt der man an	sîme hêrren./ frou minne, iu solte werren/ daz ir den lîp der
308,9	dien gesâhen dâ./ ir herzen volge sprâchen jâ,/ gein	sîme lobe sprach niemen nein:/ sô rehte minneclîcher schein./
320,28	buoz,/ dem wirt mîn dienst nimmer schîn./ ich wil bî	sîme hazze sîn:/ swaz hazzes er geleisten mac,/ mîn haz im
328,11	und Zazamanc,/ diu lant sint kreftec, ninder kranc./	sîme rîchtuom glîchet niht/ ân den bâruc, swâ mans giht,/ und âne
339,17	werde degen balt/ sîn rehte strâze ûz einem walt/ mit	sîme gezog durch einen grunt./ dâ wart im ûf dem bühel kunt/ ein
340,9	dâhte "swer verzagt/ sô daz er fliuhet ê man jagt,/ dês	sîme prîse gar ze fruo./ ich wil in nâher stapfen zuo,/ swaz
345,29	tages gedêhez an die stat/ daz si der junge künec bat/ nâch	sîme dienste minne./ si verfluochte im sîne
349,27	Gâwân/ "hêr, lât mich iwern urloup hân."/ der kêrte	sîme hêrren zuo./ waz welt ir daz Gâwân nu tuo,/ ern besehe
355,15	sînen./ swar an er mich wil pînen,/ des stên ich gar ze	sîme gebote./ doch sol ich gerne danken gote/ daz er mich niht
357,16	ûf der sât./ der nie gediende an wîbe/ kleinœt, der möhte an	sîme lîbe/ niemer bezzer wât getragen./ von Meljanze hôrt ich
362,19	wir sulen hin nider in daz tal."/ /Gâwân fuor mit	sîme wirt./ Obîe nu daz niht verbirt,/ ein spilwîp si sande,/
393,23	sicherheit,/ die er des tages ab in erstreit,/ Scherulese	sîme wirt./ männeglîch nu niht verbirt,/ sine füern, als
395,3	ûf giengen die dâ komen sint./ /der wirt gein	sîme hêrren spranc:/ ûf dem palase was grôz gedranc,/ dâ ern
401,11	Ereckes enpfâhen,/ dô er begunde nâhen/ Artûs nâch	sîme strîte,/ unt dô frou Enîte/ sîner freude was ein
415,4	gein wîbes scherme vlôch,/ dâ solt ellenthaftez jagen/ an	sîme strîte gar verzagen,/ op dâ wære manlîch zuht./ hêr
426,7	swâ diu stêt,/ von strîte rûher wec dar gêt./ bî	sîme gemach in hînte lât:/ morgen sag man im den rât."/ des
479,24	durch des grâles kraft/ streich er wazzer unde lant./ von	sîme strîte uns freude swant./ /dîns œheims strît man prîsen/
479,27	strît man prîsen/ muoz: des spers îsen/ fuort er in	sîme lîbe dan./ dô der junge werde man/ kom heim zuo den
483,1	ûf des selben tieres hirnbein,/ // Der dâ wehset under	sîme horn./ wir bestrichen die wunden vorn,/ und besouften den stein
497,26	ze bruoder jach/ Herzeloyden sînem wîbe,/ doch wart von	sîme lîbe/ mîn antlütze nie mêr gesehn./ man muose ouch mir für
549,7	nu diene im unverdrozzen:/ wir hân sîn vil genozzen."/	/sîme sune bevalher Gringuljeten./ des diu maget was gebeten,/ mit
557,24	enwellez durch si wâgen."/ der wirt mit triwen klagete./	sîme gaste er dô sagete/ "aller kumber ist ein niht,/ wan dem ze
558,14	begunde klagen,/ wand im sô leide nie geschach./ hin ze	sîme gaste er sprach/ "op daz got erzeige/ daz ir niht sît
575,18	ob er lebete./ /einiu mit ir clâren hant/ den helm von	sîme houbte bant,/ und ouch die fintâlen sîn./ dâ lag ein kleinez
575,21	ouch die fintâlen sîn./ dâ lag ein kleinez schiumelîn/ vor	sîme rôten munde./ ze warten si begunde,/ ob er den âtem inder
575,26	ober si des lebens trüge:/ daz lac dannoch in strîte./ ûf	sîme kursîte/ von zobele wârn zwei gampilûn,/ als Ilynôt der
583,23	geladen dermite,/ die Gâwân durch ellens site/ gein	sîme verhe snurren liez,/ als in sîn manlîch herze hiez./
585,30	dienst wart benomn./ /Nu tuot ouch Gâwân den tôt,/ als	sîme neven Ilynôt,/ // den iwer kraft dar zuo betwanc/ daz
591,15	der clâren meide lîp:/ iedoch twang in des ein wîp/ diu in	sîme herzen lac,/ dirre meide blic ein nebeltac/ was bî Orgelûsen
596,1	hêr Gâwân./ dô kêrter von der burc her dan/ // gein	sîme getriwen wirte,/ der in vil wênec irte/ alles des sîn wille
605,9	Gâwâns süeziu swester./ phæwîn von Sinzester/ ein huot ûf	sîme houbte was./ von samît grüene als ein gras/ der künec ein
616,7	küneges schaden mit koste/ unt manege schärpfe tjoste/ gein	sîme verhe gefrümt./ waz ob mir an iu helfe kümt,/ diu mich
625,18	ze Löver in daz lant/ Artûse unt des wîbe/ dienst von	sîme lîbe/ mit triwen unverschertet:/ und het er prîs behertet,/ der
628,28	schaffet daz diu sîn bereit."/ /bî eime knappen er enbôt/	sîme wirt Plippalinôt/ daz er im sant Lischoysen dar./ bî
649,29	trôst im zucket freude enbor:/ unz ûzerhalb der riwe tor/ von	sîme herzen kumber jagt/ daz ir an im iht sît verzagt./ // Sîn
651,7	warp zen frouwen dise stolzen reise./ Keie sprach in	sîme zorn/ "wart abe ie sô werder man geborn,/ getorst ich des
658,3	er wil,/ mit listen zouberlîchiu zil./ Durch die scham an	sîme lîbe/ wart er man noch wîbe/ guotes willen nimmer mêr
663,10	ûf ir reise grôze slâge./ /Gâwân bî Bên hin ab enbôt/	sîme wirt Plippalinôt,/ kocken, ussiere,/ daz er die slüzze
663,16	frou Bêne ûz Gâwâns hende nam/ d'êrsten gâbe ûz	sîme rîchen krâm,/ swalwen, diu noch zEngellant/ zeiner tiwern
675,15	luot?"/ sus sprach Keye in	sîme schimpf./ daz was gein friunde ein swach gelimpf./ /der
685,23	Artûs derrkante verre,/ sô manec vremdiu terre/ zuo	sîme gebote ist vernomn:/ sist lîhte her mit im komn,/ durch die
689,10	entrunnen."/ /Gâwân die klage hôrt unde sach:/ zuo	sîme kampfgenôze er sprach/ "ôwî hêrre, wer sît ir?/ ir sprecht
696,19	vâre/ überparlieret,/ daz wart gecondwieret/ elliu scham ûz	sîme herzen dô:/ âne blûkeit wart er vrô./ /Gâwân von rehten
714,27	stæte sprach./ Artûs an dem brieve sach,/ daz er mit	sîme sinne/ sô endehafte minne/ bî sînen zîten nie vernam./ dâ
727,23	sô schœnen man./ Artûs der künec huop sich dan/ zuo	sîme neven Gâwân./ dem was ze wizzen getân,/ rois Gramoflanz
731,18	se abe bræchen bî dem mer/ und vor tage kœmn mit	sîme her,/ unt daz sîn marschalc næme/ stat diu her
737,8	manc wunderlîchiu wer./ /och reit nâch âventiure dan/ von	sîme her dirre eine man/ durch paneken in daz fôreht./ sît
743,4	kraft:/ einiu daz er minne pflac,/ diu mit stæte in	sîme herzen lac:/ daz ander wâren steine,/ die mit edelem arde
756,19	snellîche nâch,/ wander vor Artûse sach/ daz si gein	sîme gezelte riten./ der enpfienc se dâ mit freude siten./ /si
782,16	zoum,/ die enthalden sîne snelheit:/ ir kriec gein	sîme loufte ie streit./ sorge ist dînhalp nu weise./ swaz der
789,13	Anfortase, der sô qual,/ magede und rîter hôrten schal/ von	sîme geschreie dicke,/ unt die jâmerlîchen blicke/ tet er in mit
792,8	dâ mite si muosen vristen/ Anfortas, der ir herze truoc:/	sîme volke er jâmers gap genuoc./ doch wirt nu freude an im
796,27	Feirefîz./ man bôt vil dienstlîchen vlîz/ dem wirte unt	sîme gaste./ ine weiz wie mange raste/ Condwîr_âmûrs dô was
817,19	vater unde kint,/ die al gelîche geêret sint,/ eben hêre	sîme geiste,/ mit der drîer volleiste/ wert iu diz wazzer
820,20	den eilften tac:/ ame zwelften schiet er dan./ gein	sîme her der rîche man/ sîn wîp wolde füeren./ des begunde
822,10	der von Trîbalibôt/ kunde an den selben zîten/ gein	sîme her wol rîten./ daz lag al trûrec in der habe,/ daz
825,27	sicherheit,/ diu sît durch liebe wenken leit,/ si wolt ze	sîme gebote stên/ unde nimmer übergên/ swaz er si leisten hieze,/
sîn
2,20	zem hellefiure guot,/ und ist hôher werdekeit ein hagel./	sîn triwe hât sô kurzen zagel,/ daz si den dritten biz niht
3,18	messinc/ verwurket edeln rubîn/ und al die âventiure	sîn/ (dem glîche ich rehten wîbes muot)./ diu ir wîpheit rehte
4,14	manheit alsô sleht,/ diu sich gein herte nie gebouc./	sîn herze in dar an niht betrouc,/ er stahel, swa er ze strîte
4,16	in dar an niht betrouc,/ er stahel, swa er ze strîte quam,/	sîn hant dâ sigelîchen nam/ vil manegen lobelîchen prîs./ er
5,25	Gahmuret der wîgant/ verlôs sus bürge unde lant,/ dâ	sîn vater schône/ truoc zepter unde krône/ mit grôzer küneclîcher
6,2	die ganzen triwe und êre/ // brâht er unz an sînen tôt./	sîn elter sun für sich gebôt/ den fürsten ûzem rîche./ die
7,17	neic./ Gahmuret niht langer sweic/ der volge, als im	sîn herze jach:/ zem künge er güetlîchen sprach/ "hêrre unde
10,2	// fünf ors erwelt und erkant,/ de besten über al	sîn lant,/ küene, starc, niht ze laz;/ manec tiwer goltvaz,/ und
12,11	enphâhen:/ ez endorft im niht versmâhen./ daz sande im ein	sîn friundin./ an sînem dienste lac gewin,/ der wîbe minne und ir
12,17	/urloup nam der wîgant./ muoter, bruoder, noch des lant,/	sîn ouge nimmer mêr erkôs;/ dar an doch maneger vil verlôs./
12,26	durch sîne zuht er nie gewuoc/ daz siz tæten umbe reht./	sîn muot was ebener denne sleht./ swer selbe sagt wie wert er
13,6	den rehtiu mâze widerwac,/ und ander schanze enkeine./	sîn rüemen daz was kleine,/ grôz êre er lîdenlîchen leit,/ der
13,20	daz im der erde undertân/ diu zwei teil wæren oder mêr./	sîn name heidensch was sô hêr/ daz man in hiez den bâruc./ er
14,14	hân/ ander wâpen denne im Gandîn/ dâ vor gap, der vater	sîn./ der hêrre pflac mit gernden siten/ ûf sîne kovertiure
14,21	an der wât./ noch grüener denne ein smârât/ was geprüevet	sîn gereite gar,/ und nâch dem achmardî var./ daz ist ein sîdîn
14,29	samît./ hermîn anker drûf genæt,/ guldîniu seil dran gedræt./	/sîn anker heten niht bekort/ ganzes lands noch landes ort,/ //
15,15	âventiure giht:/ ine hân nu mêr geziuges niht./ diu seit,	sîn manlîchiu kraft/ behielt den prîs in heidenschaft,/ ze
15,18	den prîs in heidenschaft,/ ze Marroch unt ze Persîâ./	sîn hant bezalt ouch anderswâ,/ ze Dâmasc und ze Hâlap,/ und
16,1	im tjostierens phlac./ man jach im des ze Baldac:/ //	/sîn ellen strebte sunder wanc:/ von dan fuor er gein
17,2	diu burc wære;/ // wan err künde nie gewan,/ noch dehein	sîn schifman./ si tæten sînen boten kunt,/ ez wære
17,11	der junge Anschevîn/ vernam ir kumberlîchen pîn,/ er bôt	sîn dienest umbe guot,/ als noch vil dicke ein rîter
18,3	dar:/ si næmen des vil rehte war,/ sîne knappen und	sîn harnas,/ wie daz gefeitieret was./ /dô truoc der helt milte/
18,22	die zogeten hin die gazzen./ dâ riten zweinzec knappen nâch./	sîn bovel man dort vor ersach:/ garzûne, koche unde ir knaben/
18,25	unde ir knaben/ heten sich hin für erhaben./ stolz was	sîn gesinde:/ zwelf wol geborner kinde/ dâ hinden nâch den
19,15	den was allen niht ze gâch./ selbe reit er hinden nâch,/ unt	sîn marnære/ der wîse unt der mære./ /Swaz dâ was volkes
20,5	verhouwen./ manege tunkele frouwen/ sach er bêdenthalben	sîn:/ nâch rabens varwe was ir schîn./ /sîn wirt in
20,7	er bêdenthalben sîn:/ nâch rabens varwe was ir schîn./	/sîn wirt in minneclîche enpfienc;/ daz im nâch fröuden sît
20,22	gast dô minneclîchen bat/ daz er niht verbære/ al daz	sîn wille wære/ über sîn guot und über den lîp./ er fuorte in
20,23	bat/ daz er niht verbære/ al daz sîn wille wære/ über	sîn guot und über den lîp./ er fuorte in dâ er vant sîn wîp,/
20,24	über sîn guot und über den lîp./ er fuorte in dâ er vant	sîn wîp,/ diu Gahmureten kuste,/ des in doch wênc geluste./
21,15	Anschevîn von hôher art./ âvoy wie wênic wirt gespart/	sîn lîp, swâ man in læzet an!/ wie rehter dar unde
23,11	reit:/ den stach er drabe, daz was dem leit./ /op	sîn wirt iht mit im var?/ er und sîne rîter gar./ jâ deiswâr,
24,15	sach./ diu wirtîn zir gaste sprach,/ daz ir liep wær	sîn komn./ "hêrre, ich hân von iu vernomn/ vil rîterlîcher
25,3	sparn,/ sît Vridebrant ist hin gevarn./ der lœset dort	sîn eigen lant./ ein künec, heizet Hernant,/ den er durh
25,11	Hiutegêr,/ des rîtertât uns manegiu sêr/ frumt, und	sîn geselleschaft:/ ir strît hât kunst unde kraft./ sô hât hie
26,11	sît irs gert./ mir diende ein ritter, der was wert./	sîn lîp was tugende ein bernde rîs./ der helt was küene unde wîs,/
26,14	was küene unde wîs,/ der triwe ein reht beklibeniu fruht:/	sîn zuht wac für alle zuht./ er was noch kiuscher denne ein
26,16	was noch kiuscher denne ein wîp:/ vrecheit und ellen truoc	sîn lîp,/ sone gewuohs an ritter milter hant/ vor im nie über
26,23	fuore ein tôr,/ in swarzer varwe als ich ein Môr./	sîn vater hiez Tankanîs,/ ein künec: der het och hôhen prîs./
26,27	der hiez Isenhart./ mîn wîpheit was unbewart,/ dô ich	sîn dienst nâch minne enphienc,/ deiz im nâch fröuden niht
27,10	er gap mir manege pîne./ nu hât mîn schamndiu wîpheit/	sîn lôn erlenget und mîn leit./ /dem helde erwarp mîn
27,15	ein friunt. daz wart vil balde schîn./ er gap durh mich	sîn harnas/ enwec, daz als ein palas/ dort stêt (daz ist ein
27,20	brâhten Schotten ûf diz velt)./ dô daz der helt âne wart,/	sîn lîp dô wênic wart gespart./ des lebens in dâ nâch verdrôz,/
28,2	erlouc,/ // die er tet ûf einen küenen man,/ der ouch	sîn ende aldâ gewan./ daz was mîn friunt Isenhart./ ir ieweder
29,14	vertreip,/ die gerne sprâchen widr diu wîp./ doch was ir lîp	sîn selbes lîp:/ ouch het er ir den muot gegebn,/ sîn leben was
29,16	ir lîp sîn selbes lîp:/ ouch het er ir den muot gegebn,/	sîn leben was der frouwen lebn./ /dô stuont er ûf unde
29,27	si sprach "hêr, des trûwe i'u wol."/ /Der burcgrâve	sîn wirt/ nu vil wênic des verbirt,/ ern kürze im sîne
30,28	durchstochen rîter dran,/ als Isenhart den lîp verlôs:/	sîn volc diu wâpen dâ nâch kôs./ /"Dâ gein hân wir einen
32,1	wirt vil manec tjost erhabn."/ // /disiu mære sagt im gar	sîn wirt./ "ein ritter nimmer daz verbirt,/ ern kom
32,4	verbirt,/ ern kom durch tjostieren für./ op der	sîn dienest dort verlür/ an ir diu in sante her,/ waz hulfe in
32,6	dort verlür/ an ir diu in sante her,/ waz hulfe in dan	sîn vrechiu ger?/ daz ist der stolze Hiutegêr./ von dem mag ich
32,28	muose ein ende wesn./ der gast mit sîme wirte reit,/ er vant	sîn ezzen al bereit./ /Ich muoz iu von ir spîse sagen./ diu
33,7	daz hinz im gevarn,/ si wolde selbe daz bewarn/ daz man	sîn pflæge wol ze frumen:/ si was mit juncfrouwen kumen./ si
33,13	spîse ein teil./ diu frouwe was ir gastes geil./ dô bôt si im	sîn trinken dar/ und phlac sîn wol: och nam er war,/ wie
33,14	ir gastes geil./ dô bôt si im sîn trinken dar/ und phlac	sîn wol: och nam er war,/ wie was gebærde unde ir wort./ zende
33,18	an sînes tisches ort/ sâzen sîne spilman,/ und anderhalp	sîn kappelân./ al schemende er an die frouwen sach,/ harte
35,25	alsam ein wit,/ daz im krachten diu lit./ strît und minne was	sîn ger:/ nu wünschet daz mans in gewer./ sîn herze gap von
35,27	und minne was sîn ger:/ nu wünschet daz mans in gewer./	sîn herze gap von stôzen schal,/ wand ez nâch rîterschefte
36,2	// sô die senwen tuot daz armbrust./ dâ was ze dræte	sîn gelust./ /der hêrre ân allez slâfen lac,/ unz errkôs den
36,7	schîn./ dô solt och dâ bereite sîn/ zer messe ein	sîn kappelân:/ der sanc si got und im sân./ sîn harnasch truoc
36,9	messe ein sîn kappelân:/ der sanc si got und im sân./	sîn harnasch truoc man dar ze hant:/ er reit da er
36,23	fuort ouch starkiu sper dâ bî./ wie er gezimieret sî?/	sîn ors von îser truoc ein dach:/ daz was für slege des gemach./
36,28	ringe, diu niht swære wac:/ daz was ein grüener samît./	sîn wâpenroc, sîn kursît/ was ouch ein grüenez achmardî:/ daz
36,28	swære wac:/ daz was ein grüener samît./ sîn wâpenroc,	sîn kursît/ was ouch ein grüenez achmardî:/ daz was geworht dâ
37,7	mit gesteine harte tiure:/ geliutert in dem fiure/ was	sîn bukel rôt golt./ sîn dienest nam der minnen solt:/ ein
37,8	tiure:/ geliutert in dem fiure/ was sîn bukel rôt golt./	sîn dienest nam der minnen solt:/ ein scharpher strît in ringe
38,4	er tet werlîchen willen schîn:/ doch stecket in dem arme	sîn/ diu Gahmuretes lanze./ der iesch die fîanze./ sînen
39,23	sîne schellen gâbn gedœne./ er bluome an mannes schœne!/	sîn varwe an schœne hielt den strît,/ unz an zwên die nâch im
41,12	deheinen tac daz nimmer liez/ der rîcheste von Azagouc/	(sîn geslehte im des niht louc,/ von küneges frühte was sîn
41,13	(sîn geslehte im des niht louc,/ von küneges frühte was	sîn art),/ der huop sich immer dannewart/ durh tjostieren für
41,27	(niht langer er in ligen liez)/ dâ twanc in sicherheit	sîn hant./ dô was daz urliuge gelant,/ und im ein grôzer prîs
42,7	im în./ daz tet er: wan ez solt et sîn./ /Gaschier	sîn kumn ouch niht verbirt;/ an dem innen wart der wirt/ daz
42,9	kumn ouch niht verbirt;/ an dem innen wart der wirt/ daz	sîn gast was komen ûz./ daz er niht îsen als ein strûz/
42,13	und starke vlinse verslant,/ daz machte daz err niht envant./	sîn zorn begunde limmen/ und als ein lewe brimmen./ dô
42,15	limmen/ und als ein lewe brimmen./ dô brach er ûz	sîn eigen hâr,/ er sprach "nu sint mir mîniu jâr/ nâch grôzer
43,17	al gernde strîteclîcher tjost./ dô nam in Lachfilirost,/	sîn wirt, und zôch in vaste widr./ ern
44,15	verliesen disen man:/ dem wirt ân iuch gemach getân./ nemt	sîn ors unt füert ez hin:/ sîn geselle ich hie bin."/ /vil
44,16	wirt ân iuch gemach getân./ nemt sîn ors unt füert ez hin:/	sîn geselle ich hie bin."/ /vil frouwen er dort ûfe vant./
45,6	er schiet von dem wîge?/ daz leister durh triuwe:/ doch wart	sîn jâmer niuwe/ nâch sîme hêrren Isenhart./ der burcrâve des
46,22	Gaschier der Oriman/ in dar brâhte: er was kurtoys,/	sîn vater was ein Franzoys,/ er was Kayletes swester barn:/
48,20	des tohter Vridebrant dâ hât,/ daz ich im diende, ez wær	sîn rât./ der hât von sîme wîbe/ hie von mîn eines lîbe/ sehs
51,7	suon/ rîterlîche fuore tuon,/ daz er uns wil ergetzen	sîn,/ sô valt ich im die hende mîn./ Sô hât er rîcheit unde
51,14	stât./ alle tage ich sîne wunden sach,/ sît im diz sper	sîn herze brach."/ /daz zôch er ûzem buosem sîn/ an einer snüere
51,15	sît im diz sper sîn herze brach."/ /daz zôch er ûzem buosem	sîn/ an einer snüere sîdîn:/ hin wider hiengz der degen snel/ für
51,27	was,/ durch die stat ûf den palas./ /dô lêch mit vanen hin	sîn hant/ von Azagouc der fürsten lant./ ieslîcher was sîns
52,30	daz Fridebrande wart gegebn/ diu zierde unsers landes:/	sîn freude diu stuont phandes,/ // er stêt hie selbe ouch ame
53,15	dâ fürsten was:/ dô rûmten si den palas./ swie verwüestet wær	sîn lant,/ doch kunde Gahmuretes hant/ swenken sölher gâbe
54,5	tâten se umb ir selber muot./ Gahmuret daz grôze guot/	sîn volc hiez behalden:/ die muosens sunder walden./ /smorgens
54,20	vaste senen began./ daz er niht rîterschefte vant,/ des was	sîn freude sorgen phant./ Doch was im daz swarze wîp/ lieber dan
54,22	sorgen phant./ Doch was im daz swarze wîp/ lieber dan	sîn selbes lîp./ ez enwart nie wîp geschicket baz:/ der frouwen
55,9	sine mugen uns niht genâhen./ wir sulen von hinnen gâhen."/	sîn golt hiez er ze schiffe tragn./ nu muoz ich iu von scheiden
56,2	// erst erborn von Anschouwe./ diu minne wirt	sîn frouwe:/ sô wirt ab er an strîte ein schûr,/ den vînden
56,6	den vînden herter nâchgebûr./ wizzen sol der sun mîn,/	sîn an der hiez Gandîn:/ der lac an rîterschefte tôt./ des
56,10	des vater leit die selben nôt:/ der was geheizen Addanz:/	sîn schilt beleip vil selten ganz./ der was von arde ein
57,1	wenden,/ schiere sol ichz enden./ // wem hât	sîn manlîchiu zuht/ hie lâzen sîner minne fruht?/ ôwê lieplîch
57,28	die schilde dürkel stâchen./ Als ein agelster wart gevar/	sîn hâr und och sîn vel vil gar./ /nu wasez ouch über des
57,28	stâchen./ Als ein agelster wart gevar/ sîn hâr und och	sîn vel vil gar./ /nu wasez ouch über des jâres zil,/ daz
58,2	Gahmuret geprîset vil/ // was worden dâ ze Zazamanc:/	sîn hant dâ sigenunft erranc./ dennoch swebter ûf dem sê:/ die
58,18	mir diu âventiure swuor./ si gâbenz im: dô lobt ouch er,/	sîn munt der botschefte ein wer/ wurde, swenner kœme zir./ si
58,25	golde galt der küene man/ sînem marnære sân/ harte wol	sîn arbeit./ si schieden sich: daz was dem leit./ Dâ ze
58,29	Dâ ze Spâne im lande/ er den künec erkande./ daz was	sîn neve Kaylet:/ nâch dem kêrt er ze Dôlet./ // der was nâh
59,28	sagez iu niht nâch wâne:/ Gebiet ir, sô ist ez wâr./	sîn volc hiez er ûf halden gar:/ der hêrre sande vor
59,30	gar:/ der hêrre sande vor hin în/ den kluogen meisterknappen	sîn./ // der wolde, als in sîn hêrre bat,/ herberge nemen in
60,1	den kluogen meisterknappen sîn./ // der wolde, als in	sîn hêrre bat,/ herberge nemen in der stat./ dô was im
60,5	im snellîchen gâch:/ man zôch im soumære nâch./	/sîn ouge ninder hûs dâ sach,/ schilde wærn sîn ander dach,/
60,6	nâch./ /sîn ouge ninder hûs dâ sach,/ schilde wærn	sîn ander dach,/ und die wende gar behangen/ mit spern al
62,3	dâ solte komn/ // ûz verrem lande,/ den niemen dâ rekande./	"sîn volc daz ist kurtoys,/ beidiu heidensch und franzoys:/
63,16	bein für sich ûfez phert,/ zwên stivâl über blôziu bein./	sîn munt als ein rubîn schein/ von rœte als ober brünne:/ der
63,19	rœte als ober brünne:/ der was dicke und niht ze dünne./	sîn lîp was allenthalben clâr./ lieht reideloht was im sîn
63,20	sîn lîp was allenthalben clâr./ lieht reideloht was im	sîn hâr,/ swâ manz vor dem huote sach:/ der was ein
63,23	der was ein tiwer houbetdach./ grüene samît was der mandel	sîn:/ ein zobel dâ vor gap swarzen schîn,/ ob einem hemde daz
64,6	der von der künegîn erschein,/ derzuct im neben sich	sîn bein:/ ûf rihte sich der degen wert,/ als ein
64,26	banier/ zuo eime schilde ûf grüene velt/ gestôzen für	sîn hôch gezelt:/ die sint ouch alle grüene./ ouch hât der helt
65,3	/"ist er gezimieret hie?/ âvoy sô sol man schouwen wie/	sîn lîp den poinder irret./ wie erz mit hurte wirret!/
66,2	// ein mære in stichet als ein dorn,/ daz er	sîn wîp hât verlorn,/ diu Artûses muoter was./ ein phaffe der
66,20	er sprichet, möhter einen schaft/ zebrechen, trôst in des	sîn kraft,/ er tæte gerne rîters tât./ wie fruos sîn ger
66,22	in des sîn kraft,/ er tæte gerne rîters tât./ wie fruos	sîn ger begunnen hât!/ hie hât der künec von Patrigalt/ von
67,28	sîne swester Alîzen/ gap im der künec von Gascôn:/	sîn dienst hât vor enphangen lôn./ /Die sint mit zorne hie
69,19	krachen dâ./ ern dorfte niemen vrâgen wâ./ poynder wârn	sîn wende:/ die worhten rîters hende./ /diu rîterschaft sô nâhe
70,14	phande./ /nu was och Gahmuretes lîp/ in harnasche, dâ	sîn wîp/ wart einer suone bî gemant;/ daz ir von Schotten
70,27	iedoch ein swærer last./ gezimieret wart der gast./ /wie	sîn schilt gehêret sî?/ mit golde von Arâbî/ ein tiweriu bukel
71,7	het an den lîp gegert:/ wand ez was maneger marke wert./	/Sîn wâpenroc was harte wît:/ ich wæne kein sô guoten sît/ ie
71,15	der naht ein queckez fiwer./ verblichen varwe was im tiwer:/	sîn glast die blicke niht vermeit:/ ein bœsez oug sich dran
72,3	gewâpent vaste unz ûf den huof,/ hie garzûne ruofâ ruof./	sîn lîp spranc drûf, wand erz dâ vant./ vil starker sper des
72,27	truoc/ ûfme schilt, ein rîter kluoc./ gezimieret was	sîn lîp/ sô wol geprüeven kunnen wîp./ er nam sich vor
74,2	// der fürste hiez Lambekîn./ waz dô tæten die	sîn?/ die beschutten in mit swerten:/ die helde strîtes gerten./
74,18	sîn besezzen niht/ ûfem ors aldâ er saz./ niht langer man	sîn dô vergaz,/ in beschutten die ob im dâ striten./ dâ wart
75,2	// do der künec Brandelidelîn/ wart gezucket von den	sîn,/ Einen andern künec si viengen./ dâ liefen unde giengen/
75,29	anders durch decheinen guft./ man stroufte im ab	sîn härsenier:/ sîn munt was rôt unde fier./ // /Ein wîp diech
75,30	guft./ man stroufte im ab sîn härsenier:/	sîn munt was rôt unde fier./ // /Ein wîp diech ê genennet hân,/
76,19	daz solt ein wârgeleite sîn,/ wan daz enphienc	sîn frouwe/ von dem von Anschouwe./ er neic, dô er die schrift
77,20	nâch minne ze lône."/ /an disem brieve er niht mêr vant./	sîn härsnier eins knappen hant/ wider ûf sîn houbet zôch./
77,21	er niht mêr vant./ sîn härsnier eins knappen hant/ wider ûf	sîn houbet zôch./ Gahmureten trûren flôch./ man bant im ûf den
80,8	kom im gehurtet bî/ ein fürste ûz Anschouwe/ (diu riwe was	sîn frouwe)/ mit ûf kêrter spitze:/ daz lêrt in jâmers
80,16	Gâlôes/ fil li roi Gandîn,/ der vil getriwe bruoder	sîn,/ dâ vor unz im diu minne erwarp/ daz er an einer tjost
80,21	er abe sînen helm./ wederz gras noch den melm/	sîn strît dâ niht mêr bante:/ grôz jâmer in des mante./ mit sîme
80,26	dicker frâgte/ Kayleten sîner muomen suon,/ waz	sîn bruoder wolde tuon,/ daz er niht turnierte hie./ daz enwesser
84,2	hie fröut/ // diu werde Wâleisinne:/ si twanc iedoch	sîn minne./ er saz für si sô nâhe nidr,/ daz sin
84,14	Herzeloyde gap den schîn,/ wærn erloschen gar die kerzen	sîn,/ dâ wær doch lieht von ir genuoc./ wan daz grôz jâmer
84,18	sluoc/ die hœhe an sîner freude breit,/	sîn minne wære ir vil bereit./ /si sprâchen gruoz nâch zühte
87,28	des hœret ouch ein mære./ des muoter hiez Bêâflûrs,/ unt	sîn vater Pansâmûrs:/ die wâren von der feien art:/ daz kint
89,6	von ir hin wider în,/ aldâ er sach die friunde	sîn./ /Er sprach ze Hardîze/ "iwer swester Alîze/ mir
89,22	dienest mîn."/ /der künec von Gascône sprach/ als im	sîn manlîch ellen jach/ "iwer rede was ie süeze:/ swer iuch
90,9	über al./ dô wart getrüebet in der schal./ den wirt	sîn triwe mente/ daz er sich wider sente:/ wan jâmer ist
90,13	jâmer ist ein schärpher gart./ ir ieslîcher innen wart/ daz	sîn lîp mit kumber ranc/ und al sîn freude was ze kranc./ dô
90,14	ieslîcher innen wart/ daz sîn lîp mit kumber ranc/ und al	sîn freude was ze kranc./ dô zurnde sîner muomen suon,/ er
91,29	in sluoc/ do'r dîn kleinœte truoc./ fürsten, die gesellen	sîn,/ tuont herzenlîche ir klagen
92,10	niht solde tuon."/ /Dô er vernam des bruoder tôt,/ daz was	sîn ander herzenôt./ mit jâmer sprach er disiu wort./ "wie
92,15	landes habe!"/ der wâppen teter sich dô abe./	sîn riwe im hertes kumbers jach./ der helt mit wâren triwen
93,5	manheit kunnet tragn,/ sô sult ir leit ze mâzen klagn."/	sîn kumber leider was ze grôz:/ ein güsse im von den ougen vlôz./
96,20	boume stuont in blüete/ von dem süezen luft des meien./	sîn art von der feien/ muose minnen oder minne gern./ des wolt
96,24	friundîn dâ gewern./ /an [frôn] Herzeloyden er dô sach:/	sîn süezer munt mit zühten sprach/ "frowe, sol ich mit iu
99,10	wîs der bruoder mîn:/ ich mag iuch wol ergetzen	sîn./ kêrt ûf den schilt nâch sîner art,/ gehabt iuch an der
99,14	iuch an der freuden vart./ ich sol mîns vater wâpen tragn:/	sîn lant mîn anker hât beslagn./ der anker ist ein recken
99,29	munt:/ die werden lobtenz sâ ze stunt./ /ieslîcher fuor an	sîn gemach:/ diu künegîn zir friunde sprach/ // "nu habt
100,10	unt diu künegîn/ in fuorten dâ er freude vant/ und al	sîn trûren gar verswant./ entschumphiert wart sîn riwe/ und
100,11	und al sîn trûren gar verswant./ entschumphiert wart	sîn riwe/ und sîn hôchgemüete al niwe:/ daz muose iedoch bî
100,12	trûren gar verswant./ entschumphiert wart sîn riwe/ und	sîn hôchgemüete al niwe:/ daz muose iedoch bî liebe sîn./
100,27	hant iedoch gewaldes phlac./ Gahmuret sich des bewac,/	sîn habe was vil ungespart./ aræbesch golt geteilet wart/
101,7	sîn:/ den gap urloup der Anschevîn./ dez pantel, daz	sîn vater truoc,/ von zoble ûf sînen schilt man sluoc./ al
101,12	künegîn,/ als ez ruorte ir blôzen lîp,/ diu nu worden was	sîn wîp,/ daz was sîns halsperges dach./ ahzehniu manr
101,22	zweier minne triwen jach./ /Er hete werdekeit genuoc,/ dô in	sîn manlîch ellen truoc/ hin über gein der herte./ mich jâmert
101,26	mich jâmert sîner verte./ im kom diu wâre botschaft,/	sîn hêrre der bâruc wær mit kraft/ überriten von Babylôn./ einer
104,6	zöphe lanc./ mit krache gap der doner duz:/ brinnde zäher was	sîn guz./ /ir lîp si dâ nâch wider vant,/ dô zuct ein grif ir
105,14	den helden er doch sagte/ "mînen hêrren lebens lenge vlôch./	sîn härsenier von im er zôch:/ des twanc in starkiu hitze./
106,16	in sterben lêrte./ sînen helm versneit des spers ort/ durch	sîn houbet wart gebort,/ daz man den trunzûn drinne vant./
106,21	dem strîte reit/ ûf einen plân, die was breit./ übr in kom	sîn kappelân./ er sprach mit kurzen worten sân/ sîne bîhte und
106,27	hât./ er starp ân alle missetât./ junchêrren und die knappen	sîn/ bevalch er der künegîn./ /Er wart geleit ze Baldac./
107,5	edelem gesteine,/ dâ inne lît der reine./ gebalsemt wart	sîn junger rê./ vor jâmer wart vil liuten wê./ ein tiwer rubîn
107,25	ende/ uns lœsen sol gebende./ diu manlîche triwe	sîn/ gît im ze himel liehten schîn,/ und ouch sîn riwic pîhte./
107,27	triwe sîn/ gît im ze himel liehten schîn,/ und ouch	sîn riwic pîhte./ der valsch was an im sîhte./ /In sînen helm,
108,12	und hât vor Baldac verlorn/ den lîp durch den bâruc./	sîn prîs gap sô hôhen ruc,/ niemen reichet an sîn zil,/ swâ
108,13	bâruc./ sîn prîs gap sô hôhen ruc,/ niemen reichet an	sîn zil,/ swâ man noch ritter prüeven wil./ er ist von
108,16	ritter prüeven wil./ er ist von muoter ungeborn,/ zuo dem	sîn ellen habe gesworn:/ ich mein der schildes ambet hât./ helfe
108,19	hât./ helfe und manlîchen rât/ gap er mit stæte'n friunden	sîn:/ er leit durch wîp vil schärpfen pîn./ er truoc den touf
108,22	vil schärpfen pîn./ er truoc den touf und kristen ê:/	sîn tôt tet Sarrazînen wê/ sunder liegen, daz ist wâr./
108,25	liegen, daz ist wâr./ sîner zît versunnenlîchiu jâr/	sîn ellen sô nâch prîse warp,/ mit ritterlîchem prîse er starp./
109,23	herzen freude breit/ was Gahmuretes werdekeit./ den nam mir	sîn vrechiu ger./ ich was vil junger danne er,/ und bin sîn
109,25	sîn vrechiu ger./ ich was vil junger danne er,/ und bin	sîn muoter und sîn wîp./ ich trage alhie doch sînen lîp/ und
109,25	ich was vil junger danne er,/ und bin sîn muoter und	sîn wîp./ ich trage alhie doch sînen lîp/ und sînes verhes
110,8	wære al ir vröuden geil:/ in müete wîbes riuwe./ daz riet	sîn manlîch triuwe:/ wand er was valsches lære."/ nu hœrt ein
112,14	diz mære wart erkorn./ sîns vater freude und des nôt,/ beidiu	sîn leben und sîn tôt,/ des habt ir wol ein teil vernomn./ nu
112,14	sîns vater freude und des nôt,/ beidiu sîn leben und	sîn tôt,/ des habt ir wol ein teil vernomn./ nu wizzet wâ von
112,25	und ander frouwen/ begunde betalle schouwen/ zwischen beinn	sîn visellîn./ er muose vil getriutet sîn,/ do er hete
112,30	mit swerten sît ein smit,/ vil fiwers er von helmen sluoc:/	sîn herze manlîch ellen truoc./ // die küngîn des geluste/ daz
113,8	mâl:/ ich meine ir tüttels gränsel:/ daz schoup sim in	sîn vlänsel./ selbe was sîn amme/ diu in truoc in ir wamme:/
113,9	gränsel:/ daz schoup sim in sîn vlänsel./ selbe was	sîn amme/ diu in truoc in ir wamme:/ an ir brüste si in zôch,/
113,23	enphienc/ und sîne triwe an uns begienc./ swes lîp	sîn zürnen ringet,/ des sêle unsamfte dinget,/ swie kiuscher
115,5	kemphe wil ich sîn:/ mir ist von herzen leit ir pîn./	/Sîn lop hinket ame spat,/ swer allen frouwen sprichet
115,7	ame spat,/ swer allen frouwen sprichet mat/ durch	sîn eines frouwen./ swelhiu mîn reht wil schouwen,/ beidiu
118,5	an eime site sîn:/ bogen unde bölzelîn/ die sneit er mit	sîn selbes hant,/ und schôz vil vogele die er vant./ /Swenne abr
118,10	von sange ê was sô grôz,/ sô weinder unde roufte sich,/ an	sîn hâr kêrt er gerich./ sîn lîp was clâr unde fier:/ ûf dem
118,11	sô weinder unde roufte sich,/ an sîn hâr kêrt er gerich./	sîn lîp was clâr unde fier:/ ûf dem plân am rivier/ twuog er
118,16	gesorgen,/ ez enwære ob im der vogelsanc,/ die süeze in	sîn herze dranc:/ daz erstracte im sîniu brüstelîn./ al weinde
118,28	zeswal/ von der stimme ir kindes brust./ des twang in art und	sîn gelust./ frou Herzeloyde kêrt ir haz/ an die vogele,
119,12	wîzet man den vogelîn?"/ er gert in frides sâ zestunt./	sîn muoter kust in an den munt:/ diu sprach "wes wende ich
119,13	muoter kust in an den munt:/ diu sprach "wes wende ich	sîn gebot,/ der doch ist der hœhste got?/ suln vogele durch mich
119,24	sun, merke eine witze,/ und flêhe in umbe dîne nôt:/	sîn triwe der werlde ie helfe bôt./ sô heizet einr der helle
119,29	von dem kêr dîne gedanke,/ und och von zwîvels wanke."/	/sîn muoter underschiet im gar/ daz vinster unt daz lieht
120,1	im gar/ daz vinster unt daz lieht gevar./ // dar nâch	sîn snelheit verre spranc./ er lernte den gabilôtes swanc,/ dâ mit
120,4	den gabilôtes swanc,/ dâ mit er mangen hirz erschôz,/ des	sîn muoter und ir volc genôz./ ez wære æber oder snê,/ dem
120,6	und ir volc genôz./ ez wære æber oder snê,/ dem wilde tet	sîn schiezen wê./ nu hœret fremdiu mære./ swennerrschôz daz
120,16	bî im gienc ein stîc:/ dâ hôrter schal von huofslegen./	sîn gabylôt begunder wegen:/ dô sprach er "waz hân ich
122,7	wârn die stegreife erklenget/ unt ze rehter mâze erlenget./	sîn zeswer arm von schellen klanc,/ swar ern bôt oder
122,27	"nu hilf mir, hilferîcher got."/ vil dicke viel an	sîn gebet/ fil li roy Gahmuret./ der fürste sprach "ich
122,30	fürste sprach "ich pin niht got,/ ich leiste ab gerne	sîn gebot./ // du maht hie vier ritter sehn,/ ob du ze rehte
123,18	mannes varwe baz geriet/ vor im sît Adâmes zît./ des wart	sîn lop von wîben wît./ /aber sprach der knappe
124,5	mages niht ab gezwicken."/ /der fürste im zeigete sâ	sîn swert:/ "nu sich, swer an mich strîtes gert,/ des selben
127,4	bruoch,/ daz doch an eime stücke erschein,/ unz enmitten an	sîn blankez bein./ daz wart für tôren kleit erkant./ ein gugel
129,10	überschritn:/ swie dâ stuonden bluomen unde gras,/ durch daz	sîn fluz sô tunkel was,/ der knappe den furt dar an vermeit./
130,29	da er mit der herzoginne ranc./ dô dâhter an die muoter	sîn:/ diu riet an wîbes vingerlîn./ // ouch spranc der knappe
131,20	erz dannen brach./ diu frouwe was mit wîbes wer:/ ir was	sîn kraft ein ganzez her./ doch wart dâ ringens vil getân./
132,30	sprechen wil./ der spürte an dem touwe/ daz gesuochet was	sîn frouwe./ // der snüere ein teil was ûz getret:/ dâ
133,4	ein knappe dez gras gewet./ Der fürste wert unt erkant/	sîn wîp dort unde al trûric vant./ dô sprach der stolze
133,21	unde ein vingerlîn/ nam er âne den willen mîn."/ "hey	sîn lîp iu wol gevellet./ ir habt iuch zim gesellet."/ dô
133,24	dô sprach si "nune welle got./ sîniu ribbalîn,	sîn gabilôt/ wârn mir doch ze nâhen./ diu rede iu solte
134,30	dâ Plihopliherî/ gein mir durch tjostieren reit/ und mich	sîn strîten niht vermeit./ // mîn tjoste in hinderz ors
135,23	dô ich streit/ und eime fürsten frumte leit,/ der mir	sîn tjostieren bôt:/ von mîner tjoste lager tôt./ /ich enwil
135,26	tôt./ /ich enwil iu niht von zorne sagen,/ daz manger hât	sîn wîp geslagen/ umb ir krenker schulde./ het ich dienst od
137,9	den satel dâ se inne reit/ (ir kiusche unde ir wîpheit/	Sîn hazzen lîden muosten):/ mit bästînen buosten/ bant
137,12	bästînen buosten/ bant ern aber wider zuo./ ir kom	sîn hazzen alze fruo./ /dô sprach er an den zîten/ "frowe, nu
137,18	minne teil./ ich bestüende in doch durch âventiur,/ ob	sîn âtem gæbe fiur/ als eines
138,5	wesse der unverzagte/ niht daz man in jagte:/ wan swen	sîn ougen sâhen,/ so er dem begunde nâhen,/ den gruozte der
143,4	sân/ froun Jeschûten fürspan./ dô daz der vilân ersach,/	sîn munt derlachte unde sprach/ "wiltu belîben, süezez kint,/
143,25	künc Artûs,/ den kumt ein mîn gast ze hûs./ bitet hüeten	sîn vor spotte./ ern ist gîge noch diu rotte:/ si sulen ein
144,23	er kunde kurtôsîe niht,/ als ungevarnem man geschiht./	sîn zoum der was pästîn,/ und harte kranc sîn phärdelîn:/ daz
144,24	man geschiht./ sîn zoum der was pästîn,/ und harte kranc	sîn phärdelîn:/ daz tet von strûchen manegen val./ ouch was sîn
144,26	sîn phärdelîn:/ daz tet von strûchen manegen val./ ouch was	sîn satel über al/ unbeslagen mit niwen ledern./ samît, härmîner
145,2	niht:/ // für suknî und für surkôt,/ dâ für nam er	sîn gabylôt./ des site man gein prîse maz,/ sîn vater was
145,4	nam er sîn gabylôt./ des site man gein prîse maz,/	sîn vater was gekleidet paz/ ûfem tepch vor Kanvoleiz./ der
145,17	was Ithêr von Gaheviez:/ den rôten rîter man in hiez./	/Sîn harnasch was gar sô rôt/ daz ez den ougen rœte bôt:/ sîn
145,19	/Sîn harnasch was gar sô rôt/ daz ez den ougen rœte bôt:/	sîn ors was rôt unde snel,/ al rôt was sîn gügerel,/ rôt samît
145,20	ougen rœte bôt:/ sîn ors was rôt unde snel,/ al rôt was	sîn gügerel,/ rôt samît was sîn covertiur,/ sîn schilt noch
145,21	rôt unde snel,/ al rôt was sîn gügerel,/ rôt samît was	sîn covertiur,/ sîn schilt noch rœter danne ein fiur,/ al
145,22	al rôt was sîn gügerel,/ rôt samît was sîn covertiur,/	sîn schilt noch rœter danne ein fiur,/ al rôt was sîn
145,23	sîn schilt noch rœter danne ein fiur,/ al rôt was	sîn kursît/ und wol an in gesniten wît,/ rôt was sîn schaft,
145,25	rôt was sîn kursît/ und wol an in gesniten wît,/ rôt was	sîn schaft, rôt was sîn sper,/ al rôt nâch des heldes ger/ was
145,25	und wol an in gesniten wît,/ rôt was sîn schaft, rôt was	sîn sper,/ al rôt nâch des heldes ger/ was im sîn swert
145,27	rôt was sîn sper,/ al rôt nâch des heldes ger/ was im	sîn swert gerœtet,/ nâch der scherpfe iedoch gelœtet./ der künec
146,3	ergrabn,/ ob tavelrunder ûf erhabn./ blanc was	sîn vel, rôt was sîn hâr./ der sprach zem knappen sunder
146,3	tavelrunder ûf erhabn./ blanc was sîn vel, rôt was	sîn hâr./ der sprach zem knappen sunder vâr/ /"gêret sî
147,7	wes lânt se ir wirt erdürsten?/ wan holent sim hie	sîn goltvaz?/ ir sneller prîs wirt anders laz."/ /der knappe
148,11	her enboten/ (den sah ich allenthalben roten),/ er well	sîn dûze bîten./ mich dunct er welle strîten./ im ist ouch leit
148,15	daz er den wîn/ vergôz ûf die künegîn./ ôwî wan het ich	sîn gewant/ enphangen von des künges hant!/ sô wær ich freuden
151,29	gestabt:/ doch wart ein stap sô dran gehabt,/ unz daz	sîn siusen gar verswanc,/ durch die wât unt durch ir vel ez
152,4	"iwerm werdem prîse/ ist gegebn ein smæhiu letze:/ ich pin	sîn vängec netze,/ ich soln wider in iuch smiden/ daz irs
152,8	liden./ ez ist dem künge Artûs/ ûf sînen hof unt in	sîn hûs/ sô manec werder man geriten,/ durch den ir lachen hât
152,25	/Der verswigen Antanor,/ der durch swîgen dûht ein tôr,/	sîn rede unde ir lachen/ was gezilt mit einen sachen:/ ern
152,30	sine lachte diu dâ wart geslagn./ dô ir lachen wart getân,/	sîn munt sprach ze Keyen sân/ // "got weiz, hêr
153,9	êrste rede mir dröut,/ ich wæne irs wênic iuch gevröut."/	sîn brât wart gâlûnet,/ mit slegen vil gerûnet/ dem witzehaften
153,12	vil gerûnet/ dem witzehaften tôren/ mit fiusten in	sîn ôren:/ daz tet Kaye sunder twâl./ dô muose der junge
154,29	den schaft,/ und stach den knappen sô mit kraft,/ daz er und	sîn pfärdelîn/ muosen fallende ûf die bluomen sîn./ // der helt
155,6	Parzivâl der knappe guot/ stuont al zornic ûf dem plân./	sîn gabylôt begreif er sân./ dâ der helm unt diu barbier/ sich
156,13	spranc:/ dô sageter Parzivâle danc/ prîses des erwarp	sîn hant/ an dem von Kukûmerlant./ "got lôn dir. nu rât
158,23	und ouch mîn hôhez laster klagen./ bring im widr	sîn goltvaz./ ein ritter sich an mir vergaz,/ daz er die
164,8	ribbalîn/ und diu tôren kleit gesâhen,/ si erschrâken die	sîn pflâgen./ vil blûgez wart ze hove gesagt:/ der wirt vor
164,21	der muoter diu in truoc,/ an dem des wunsches lît genuoc./	sîn zimierde ist rîche:/ dez harnasch stuont rîterlîche/ ê ez kœm
165,1	mit sölhen siten,/ ern kunde nimer wîp gebiten/ // daz si	sîn dienst næme./ sîn varwe der minne zæme."/ der wirt
165,2	kunde nimer wîp gebiten/ // daz si sîn dienst næme./	sîn varwe der minne zæme."/ der wirt sprach "nu sule wir sehn/
165,8	den wunden/ von eime sper, daz bleip doch ganz./	sîn underwant sich Gurnemanz./ sölch was sîn underwinden,/
165,9	doch ganz./ sîn underwant sich Gurnemanz./ sölch was	sîn underwinden,/ daz ein vater sînen kinden,/ der sich triwe
165,14	paz erbieten./ sîne wunden wuosch unde bant/ der wirt mit	sîn selbes hant./ /dô was ouch ûf geleit daz prôt./ des
165,20	al vastende er des morgens reit/ von dem vischære./	sîn wunde und harnasch swære,/ die vor Nantes er bejagete,/ im
166,4	der triwen rîche,/ daz er vaste æze/ unt der müede	sîn vergæze./ /Man huop den tisch, dô des wart zît./ "ich wæne
166,15	doch muosez sîn./ ein declachen härmîn/ wart geleit übr	sîn blôzen lîp./ sô werde fruht gebar nie wîp./ /grôz müede
167,6	zühte site gelîch./ Si twuogn und strichen schiere/ von im	sîn amesiere/ mit blanken linden henden./ jane dorft in niht
167,19	der ander tac./ der glast alsus en strîte lac,/	sîn varwe laschte beidiu lieht:/ des was sîn lîp versûmet
167,20	lac,/ sîn varwe laschte beidiu lieht:/ des was	sîn lîp versûmet nieht./ /man bôt ein badelachen dar:/ des nam
168,20	und wol gezimieret/ mit einem tiuren fürspan./	sîn munt dâ bî vor rœte bran./ /dô kom der wirt mit triwen
168,30	wârheit und umb ir zuht/ si jâhen "er wirt wol gewert,/ swâ	sîn dienst genâden gert:/ // im ist minne und gruoz bereit,/
169,8	dannen gienc./ in vrâgt der fürste mære,/ welch	sîn ruowe wære/ des nahtes dâ bî im gewesen./ "hêr, dan wære
170,4	der wirt erkante den ritter rôt:/ er dersiufte, in derbarmt	sîn nôt./ sînen gast des namn er niht erliez,/ den rôten ritter
170,9	wilder muot vil zam./ der wirt sprach zem gaste	sîn/ "ir redet als ein kindelîn./ wan geswîgt ir iwerr muoter
173,11	als noch getriwem man geschiht./ /der wirt sprach	sîn êre./ "noch sult ir lernen mêre/ kunst an rîterlîchen
173,21	sulen ze velde gâhen:/ dâ sult ir künste nâhen./ bringet im	sîn ors, und mir dez mîn,/ und ieslîchem ritterz sîn./
173,22	im sîn ors, und mir dez mîn,/ und ieslîchem ritterz	sîn./ junchêrren sulen ouch dar komn,/ der ieslîcher habe
174,15	einem zegegen an den rinc./ dô brâhte der jungelinc/	sîn êrsten tjost durch einen schilt,/ deis von in allen wart
174,22	dô het ouch Parzivâl genomn/ einen starken niwen schaft./	sîn jugent het ellen unde kraft./ der junge süeze âne bart,/ den
175,7	er schimpfes prîs:/ er wart ouch sît an strîte wîs./ /Die	sîn rîten gesâhen,/ al die wîsen im des jâhen,/ dâ füere
175,11	wirt mîn hêrre jâmers vrî:/ sich mac nu jungen wol	sîn lebn./ er sol im ze wîbe gebn/ sîne tohter, unser
175,15	frouwen./ ob wirn bî witzen schouwen,/ sô lischet im	sîn jâmers nôt./ für sîner drîer süne tôt/ ist im ein gelt ze
178,2	lîp unde ir lant niht wolte gebn,/ in ir helfer flôs	sîn lebn/ von Clâmidê und von Kingrûn./ des ist mir dürkel
178,22	der houbetstat/ kom er nâch Schoydelakurt geritn./ dâ wart	sîn sterben niht vermitn:/ dâ sluog in Mâbonagrîn./ des verlôs
178,25	des verlôs Mahaute ir liehten schîn,/ und lac mîn wîp,	sîn muoter, tôt:/ grôz jâmer irz nâch im gebôt."/ /der gast
179,15	schiet sus Parzivâl./ ritters site und ritters mâl/	sîn lîp mit zühten fuorte,/ ôwê wan daz in ruorte/ manec
179,21	diu breite gar ze smal:/ elliu grüene in dûhte val,/	sîn rôt harnasch in dûhte blanc:/ sîn herze d'ougen des
179,22	grüene in dûhte val,/ sîn rôt harnasch in dûhte blanc:/	sîn herze d'ougen des bedwanc./ sît er tumpheit âne wart,/ done
179,30	rîche,/ diu im geselleclîche/ sunder minn bôt êre./ swar	sîn ors nu kêre,/ // er enmages vor jâmer niht enthabn,/ ez welle
180,27	ze Pelrapeire./ der künec Tampenteire/ het si gerbet ûf	sîn kint,/ bî der vil liute in kumber sint./ /daz wazzer
181,27	zageheit ie flôch,/ der rebeizte nider unde zôch/	sîn ors ûf der brücken swanc./
186,18	minneclîch antlützes schîn,/ dar zuo der ougen süeze	sîn,/ von der küneginne gienc/ ein liehter glast, ê sin
188,15	der beidiu wîz ist unde rôt./ daz fuogte ir gaste grôze nôt./	sîn manlîch zuht was im sô ganz,/ sît in der werde Gurnamanz/
188,21	ez enwære bescheidenlîche,/ bî der küneginne rîche/ saz	sîn munt gar âne wort,/ nâhe aldâ, niht verre dort./ maneger kan
189,27	bote ie baldest reit,/ die reise er zwêne tage vermeit./	Sîn swester was diu muoter mîn,/ iwers wirtes. sîner tohter
193,26	alsus für got./ geruochet sitzen zuo mir her"/ (daz was	sîn bete und sîn ger):/ "oder leit iuch hie aldâ ich lac./ lât
193,26	geruochet sitzen zuo mir her"/ (daz was sîn bete und	sîn ger):/ "oder leit iuch hie aldâ ich lac./ lât mich belîben swâ
194,15	daz tuot iu wê./ mir hât der künec Clâmidê/ und Kingrûn	sîn scheneschlant/ verwüestet pürge unde lant/ unz an
195,1	magetuom unde lîp/ gebe und Clâmidês wîp/ // werde; wan	sîn hant mir sluoc/ Schenteflûrn, des herze truoc/ manegen
195,10	ir vil kumbers was gemant/ der dienst gebende Parzivâl./	sîn hôher muot kom in ein tal:/ daz riet Lîâzen minne./ er
195,16	von Kingrûne scheneschlant./ ze rehter tjost hât mir	sîn hant/ gevellet manegen ritter nidr./ der kumt
195,19	der kumt morgen dâ her widr,/ und wænet daz ter hêrre	sîn/ süle ligen an dem arme mîn./ ir sâht wol mînen palas,/
197,3	li roy Gahmuret./ der het der burgære gebet./ /diz was	sîn êrste swertes strît./ er nam den poinder wol sô wît,/ daz
197,16	tjost in lêrte flust/ an sölhem prîse, des er phlac/ unz an	sîn hôchvart-swindens tac./ sölch ellen was ûf in gezalt:/ sehs
198,1	ein knie./ er bôt daz wart geboten nie/ // deheinem man,	sîn sicherheit./ ir enwolde niht der mit im streit:/ er bat in
198,7	tôt. ich sluog im sînen suon,/ Schenteflûr nam ich	sîn lebn./ got hât dir êren vil gegebn:/ swâ man saget daz
199,3	aldâ ich schilt durchsteche./ sage Artûse und dem wîbe	sîn,/ in beiden, von mir dienest mîn,/ dar zuo der massenîe
199,16	man sich scheiden sach./ /Hin wider kom gegangen,/ dâ	sîn ors was gevangen,/ der burgære kampfes trôst./ si wurden sît
201,11	Parzivâl der reine./ von êrst die spîse kleine/ teilter mit	sîn selbes hant./ er sazt die werden dier dâ vant./ er wolde
202,20	frouwen site gebære."/ sus lac der Wâleise:/ kranc was	sîn vreise./ /Den man den rôten ritter hiez,/ die künegîn er
202,23	hiez,/ die künegîn er maget liez./ si wânde iedoch, si wær	sîn wîp:/ durch sînen minneclîchen lîp/ des morgens si ir houbet
203,3	dritten naht./ von im dicke wart gedâht/ umbevâhens, daz	sîn muoter riet:/ Gurnemanz im ouch underschiet,/ man und wîp
207,16	stuonden offen gar diu tor./ mit slegen er die arme erswanc,/	sîn swert durch herte helme erklanc./ swaz er dâ ritter nider
209,16	ist zim bewart."/ /dô diz erhôrte Clâmidê,/ alrêrst tet im	sîn arbeit wê./ boten sander wider în,/ und enbôt, swer bî
209,27	des wart al vrô,/ daz im diu botschaft alsô/ gein	sîn eines kampfe was gesagt./ dô sprach der junge unverzagt/ "dâ
213,12	dîn gelücke hât gewin./ Dîn lant ist erlœset,/ als der	sîn schif erœset:/ ez ist vil deste lîhter./ mîn gewalt ist
215,18	vart von hinnen hân."/ mit gelübde dô dannen schiet/ den ê	sîn hôchvart verriet./ Parzivâl der wîgant/ gienc da er sîn
215,20	sîn hôchvart verriet./ Parzivâl der wîgant/ gienc da er	sîn ors al müede vant./ sîn fuoz dernâch nie gegreif,/ er
215,21	der wîgant/ gienc da er sîn ors al müede vant./	sîn fuoz dernâch nie gegreif,/ er spranc drûf âne stegreif,/ daz
215,24	er spranc drûf âne stegreif,/ daz alumbe begunden zirben/	sîn verhouwene schildes schirben./ /des wârn die burgære gemeit:/
217,23	verdecket ors, gewâpent lîp,/ sah an im Artûses wîp,/	sîn helm, sîn schilt verhouwen:/ daz sâhen gar die frouwen./
217,23	ors, gewâpent lîp,/ sah an im Artûses wîp,/ sîn helm,	sîn schilt verhouwen:/ daz sâhen gar die frouwen./ sus was er ze
217,29	er des wart betwungen./ er rebeizte. vil gedrungen/ wart	sîn lîp, ê er sitzen vant/ froun Cunnewâren de Lâlant./ //
218,4	der ich sol dienen âne haz?/ ein teil mich es twinget nôt./	sîn dienst iu'nbôt der ritter rôt./ der wil vil ganze pflihte
219,8	dicke/ an in kuntlîche blicke./ dô wurden an den stunden/	sîn hende alsô gewunden,/ daz si begunden krachen/ als die
222,15	krône truoc Parzivâl:/ man sach dâ freude unde schal./	sîn sweher Tampenteire/ liez im ûf Pelrapeire/ lieht
222,21	durch sîne milte./ vil banier, niwe schilte,/ des wart	sîn lant gezieret,/ und vil geturnieret/ von im und von den
222,27	an der marc sîns landes ort,/ der junge degen unervort./	sîn tât was gein den gesten/ geprüevet für die besten./ /Nu hœrt
223,13	werde wîp./ ir liute, ir lant, dar zuo ir lîp,/ schiet	sîn hant von grôzer nôt;/ dâ gein si im ir minne bôt./ /eins
224,27	erz allez hân erflogen./ mich enhab diu âventiure betrogen,/	sîn reise unnâch was sô grôz/ des tages do er Ithêren schôz,/
225,12	elliu lant,/ daz ez niht bezzer möhte sîn./ gefurriert	sîn huot was pfâwîn./ den selben vischære/ begunder vrâgen mære,/
226,25	des geruochte/ und vrâgte in waz er suochte/ od wann	sîn reise wære./ er sprach "der vischære/ hât mich von im her
227,20	alt./ vil kleiner junchêrrelîn/ sprungen gein dem zoume	sîn:/ ieslîchez für dez ander greif./ si habten sînen
227,25	orse stên./ in bâten ritter fürbaz gên:/ die fuorten in an	sîn gemach./ harte schiere daz geschach,/ daz er mit zuht
228,25	gotes kraft gît sölhen solt."/ man schancte im unde pflac	sîn sô,/ die trûregen wâren mit im vrô./ man bôt im wirde und
228,30	denne er ze Pelrapeire vant,/ die dô von kumber schiet	sîn hant./ // /Sîn harnasch was von im getragen:/ daz begunder
229,1	Pelrapeire vant,/ die dô von kumber schiet sîn hant./ //	/Sîn harnasch was von im getragen:/ daz begunder sider klagen,/
229,10	er nâch den lîp verlorn/ von dem jungen Parzivâl./ dô er	sîn swert wol gemâl/ ninder bî im ligen vant,/ zer fiuste
233,19	stein,/ dâ tages de sunne lieht durch schein./ dâ für was	sîn name erkant:/ ez was ein grânât jâchant,/ beide lanc unde
235,29	was von sölher art:/ wol muoser kiusche sîn bewart,/ die	sîn ze rehte solde pflegn:/ die muose valsches sich bewegn./
239,21	der truog ein swert:/ des palc was tûsent marke wert,/	sîn gehilze was ein rubîn,/ ouch möhte wol diu klinge sîn/
240,7	sîne hant,/ dô was er vrâgens mit ermant./ och riwet mich	sîn süezer wirt,/ den ungenande niht verbirt,/ des im von vrâgn
241,3	des freischet her nâch mære./ dar zuo der wirt,	sîn burc, sîn lant,/ diu werdent iu von mir genant,/ her
241,3	her nâch mære./ dar zuo der wirt, sîn burc,	sîn lant,/ diu werdent iu von mir genant,/ her nâch sô des
241,21	biuge erdenen/ sô si den schuz muoz menen./ swer aber dem	sîn mære schiuzet,/ des in durch nôt verdriuzet:/ wan daz hât
243,9	sich ander dienst an./ /vil kerzen unt diu varwe	sîn/ die gâbn ze gegenstrîte schîn:/ waz möhte liehter sîn der
244,6	varwe zilt,/ daz begunde ir ougen süezen,/ ê si enpfiengen	sîn grüezen./ ouch fuogten in gedanke nôt,/ daz im sîn munt was
244,8	sîn grüezen./ ouch fuogten in gedanke nôt,/ daz im	sîn munt was sô rôt/ unt daz vor jugende niemen dran/ kôs gein
244,28	nidr./ ouch sazten junchêrrelîn/ ûfen tepch die kerzen	sîn,/ dô si in slâfen sâhen:/ si begunden dannen gâhen./ //
245,9	des si nâch Gahmurete pflac./ sus wart gesteppet im	sîn troum/ mit swertslegen umbe den soum,/ dervor mit maneger
246,2	küene sân./ // /Ufem teppech sach der degen wert/ ligen	sîn harnasch und zwei swert:/ daz eine der wirt im geben
246,12	bereit./ hât dirre wirt urliuges nôt,/ sô leist ich gerne	sîn gebot/ und ir gebot mit triuwen,/ diu disen mantel niuwen/ mir
246,28	gurte./ zer tür ûz gienc der werde degen:/ dâ was	sîn ors an die stegen/ geheftet, schilt unde sper/ lent derbî:
246,30	die stegen/ geheftet, schilt unde sper/ lent derbî: daz was	sîn ger./ // /E Parzivâl der wîgant/ sich des orses
248,6	warp der knappe und sluoc die porten zuo./ dô was	sîn scheiden dan ze fruo/ an der flustbæren zît/ dem der nu zins
249,3	// Der valscheite widersaz/ kêrt ûf der huofslege kraz./	sîn scheiden dan daz riwet mich./ alrêrst nu âventiurt ez
249,21	erbarmen,/ der si sô sitzen sæhe,/ untriwen ich im jæhe./	/sîn ors dô gein ir wante/ der wênic si bekante:/ si was doch
251,4	si genant./ der bürge wirtes royâm,/ Terre_de_Salvæsche ist	sîn nam./ ez brâhte der alte Tyturel/ an sînen sun. rois
251,8	sus hiez der werde wîgant:/ manegen prîs erwarp	sîn hant./ der lac von einer tjoste tôt,/ als im diu minne
251,16	er daz tuot./ der selbe heizet Trevrizent./ Anfortas	sîn bruoder lent:/ der mac gerîten noch gegên/ noch geligen
252,3	wirt freuden lære?/ lâ hœren liebiu mære./ ob wendec ist	sîn freise,/ wol dich der sælden reise!/ wan swaz die lüfte
252,24	lebn./ er pflac manlîcher güete./	sîn sterben mich dô müete:/ och hân ich sît von tage ze tage/
253,20	sprach "sol mich iht gevröun,/ daz tuot ein dinc, ob in	sîn töun/ læzet, den vil trûrgen man./ schiede du helflîche
253,24	ist dîn lîp wol prîses wert./ du füerst och umbe dich	sîn swert:/ bekennestu des swertes segen,/ du maht ân angest
253,27	des swertes segen,/ du maht ân angest strîtes pflegen./	Sîn ecke ligent im rehte:/ von edelem geslehte/ worhtez
254,13	machet naz,/ ganz unde sterker baz/ wirt im valz und ecke	sîn/ und vliesent niht diu mâl ir schîn./ daz swert bedarf wol
256,9	helm und fuort in in der hant./ er entstricte die vinteilen	sîn:/ durch îsers râm was lieht sîn schîn./ /er kom ûf eine
256,10	entstricte die vinteilen sîn:/ durch îsers râm was lieht	sîn schîn./ /er kom ûf eine niwe slâ./ wandez gienc vor im
256,23	halfter lac dar an./ unz ûf den huof swanc im diu man./	sîn ougen tief, die gruoben wît./ ouch was der frouwen runzît/
256,28	hunger dicke erwecket./ ez was dürre als ein zunder./	sîn gên daz was wunder:/ wandez reit ein frouwe wert,/ diu
259,23	arbeit./ mirst iwer rîten bî mir leit./ ich was etswenne	sîn wîp:/ nune möhte mîn vertwâlet lîp/ des heldes dierne niht
261,2	sîniu wâpen truoc./ // /Sînen helm worhte Trebuchet./	sîn schilt was ze Dôlet/ in Kailetes lande/ geworht dem
261,10	des der fürste hôch gemuot/ truoc kursît und wâpenroc./	sîn decke was ze Tenabroc/ geworht ûz ringen herte:/ sîn
261,12	sîn decke was ze Tenabroc/ geworht ûz ringen herte:/	sîn stolzheit in lêrte,/ der îserînen decke dach/ was ein pfellel,
261,26	hete sis niht bezzer state./ ze Sessûn was geslagen	sîn plate;/ sîn ors von Brumbâne/ de
261,27	niht bezzer state./ ze Sessûn was geslagen sîn plate;/	sîn ors von Brumbâne/ de Salvâsche_ah_muntâne:/ mit einer
261,30	mit einer tjost rois Lähelîn/ bejagetez dâ, der bruoder	sîn./ // /Parzivâl was ouch bereit:/ sîn ors mit walap er
262,2	dâ, der bruoder sîn./ // /Parzivâl was ouch bereit:/	sîn ors mit walap er reit/ gein Orilus de Lâlander./ ûf
264,2	schîn./ // Ich wil iu sagen des einen zorn./ daz	sîn wîp wol geborn/ dâ vor was genôtzogt:/ er was iedoch ir
264,12	andern âmîs./ des lasters nam er pflihte./ ouch ergienc	sîn gerihte/ über si, daz grœzer nôt/ wîp nie gedolte âne tôt,/
265,13	der begreif ouch in dô sunder twâl/ unt zucte in ûz dem satel	sîn:/ als ein garbe häberîn/ vastern under de arme swanc:/
267,21	sagen:/ oder wirt alhie erslagen./ sage Artûse und dem wîbe	sîn,/ in beiden, von mir dienest mîn,/ daz si mîn dienst sus
270,11	stiez dez vingerl wider an ir hant,/ und gap ir an	sîn kursît:/ die was von rîchem pfelle, wît,/ mit heldes hant
271,26	mære mich./ dô Orilus der fürste erkant/ kom dâ er	sîn poulûn vant/ und sîner messenîe ein teil,/ daz volc was al
273,17	senfte süeze wol getân/ gieng ouch ûz ir bade sân/ an	sîn bette: dâ wart trûrens rât./ ir lide gedienden bezzer wât/
273,24	und des fürsten wîs./ juncfrouwen kleitn ir frouwen sân./	sîn harnasch truoc man dar dem man./ Jeschûten wât man
274,6	huop si drûf, diu rîten sol/ dannen mit ir küenen man./	sîn ors wart gewâpent sân,/ reht als erz gein strîte reit./
274,8	ors wart gewâpent sân,/ reht als erz gein strîte reit./	sîn swert, dâ mit ers tages streit,/ man vorn an den satel
274,11	satel hienc./ von fuoz ûf gewâpent gienc/ Orilus zem orse	sîn:/ er spranc drûf vor der herzogîn./ Jeschûte und er fuoren
274,25	in gewîset hete dar:/ frou Jeschût diu wol gevar/ was	sîn gesinde, unt niemen mêr./ der unlôse Artûs niht ze hêr/
275,2	der valsches vrîe/ // kom an den selben rinc geritn./	sîn helm sîn schilt was sô versnitn/ daz niemen dran kôs keiniu
275,2	valsches vrîe/ // kom an den selben rinc geritn./ sîn helm	sîn schilt was sô versnitn/ daz niemen dran kôs keiniu mâl:/ die
276,23	hêr künec, frou küngîn, er enbôt/ iu beiden samt dienest	sîn,/ dar zuo benamn der swester mîn./ er bitet sîn dienst
276,25	sîn,/ dar zuo benamn der swester mîn./ er bitet	sîn dienst iuch letzen,/ [und] dise magt ir slege ergetzen./ och
277,15	si saz./ der künec Artûs niht vergaz,/ und ouch diu künegîn	sîn wîp,/ si enpfiengen Jeschûten lîp./ /von frouwen dâ manc kus
278,22	wan sîniu wâpen wâren sus./ er wart entwâpent drunde./	sîn süeziu swester kunde/ im bieten êre unt gemach./ über al diu
279,3	vil getân/ vor Clâmidê ze Brandigân./ Kei durch daz	sîn dienst liez:/ unsælde ins fürsten swester hiez/ ze sêre
279,29	Artûs fuor slâfen dô./ Orilus wart gebettet sô/ daz	sîn frou Jeschûte pflac/ geselleclîch unz an den tac./ //
283,3	vant./ gêret sî diu gotes hant/ und al diu crêatiure	sîn./ Condwîr_âmûrs, hie lît dîn schîn./ sît der snê dem
283,18	verdenken,/ unz daz er unversunnen hielt:/ diu starke minne	sîn dâ wielt,/ sölhe nôt fuogt im sîn wîp./ dirre varwe truoc
283,19	hielt:/ diu starke minne sîn dâ wielt,/ sölhe nôt fuogt im	sîn wîp./ dirre varwe truoc gelîchen lîp/ von Pelrapeir diu
284,12	werben ungewin./ sîne kurtôsîe er dran verlôs./ lât sîn:	sîn frouwe was ouch lôs./ /sölch was des knappen krîe./ "fîâ fîâ
285,21	und sînre unfuoge lachen./ dô sprach er zuo der niftel	sîn./ "Gynovêr, frouwe künegîn,/ unser sippe ist des
286,24	ieman an der geschihte./ /der junge stolze âne bart,/	sîn ors und er gewâpent wart./ ûz fuor Segramors roys,/
286,27	fuor Segramors roys,/ kalopierende ulter juven poys./	sîn ors übr hôhe stûden spranc./ manc guldîn schelle dran
288,5	minne im anders kumbers jach./ durch tjoste bringen warf	sîn ors/ von im der küene Segramors./ umbe wande ouch
288,11	getân/ unversunnen ûffe saz,/ sô daz erz bluot übermaz./	sîn sehen wart drab gekêret:/ des wart sîn prîs gemêret./ do
288,12	bluot übermaz./ sîn sehen wart drab gekêret:/ des wart	sîn prîs gemêret./ do er der zaher niht mêr sach,/ frou
288,22	senken mit der hant./ ein tjost enpfienger durch den schilt:/	sîn tjost hin wider wart gezilt,/ daz Segramors der werde
290,2	gar an im bevilt,/ // der noch dort ûze tjoste gert./	sîn lîp ist ouch wol prîses wert."/ /Keye der küene man/
290,18	hât unêre,/ ob manz im niht bezîte wert./ ûf unsern prîs	sîn ellen zert./ nu gebt mir strîtes urloup./ wær wir alle blint
293,8	degen balt/ durch iuch von sînen witzen schiet,/ als im	sîn triwe dô geriet./ daz werde süeze clâre wîp/ sand iuch ze
293,13	Kardeiz fîz Tampenteire,/ ir bruoder, nâmt ir och	sîn lebn./ sol man iu sölhe zinse gebn,/ wol mich daz ich
295,4	drang imz ors alumbe hin,/ unz daz der Wâleis übersach/	sîn süeze sûrez ungemach,/ sînes wîbes glîchen schîn,/ von
296,2	muoser selbe sîn./ // /Parzivâl der valscheitswant,/	sîn triwe in lêrte daz er vant/ snêwec bluotes zäher drî,/ die in
296,14	bêde heizen pîn./ /küene liute solten Keien nôt/ klagen:	sîn manheit im gebôt/ genendeclîche an manegen strît./ man saget
297,4	kurtôsîe/ unt diu werde cumpânie/ lac, den kunder êren,/	sîn dienst gein im kêren./ /ich gihe von im der mære,/ er was
297,8	er tet vil rûhes willen schîn/ ze scherme dem hêrren	sîn:/ partierre und valsche diet,/ von den werden er die
299,8	man tuot solhe diemuot schîn,/ der êret ouch die muoter	sîn:/ vaterhalb solter ellen hân./ kêrt muoterhalp, hêr Gâwân:/
299,28	der dir ie dienst pôt."/ ûzem poulûn gienc hêr Gâwân,/	sîn ors hiez er bringen sân:/ sunder swert und âne sporn/ saz drûf
301,24	diu minne disen man/ twinget als si mich dô twanc,/ und	sîn getriulîch gedanc/ der minne muoz ir siges jehen?"/ er marcte
301,27	er marcte des Wâleises sehen,/ war stüenden im diu ougen	sîn./ ein failen tuoches von Sûrîn,/ gefurriert mit gelwem
302,3	sô daz ir Parzivâl niht sach,/ im gap her wider witze	sîn/ von Pelrapeir diu künegîn:/ diu behielt iedoch sîn herze
302,5	witze sîn/ von Pelrapeir diu künegîn:/ diu behielt iedoch	sîn herze dort./ nu ruochet hœren sîniu wort./ /er sprach "ôwê
305,13	rôt,/ wande in ir zuht daz gebôt./ Gâwân kêrt da er	sîn poulûn vant./ froun Cunnewâren de Lâlant/ ir snüere unz
305,24	durch îsers mâl/ als touwege rôsen dar gevlogen./ im was	sîn harnasch ab gezogen./ er spranc ûf, do er
306,28	jach für wâr,/ er wære gebluomt für alle man./ diz lop	sîn varwe muose hân./ /Parzivâl stuont wol sîn wât./ einen
306,29	diz lop sîn varwe muose hân./ /Parzivâl stuont wol	sîn wât./ einen grüenen smârât/ // spien sim für sîn
307,1	wol sîn wât./ einen grüenen smârât/ // spien sim für	sîn houbtloch./ Cunnewâr gap im mêr dennoch,/ einen tiweren
307,28	vil prîses giht man iwerre hant./ Keie hât verpfendet:/	sîn dröun ist nu gelendet./ ich fürhte wênec sînen swanc:/ der
308,29	alle bitn/ daz er gelobte sunder/ den von der tavelrunder/	sîn rîterlîch gesellekeit./ im was ir bete niht ze leit:/ //
309,17	der künec Artûs daz gebôt/ zêren dem rîter rôt:/ sus nam	sîn werdekeit dâ lôn./ ein pfelle von Acratôn,/ ûz heidenschefte
310,30	liezt: die het ir mir gegebn,/ dô ir rois Ithêr nâmt	sîn lebn."/ // /Von der suone wurden naz/ der küngîn ougen umbe
311,17	hât sich manec frouwe ersehn/ in trüeberm glase dan wær	sîn munt./ ich tuon iu vonme velle kunt/ an dem kinne und an
311,20	iu vonme velle kunt/ an dem kinne und an den wangen:/	sîn varwe zeiner zangen/ wær guot: si möhte stæte habn,/ diu den
311,25	ich meine wîp die wenkent/ und ir vriuntschaft überdenkent./	sîn glast was wîbes stæte ein bant:/ ir zwîvel gar gein im
315,19	daz ich versage mînen gruoz/ Artûse unt [der] messnîe	sîn./ gunêrt sî iwer liehter schîn/ und iwer manlîchen
316,3	truog iu für den jâmers last./ ir vil ungetriwer gast!/	sîn nôt iuch solt erbarmet hân./ daz iu der munt noch werde
317,19	muotr ie missetân,/ sô solt ichz dâ für gerne hân,/ ir möht	sîn sun niht gesîn./ nein, si lêrte ir triwe pîn:/ geloubet von ir
317,27	mit schallen./ grôz herze und kleine gallen,/ dar ob was	sîn brust ein dach./ er was riuse und vengec vach:/ sîn
317,29	was sîn brust ein dach./ er was riuse und vengec vach:/	sîn manlîchez ellen/ kund den prîs wol gestellen./ // Nu ist
319,22	nu reit dort her/ ein rîter, der truoc hôhen muot./ al	sîn harnasch was sô guot/ von den fuozen unz ans houbtes dach,/
319,25	fuozen unz ans houbtes dach,/ daz mans für grôze koste jach./	sîn zimierd was rîche,/ gewâpent rîterlîche/ was dez ors und sîn
319,27	zimierd was rîche,/ gewâpent rîterlîche/ was dez ors und	sîn selbes lîp./ nu vander magt man unde wîp/ trûrec ame ringe
320,1	ringe hie:/ dâ reit er zuo, nu hœret wie./ //	Sîn muot stuont hôch, doch jâmers vol./ die bêde schanze ich
320,3	jâmers vol./ die bêde schanze ich nennen sol./ hôchvart riet	sîn manheit,/ jâmer lêrt in herzenleit./ /er reit ûz zem
320,9	dar nâher sân,/ do enpfiengen si den werden man./	sîn schilt unt er wârn unbekant./ den helm er niht von im bant:/
320,18	im die sân./ /sus gienger durch den rinc wît./ tiwer was	sîn kursît,/ mit liehtem pfelle wol gevar./ für den wirt des
321,8	dicke prîs hât getân/ und hôhe werdekeit bezalt./ unprîs	sîn het aldâ gewalt,/ dô in sîn gir dar zuo vertruoc,/ ime
321,9	hôhe werdekeit bezalt./ unprîs sîn het aldâ gewalt,/ dô in	sîn gir dar zuo vertruoc,/ ime gruozer mînen hêrren sluoc./
321,23	kampflîche dar/ gein mir ze komenne kampfes var./ /kan	sîn lîp des niht verzagen,/ ern welle dâ schildes ambet tragen,/
322,17	suon:/ wær Gâwân tôt, ich wolde tuon/ den kampf, ê	sîn gebeine/ læge triwenlôs unreine./ wil glücke, iu sol
322,21	sol Gâwânes hant/ mit kampfe tuon daz wol bekant/ daz	sîn lîp mit triwen vert/ und sichs valsches hât erwert./ hab iu
322,25	hab iu anders iemen leit/ getân, sô machet niht sô breit/	sîn laster âne schulde:/ wan erwirbt er iwer hulde/ sô daz
322,27	laster âne schulde:/ wan erwirbt er iwer hulde/ sô daz	sîn lîp unschuldec ist,/ ir habt in dirre kurzen vrist/ von im
323,6	ich sol dâ wesen pfant,/ swar Gâwâne ist der kampf gelegt./	sîn velschen mich unsanfte regt:/ welt irs niht erlâzen in,/
323,8	regt:/ welt irs niht erlâzen in,/ habt iuch an mich:	sîn pfant ich pin,/ ich sol für in ze kampfe stên./ ez mac mit
323,13	sî,/ der Gâwân ist ledeclîche bî."/ /er kêrte aldâ	sîn bruoder saz,/ fuozvallens er dâ niht vergaz./ den bat er
325,25	gediende hurteclîche/ mit manegem poynder rîche,/ und daz	sîn ellen unverzagt/ erwarp die sældenbæren magt./ Amphlîse diu
326,4	vernomn/ an im und ouch an Gahmurete./ reht werdekeit was	sîn gewete."/ /Artûss her was an dem tage/ komen freude unde
326,18	dan iemen der dâ möhte sîn,/ unt daz ze scharpf wær	sîn pîn./ er sprach ze Parzivâle/ "wært ir bî dem grâle,/ sô
327,22	von Janfûse de heidenîn,/ Artûs unt daz wîp	sîn,/ und Cunnewâre de Lâlant,/ und frou Jeschûte von
328,15	Tribalibot./ man bett in an als einen got./	sîn vel hât vil spæhen glast:/ er ist aller mannes varwe ein
328,18	wîz unde swarz [ist er] erkant./ ich fuor dâ her durch ein	sîn lant./ er wolde gern erwendet hân/ mîn vart diech her
328,26	von im wunders mêr./ nie man gesaz von sîner tjost,/	sîn prîs hât vil hôhe kost,/ sô milter lîp gesouc nie brust,/
328,28	prîs hât vil hôhe kost,/ sô milter lîp gesouc nie brust,/	sîn site ist valscheite flust,/ Feirefîz Anschevîn,/ des tât
329,15	franzeis./ dô antwurt ir der Wâleis:/ /solch was	sîn rede wider sie./ "got lône iu, frouwe, daz ir hie/ mir
329,24	sündet/ an mir, der niht weiz mîner klage/ und ich dâ bî	sîn spotten trage./ ine wil deheiner freude jehn,/ ine müeze
330,3	ich durch mîner zuht gebot/ hœren nu der werlte spot,/ sô mac	sîn râten niht sîn ganz:/ mir riet der werde Gurnamanz/ daz
331,12	/Artûs lobt im an die hant,/ kœm imer in sölhe nôt	sîn lant/ als ez von Clâmidê gewan,/ des lasters wolder
331,16	leit daz Lähelîn/ im næm zwuo rîche krônen	sîn./ vil diens im dâ maneger bôt:/ den helt treip von in
331,30	dir noch den dienst als ich kan gern./ des müeze mich	sîn kraft gewern."/ // /Der Wâleis sprach "wê waz ist
332,21	Cunnewâre de Lâlant/ in fuorte dâ se ir poulûn vant,/	sîn harnasch hiez si bringen dar:/ ir linden hende wol gevar/
333,1	niht erwert,/ iwer sorge mîne freude zert."/ // /Nu was	sîn ors verdecket,/ sîn selbes nôt erwecket./ ouch het der
333,2	sorge mîne freude zert."/ // /Nu was sîn ors verdecket,/	sîn selbes nôt erwecket./ ouch het der degen wol getân/
333,6	wîz îsernharnasch an,/ tiwer ân aller slaht getroc:/	sîn kursît, sîn wâpenroc,/ was gehêrt mit gesteine./ sînen
333,6	an,/ tiwer ân aller slaht getroc:/ sîn kursît,	sîn wâpenroc,/ was gehêrt mit gesteine./ sînen helm al eine/
335,7	und manec wîp unde magt./ herzenlîche wart geklagt/ von in	sîn strîtes reise./ der werdekeit ein weise/ wart
336,17	benanter hôhgezît:/ si wart dâ heime grœzer sît./ wand im	sîn milte daz geriet,/ vil ritter, kumberhaftiu diet,/ beleib
336,23	heim ze lande:/ mit êren âne schande/ wart in geteilet dâ	sîn habe,/ mit valsche niht gewîset abe./ /dô fuor
336,30	froun Cunnewârn der künegîn./ dâ krônte man die swester	sîn./ // /Nu weiz ich, swelch sinnec wîp,/ ob si hât getriwen
339,2	site sol er ze vogte nemn./ // /Gâwân der reht gemuote,/	sîn ellen pflac der huote,/ sô daz diu wâre zageheit/ an prîse im
339,5	sô daz diu wâre zageheit/ an prîse im nie gefrumte leit./	sîn herze was ze velde ein burc,/ gein scharpfen strîten wol
339,9	gedrenge man in sach./ friunt und vîent im des jach,/	sîn krîe wær gein prîse hel,/ swie gerne in Kingrimursel/ mit
339,16	der manheite pflac./ sus reit der werde degen balt/	sîn rehte strâze ûz einem walt/ mit sîme gezog durch einen
340,4	hetz Lehelîn genomn/ ze Brumbâne bîme sê:/ eime rîter tet	sîn tjost wê,/ den er tôt derhinder stach;/ des sider
342,15	schilt er fuorte,/ mit bêden sporen er ruorte/ âne zart	sîn runzît,/ er wolde gâhen in den strît./ wol gesniten was
342,17	runzît,/ er wolde gâhen in den strît./ wol gesniten was	sîn kleit./ Gâwân zuo dem knappen reit,/ nâch gruozer vrâgte
343,20	pîn."/ /"hêr, sus heizt der vor iu vert,/ dem doch	sîn reise ist unrewert:/ roys Poydiconjunz,/ und duc Astor
344,5	der ellens rîche/ dicke unverzagetlîche./ waz hilft	sîn manlîcher site?/ ein swînmuoter, lief ir mite/ ir värhelîn,
344,9	diu wert ouch sie./ ine hôrte man geprîsen nie,/ was	sîn ellen âne fuoge:/ des folgent mir genuoge./ /hêr, noch hœrt
344,14	daz sagen besunder./ grôz her nâch iu dâ füeret/ den	sîn unfuoge rüeret,/ der künec Meljanz von Lîz./
344,25	bater/ die fürsten sînes landes./ unerlœset pfandes/ stuont	sîn ellenthaftez lebn:/ daz muose sich dem tôde ergebn./ in
345,2	wâren./ // Er kôs im einen sunder dan:/ der fürste was	sîn hôhster man,/ gegen triwe alsô bewæret,/ aller valscheit
345,14	dâ der knabe./ /dô leiste der fürste Lyppaut/ al daz	sîn hêrre der künec Schaut/ an tôdes legere gein im warp:/
346,30	man,/ unt daz er hât von mîner hant/ manege burc und al	sîn lant."/ // /"Swem ir iht lîht, der diene ouch daz,"/ sprach
347,16	vil der sper enzwei."/ /mit zorne schiet er von der magt./	sîn zürnen sêre wart geklagt/ von al der massenîe:/ in klagt
347,20	in klagt ouch Obîe./ gein dirre ungeschihte/ bôt	sîn gerihte/ und anders wandels genuoc/ Lyppaut, der unschulde
348,3	sô daz Lyppaut wolt vâhen/ sînen hêrren: wander was	sîn wirt;/ als noch getriwer man verbirt./ der künec ân
348,6	verbirt./ der künec ân urloup dannen schiet,/ als im	sîn kranker sin geriet./ sîne knappen, fürsten kindelîn,/ al
349,18	poynder dar gezilt."/ der knappe hinder sich dô sach./	sîn hêrre fuor im balde nâch:/ driu ors unt zwelf wîziu
349,21	ors unt zwelf wîziu sper/ gâhten mit im balde her./ ich wæn	sîn gir des iemen trüge,/ er wolde gern ze vorvlüge/ die
350,10	es niht decheinen wîs:/ ich sol ê leisten mînen kampf."/	sîn nôt sich in ein ander klampf./ gegen sîner kampfes
352,5	wênec er dâ wære bekant,/ er reit ûf da er die burc vant./	sîn ougen muosen schouwen/ mange werde frouwen./ diu wirtîn
352,25	ist sô minneclîch getân,/ ich wil in zeime ritter hân./	sîn dienst mac hie lônes gern:/ des wil ich in durch liebe
353,4	künec Lôtes suon,/ alda er den besten schaten vant./	sîn kamerær truoc dar zehant/ ein kulter unde ein matraz,/ dar
353,8	ûf der stolze werde saz./ ob im saz wîbe hers ein fluot./	sîn kamergewant man nider luot/ unt dez harnasch von
353,16	sân/ "tohter, welch koufman/ kunde alsus gebâren?/ dune solt	sîn sus niht vâren."/ dô sprach diu junge Obilôt/ "unfuoge
353,25	sölhe sinne!"/ dô sprach Obîe,/ vor zorne niht diu vrîe,/	"sîn fuore ist mir unmære./ dort sitzt ein wehselære:/ des
353,28	dort sitzt ein wehselære:/ des market muoz hie werden guot./	sîn soumschrîn sint sô behuot,/ dîns ritters, tœrschiu swester
354,2	// /Gar dirre worte hôre/ kom Gâwân in	sîn ôre./ die rede lât sîn als si nu stê:/ nu hœret wiez der
354,12	sân:/ für die brücken ûf den plân/ nam er herberge wît./	sîn hêrre kom an rehter zît,/ und ander die dâ solden komn./ ich
354,18	wer durch in mit triwen streit./ im kom von Brevigariez/	sîn bruoder duc Marangliez./ durch den kômn zwên ritter snel,/
354,22	künec Schirnîel:/ der truoc krôn ze Lyrivoyn:/ als tet	sîn bruoder ze Avendroyn./ /dô die burgære sâhen/ daz in helfe
355,4	bestiu zuht ist veige./ ez hulfe mich und stüende ouch baz/	sîn hulde dan sîn grôzer haz./ wie stêt ein tjost durch
355,4	veige./ ez hulfe mich und stüende ouch baz/ sîn hulde dan	sîn grôzer haz./ wie stêt ein tjost durch mînen schilt,/ mit
355,18	ich gerne danken gote/ daz er mich niht gevangen hât,/ sît in	sîn zürnen niht erlât/ eren well mich hie besitzen./ nu râtet
355,27	komn an disiu zil."/ si gâben im des râtes vil,/ daz er	sîn porte ûf tæte/ und al die besten bæte/ ûz gein
356,10	er hie ritterschaft getuot,/ er sol uns nôt erlâzen/ und al	sîn zürnen mâzen./ veltstrîts sol uns doch baz gezemen,/ dan daz
356,21	Astor:/ den siht man hie gein strîte vor./ da ist och	sîn sun Meljacanz./ het den erzogen Gurnamanz,/ sô wær sîn
356,23	sîn sun Meljacanz./ het den erzogen Gurnamanz,/ sô wær	sîn prîs gehœhet gar:/ doch siht man in in strîtes schar./
357,19	bezzer wât getragen./ von Meljanze hôrt ich sagen,/	sîn zimierde wære guot:/ er het och selbe hôhen muot/ und reit ein
357,27	dort erstreit,/ Meljanz von Lîz ez hie wol reit./	sîn tât was vor ûz sô bekant./ al sîn tjost in ir ougen
357,28	ez hie wol reit./ sîn tât was vor ûz sô bekant./ al	sîn tjost in ir ougen vant/ Obî dort ûf dem palas,/ dar si
358,24	pflac:/ wan ein werder jungelinc/ was im strîte und al	sîn rinc,/ der herzoge von Lanverunz./ dô kom Poydiconjunz:/
359,17	Astor/ "hêr, iwer neve was dâ vor,/ der künec, und al	sîn her von Lîz:/ solt iwer her an slâfes vlîz/ die
360,5	vil tjost durch sînen schilt her dan:/ daz endorft	sîn niwer prîs niht klagn./ nu hœret von Obîen sagn./ /diu bôt
360,23	sô verzagte/ daz ern vrâgte noch ensagte/ al daz [in]	sîn frouwe werben hiez./ Gâwân die rede ouch niht enliez,/ er
361,16	hât erz unbescholten."/ /der knapp hin nider sagte/ al daz	sîn frowe klagte./ "ich sol vor triegen uns bewarn,"/ sprach
362,10	doch."/ /Scherules der lobs gehêrte/ sprach als in	sîn triwe lêrte./ "sît ez sich hât an mich gezogt,/ ich pin vor
363,2	ûfez velt."/ // /Daz spilwîp zem fürsten sprach/ al des	sîn tohter dar verjach./ swer ie urliuges pflac,/ dem was vil
363,28	ern gewan nie münzîsen,/ welt ir der rehten mære losen,/	sîn lîp getruoc nie wehselpfosen./ seht sîn gebâr, hœrt sîniu
363,29	mære losen,/ sîn lîp getruoc nie wehselpfosen./ seht	sîn gebâr, hœrt sîniu wort:/ in mîme hûs liez ich in dort:/ //
364,3	ritters fuore spehen,/ ir müezt im rehter dinge jehen./	sîn lîp gein valsche nie wart palt./ swer im dar über tuot
365,14	ir zweier minne was sô ganz/ und stuont mit solhen triuwen,/	sîn zorn iuch solde riuwen,/ daz er mit zorne von ir reit:/ des
368,27	zuo der süezen er dô saz./ er danct ir daz si niht vergaz/	sîn dâ man im missebôt./ er sprach "geleit ie ritter nôt/
370,20	dâhter des, wie Parzivâl/ wîben baz getrûwt dan gote:/	sîn bevelhen dirre magde bote/ was Gâwân in daz herze sîn./
370,21	sîn bevelhen dirre magde bote/ was Gâwân in daz herze	sîn./ dô lobter dem freuwelîn,/ er wolde durch si wâpen tragen./
371,22	gebe."/ die wîle was ir händelîn/ zwischen den handen	sîn./ dô sprach si "hêr, nu lât mich varn./ ich muoz ouch mich
374,8	/Lyppaut gienc für die herzogîn,/ unt Obylôt diu tohter	sîn./ dô sprach er "frouwe, stiurt uns zwei./ mîn herze nâch
374,24	man vil guoter!/ ich wæne, ir meint den fremden gast./	sîn blic ist reht ein meien glast."/ /dô hiez dar tragen diu
375,21	brâhte Clauditte dar/ Gâwâne dem wol gevar./ dô wart	sîn lîp gar sorgen vrî./ sîner schilde wâren drî:/ ûf einen
375,24	schilde wâren drî:/ ûf einen sluogern al zehant./ al	sîn trûren gar verswant:/ sînen grôzen danc er niht versweic,/
376,17	des marschalc nam dâ vier tor,/ dâ man smorgens sach	sîn her/ wol mit ellenthafter wer./ der herzoge rîche/
376,21	der herzoge rîche/ streit dâ rîterlîche./ diu wirtîn was	sîn swester./ er was des muotes vester/ denne anders manec strîtec
376,26	strîte tûren kan:/ des leit er dicke in strîte pîn./	sîn her dâ zogete snahtes în./ er was verre dar
380,5	schar:/ er huob ouch sich mit poynder dar./ müelîch	sîn was ze warten:/ diu ors doch wênec sparten/ Scherules unt
380,16	swert./ im wârn al ein beidiu her:/ gein den was	sîn hant ze wer;/ die von Lîz und die von Gors./ von bêder
381,7	mære,/ wâ von diz komen wære./ der erbeizte über	sîn hêrren nider./ Gâwânn erkante und gab im wider/
381,22	klanc./ Gâwân nam sîne geselleschaft:/ do ergienc	sîn poynder mit kraft,/ mit sînes wirts baniere/ beschutter
383,8	tuon,/ ern siufzete, do er diu wâpen sach,/ wande im	sîn herze jâmers jach./ sîn œheimes sunes tôt/ brâht Gâwânn
383,9	er diu wâpen sach,/ wande im sîn herze jâmers jach./	sîn œheimes sunes tôt/ brâht Gâwânn in jâmers nôt./ erekande
383,12	wol der wâpen schîn:/ dô liefen über diu ougen	sîn./ er liez die von Bertâne/ sus tûren ûf dem plâne:/ er
384,3	der erwarb ouch im von Semblidac/ zwelf knappen, die	sîn nâmen war/ an der tjoste und an der poynder schar:/ swaz sper
384,7	gebieten moht ir hant,/ diu wurden gar von im verswant./	sîn tjoste wârn mit hurte hel,/ wand er den künec Schirnîel/
384,21	deheinem alsô jungen man,/ als ez dâ von im wart getân./	sîn hant vil vester schilde kloup:/ waz starker sper vor im
384,24	vor im zestoup,/ dâ sich poynder in den poynder slôz!/	sîn jungez herze was sô grôz/ daz er strîtes muose gern:/ des
385,11	dâ geschach:/ Gâwân in flügelingen stach,/ unde enzwei	sîn hindern satelbogn,/ daz die held für unbetrogn/ hindern
386,2	hân erlân./ // /Lyppaut der fürste, des landes wirt,/	sîn manlîch ellen niht verbirt./ gein dem streit der künec von
386,20	liute brâht in arbeit./ wes enkalt der fürste Lyppaut?/	sîn hêrre der alte künec Schaut/ hetes in erlâzen gar./ do
386,24	ouch diu schar:/ /dennoch streit vaste Meljacanz./ op	sîn schilt wære ganz?/ des enwas niht hende breit belibn:/ dô het
387,22	her nider von dem palas./ Meljacanz wart getretet,/ durch	sîn kursît gewetet/ maneg ors daz sît nie gruose enbeiz:/ ez
388,13	gast/ innen wart daz im gebrast/ dienstdankes von dem meister	sîn/ (der was gevangen hin în),/ er reit da er sîne knappen
388,16	hin în),/ er reit da er sîne knappen sach./ ze	sîn gevangen er dô sprach/ "ir hêrren gâbt mir sicherheit./
389,2	kunden im ze keinem mâl/ // Niht gesagen wâ der was,/ wan	sîn pflæge ein künec hiez Anfortas./ /dô diu rede von in
389,16	se riten în./ dô sprach ouch er zen knappen	sîn/ "wir sîn gewinnes unverzagt./ nemt swaz hie orse sî
390,6	kunden./ si bâten in belîben vil:/ fürbaz gestôzen was	sîn zil./ dô kêrte der gehiure/ dâ grôz gemach was tiure:/ ern
391,13	dô sazte se ritterlîche/ der burcgrâve rîche./ er und al	sîn müediu schar/ stuonden vor dem künege gar,/ unze Meljanz
391,21	wirt, sô sult ir sitzen,"/ sprach Gâwân mit witzen:/	sîn zuht in dar zuo jagte./ der wirt die bete versagte:/ er
391,27	des gezæme/ daz er sînen dienst næme./ mîn hêr durch zuht	sîn niht ensiht:/ wand ern hât sîner hulde niht./ gesament
391,30	gesament die friuntschaft iemer got,/ sô leist wir alle	sîn gebot."/ // /Dô sprach der junge Meljanz/ "iwer zuht was
392,12	iwern rât)/ und Lyppaut, der ander vater mîn,/ der tuo	sîn zuht nu gein mir schîn./ sîner hulde het ich niht
392,14	mir schîn./ sîner hulde het ich niht verlorn,/ wold es	sîn tohter hân enborn./ diu prüevete gein mir tôren schimpf:/
392,30	dô dâhter des, daz Parzivâl/ diss mæres wære ein urhap./	sîn nîgen er gein himel gap,/ // Daz got ir strîtes
395,1	pfande heten lâzen./ dort elliu vieriu sâzen,/ // Lyppaut,	sîn wîp und sîniu kint./ ûf giengen die dâ komen
395,21	Gâwânn man kuss ouch niht erliez,/ und daz er næm	sîn frouwen dar./ er dructez kint wol gevar/ als ein tockn
397,6	sô liebe nie geschach./ sît got der êrn in niht erliez,/	sîn tohter er dô frouwe hiez./ /wie diu hôchzît ergienc,/ des
397,23	bôt genuoc,/ wand er im holdez herze truoc./ Scherules,	sîn stolzer wirt,/ mit al den sînen niht verbirt,/ ern
398,15	er was derzuo erkorn./ nu was ouch Inglîart verlorn,/	sîn ors mit kurzen ôren:/ in Tabronit von Môren/ wart nie
400,6	ein râvît von Spâne hôch/ reit der künec Vergulaht./	sîn blic was tac wol bî der naht./ sîn geslähte sante
400,7	künec Vergulaht./ sîn blic was tac wol bî der naht./	sîn geslähte sante Mazadân/ für den berc ze Fâmorgân:/ sîn
400,9	sîn geslähte sante Mazadân/ für den berc ze Fâmorgân:/	sîn art was von der feien./ in dûhte er sæhe den meien/ in
400,24	suochte unrehten furt,/ in valken hilfe wart er naz:/	sîn ors verlôs er umbe daz/ dar zuo al diu kleider sîn/
400,25	sîn ors verlôs er umbe daz/ dar zuo al diu kleider	sîn/ (doch schiet er valken von ir pîn):/ daz nâmn die valkenære./
401,15	freude was ein condewier,/ sît im Maliclisier/ daz twerc	sîn vel unsanfte brach/ mit der geisel da'z Gynovêr sach,/ unt
403,6	der künec sande ein ritter dar,/ und enbôt der magt daz si	sîn war/ sô næm daz langiu wîle/ in diuhte ein kurziu île./
407,4	Ich wæne, er ruort irz hüffelîn./ des wart gemêret	sîn pîn./ von der liebe alsölhe nôt gewan/ beidiu magt und ouch
407,19	ir sluoget,/ daz iuch des niht genuoget,/ irn nôtzogt och	sîn tohter hie."/ dem wâfenheiz man volget ie:/ der selbe site
408,14	ein rigel dern turn besparte,/ den zucter ûz der mûre./	sîn arge nâchgebûre/ entwichn im dicke mit ir schar./ diu
410,8	Gâwâne manlîch ellen./ si tûrte mit im in der nôt./	sîn benantez gîsel was der tôt,/ und anders kein gedinge./
410,25	der künec von Anschouwe,/ daz ein sô werdiu frouwe/	sîn tohter, ie den sun gebar,/ der mit ungetriwer schar/ sîn
410,27	sîn tohter, ie den sun gebar,/ der mit ungetriwer schar/	sîn volc bat sêre strîten./ Gâwân muose bîten/ unze der künec
411,9	durch swarten unt durch vel,/ durch Gâwâns nôt	sîn hende er want:/ wan des was sîn triwe pfant,/ daz er dâ
411,10	vel,/ durch Gâwâns nôt sîn hende er want:/ wan des was	sîn triwe pfant,/ daz er dâ solte haben vride,/ ezen wær daz
413,23	volc huop sich von strîte sân,/ manneglich zen herbergen	sîn./ Antikonîe de künegîn/ ir vetern sun vast umbevienc:/
414,10	man vil guoter/ von schame leit vil grôzen pîn,/ dô	sîn swester diu künegîn/ in begunde vêhen:/ man hôrt in sêre
414,30	siht,/ ir habt doch an mir missetân,/ ob wîplîch prîs	sîn reht sol hân./ // Ich hôrt ie sagen, swa ez sô gezôch/ daz
415,15	in iwer lant./ iwer sicherheit was pfant,/ ob in	sîn ellen trüege her,/ daz ich des für iuch wurde wer,/ in
416,13	Gâwânes nôt,/ hân ich prîs, derst denne tôt./ mir frümt	sîn angestlîcher strît/ vil engez lop, mîn laster wît./ daz
416,22	in selbe nennet sus./ Kyôt la schantiure hiez,/ den	sîn kunst des niht erliez,/ er ensunge und spræche sô/ dês noch
417,6	truoc?/ ist mîn hêrre wert bekant,/ daz richt alhie	sîn selbes hant./ sô gelt ein tôt den andern tôt./ ich wæne
419,29	mâc./ mich sol vermîden iwer bâc./ iwern vetern (ir wârt	sîn man),/ swer dem sîn leben an gewan,/ // Dâ
419,30	iwer bâc./ iwern vetern (ir wârt sîn man),/ swer dem	sîn leben an gewan,/ // Dâ rechetz. ich entet im niht:/
420,4	mirs och iemen giht./ iwern vetern sol ich wol verklagn:/	sîn sun die krôn nâch im sol tragn:/ derst mir ze hêrren hôch
420,7	ze hêrren hôch genuoc./ diu küngîn Flûrdâmûrs in truoc:/	sîn vater was Kingrisîn,/ sîn an der künec Gandîn./ ich
420,8	küngîn Flûrdâmûrs in truoc:/ sîn vater was Kingrisîn,/	sîn an der künec Gandîn./ ich wil iuch baz bescheiden des,/
420,11	ich wil iuch baz bescheiden des,/ Gahmuret und Gâlôes/	sîn œheime wâren./ ine wolt sîn gerne vâren,/ ich möht mit êrn
420,12	Gahmuret und Gâlôes/ sîn œheime wâren./ ine wolt	sîn gerne vâren,/ ich möht mit êrn von sîner hant/ mit vanen
421,14	nôt."/ /"des volge ich," sprach Liddamus./ "wan swaz	sîn œheim Artûs/ hât, unt die von Indîâ,/ der mirz hie gæbe
422,10	mir noch iu niht rehte."/ /diz was ûf dem palas,/ aldâ	sîn swester komen was./ bî ir stuont hêr Gâwân/ und manec
422,13	manec ander werder man./ der künec sprach zer swester	sîn/ "nu nim den gesellen dîn/ und ouch den lantgrâven zuo
424,5	ich pin des unerværet,/ heten si geschæret/ als ein valke	sîn gevidere:/ dâ rede ich niht widere./ /nu hœrt, ê sich
424,12	die wâren komn./ etslîcher sînen willen sprach,/ als im	sîn bester sin verjach./ dô mâzen siz an manege stat:/ der
424,14	sin verjach./ dô mâzen siz an manege stat:/ der künec	sîn rede och hœren bat./ /er sprach "ez wart mit mir gestriten./
424,26	ich nu drumbe ersterben,/ sô muoz ich leisten sicherheit/ die	sîn hant an mir erstreit./ dâ râtet umbe: des ist nôt./ mîn
425,12	jæhe./ er enbôt ir, ob si dæhte an in,/ daz wære an freuden	sîn gewin,/ und er wærez der si lôste ê/ von dem künege
426,10	des volgten al die râtgeben./ sus behielt hêr Gâwân dâ	sîn leben./ /man pflac des heldes unverzagt/ des nahts aldâ,
426,13	des nahts aldâ, wart mir gesagt,/ daz harte guot was	sîn gemach./ dô man den mitten morgen sach/ unt dô man
428,29	och verkôs/ ûf den künec, der in dâ vor verlôs,/ daz er im	sîn geleite brach./ vor al den fürsten daz geschach;/ // Dâ ir
429,24	dâ manec frouwe ir jâmer kôs./ Lyâze was des kindes base./	sîn munt, sîn ougen unt sîn nase/ was reht der minne kerne:/
429,24	ir jâmer kôs./ Lyâze was des kindes base./ sîn munt,	sîn ougen unt sîn nase/ was reht der minne kerne:/ al diu
429,24	Lyâze was des kindes base./ sîn munt, sîn ougen unt	sîn nase/ was reht der minne kerne:/ al diu werlt sah in gerne./
429,28	dar zuo sehs andriu kindelîn./ dise ahte junchêrren	sîn/ wârn gebürte des bewart,/ elliu von edeler hôhen art./ // Si
431,19	lât mich varn./ iwer zuht müez iwern prîs bewarn."/ /ir was	sîn dan scheiden leit:/ dô weinden durch gesellekeit/ mit ir
432,7	sô gâhes von ir reit./ ich wæne, ez was in beiden leit./	/sîn knappen heten sich bedâht,/ daz sîniu ors wâren brâht/ ûf
432,12	aldâ der linden schate was./ ouch wârn dem lantgrâven komn/	sîn gesellen (sus hân ichz vernomn):/ der reit mit im ûz
432,16	Gâwân in zühteclîchen bat/ daz er sich arbeite/ unt	sîn gezoc im leite/ ze Bêârosch. "da ist Scherules:/ den
432,27	wart gewâpent sân,/ daz ors, und mîn hêr Gâwân./ er kust	sîn mâg diu kindelîn/ und ouch die werden knappen sîn./ nâch
432,28	kust sîn mâg diu kindelîn/ und ouch die werden knappen	sîn./ nâch dem grâle im sicherheit gebôt:/ er reit al ein gein
433,13	worten jagte,/ dâ manec frouwe klagte/ daz niht wendec wart	sîn reise./ von Artûse dem Berteneise/ huop er sich dô:
433,19	sî verzagt,/ oder hât er hôhen prîs bejagt?/ oder ob	sîn ganziu werdekeit/ sî beidiu lang unde breit,/ oder ist si
433,23	si kurz oder smal?/ nu prüevet uns die selben zal,/ waz von	sîn henden sî geschehen./ hât er Munsalvæsche sît gesehen,/
434,2	iur hêrre und ouch der mîn./ nu erliuhtet mir die fuore	sîn:/ der süezen Herzeloyden barn,/ wie hât Gahmurets sun
434,10	an die wîte,/ oder hât er sider sich verlegn?/ sagt mir	sîn site und al sîn pflegn./ /nu tuot uns de âventiure
434,10	hât er sider sich verlegn?/ sagt mir sîn site und al	sîn pflegn./ /nu tuot uns de âventiure bekant,/ er habe
434,17	gein im maz,/ daz der decheiner nie gesaz./ sus kan	sîn wâge seigen/ sîn selbes prîs ûf steigen/ und
434,18	der decheiner nie gesaz./ sus kan sîn wâge seigen/	sîn selbes prîs ûf steigen/ und d'andern lêren sîgen./
434,25	swer prîs zim wolte borgen,/ der müesez tuon mit sorgen./	sîn swert, daz im Anfortas/ gap dô er bîme grâle was,/ brast sît
435,6	geriten ûf einen walt,/ ine weiz ze welhen stunden;/ aldâ	sîn ougen funden/ ein klôsen niwes bûwes stên,/ dâ durch ein
435,12	der junge degen unervorht/ reit durch âventiur suochen:/	sîn wolte got dô ruochen./ er vant ein klôsnærinne,/ diu durch
436,4	erwarp,/ si minnete sînen tôten lîp./ ob si worden wær	sîn wîp,/ dâ hete sich frou Lûnete/ gesûmet an sô gæher
436,30	daz was im leit./ dô wolter vrâgen umben walt,/ ode war	sîn reise wære gezalt./ // Er gerte der gegenrede aldâ:/ "ist
437,13	hienc er ouch dran./ dô der kiusche vrävel man/ durch zuht	sîn swert von im gebant,/ er gienc fürz venster zuo der
440,3	wil ich im minne gebn für wâr./ der rehten minne ich pin	sîn wer,/ wand er mit schilde und ouch mit sper/ dâ nâch mit
440,12	den geberc/ der underswinge mir mîn ê./ mîme leben tet	sîn sterben wê./ der rehten ê diz vingerlîn/ für got sol mîn
441,1	wie stêtz iu umben grâl?/ // Habt ir geprüevet noch	sîn art?/ oder wiest bewendet iwer vart?"/ /er sprach zer
443,8	im kom geriten her/ ein man: dem was daz houbet blôz,/	sîn wâpenroc von koste grôz,/ dar underz harnasch blanc gevar:/
443,30	ez enstuont in niht vergebene/ an den selben zîten/	sîn dröun und ouch sîn strîten:/ // Iedoch bereit er sich
443,30	niht vergebene/ an den selben zîten/ sîn dröun und ouch	sîn strîten:/ // Iedoch bereit er sich zer tjost./
444,10	ich gibe für mîne reise ein pfant,/ daz ninder bindet mich	sîn hant."/ /daz wart ze bêder sît getân,/ diu ors in den
444,18	gegenniet/ was Parzivâles hôhiu brust:/ den lêrte kunst unt	sîn gelust/ daz sîn tjost als eben fuor/ reht in den stric
444,19	hôhiu brust:/ den lêrte kunst unt sîn gelust/ daz	sîn tjost als eben fuor/ reht in den stric der helmsnuor./ er
444,26	halden reis,/ sô verr hin ab (diu was sô tief),/ daz dâ	sîn leger wênec slief./ /Parzivâl der tjoste nâch/
445,19	dô Parzivâl dar ûf gesaz,/ done was niht wan	sîn sper verlorn:/ diu vlust gein vinden was verkorn./ ich wæne,
446,2	// /Swerz ruocht vernemn, dem tuon ich kuont/ wie im	sîn dinc dâ nâch gestuont./ /desn prüeve ich niht der wochen
446,12	ein rîter alt,/ des part al grâ was gevar,/ dâ bî	sîn vel lieht unde clâr:/ die selben varwe truoc sîn wîp;/ diu
446,13	dâ bî sîn vel lieht unde clâr:/ die selben varwe truoc	sîn wîp;/ diu bêdiu über blôzen lîp/ truogen grâwe röcke herte/ ûf
447,3	der werde degen/ het des lîbes sô gepflegen/ daz	sîn zimierde rîche/ stuont gar rîterlîche:/ in selhem harnasch
447,10	man./ daz ors ûzem pfade sân/ kêrter mit dem zoume./ dô nam	sîn vrâgen goume/ umbe der guoten liute vart:/ mit süezer rede ers
447,27	ich diende eim der heizet got,/ ê daz sô lasterlîchen spot/	sîn gunst übr mich erhancte:/ mîn sin im nie gewancte,/ von
447,30	sin im nie gewancte,/ von dem mir helfe was gesagt:/ nu ist	sîn helfe an mir verzagt."/ // /Dô sprach der rîter grâ gevar/
448,15	hêrre, pflegt ir toufes,/ sô jâmer iuch des koufes:/ er hât	sîn werdeclîchez lebn/ mit tôt für unser schult gegebn,/ durch
448,27	welt ir im riwe künden,/ er scheidet iuch von sünden."/	/sîn tohter begunden sprechen/ "waz wilt du, vater, rechen?/ sô
449,5	uns dunct doch des, si haben kalt:/ er erfrüre, wærn	sîn eines drî./ du hâst hie stênde nâhen bî/ gezelt und
450,21	von herzen minnent/ unt sich helfe dâ versinnent./ der hât	sîn helfe mir verspart/ und mich von sorgen niht bewart."/
451,4	niht verswigen./ /hin rîtet Herzeloyde fruht./ dem riet	sîn manlîchiu zuht/ kiusch unt erbarmunge:/ sît Herzeloyd diu
451,20	helfe sîn sô wert,/ und rehtiu manlîchiu wer,/ daz	sîn helfe mich vor sorgen ner,/ ist hiut sîn helflîcher tac,/ sô
451,21	wer,/ daz sîn helfe mich vor sorgen ner,/ ist hiut	sîn helflîcher tac,/ sô helfe er, ob er helfen mac."/ /er kêrt
451,28	die juncfrowen im sâhen nâch;/ gein den ouch im	sîn herze jach/ daz er si gerne sæhe,/ wand ir blic in schœne
452,4	fier/ daz si beidiu ors unde tier/ unt die liut mac wîsen,/	sîn kraft wil i'm prîsen./ mac gotes kunst die helfe hân,/ diu
452,8	mir diz kastelân/ dez wægest umb die reise mîn:/ sô tuot	sîn güete helfe schîn:/ nu genc nâch der gotes kür."/ den zügel
452,20	er hete gar versprochen/ môraz, wîn, und ouch dez prôt./	sîn kiusche im dennoch mêr gebôt,/ der spîse het er keinen
452,23	vische noch fleisch, swaz trüege bluot./ sus stuont	sîn heileclîchez lebn./ got het im den muot gegebn:/ der hêrre
452,28	der himelischen schar./ mit vaste er grôzen kumber leit:/	sîn kiusche gein dem tievel streit./ /an dem
454,3	Flegetânîs, der an ein kalp/ bette als ob ez wær	sîn got./ wie mac der tievel selhen spot/ gefüegen an sô wîser
454,14	wie lange ieslîcher umbe gêt,/ ê er wider an	sîn zil gestêt./ mit der sternen umbereise vart/ ist gepüfel aller
454,27	hôch./ op die ir unschult wider zôch,/ sît muoz	sîn pflegn getouftiu fruht/ mit alsô kiuschlîcher zuht:/ diu
455,15	er las von Mazadâne/ mit wârheit sunder wâne:/ umb allez	sîn geslehte/ stuont dâ geschriben rehte,/ unt anderhalp wie
455,28	bluomen stuonden ê./ daz was vor eins gebirges want,/ aldâ	sîn manlîchiu hant/ froun Jeschûten die hulde erwarp,/ unt dâ
456,3	liez:/ Fontâne_la_salvâtsche hiez/ ein wesen, dar	sîn reise gienc./ er vant den wirt, der in enphienc./ /der
456,28	tet im von den liuten kuont,/ die in dar wîsten,/ wie die	sîn râten prîsten./ dô sprach er "hêr, nu gebt mir rât:/ ich
457,7	ein grâ man, der mich wol enpfienc:/ als tet	sîn massenîe./ der selbe valsches frîe/ hât mich zuo ziu her
457,10	valsches frîe/ hât mich zuo ziu her gesant:/ ich reit	sîn slâ, unz ich iuch vant."/ der wirt sprach "daz was
457,17	hât ze wîbe./ nie kiuscher fruht von lîbe/ wart geborn dan	sîn selbes kint,/ diu iu dâ widergangen sint./ der fürste ist
457,20	der fürste ist von küneges art./ alle jâr ist zuo mir her	sîn vart."/ /Parzivâl zem wirte sprach/ "dô ich iuch vor mir
459,13	unde varm./ al sîne lide im wurden warm,/ sô daz	sîn vel gap liehten schîn./ er moht wol waltmüede sîn:/ wand
460,1	verkêret/ unt ir fröude gemêret./ // /Parzivâl zem wirte	sîn/ sprach "hêrre, dirre kefsen schîn/ erkenne ich, wand ich
461,24	gihe ich dem ze schanden,/ der aller helfe hât gewalt,/ ist	sîn helfe helfe balt,/ daz er mir denne hilfet niht,/ sô vil
462,8	haz enpfienc./ durch iwer zuht gedolt/ vernemt von mir	sîn unscholt,/ ê daz ir mir von im iht klagt./ sîn helfe ist
462,10	von mir sîn unscholt,/ ê daz ir mir von im iht klagt./	sîn helfe ist immer unverzagt./ /doch ich ein leie wære,/ der
462,23	suln in des geniezen lân:/ er hât vil durch uns getân,/ sît	sîn edel hôher art/ durch uns ze menschen bilde wart./ got heizt
463,24	freude stôrte./ von in zwein kom gebürte fruht:/ einem riet	sîn ungenuht/ daz er durch gîteclîchen ruom/ sîner
464,4	von wem was der man erborn,/ von dem	sîn ane hât verlorn/ den magetuom, als ir mir sagt?/
465,9	sich des kraft,/ dem erbarme gît geselleschaft,/ sît	sîn getriuwiu mennischeit/ mit triwen gein untriwe streit./ /ir
465,15	bî./ sît rede und werke niht sô frî:/ wan der	sîn leit sô richet/ daz er unkiusche sprichet,/ von des lône
465,18	sprichet,/ von des lône tuon i'u kunt,/ in urteilt	sîn selbes munt./ nemt altiu mær für niuwe,/ op si iuch lêren
466,9	sint geteilet:/ al der werlde ist geveilet/ bêdiu	sîn minne und ouch sîn haz./ nu prüevet wederz helfe baz./ der
466,9	al der werlde ist geveilet/ bêdiu sîn minne und ouch	sîn haz./ nu prüevet wederz helfe baz./ der schuldige âne
469,11	diu asche im aber leben birt./ sus rêrt der fênîs mûze	sîn/ unt gît dar nâch vil liehten schîn,/ daz er schœne wirt
469,18	mac ez sterben niht,/ diu aller schierst dar nâch gestêt./	sîn varwe im nimmer ouch zergêt:/ man muoz im sölher varwe
469,22	ez hât den stein gesehn,/ ez sî maget ode man,/ als dô	sîn bestiu zît huop an,/ sæh ez den stein zwei hundert
469,24	sæh ez den stein zwei hundert jâr,/ im enwurde denne grâ	sîn hâr./ selhe kraft dem menschen gît der stein,/ daz im fleisch
469,30	grâl./ /dar ûf kumt hiute ein botschaft,/ dar an doch lît	sîn hôhste kraft./ // Ez ist hiute der karfrîtac,/ daz man für
471,25	op got ûf si verkôs,/ ode ob ers fürbaz verlôs./ was daz	sîn reht, er nam se wider./ des steines pfligt
471,28	steines pfligt iemer sider/ die got derzuo benande/ unt in	sîn engel sande./ hêr, sus stêt ez umben grâl."/ dô sprach
472,12	mîn hant dâ strîtes niht verbirt."/ dô sprach aber	sîn kiuscher wirt/ "ir müest aldâ vor hôchvart/ mit senften
472,25	daz sol iuch und mich armen/ immer mêr erbarmen,/ umb	sîn herzebære nôt,/ die hôchvart im ze lône bôt./ sîn jugent
472,27	umb sîn herzebære nôt,/ die hôchvart im ze lône bôt./	sîn jugent unt sîn rîcheit/ der werlde an im fuogte leit,/ unt
472,27	nôt,/ die hôchvart im ze lône bôt./ sîn jugent unt	sîn rîcheit/ der werlde an im fuogte leit,/ unt daz er gerte
473,24	Lähelîn/ ze Brumbâne an den sê geriten./ durch tjoste het	sîn dâ gebiten/ Lybbêâls der werde helt,/ des tôt mit tjoste
474,14	degen snel/ von einer tjoste ouch sînen lîp./ der minnet	sîn selbes wîp,/ daz nie von manne mêre/ wîp geminnet wart sô
476,1	was gereinet,/ het got an im erscheinet./ // Missewende was	sîn riuwe,/ er balsem ob der triuwe./ al werltlîchiu schande
476,4	al werltlîchiu schande in flôch:/ werdekeit sich in	sîn herze zôch./ dich solden hazzen werdiu wîp/ durch sînen
476,7	solden hazzen werdiu wîp/ durch sînen minneclîchen lîp:/	sîn dienst was gein in sô ganz,/ ez machte wîbes ougen glanz,/
477,24	leider freude verre:/ wan daz er hât gedingen,/ in sül	sîn kumber bringen/ zem endelôsme gemache./ mit wunderlîcher
477,30	künden wil./ pfligstu denne triuwe,/ so erbarmet dich	sîn riuwe./ // /Dô Frimutel den lîp verlôs,/ mîn vater, nâch
478,30	rîterlîchiu lant,/ von dem mær was er der frîe./ Amor was	sîn krîe./ // Der ruoft ist zer dêmuot/ iedoch niht volleclîchen
479,12	mêr gesunt/ wart, der süeze œheim dîn,/ durch die heidruose	sîn./ ez was ein heiden der dâ streit/ unt der die selben tjoste
479,19	pardîse/ rinnet diu Tigris./ der selbe heiden was gewis,/	sîn ellen solde den grâl behaben./ inme sper was sîn nam
479,20	gewis,/ sîn ellen solde den grâl behaben./ inme sper was	sîn nam ergraben:/ er suocht die verren ritterschaft,/ niht
480,4	wir ze mâze klagn./ /dô uns der künec kom sô bleich,/ unt im	sîn kraft gar gesweich,/ in de wunden greif eins arztes hant,/
480,8	îsen vant:/ der trunzûn was rœrîn,/ ein teil in der wunden	sîn:/ diu gewan der arzet beidiu wider./ mîne venje viel
480,14	deheine rîterschaft/ getæte nimmer mêre,/ daz got durch	sîn êre/ mînem bruoder hulfe von der nôt./ ich verswuor ouch
480,28	helfe für den grâl./ dô der künec den grâl gesach,/ daz was	sîn ander ungemach,/ daz er niht sterben mohte,/ wand im
481,24	ûzem pardîs,/ sô nâhn hin zuo ir süezer smac/ dennoch niht	sîn verrochen mac,/ ob kein wurz dinne quæme,/ diu unser
482,16	minnet:/ in twinget sîner triwe gelust/ daz er bîzet durch	sîn selbes brust,/ unt lætz bluot den jungen
482,20	selben stunt./ do gewunnen wir des vogels bluot,/ ob uns	sîn triwe wære guot,/ unt strichens an die wunden/ sô wir beste
484,3	bî der êrsten naht,/ sô zergêt sîner frâge maht./ wirt	sîn frâge an rehter zît getân,/ sô sol erz künecrîche hân,/ unt
484,28	dem wirte sprach/ "hêrre, wie stêt iwer nôt?"/ sît im	sîn tumpheit daz gebôt/ daz er aldâ niht vrâgte,/ grôzer sælde in
485,30	gotes êre/ manegen tac ungâz er gienc,/ so er vermiste dâ	sîn spîse hienc./ // /Die zwêne gesellen niht verdrôz,/ si giengen
486,17	sînem wirte truoc,/ in dûhte er hete baz genuoc/ dan dô	sîn pflac Gurnemanz,/ und dô sô maneger frouwen varwe glanz/ ze
488,3	niwe klage si an geviengen./ Parzivâl zem wirte	sîn/ sprach "hêrre und lieber œheim mîn,/ getorst ichz iu
489,25	ûf dem hûs?/ dô der sterne Sâturnus/ wider an	sîn zil gestuont,/ daz wart uns bî der wunden kuont,/ unt bî
490,12	sô muoz der künec ruowe lân:/ sô tuot im grôzer frost sô wê,/	sîn fleisch wirt kelter denne der snê./ sît man daz gelüppe
492,25	ê/ wart dem künige nie sô wê,/ wan dô	sîn komen zeigte sus/ der sterne Sâturnus:/ der kan mit grôzem
493,23	dem si dâ dienden für./ der grâl ist mit hôher kür./ sô suln	sîn rîter hüeten/ mit kiuscheclîchen güeten./ der hôhen sterne
494,12	die sint gewert./ des müezn och si mit zühten pflegn:/	sîn hüet aldâ der gotes segn./ /got schaft verholne dan die
496,28	dô het der werde Anschevîn/ vor mir geherberget ê./	sîn vart tuot mir iemer wê,/ die er fuor ze Baldac:/ ze
497,7	dicke von im sande./ sô ich von Munsalvæsche wande,/	sîn insigel nam ich dâ/ und fuort ez ze Karchobrâ,/ dâ sich
498,7	ichz im dô sagte;/ des er freude vil bejagte./ /er gap	sîn kleinœte mir:/ swaz ich im gap daz was sîn gir./ mîne
498,8	/er gap sîn kleinœte mir:/ swaz ich im gap daz was	sîn gir./ mîne kefsen, die du sæhe ê,/ (diu ist noch grüener
498,14	reine./ sînen neven er mir ze knehte liez,/ Ithêrn, den	sîn herze hiez/ daz aller valsch an im verswant,/ den künec von
501,12	dâ bewart./ /sus was er dâ fünfzehen tage./ der wirt	sîn pflac als ich iu sage./ krût unde würzelîn/ daz muose ir
502,15	ouge ûf erden siht,/ daz glîchet sich dem priester niht./	sîn munt die marter sprichet,/ diu unser flust zebrichet:/ ouch
502,17	marter sprichet,/ diu unser flust zebrichet:/ ouch grîfet	sîn gewîhtiu hant/ an daz hœheste pfant/ daz ie für schult
503,12	ungerochen/ der künec Kingrisîn./ Vergulaht der sun	sîn/ kom gein Gâwâne dar:/ dô nam diu werlt ir sippe
504,4	was missewende frî,/ sît er von Tschanfanzûn geschiet,/ op	sîn reise ûf strît geriet,/ des jehen diez dâ sâhen:/ er muoz nu
505,17	in der schôz,/ dâ von ir jâmer was sô grôz./ /Gâwân	sîn grüezen niht versweic:/ diu frouwe im dancte unde neic./ er
508,15	die strâze al ûf hin reit:/ da ersaher niderhalben	sîn/ freude und sîns herzen pîn./ /ein brunne ûzem velse schôz:/
509,16	unêre./ ichn wil niht daz ieslîch munt/ gein mir tuo	sîn prüeven kunt./ wær mîn lop gemeine,/ daz hiez ein wirde
510,6	senfterm wurfe bringen,/ ob er sehen niht vermîdet/ daz im	sîn herze snîdet./ lât walzen iwer kranken gir/ ûf ander minne
512,3	von dem orse spranc./ dô het er mangen gedanc,/ wie daz ors	sîn erbite./ dem brunnen wonte ninder mite/ dâ erz
513,23	dez pfert:/ ouch was maneger marke wert/ der zoum unt	sîn gereite./ mit einem barte breite,/ wol geflohten unde
514,29	herzen voget er dâ vant:/ diu was frouwe überz lant./ swie	sîn herze gein ir flôch,/ vil kumbers si im doch drîn zôch./
517,8	den noch vinde,/ disiu wurz sol in wol ernern/ unt al	sîn unkraft erwern."/ si sprach "daz sih ich gerne./ waz
517,14	dem was zer botschefte gâch,/ die er werben solte./ Gâwân	sîn beiten wolte:/ dô dûht ern ungehiure./ Malcrêatiure/ hiez
517,19	hiez der knappe fiere:/ Cundrîe la surziere/ was	sîn swester wol getân:/ er muose ir antlütze hân/ gar, wan
518,20	würze er se mîden hiez/ die menschen fruht verkêrten/ unt	sîn geslähte unêrten,/ "anders denne got uns maz,/ dô er ze
519,1	daz was iedoch Adâme leit,/ // Doch engezwîvelt nie	sîn wille./ diu küneginne Secundille,/ die Feirefîz mit rîters
520,5	unt der sterne mâc/ huop gein Gâwân grôzen bâc./ der hete	sîn ûfem wege erbitn./ Malcrêatiure kom geritn/ ûf eime runzîde
521,12	knappe wîs unde wert/ vorhtlîche wider sach./	sîn igelmæzec hâr sich rach:/ daz versneit Gâwân sô die hant,/
522,29	ûf Gâwânes kastelân./ ich wæne daz was missetân./ er unt	sîn frouwe riten hin:/ daz was ein sündehaft gewin./ // /Gâwân
525,4	sprechen ie,/ swer dem andern half daz er genas,/ daz er	sîn vîent dâ nâch was./ ich tuon als die bî witzen sint./
525,16	dem was ein frouwe dar gesant/ durch botschaft in	sîn lant./ ouch was dirre ungehiure/ ûz komn durch
525,20	âventiure./ er was gast, unt si gestin./ do geriet im	sîn kranker sin/ daz er mit der frouwen ranc/ nâch sînem willen
526,23	ûz Punturtoys/ der stuont dâ vor dem Bertenoys/ ûf al	sîn êre und ûf den lîp./ für gienc daz klagehafte wîp,/
528,17	æhte/ mit eime site werte,/ daz er den rîter nerte./	sîn wîp die küneginne/ bat ich durch sippe minne,/ wand mich der
528,25	die künegîn,/ er muose ab lîden hôhen pîn./ sus wart	sîn lîp gereinet,/ solch wandel im bescheinet:/ ez wær vorlouft od
528,28	bescheinet:/ ez wær vorlouft od leithunt,/ ûz eime troge az	sîn munt/ mit in dâ vier wochen./ sus wart diu frouwe gerochen./
529,1	wochen./ sus wart diu frouwe gerochen./ // /Frowe, daz ist	sîn râche ûf mich."/ si sprach "sich twirhet sîn gerich./
529,2	daz ist sîn râche ûf mich."/ si sprach "sich twirhet	sîn gerich./ ich enwirde iu lîhte nimmer holt:/ doch enpfæht er
530,1	komn,/ einem vilâne:/ do geschach ez Gâwâne/ // Für	sîn ors ze behalten:/ des geltes muoser walten./ /si sprach hin
531,2	// Dem pfärde was der rücke junc:/ wær drûf ergangen dâ	sîn sprunc,/ im wære der rücke gar zevarn./ daz muoser allez dô
531,23	waz si sprach:/ wan immer swenner an si sach,/ sô was	sîn pfant ze riwe quît./ si was im reht ein meien zît,/ vor
534,10	minne helfen nern./ Gâwân durch minne arbeit enphienc./	sîn frouwe reit, ze fuoz er gienc./ /Orgelûse unt der degen
534,15	muoser gêns wonen./ er zôch dez pfärt zuo zeime ronen:/	sîn schilt, der ê drûfe lac,/ des er durch schildes ambet pflac,/
534,21	ûz in erbûwen lant./ eine burg er mit den ougen vant:/	sîn herze unt diu ougen jâhen/ daz si erkanten noch gesâhen/
535,19	iuch enmac anders niht ernern./ der dort kumt, iuch sol	sîn hant/ sô vellen, ob iu ist zetrant/ inder iwer
536,24	kan sparn,/ er sol mich nider rîten:/ wes mac	sîn ors dâ bîten,/ ez enstrûche ouch über daz runzît?/ wil er
538,30	nie wart von im genomen,/ betwungenlîchiu sicherheit,/ der	sîn hant ê vil erstreit./ // Swiez dâ was ergangen,/ er hete
539,4	des er niht fürbaz wolde gebn:/ für sicherheit bôt er	sîn lebn,/ und jach, swaz im geschæhe,/ daz er nimer verjæhe/
539,22	freuden lære."/ Gâwân warp sicherheit an in:/ dô stuont	sîn gir und al sîn sin/ niwan ûffes lîbs verderben/ oder ûf
539,22	Gâwân warp sicherheit an in:/ dô stuont sîn gir und al	sîn sin/ niwan ûffes lîbs verderben/ oder ûf ein gæhez sterben./
540,5	ûf die bluomen saz./ Gâwân sîns kumbers niht vergaz,/ daz	sîn phärt was sô kranc:/ den wîsen lêrte sîn gedanc/ daz er daz
540,6	niht vergaz,/ daz sîn phärt was sô kranc:/ den wîsen lêrte	sîn gedanc/ daz er daz ors mit sporn rite/ unz er versuochte
540,11	daz was gewâpent wol für strît:/ pfellel unde samît/ was	sîn ander covertiur./ sît erz erwarp mit âventiur,/ durch waz
540,20	bete,/ er weiz wol wie, an mir rewarp:/ dâ von iedoch	sîn prîs verdarp./ wer hât dich sus gewâpent sider?/ ob duz
541,3	// Der gabez Gâwâne/ ûf dem Plimizœls plâne./ /hie kom	sîn trûrec güete/ aber wider in hôchgemüete;/ wan daz in twang
541,9	truoc,/ diu im doch smæhe erbôt genuoc:/ nâch der jaget in	sîn gedanc./ innen des der stolze Lischoys spranc/ da er ligen
541,11	innen des der stolze Lischoys spranc/ da er ligen sach	sîn eigen swert,/ daz Gâwân der degen wert/ mit strîte ûz
541,25	sich êrste niwer zorn./ ietweder was sô hôch geborn/ daz	sîn prîs unsanfte leit/ ob in der ander überstreit./ helm
544,4	truog ûf sîner hant/ ein mûzersprinzelîn al grâ./ ez was	sîn reht lêhen dâ,/ swer tjostierte ûf dem plân,/ daz er daz ors
544,10	unt disem der siges pflæge,/ des hende solt er nîgen/ und	sîn prîs niht verswîgen./ sus zinste man im blüemîn velt:/ daz
544,12	niht verswîgen./ sus zinste man im blüemîn velt:/ daz was	sîn beste huoben gelt,/ ode ob sîn mûzersprinzelîn/ ein
544,13	blüemîn velt:/ daz was sîn beste huoben gelt,/ ode ob	sîn mûzersprinzelîn/ ein galandern lêrte pîn./ von anders nihtiu
544,15	ein galandern lêrte pîn./ von anders nihtiu gienc	sîn pfluoc:/ daz dûht in urbor genuoc./ er was geborn von rîters
545,14	wol./ hêr, dort stêt ein runzît:/ daz erwarb an mir	sîn strît:/ daz nemt, ob ir gebietet./ der sich diss orses
546,17	sîn mîn wer,/ übergolten ist mîn ger./ für wâr	sîn prîs was ie sô hel,/ fünf hundert ors starc unde snel/ ungern
547,4	sprach er "lieber hêrre mîn,/ dar zuo ruochet selbe	sîn/ mit mir hînte durch gemach./ grœzer êre nie geschach/
548,28	fuort er Lischoysen în./ der wirt unt daz gesinde	sîn/ sich des underwunden./ an den selben stunden/ // Der wirt
549,6	zwei mit ein ander gêt./ nu diene im unverdrozzen:/ wir hân	sîn vil genozzen."/ /sîme sune bevalher Gringuljeten./ des diu
552,30	in gewert./ er sol ouch slâfen, ob er mac./ got hüete	sîn, sô kom der tac./ // Grôz müede im zôch diu ougen
553,10	er durch warten,/ durch luft und durch der vogel sanc./	sîn sitzen wart dâ niht ze lanc,/ er kôs ein burc, diers âbents
553,21	dâhte "ich wil in zêren/ mich an slâfen kêren."/ wider an	sîn bette er gienc:/ der meide mantel übervienc/ in: daz was sîn
553,23	bette er gienc:/ der meide mantel übervienc/ in: daz was	sîn decke./ op man in dâ iht wecke?/ nein, daz wære dem wirte
559,5	der süeze:/ von rehte i'n alsus grüeze./ mit ellen ist	sîn rîterschaft:/ sô manege tugent diu gotes kraft/ in mannes
559,17	wirt ze Pelrapeire gesagt:/ ir sicherheit hât er bejagt./	sîn schilt treit maneger tjoste mâl./ er reit hie vorschen umben
560,16	"tragt mir mîn harnasch her."/ der bete was der wirt	sîn wer./ von fuoz ûf wâpent in dô gar/ diu süeze maget wol
561,23	gêt/ dâ Lît_marveile stêt./ daz bette und die stollen	sîn,/ von Marroch der mahmumelîn,/ des krône und al sîn
561,25	sîn,/ von Marroch der mahmumelîn,/ des krône und al	sîn rîcheit,/ wære daz dar gegen geleit,/ dâ mit ez wære
562,7	grœzlîch,/ alrêrst strîte ist er gelîch."/ /dô Gâwân ûf	sîn ors gesaz,/ diu maget wart an freuden laz./ al die dâ
563,13	mit jener zweier stiure./ daz krâmgewant was tiure./ /Gâwân	sîn grüezen sprach/ zuo dem krâmer. do er gesach/ waz
564,23	ir hie genesn./ wes möht ich pillîcher wesn?"/ /Gâwân	sîn ellen lêrte,/ ze fuozer fürbaz kêrte/ manlîche und unverzagt./
565,8	kuont,/ dô Gâwân den palas sach,/ dem was alumbe	sîn dach/ reht als pfâwîn gevider gar,/ lieht gemâl unt sô
566,25	Clinschor, der des erdâhte,/ ûz manegem lande brâhte/	sîn listeclîchiu wîsheit/ werc daz hier an was geleit./ /der
567,6	wart enblanden/ daz er den swæren schilt getruoc,/ den im	sîn wirt bevalch genuoc./ er dâhte "wie kum ich ze dir?/
569,18	des gemaches alsô dâ/ Gâwân an dem bette vant./ dannoch	sîn herze und ouch sîn hant/ der zagheit lâgen eine./ die
569,18	dâ/ Gâwân an dem bette vant./ dannoch sîn herze und ouch	sîn hant/ der zagheit lâgen eine./ die pfîle und ouch die
570,8	/er gienc gein Gâwâne her:/ daz enwas doch ninder	sîn ger,/ wande in sîns kumens dâ verdrôz./ Gâwân dâhte "dirre
570,11	in sîns kumens dâ verdrôz./ Gâwân dâhte "dirre ist blôz:/	sîn wer ist gein mir harte laz."/ er riht sich ûf
570,26	der vilân trat wider în./ Gâwân mit dem swerte	sîn/ vome schilde sluoc die zeine./ die pfîle algemeine/ wârn hin
571,4	als der wol zweinzec trummen/ slüege hie ze tanze./	sîn vester muot der ganze,/ den diu wâre zageheit/ nie verscherte
571,24	wer stuont hêr Gâwân./ /er hetem den schilt nâch genomn:/	sîn êrster grif was alsô komn,/ durch den schilt mit al den
571,27	den schilt mit al den klân./ von tiere ist selten ê getân/	sîn grif durch solhe herte./ Gâwân sich zuckes werte:/ ein
573,1	oder lige,/ ob ich rehter wîsheit pflige."/ // /Nu was im	sîn houbet/ mit würfen sô betoubet,/ unt dô sîne wunden/ sô
573,5	betoubet,/ unt dô sîne wunden/ sô bluoten begunden,/ daz in	sîn snellîchiu kraft/ gar liez mit ir geselleschaft:/ durch
573,14	unsanfter was gerüeret./ /aller sin tet im entwîch./	sîn wanküssen ungelîch/ was dem daz Gymêle/ von
575,19	hant/ den helm von sîme houbte bant,/ und ouch die fintâlen	sîn./ dâ lag ein kleinez schiumelîn/ vor sîme rôten munde./ ze
576,1	truoc:/ der brâhte werdekeit genuoc/ // in der jugende an	sîn ende./ diu maget mit ir hende/ des zobels roufte und habt in
576,14	dar./ diu maget schoub ir vingerlîn/ zwischen die zene	sîn:/ mit grôzen fuogen daz geschach./ dô gôz si daz
578,14	gebôt si an den stunden/ vier frouwen daz si giengen/ unt	sîn harnasch enpfiengen,/ daz siz sanfte von im næmen,/ unt daz si
578,20	nemen,/ unde entwâpentn in dem schate./ op danne gên sî	sîn state,/ daz dolt, ode tragt in hin/ aldâ ich pî dem bette
578,24	pî dem bette bin:/ ich warte aldâ der helt sol ligen./ op	sîn kampf ist sô gedigen/ daz er niht ist ze verhe wunt,/ ich
578,27	ze verhe wunt,/ ich mache in schiere wol gesunt./ swelch	sîn wunde stüent ze verhe,/ daz wær diu freuden twerhe:/ dâ
580,29	sînen munt:/ dô slief er an der selben stunt./ wol si	sîn mit decke pflac./ alsus überslief den tac/ // Der êren rîche
583,24	ellens site/ gein sîme verhe snurren liez,/ als in	sîn manlîch herze hiez./ Li_gweiz_prelljûs der furt,/ und
584,16	si kom einen engen pfat/ in Gâwânes herze,/ daz aller	sîn smerze/ von disem kumber gar verswant./ ez was iedoch ein
584,21	dâ sô lanc wîp inne saz,/ der mit triwen nie vergaz/	sîn dienstlîchez wachen./ niemen sol des lachen,/ daz alsus
585,10	ie sîne zît/ als iwer hulde im gebôt:/ daz tet ouch	sîn vater Lôt./ muoterhalp al sîn geslehte/ daz stuont iu
585,11	im gebôt:/ daz tet ouch sîn vater Lôt./ muoterhalp al	sîn geslehte/ daz stuont iu gar ze rehte/ sît her von
585,22	von Gaheviez/ iwer insigel truoc:/ swâ man vor wîben	sîn gewuoc,/ des wolte sich ir keiniu schamen,/ swâ man nante
586,18	snê/ Parzivâls getriwen lîp?/ daz schuof diu künegîn	sîn wîp./ Gâlôesen und Gamureten,/ die habt ir bêde
587,24	bestên."/ vor ungedolt er sich sô want/ daz brast etslîch	sîn wunden bant./ in solhem ungemache er lac./ nu seht, dô
588,6	pfîlen alsus sêre wunt:/ daz tuot im lîhte als wê/ als	sîn minnen kumber ê./ /Gâwân truoc minne und ander klage./
588,12	mohte sîn./ ûf rihte sich der wîgant./ dô was	sîn lînîn gewant/ nâch wunden unde harnaschvar./ zuo zim was
591,20	in sô wol gevar,/ von Lôgroys diu herzogin:/ dâ jagete in	sîn herze hin./ /nu, diz was ergangen,/ daz Gâwân was enpfangen/
592,13	kunden,/ die hât man drinne funden./ über sehs mîle gêt	sîn glanz:/ er ist sô veste und ouch sô ganz/ daz in mit starken
593,6	condwierte/ den rîter mit dem zoume her:/ tjostieren was	sîn ger./ Gâwân sich umbe kêrte,/ sînen kumber er
593,16	ist diu nieswurz in der nasn/ dræte unde strenge,/ durch	sîn herze enge/ kom alsus diu herzogîn,/ durch sîniu ougen
593,26	sper:/ der wil suochens niht erwinden,/ ouch sol	sîn suochen vinden./ sît er rîterschefte gert,/ strîts ist er von
594,5	ist mit ir komn,/ von dem sô dicke ist vernomn/ daz	sîn herze ist unverzagt./ er hât mit speren prîs bejagt,/ es
595,10	wand er sach an in triuwe./ er bat se weinen verbern:/	sîn munt dar zuo begunde gern/ harnasch, ors unde swert./ die
595,23	daz niemen vriesch diu mære,/ niwan der kamerære,/ der hiez	sîn ors erstrîchen./ Gâwân begunde slîchen/ aldâ Gringuljete
596,3	sîme getriwen wirte,/ der in vil wênec irte/ alles des	sîn wille gerte./ eines spers er in gewerte:/ daz was starc und
596,16	was vor schanden sô behuot/ daz missewende an im verswant./	sîn prîs was sô hôh erkant,/ swer gein im tjostierens pflac,/
598,3	man wart wol innen schiere,/ wer dâ gevelles was	sîn wer./ an dem kurzen starken sper/ den helm enpfienc hêr
598,15	verjach./ der verje nâch dem orse sprach./ daz was	sîn reht: wer lougent des?/ "ir vröut iuch gerne, west ir
599,29	mit sînem wirt Plippalinôt:/ ûf die burg er enbôt/ daz	sîn mit wirde næmen war/ al die frouwen wol gevar./ //
600,7	fuorte/ von der liehten ouwe./ des weinde manec frouwe,/ daz	sîn reise aldâ von in geschach./ diu künegîn Arnîve sprach/
601,5	nieht,/ die Orgelûse brâhte./ Gâwân an si gedâhte/ sô daz	sîn êrste ungemach/ im deheines kumbers jach./ sus reit si mit
602,26	den begreif der starke man,/ wander dennoch gerne lebte./	sîn sper dâ bî im swebte:/ daz begreif der wîgant./ er steic hin
604,12	dem wâren sîner zîte jâr/ weder ze kurz noch ze lanc./	sîn muot durch hôchvart in twanc,/ swie vil im ein man tet
604,16	er doch mit dem niht streit,/ irn wæren zwêne oder mêr./	sîn hôhez herze was sô hêr,/ swaz im tet ein man,/ den wolter
605,13	fuorte,/ daz vaste ûf d'erden ruorte/ iewederthalb die orte	sîn:/ diu veder was lieht härmîn./ /niht ze grôz, doch starc
608,22	ich gerne gein im wolte komn/ ûf strît durch mîne riuwe./	sîn vater der brach triuwe,/ ime gruoze er mînen vater sluoc./
609,16	ir des niht gerochen,/ daz ir in tôt gein valsche sagt?/	sîn sun ist des unverzagt,/ in sol des niht verdriezen,/ mager
609,24	hât getân,/ daz rechet an mir: er ist tôt./ ich sol für	sîn lasters nôt,/ hân ich werdeclîchez lebn,/ ûf kampf für in ze
612,5	ir dem prîse./ ich pin doch wol sô wîse:/ ob der schilt	sîn reht sol hân,/ an dem hât ir missetân./ des schildes ambet
613,2	// /Mîn clâre süeze beâs âmîs,/ sô durchliuhtic was	sîn prîs/ mit rehter werdekeite ger,/ ez wære dirre oder der,/ die
613,17	in niemen kunde erreichen,/ den valscheit möhte erweichen./	sîn prîs hôch wahsen kunde,/ daz d'andern wâren drunde,/ ûz
613,27	solten klagn:/ ez wirt durch reinekeit erslagn./ ich was	sîn herze, er was mîn lîp:/ den vlôs ich flüstebærez wîp./ in
618,4	prîs/ von mîner massenîe erkant/ rîterschaft übr al	sîn lant/ mit manegem stiche unde slage./ die ganzen wochen, alle
618,20	gehiez./ /mînen lîp gesach nie man,/ ine möhte wol	sîn diens hân;/ wan einer, der truoc wâpen rôt./ mîn gesinde
618,25	Lôgroys er kom geritn:/ da entworht ers mit solhen sitn,/	sîn hant se nider streute,/ daz ich michs wênec
621,18	und enpfienc ouch die herzogîn./ si nam in bî dem zoume	sîn/ und bat erbeizen den man./ diu frouwe unde Gâwân/ giengen
622,2	herberge pflac:/ // Des was im nôt an der zît./ ir mantel unt	sîn kursît/ leit an sich hêr Gâwân./ si truogez harnasch her
622,26	sô wart im niwe freude kunt/ daz er dâ nâch solt trinken./	sîn riwe begunde hinken,/ und wart sîn hôchgemüete snel./ ir
622,27	dâ nâch solt trinken./ sîn riwe begunde hinken,/ und wart	sîn hôchgemüete snel./ ir süezer munt, ir liehtez vel/ in sô von
623,7	getân./ disehalb hêr Gâwân/ danctem verjen unt der tohter	sîn/ (als tet ouch diu herzogîn)/ ir güetlîchen spîse./ diu
624,28	ze heile,/ daz im diu sælde ie geschach./ dô fuort in an	sîn gemach/ Arnîve: und die daz kunden,/ die bewarten sîne
625,27	und er kœme ouch selbe gein in dar/ durch kampf ûf al	sîn êre./ ernbôt in dennoch mêre,/ der kampf wære alsô genomn/ daz
626,8	möhte an werdekeit in frumn./ al den werden er enbôt/	sîn dienst unt sînes kampfes nôt./ /der brief niht insigels
626,13	ensoltuz niht langer zogen,"/ sprach Gâwân zem knappen	sîn./ "der künec unt diu künegîn/ sint ze Bems bî der
627,17	daz ir munt des niht gewuoc,/ welhen namen Gâwân truoc./	sîn bete hete an ir bewart,/ si versweic sîn namen unt sînen
627,18	Gâwân truoc./ sîn bete hete an ir bewart,/ si versweic	sîn namen unt sînen art./ /pusîne unt ander schal/ ûf dem
628,15	gestriten mit der minne/ abe mit der herzoginne./ /ein	sîn kamerære/ mit tiurem golde swære/ brâht im kleider dar
629,8	weinde liez,/ des tages dô er von ir reit/ dâ prîs erwarp	sîn manheit./ /der turkoyte was ouch komn./ an den bêden wart
629,26	Sârant durch prîses lôn/ eins pfelles dâ gedâhte/	(sîn werc vil spæhe brâhte):/ der heizet saranthasmê./ ob
631,10	bî ir sitzen lân."/ des vrâgter Bênen stille./ sît ez was	sîn wille,/ si zeigete im die maget clâr./ "diu den rôten munt,
633,2	anders niht."/ // /Dô sprach mîn hêr Gâwân/ "ir sult	sîn fürbaz künde hân,/ sît er sich prîse nâhet/ unt des mit
633,14	hiez iur vater Lôt,/ sô sît irz die er meinet,/ nâch der	sîn herze weinet:/ unde heizt ir Itonjê,/ sô tuot ir im von
633,18	wê./ /ob ir triwe kunnet tragn,/ sô sult ir wenden im	sîn klagn./ beidenthalp wil ich des bote sîn./ frouwe, nemt
635,27	sô daz ich ellende/ im sînen kumber wende./ sît al	sîn freude stêt an mir,/ swenne ich untriwe enbir,/ so ist immer
636,28	mit der küneginne Arnîven/ az diu herzoginne clâr./	sîn swester bêde wol gevar/ Gâwân zuo zim sitzen liez:/
638,2	herzen sinne./ // /Nu begunde ouch strûchen der tac,/ daz	sîn schîn vil nâch gelac,/ unt daz man durch diu wolken
640,9	si sprâchen sus unde sô./ ir komens was er zuo zim vrô./	sîn riwe smal, sîn vreude breit/ wart dô: sus swant im al
640,9	unde sô./ ir komens was er zuo zim vrô./ sîn riwe smal,	sîn vreude breit/ wart dô: sus swant im al sîn leit./ was
640,10	riwe smal, sîn vreude breit/ wart dô: sus swant im al	sîn leit./ was ir freude am tanze grôz,/ Gâwân noch minre
640,27	lât ditz volc slâfen varn:/ ich sol in hînte sô bewarn/ daz	sîn nie friundîn baz gepflac./ Flôranden von Itolac/ und den
641,14	in kund och minne lesten./ ir sitzen dûht in gar ze lanc:/	sîn herze ouch werdiu minne twanc./ daz trinken gab in urloup./
642,7	helfe nâhe bî./ Gâwân fuorten dise drî/ mit in dan durch	sîn gemach./ in einer kemenâte er sach/ zwei bette sunder
644,7	nôt/ er mit werder helfe pflac/ helfeclîche unz an den tac./	sîn helfe was doch sô gedigen/ deiz al daz volc was verswigen./
645,10	dô/ "du bist Gâwânes kneht."/ "jâ, frowe. dernbiutet iu	sîn reht,/ dienstlîch triwe ân allen wanc,/ und dâ bî sîne
645,15	machen hôch./ sô kumberlîch ez sich gezôch/ nie umb al	sîn êre./ frouwe, ernbiut iu mêre,/ daz er mit werden freuden
648,20	dâ wære,/ ze hove az weder wîp noch man,/ ê der hof	sîn reht gewan,/ âventiur sô werdeclîch,/ diu âventiure wære
649,4	ruochte wer in dranc,/ unz in der künec selbe sach,/ der	sîn grüezen gein im sprach./ der knappe gab im einen brief,/
649,6	sprach./ der knappe gab im einen brief,/ der Artûs in	sîn herze rief,/ dô er von im wart gelesn,/ dô muoser bî beiden
650,1	sîme herzen kumber jagt/ daz ir an im iht sît verzagt./ //	Sîn herze enbôt sîn dienst dâ her/ der küneginne: ouch ist
650,1	jagt/ daz ir an im iht sît verzagt./ // Sîn herze enbôt	sîn dienst dâ her/ der küneginne: ouch ist sîn ger,/ daz al
650,2	herze enbôt sîn dienst dâ her/ der küneginne: ouch ist	sîn ger,/ daz al der tavelrunder schar/ sînes diens nemen
650,27	gelas/ al daz dran geschriben was,/ Gâwâns klage und	sîn werben./ done liez och niht verderben/ der
650,30	niht verderben/ der knappe zal den frouwen warp/ dar an	sîn kunst niht verdarp./ // /Gâwâns mâc der rîche/ Artûs warp
651,18	gein dem hêrren mîn/ muoz ich balde kêren:/ werbt	sîn dinc nâch iweren êren."/ zeime ir kamerær si sprach/
651,21	ir kamerær si sprach/ "schaffe disem knappen guot gemach./	sîn ors sult du schouwen:/ sî daz mit sporn verhouwen,/ gib imz
652,6	ez het in freude erwecket,/ daz der werde Gâwân/ dennoch	sîn leben solte hân:/ des wâren se innen worden./ der
656,8	da engein kleiniu wunderlîn,/ wider den starken wundern	sîn/ dier hât in manegen landen./ swer uns des giht ze
656,14	iu sînen site:/ der ist maneger diete worden sûr./	sîn lant heizt Terre_de_Lâbûr:/ von des nâchkomn er ist
656,19	Virgilîus./ Clinschor des neve warp alsus./ /Câps was	sîn houbetstat./ er trat in prîs sô hôhen pfat,/ an prîse was er
656,27	ein künec wert:/ der was geheizen Ibert,/ Iblis hiez	sîn wîp./ diu truoc den minneclîchsten lîp/ der ie von brüste wart
657,22	zwischenn beinn gemachet sleht./ des dûhte den wirt, ez wær	sîn reht./ der besneit in an dem lîbe,/ daz er decheinem wîbe/
659,3	// /hêr, sît iwer starkiu nôt/ ist worden wendec âne tôt,/	Sîn gâbe stêt in iwer hant:/ dise burc unt diz gemezzen lant,/
659,10	ist mit rede der wâre),/ swer dise âventiure erlite,/ daz dem	sîn gâbe wonte mite./ swaz er gesach der werden/ ûf
661,18	samnunge warten sol,/ den lêret sûmen den gedanc:/ er fürht	sîn helfe werde kranc./ Artûs Gâwâne den zwîvel brach./ âvoy
665,9	der vertet niwan eines spers:/ gein swem ouch daz	sîn hant gebôt,/ der viel vor im durch tjoste nôt./ Artûs mit
665,11	hant gebôt,/ der viel vor im durch tjoste nôt./ Artûs mit	sîn selbes hant/ vienc den degen wert erkant./ dâ wurden
665,27	solte mîn hêr Gâwân/ der herzogîn gekündet hân/ daz ein	sîn helfære/ in ir lande wære:/ sô wære des strîtes niht
667,6	fruo mit krache reit/ gein Jôflanze Artûses her./	sîn nâchhuot schuof er ze wer:/ dô die niht strîtes funden dâ,/
667,10	si kêrten nâch im ûf die slâ./ /dô nam mîn hêr Gâwân/	sîn ambetliute sunder dan./ niht langr er wolde bîten,/ er
669,26	Lyschoys der gar untræge/ reit bî der süezen Cundrîê./	sîn swester Itonjê/ bî Gâwân solde rîten./ an den selben
670,10	dinc/ hiez an Artûses rinc/ die êrsten frouwen halden./	sîn marschalc muose walden/ daz einiu nâhe zuo der reit./ der
671,1	der si dâ friwentlîche enpfienc./ // Als tet diu künegin	sîn wîp./ diu enpfienc Gâwânes lîp/ und ander sîne
671,7	maneger frouwen wol getân./ /Artûs sprach zem neven	sîn/ "wer sint die gesellen dîn?"/ Gâwân sprach "mîne
672,2	/Artûs erbeizte und gienc dar în./ er saz zuo dem neven	sîn:/ den bestuont er sus mit mæren,/ wer die fünf frouwen
672,9	Bertûn/ "erkant ir Utepandragûn,/ so ist diz Arnîve	sîn wîp:/ von den zwein kom iwer lîp./ sô ist diz diu muoter
674,27	mit im komen sach,/ fuoren dan mit im an ir gemach./	sîn herberge rîche/ stuont sô rîterlîche/ daz si was kostebære/
675,3	sîne herberge reit/ maneger dem von herzen leit/ was	sîn langez ûz wesn./ nu was ouch Keye genesn/ bî dem
675,12	noch des dinges,/ wand in Gâwân dort niht rach,/ dâ im	sîn zeswer arm zebrach./ "got mit den liuten wunder tuot./ wer
676,7	unt der frouwen?/ dâ mohten rîchheit schouwen/ Artûs unt	sîn gesinde/ von des werden Lôtes kinde./ si sulen ouch
677,10	in mîn neve wern./ bit in gein uns schiere komn,/ sît	sîn gewalt ist sus vernomn/ daz erz niht vermîden wil./ es
678,7	kampf solden sehn,/ dâ die wîsen rîter möhten spehn/ op	sîn unverzagtiu hant/ des tages gein prîse wurde erkant./
678,14	sich môvieren,/ daz er untz ors wærn bereit./ mir wart	sîn reise nie sô leit:/ al ein reit mîn hêr Gâwân/ von dem
678,23	flins/ der manlîchen krefte./ er schûr der rîterschefte,/	sîn herze valsch nie underswanc./ er was des lîbes wol sô
679,9	ûz heidenschaft verr über mer/ was brâht diu zimierde	sîn./ noch rœter denn ein rubbîn/ was sîn kursît unt sîns
679,11	brâht diu zimierde sîn./ noch rœter denn ein rubbîn/ was	sîn kursît unt sîns orses kleit./ der helt nâch âventiure reit:/
679,13	kursît unt sîns orses kleit./ der helt nâch âventiure reit:/	sîn schilt was gar durchstochen./ er hêt ouch gebrochen/ von dem
679,19	daz Gâwânz rîs erkande./ dô vorht er die schande,/ op	sîn der künec dâ het erbitn:/ wær der durch strît gein im
682,9	der wazzervesten stat von Punt/ brâht im der werde œheim	sîn,/ der künec Brandelidelîn,/ sehs hundert clâre frouwen,/ der
690,10	dez gras./ Artûss junchêrrelîn/ spranc einez underz houbet	sîn:/ dô bant im daz süeze kint/ ab den helm, unt swanc
693,16	mir morgen zins:/ der stêt ze gelt für mînen kranz,/ des	sîn prîs wirt hôch unde ganz,/ oder daz er jaget mich an die stat/
694,6	belîp hie bî dem hêrren dîn:/ sage Itonjê der swester	sîn,/ ich sî für wâr ir dienstman/ und ich welle ir dienen
694,19	der triwe nie gewan."/ /der künec reit dan, und al die	sîn./ Artûss junchêrrelîn/ viengen d'ors disen zwein:/ an den
697,10	her was gar gezoget în./ Gâwân unt den gesellen	sîn/ was ir ezzen al bereit./ mit der herzogîn gemeit/
698,10	hât der künc widersprochen/ mîn dienst unt mîne minne?/	sîn getriwe manlîch sinne/ mugen hie niht mêr erwerben,/ wan
698,17	dô wasez ouch über den mitten tac./ Artûs unt daz wîp	sîn,/ frou Gynovêr diu künegîn,/ mit rîtern unt mit frouwen
698,27	schouwen./ Artûs bôt im êre/ unt dancte im des sêre,/ daz	sîn hôhiu werdekeit/ wær sô lanc und ouch sô breit,/ daz er den
699,16	den prîs übr mangiu lant/ mit sô hôhem prîse erworben/ daz	sîn prîs wær unverdorben./ /der herzoginne rîter gar/ ouch kômen
700,30	ze rehter kampfes zît/ des morgens solde strîten./ "ich wil	sîn gern dâ bîten,/ // Der dâ heizt rois Gramoflanz./ von
701,5	mir strîten fuorte zuo./ ich kom durch strîten in	sîn lant,/ niwan durch strît gein sîner hant./ neve, ich solt
701,12	niht verbære./ neve, noch lâz mich in bestên:/ sol immer	sîn unprîs ergên,/ mîn hant im schaden füeget,/ des in für wâr
702,10	niht eine./ dô daz schenken geschach,/ daz folc fuor gar an	sîn gemach./ /do begundz ouch nâhen der naht./ Parzivâl was
702,13	ouch nâhen der naht./ Parzivâl was sô bedâht,/ al	sîn harnasch er besach./ op dem iht riemen gebrach,/ daz hiez er
702,18	unt wünneclîchen feiten,/ unt ein niwen schilt gewinnen:/ der	sîn was ûze unt innen/ zerhurtiert und ouch zerslagn:/ man
702,24	die vil wênc er bekande:/ etslîcher was ein Franzeys./	sîn ors daz der templeys/ gein im zer tjoste brâhte,/ ein
702,30	was ez naht unt slâfes zît./ Parzivâl ouch slâfes pflac:/	sîn harnasch gar vor im dâ lac./ // /Ouch rou den künec
703,5	des tages hete gevohten:/ da getorsten noch enmohten/ die	sîn daz niht gescheiden./ er begundez sêre leiden/ daz er
703,11	wand er ê prîs bejagte,/ reht indes dô ez tagte/ was	sîn ors gewâpent und sîn lîp./ ob gæben rîchlôsiu wîp/ sîner
703,11	reht indes dô ez tagte/ was sîn ors gewâpent und	sîn lîp./ ob gæben rîchlôsiu wîp/ sîner zimierde stiure?/ si
703,25	nam/ ein starkez sper von Angram:/ er het ouch al	sîn harnasch an./ der helt reit al eine dan/ gein den
705,12	wâpent sich hêr Gâwân:/ man sah ê tragen den stolzen/	sîn îserîne kolzen/ an wol geschicten beinen./ do begunden
707,27	ze rehte erscheine."/ der künec reit dannen zuo den	sîn./ er tet ê fîanze schîn,/ daz er smorgens gein Gâwân/
708,8	klagete,/ nu hâste den kamph idoch gestriten/ gein im der	sîn dâ het erbiten,/ ez wære uns leit ode liep./ du sliche von
709,11	dâ wære getân,/ den prîs mües er al eine hân./ dennoch si	sîn erkanten niht,/ dem ieslîch munt dâ prîses giht./
711,27	âne truopheit,/ pfligt er triwe, ez wirt im leit./ sol mir	sîn hant erwerben/ nâch dem künge ein sûrez sterben,/ hêrre, daz
712,13	möht ich wol scheiden,/ wesse ich daz an iu beiden,/ op	sîn herze untz dîn gesamnet sint./ Gramoflanz Irôtes kint/
714,24	er geschriben vant/ von dem der minnen kunde,/ waz ûz	sîn selbes munde/ Gramoflanz der stæte sprach./ Artûs an dem
716,6	funt/ gein minne nie gemezzen sach./ du solt im	sîn ungemach/ wenden: alsô sol er dir./ lât ir daz peidiu her
717,28	vrieschen nie gein strîten/ deheinen helt sô manlîch:/	sîn tât dem prîse ist gar gelîch./ ez ist mîn neve Parzivâl./
719,29	lônen/ ir bruoder, diu in minnet,/ ob er sich versinnet,/	sîn herze tuot von minnen wanc,/ swenn ez in lêret den gedanc."/
720,28	tac/ Gramoflanz, dô in gesprach/ Bêne unt diu kint.	sîn herze jach,/ im wære alsolhiu mære brâht,/ der sælde gein im
721,5	drî/ riten dem künege dannen bî./ als tet ouch der œheim	sîn,/ der künec Brandelidelîn./ Bernout de Riviers/ und
722,17	dem gelîche,/ der hie rît sô minneclîche./ si ist für wâr	sîn swester,/ diu geworht in Sinzester/ mit ir spärwær sande
722,30	baz mîn muot."/ in nam ir clâren bruoder hant/ in die	sîn: diu was ouch lieht erkant./ // /Nu wasez ouch ime
724,8	rûmten eine strâze wît/ gein der Berteneyse künegîn./	sîn œheim Brandelidelîn/ vorem künege inz poulûn gienc:/
724,19	beiden sî'z erloubet hie."/ /im sagte, wer	sîn friundin was,/ ein brief den er ze velde las:/ ich mein daz er
724,26	Gramoflanzes ougen/ si erkanten, diu im minne truoc./	sîn freude hôch was genuoc./ sît Artûs het erloubet daz,/ daz si
725,6	ir liehten glanz/ mit weinen hete begozzen./ daz hete si	sîn genozzen:/ ern welle unschulde rechen,/ sus muoser hin zir
725,9	welle unschulde rechen,/ sus muoser hin zir sprechen,/	sîn dienst nâch minnen bieten./ si kunde ouch sich des nieten,/
725,11	si kunde ouch sich des nieten,/ daz se im dancte umb	sîn komn./ ir rede von niemen wart vernomn:/ si sâhn ein ander
725,25	stille/ (daz was Artûss wille),/ und ander die gesellen	sîn./ dâ gâben frouwen clâren schîn,/ daz die rîter wênec dâ
726,8	der schenke gienc her wider dan:/ Artûs	sîn rede alsus huop an./ /"hêr künec, nu lât siz alsô tuon,/ daz
730,4	Lischoys wart Cundrîê gegebn:/ âne freude stuont	sîn lebn,/ unz er ir werden minne enpfant./ dem turkoiten
730,23	ê brâchen durch ir minne ger./ /Gâwân unt die gesellen	sîn,/ Arnîve und diu herzogîn,/ und manec frouwe lieht gemâl,/
731,19	bî dem mer/ und vor tage kœmn mit sîme her,/ unt daz	sîn marschalc næme/ stat diu her gezæme./ "mir selben prüevet
731,27	mangen trûrgen lîp,/ den daz gelêret heten wîp:/ wan swem	sîn dienst verswindet,/ daz er niht lônes vindet,/ dem muoz gein
732,2	reiche wîbe helfe nâch./ // /Nu dâhte aber Parzivâl/ an	sîn wîp die lieht gemâl/ und an ir kiuschen süeze./ ob er
732,9	minne wirt von im gespart./ grôz triwe het im sô bewart/	sîn manlîch herze und ouch den lîp,/ daz für wâr nie ander
732,30	mich berihte,/ waz mirz wægest drumbe sî."/ im lac	sîn harnasch nâhe bî./ // /Er dâhte "sît ich mangel hân/ daz den
733,21	scharn:/ ich wil ûz disen freuden varn."/ /er greif dâ	sîn harnasch lac,/ des er dicke al eine pflac,/ daz er sich
733,26	niwen pîn./ dô der freudenflühtec man/ het al	sîn harnasch an,/ er sateltz ors mit sîner hant:/ schilt unt
733,29	sîner hant:/ schilt unt sper bereit er vant./ man hôrt	sîn reise smorgens klagn./ do er dannen schiet, do begundez
734,17	wirbet,/ ob mîn kunst niht verdirbet./ /ich sage alrêst	sîn arbeit./ swaz sîn hant ie gestreit,/ daz was mit kinden
734,18	kunst niht verdirbet./ /ich sage alrêst sîn arbeit./ swaz	sîn hant ie gestreit,/ daz was mit kinden her getân./ möht
734,23	i'n wâgen:/ des kunde ouch mich betrâgen./ nu bevilh ich	sîn gelücke/ sîm herze, der sælden stücke,/ dâ diu vrävel bî
734,28	gepflac./ daz müeze im vestenunge gebn,/ daz er behalde nu	sîn lebn;/ sît ez sich hât an den gezogt,/ in bestêt ob allem
736,1	drûf tunkel unde lieht:/ ir art mac ich benennen nieht./ //	/Sîn gir stuont nâch minne/ unt nâch prîss gewinne:/ daz gâbn
736,7	sînen lîp/ kostlîche zimierte./ diu minne condwierte/ in	sîn manlîch herze hôhen muot,/ als si noch dem minne gernden
736,19	Thasmê und Arâbî/ sint vor solhem pfelle vrî/ als	sîn ors truoc covertiure./ der ungetoufte gehiure/ ranc nâch wîbe
736,23	ranc nâch wîbe lône:/ des zimiert er sich sus schône./	sîn hôhez herze in des betwanc,/ daz er nâch werder minne ranc./
737,15	reit niht eine:/ dâ was mit im gemeine/ er selbe und ouch	sîn hôher muot,/ der sô manlîch wer dâ tuot,/ daz ez diu wîp
738,17	sint erkant für guotiu wîp./ ieweder durch friwendinne lîp/	sîn verch gein der herte bôt./ gelücke scheidez âne tôt./
738,19	der herte bôt./ gelücke scheidez âne tôt./ /den lewen	sîn muoter tôt gebirt:/ von sîns vater galme er lebendec wirt./
740,8	triwe fundamint./ /den heiden minne nie verdrôz:/ des was	sîn herze in strîte grôz./ gein prîse truoger willen/ durch
740,12	Secundillen,/ diu daz lant ze Tribalibôt/ im gap: diu was	sîn schilt in nôt./ der heiden nam an strîte zuo:/
740,24	ie gewan./ /der heiden warf daz swert ûf hôch./ manec	sîn slac sich sus gezôch,/ daz Parzivâl kom ûf diu knie./
743,2	// Der heiden truoc zwuo geselleschaft,/ dar an doch lac	sîn meistiu kraft:/ einiu daz er minne pflac,/ diu mit stæte
743,19	sîn,/ Kardeiz unt Loherangrîn;/ die bêde lebendec truoc	sîn wîp,/ do er jungest umbevieng ir lîp./ mit rehter kiusche
743,25	an kreften zuo./ er dâht (des was im niht ze fruo)/ an	sîn wîp die küneginne/ unt an ir werden minne,/ die er mit
744,6	Condwîr_âmûrs bezîte/ durch vier künecrîche aldar/	sîn nam mit minnen kreften war./ dô sprungen (des ich wæne)/ von
747,23	megest hân,/ sô sage mir, wie ist er getân?/ tuo mir	sîn antlütze erkant,/ wie dir sîn varwe sî genant."/ dô
747,24	ist er getân?/ tuo mir sîn antlütze erkant,/ wie dir	sîn varwe sî genant."/ dô sprach Herzeloyden kint/ "als
748,1	"der bin ich."/ si bêde wênc dô sûmten sich,/ // Ieweder	sîn houbet schier/ von helme unt von hersenier/ enblôzte an der
750,7	Jûnô,/ daz si daz weter fuogte sô,/ dâ mit er und al	sîn her/ gein dem lande ûz dem mer/ lantveste nâmen,/ dâ si
750,20	der künec Isenhart erstarp,/ Zazamanc und Azagouc./	sîn manheit dâ niemen trouc,/ wan daz er lie verweiset mich./
750,24	gein mînem vater der gerich/ ist mînhalp noch unverkorn./	sîn wîp, von der ich wart geborn,/ durh minne ein sterben nâch im
751,23	im, ob er noch lebte,/ wand er nâch prîse strebte./	sîn dienst twanc der wîbe lôn,/ daz der künec Ipomidôn,/ gein
751,27	tjostierens pflac./ diu tjost ergienc vor Baldac:/ dâ wart	sîn werdeclîchez lebn/ durh minne an den rê gegebn./ wir hânn ze
752,24	unser sterben understuont."/ /er lachte und weinde tougen./	sîn heidenschiu ougen/ begunden wazzer rêren/ al nâch des toufes
753,25	unt durch luft gein dem plâne."/ /Parzivâl zem bruoder	sîn/ sprach "sô sult ir frouwen schîn/ sehen
754,6	gevar."/ /do der heiden hôrte nennen wîp/ (diu wâren et	sîn selbes lîp),/ er sprach "dar füere mich mit dir./ dar
757,14	ez was ir herzen wille,/ daz se im gab ir rîcheit:/	sîn hôher prîs ir minne erstreit./ /Gâwân bat des nemen war,/
758,19	der rîche Feirafîz/ was beidiu swarz unde wîz/ über al	sîn vel, wan daz der munt/ gein halbem zil tet rœte kunt./
759,14	dô tet er kranker vorhte schîn:/ er warf verr ûz der hant daz	sîn./ er vorhte et an mir sünde,/ ê wir gerechenten ze künde./
760,8	für den haz."/ /Gâwân des âbents az dest ê,/ daz	sîn neve von Thasmê,/ Feirefîz Anschevîn,/ dennoch vaste,
760,10	Feirefîz Anschevîn,/ dennoch vaste, und der bruoder	sîn./ matraze dicke unde lanc,/ der wart ein wîter umbevanc./
762,24	unt der herzoge von Gôwerzîn/ unt Cundrîê daz wîp	sîn/ über gein ein ander sâzen./ ich wæn des, niht vergâzen/
763,5	wârns ein ander vil bereite./ bî Gâwâne saz	sîn ane,/ Orgelûse ûzerhalp her dane./ /da
763,13	Feirefîz der rîche/ sprach ze Parzivâl dem bruoder	sîn/ "Jupiter die reise mîn/ mir ze sælden het erdâht,/ daz
763,16	die reise mîn/ mir ze sælden het erdâht,/ daz mich	sîn helfe her hât brâht,/ da ich mîne werden mâge sihe./ von
764,9	Gâwân der wirt niht langer saz:/ die herzogîn und ouch	sîn anen/ begunder biten unde manen,/ daz si Sangîven
764,15	aldâ der heiden bunt gevar/ saz, unt daz si pflægen	sîn./ Feirefîz Anschevîn/ sach dise frouwen gein im gên:/
764,19	im gên:/ gein den begunder ûf dô stên./ als tet	sîn bruoder Parzivâl./ diu herzoginne lieht gemâl/ nam
765,13	Artûses pflege:/ dâ reit och ûf dem selben wege/ Itonjê	sîn âmîe,/ diu süeze valsches vrîe./ /do rebeizte der
767,14	mich geprîset wider dich/ und gein andern liuten hât./	sîn selbes zuht gap im den rât/ mêr dan ichz gedienet hân:/ er
769,19	allen sîten,/ unt von den zwein strîten/ die Parzivâl	sîn bruoder streit/ ze Jôflanze ûf dem anger breit./ "und swaz
772,2	/Von Lirivoyn den künec Schirnîel,/ und von Avendroyn	sîn bruoder Mirabel,/ den künec Serabil von Rozokarz,/ und
773,3	was von herzen vrô,/ daz sîns pruoder prîs alsô/ stuont, daz	sîn hant erstreit/ sô manege hôhe werdekeit./ des dancter im
774,4	lîp,/ het er gein ir gewenket,/ sô wær	sîn prîs verkrenket./ etslîchiu was im doch sô holt,/ si hete
774,6	prîs verkrenket./ etslîchiu was im doch sô holt,/ si hete	sîn dienst wol gedolt,/ ich wæn durch sîniu fremdiu mâl./
775,20	wol schamn,/ ob er dâ bî den werden saz:/ die spîs	sîn munt mit sünden az./ /der rinc wart bî der schœnen naht/
776,6	er schein in süeze lûter clâr./ dâ streich manc ritter wol	sîn hâr,/ dar ûf bluomîniu schapel./ manc ungevelschet frouwen
776,28	den herzogen von Gôwerzîn,/ und Flôranden den gesellen	sîn./ die drî gerten sunder/ pfliht über tavelrunder./ //
781,10	und durch manege hôhe werdekeit,/ die von kindes jugent	sîn prîs erstreit."/ /zuo Parzivâle sprach si dô/ "nu wis
785,3	op diu liebe wære ganz/ zwischen im unt der nifteln	sîn,/ daz er daz tæte an im schîn./ "helft ir unt mîn neve
785,29	Feirefîz Gahmuretes kint/ nam tincten unde permint./	sîn schrift wârzeichens niht verdarp:/ ich wæne ie brief sô vil
786,2	erwarp./ // /Die boten fuorn endehafte dan:/ Parzivâl	sîn rede alsus huop an./ en franzoys er zin
786,25	daz half immer mêr des lant./ ieslîchem man nâh mâze	sîn/ wart nie sô tiuriu gâbe schîn,/ al den frouwen rîche
787,1	Cundrî, die zwên, hin riten sie./ // Anfortas unt die	sîn/ noch vor jâmer dolten pîn./ ir triwe liez in in der nôt./
788,18	geschriben sach./ si warten anderstunt des man/ dem al	sîn freude aldâ entran,/ und der helflîchen stunde/ der vrâge von
790,7	daz mit triten wart gebert,/ sô was dâ sûr smac erwert./	sîn fiwer was lign alôê:/ daz hân ich iu gesaget ê./ /ame
790,9	daz hân ich iu gesaget ê./ /ame spanbette die stollen	sîn/ wâren vipperhornîn./ durch ruowen fürz gelüppe/ von würzen
790,17	was dâ er ûfe lente,/ pfell von Nourîente,/ unt palmât was	sîn matraz./ sîn spanbette was noch paz/ gehêrt mit edelen
790,18	lente,/ pfell von Nourîente,/ unt palmât was sîn matraz./	sîn spanbette was noch paz/ gehêrt mit edelen steinen,/ unt
792,12	ist komn,/ von Jôflanze gestrichen,/ dem	sîn sorge was entwichen,/ Parzivâl, sîn bruoder unde ein
792,13	gestrichen,/ dem sîn sorge was entwichen,/ Parzivâl,	sîn bruoder unde ein magt./ mir ist niht für wâr gesagt,/ wie
793,4	grôz."/ /Feirefîz Anschevîn/ mant Parzivâln den bruoder	sîn/ an der selben zîte,/ und gâhte geime strîte./ Cundrîe in
793,26	Parzivâln enpfiengen si ze fuoz:/ ein segen dûhte si	sîn gruoz./ si enpfiengn och Feirefîzen/ den swarzen unt den
794,29	ê vernomen daz/ der lente, unt daz er selten saz,/ unt wie	sîn bette gehêret was./ dise zwêne enpfienc dô Anfortas/ //
795,19	sîns stêns ich im vor mir niht gan./ wan lât irn varn an	sîn gemach?"/ alweinde Parzivâl dô sprach/ /"saget mir wâ der
795,24	güete an mir gesige,/ des wirt wol innen disiu schar."/	sîn venje er viel des endes dar/ drîstunt zêrn der Trinitât:/
797,30	mensch unt sîns vater wort,/ got ist vater unde suon,/	sîn geist mac grôze helfe tuon."/ // /Trevrizent ze Parzivâle
798,4	selten ie geschach,/ sît ir ab got erzürnet hât/ daz	sîn endelôsiu Trinitât/ iwers willen werhaft worden ist./
800,5	an der schar:/ si fuorten turteltûben gar./ do ersiufte	sîn alter lîp,/ wan Schoysîân sîn kiusche wîp/ ze
800,6	gar./ do ersiufte sîn alter lîp,/ wan Schoysîân	sîn kiusche wîp/ ze Munsalvæsche im sælde erwarp,/ diu von
802,6	solhen kumber gap nu pfant/ Condwîr_âmûrs: diu hetez dâ./	sîn lîp enpfienc nie anderswâ/ minne helfe für der minne nôt:/
804,5	sô daz si tâten klage schîn./ dô nâmen Loherangrîn/ und	sîn muoter wol getân/ die templeise und riten dan/ gein
804,26	si brâchen zuo zir dar în./ Parzivâl durch die nifteln	sîn/ bat ûf wegen den sarkes stein./ Schîanatulander
805,27	si enpfiengn die küneginne gar,/ unt den wirt unt den sun	sîn./ dô truoc man Loherangrîn/ gein sînem vetern
806,1	Feirafîz./ dô der was swarz unde wîz,/ // Der knabe	sîn wolde küssen niht./ werden kinden man noch vorhte giht./
811,18	ir aller minne kranc./ /dô sach der clâre Anfortas/ daz	sîn geselle in pînen was,/ des plankiu mâl gar wurden
813,7	dicke an in./ swie vil man her ode hin/ spîse truoc,	sîn munt ir doch niht az:/ ezzen er doch glîche saz./ /Anfortas
813,19	ez ein heidensch man,/ sô darf er des niht willen hân/ daz	sîn ougn âns toufes kraft/ bejagen die geselleschaft/ daz si den
815,16	minne./ an sîns herzen sinne/ was güete unde mildekeit:/	sîn hant och mangen prîs erstreit./ dâ sâzen dem grâle bî/
816,3	unt wie manz dâ nâch an gevienc,/ daz man	sîn wol mit betten pflac,/ der doch durch minne unsanfte lac,/
818,5	ir gebietet./ op mich ir minne mietet,/ sô leist ich gerne	sîn gebot./ bruoder, hât dîn muome got,/ an den geloube ich
818,13	durh dîner muomen got heiz toufen mich."/ /man begund	sîn kristenlîche pflegn/ und sprach ob im den toufes segn./
820,12	warp daz Loherangrîn/ mit im dannen solde varn./	sîn muoter kund daz wol bewarn:/ och sprach der künec
820,21	schiet er dan./ gein sîme her der rîche man/	sîn wîp wolde füeren./ des begunde ein trûren rüeren/ Parzivâln
820,25	Parzivâln durch triuwe:/ diu rede in lêrte riuwe./ mit den	sîn er sich beriet,/ daz er von rîtern grôze diet/ mit im sande
821,11	unt im sînen swâger wîste,/ unt des wîp die swester	sîn,/ durch daz fôreht Læprisîn/ in die wilden habe wît./ nu
822,5	mære,/ war daz her komen wære./ ieslîcher was in	sîn lant,/ dar im diu reise was bekant:/ Artûs was gein
822,13	trûrec in der habe,/ daz ir hêrre was gescheiden drabe./	sîn kunft dâ manegem rîter guot/ brâhte niwen hôhen muot./ der
823,9	verscheiden was./ des freute sich dô Anfortas,/ daz	sîn swester âne strît/ was frouwe übr manegiu lant sô wît./ /diu
823,19	Herzeloyde hiez,/ diu valscheit ûz ir herzen stiez./	sîn swert und rîterlîchez lebn/ hete Trevrizent ergebn/ an die
825,7	für den manlîchen/ habn in al den rîchen,/ swâ man	sîn künde ie gewan./ höfsch, mit zühten wîs ein man,/ mit triwen
825,10	mit zühten wîs ein man,/ mit triwen milte ân âderstôz,/ was	sîn lîp missewende blôz./ /des landes frouwe in schône enpfienc./
825,12	blôz./ /des landes frouwe in schône enpfienc./ nu hœret wie	sîn rede ergienc./ rîch und arme ez hôrten,/ die dâ stuonden
826,1	leisten hieze,/ ob si got bî sinne lieze./ // /Die naht	sîn lîp ir minne enpfant:/ dô wart er fürste in Brâbant./ diu
826,12	noch sint,/ die wol wizzen von in beiden,/ ir enpfâhen,	sîn dan scheiden,/ daz in ir vrâge dan vertreip,/ und wie
826,16	dâ beleip./ er schiet ouch ungerne dan:/ nu brâht im aber	sîn friunt der swan/ ein kleine gefüege seitiez./ sîns kleinœtes
827,15	wan als dort der meister sprach./ sîniu kint,	sîn hôch geslehte/ hân ich iu benennet rehte,/ Parzivâls, den
827,18	iu benennet rehte,/ Parzivâls, den ich hân brâht/ dar	sîn doch sælde het erdâht./ swes lebn sich sô verendet,/ daz
sîne
10,13	und geriten./ dane wart jâmer niht vermiten,/ do er für	sîne muoter gienc/ und si in sô vaste zuo ir vienc./ /"fil
12,24	im gedanket vil./ es dûhte in mêre denne genuoc:/ durch	sîne zuht er nie gewuoc/ daz siz tæten umbe reht./ sîn muot
13,23	bâruc./ er hete an krefte alsolhen zuc,/ vil künege wâren	sîne man,/ mit krôntem lîbe undertân./ dez bâruc-ambet hiute
14,16	gap, der vater sîn./ der hêrre pflac mit gernden siten/ ûf	sîne kovertiure gesniten/ anker lieht hermîn:/ dâ nâch muos ouch
16,11	minne nie gebôt,/ des lager nâch ir minne tôt./ Den râchen	sîne mâge/ offenlîche und an der lâge,/ die frouwen twungen si mit
18,3	venstern unde sâhen dar:/ si næmen des vil rehte war,/	sîne knappen und sîn harnas,/ wie daz gefeitieret was./ /dô
19,9	man och bedarf./ ein tambûrr sluog unde warf/ vil hôhe	sîne tambûr./ den hêrren nam vil untûr/ dane riten floitierre
23,12	daz was dem leit./ /op sîn wirt iht mit im var?/ er und	sîne rîter gar./ jâ deiswâr, si sint es frô./ si riten mit
27,2	// verrâtens ich doch wênic kan,/ swie mich des zîhen	sîne man./ er was mir lieber danne in./ âne geziuge ich des
27,7	die rehten wârheit wizzen doch/ mîne gote und ouch die	sîne./ er gap mir manege pîne./ nu hât mîn schamndiu wîpheit/
29,29	sîn wirt/ nu vil wênic des verbirt,/ ern kürze im	sîne stunde./ ze vrâgen er begunde,/ // ober wolde baneken rîten:/
33,17	gebærde unde ir wort./ zende an sînes tisches ort/ sâzen	sîne spilman,/ und anderhalp sîn kappelân./ al schemende er an
35,15	dannen kêren./ des gastes junchêrren,/ der bette alumbe dez	sîne lac,/ ir houbet dran, wand er des pflac./ dâ stuonden
35,30	ez nâch rîterschefte swal./ Daz begunde dem recken/	sîne brust bêde erstrecken,/ // sô die senwen tuot daz armbrust./
37,2	daz was geworht dâ zArâbî./ // dar an ich liuge niemen:/	sîne schiltriemen,/ swaz der dar zuo gehôrte,/ was ein
39,21	phelle wît unde lanc./ daz gevilde nâch dem helde klanc:/	sîne schellen gâbn gedœne./ er bluome an mannes schœne!/ sîn
44,6	entstricte der fintâlen bant./ der wirt in muose lâzen./	sîne knappen niht vergâzen,/ sine kêrten vaste ir hêrren
47,27	her."/ dô wurben si des heldes ger,/ si brâhten in durch	sîne bete./ dô wart och er von Gahmurete/ minneclîche
51,13	hât,/ der gebalsemt ime her dort stât./ alle tage ich	sîne wunden sach,/ sît im diz sper sîn herze brach."/ /daz
51,18	an einer snüere sîdîn:/ hin wider hiengz der degen snel/ für	sîne brust an blôzez fel./ "ez ist noch vil hôher tac./ wil
53,20	als al die boume trüegen golt./ Er teilte grôze gâbe./	sîne man, sîne mâge/ nâmen von im des heldes guot:/ daz was
53,20	die boume trüegen golt./ Er teilte grôze gâbe./ sîne man,	sîne mâge/ nâmen von im des heldes guot:/ daz was der küneginne
61,23	höfslîche kœme geritn./ des enwart niht langer dô gebitn,/	sîne knappen an den stunden/ sîniu sper ze samne bunden,/
64,3	do begundens an die brüke zogn,/ ander volc und ouch die	sîne./ von dem liehten schîne,/ der von der künegîn erschein,/
65,11	sîner tjoste neigen./ mîn sælde ist niht der veigen."/	/sîne boten santer sân/ dâ Gaschier der Oriman/ mit grôzer
65,15	lac,/ unt der liehte Killirjakac:/ die wâren dâ durch	sîne bete./ zem poulûn si mit Kailete/ fuoren mit
67,26	ist gestrichen in diz lant/ durch den künec Hardîzen./	sîne swester Alîzen/ gap im der künec von Gascôn:/ sîn
73,17	sper snîte ein niwe leis:/ daz was der künec von Lohneis:/	sîne hurte gâben kraches schal./ Môrholt in einen rîter
78,1	gewan./ dâ moht erholen sich ein man,/ // het er versûmet	sîne tât:/ alhie was genuoger rât./ si solden tjostieren,/ dort
78,24	minne und ellen in des man?/ grôz liebe und starkiu triuwe/	sîne kraft im frumt al niuwe./ nu saher wâ der künic Lôt/
79,6	den degen fier:/ er hetz brâht von der heidenschaft./ die	sîne werten in mit kraft:/ doch vienger den werden man./ die
79,30	ors, wol spers lanc,/ daz in ein rôr geschiftet was./	sîne sicherheit er an sich las./ // doch læse ich samfter
81,12	hundert im gezalt/ wârn, diu gar vertet der fiere./	sîne liehten baniere/ wârn den krîgierren worden./ daz was wol
88,14	an dir gesehen."/ do begreif im diu gehiure/	sîne quaschiure/ mit ir linden handen wîz:/ an den lac der gotes
93,8	vlôz./ er schuof den rittern ir gemach,/ und gienc da er	sîne kamern sach,/ ein kleine gezelt von samît./ die naht er
98,7	bereit,/ ich hân nâch ir mîn hœhste leit."/ er bôt in	sîne grôze habe:/ sîner gebe tâten si sich abe./
105,23	den man noch mâlet für daz lamp,/ und ouchz kriuze in	sîne klân,/ den erbarme daz tâ wart getân./ /dô si mit scharn
106,23	in kom sîn kappelân./ er sprach mit kurzen worten sân/	sîne bîhte und sande her/ diz hemde unt daz selbe sper/ daz in
113,22	vil scharpfen tôt/ ame kriuze mennischlîche enphienc/ und	sîne triwe an uns begienc./ swes lîp sîn zürnen ringet,/ des
121,23	leit,/ diu jæmerlîche vor in reit./ dise drî wârn	sîne man./ er reit ein schœne kastelân:/ sîns schildes was vil
124,8	strîtes gert,/ des selben wer ich mich mit slegn:/ für die	sîne muoz ich an mich legn,/ und für den schuz und für den stich/
124,22	soldest lebn./ diu gotes kraft dir virre leit."/ die	sîne und och er selbe reit,/ unde gâhten harte balde/ zeinem velde
141,4	wart durch dich erslagen,/ wand er dîn lant ie werte:/	sîne triwe er nie verscherte./ junc vlætic süezer man,/ die
151,25	mit ir reiden hâre:/ ir lange zöpfe clâre/ die want er umbe	sîne hant,/ er spancte se âne türbant./ ir rüke wart kein eit
158,6	vâren./ er bôt im in die hant ein sper:/ daz was gar âne	sîne ger:/ doch vrâgt ern "war zuo ist diz frum?"/ "swer
164,11	vor schame was nâch verzagt./ ein ritter sprach durch	sîne zuht/ "deiswâr sô werdeclîche fruht/ erkôs nie mîner ougen
165,13	der sich triwe kunde nieten,/ möhtez in niht paz erbieten./	sîne wunden wuosch unde bant/ der wirt mit sîn selbes hant./
175,13	mac nu jungen wol sîn lebn./ er sol im ze wîbe gebn/	sîne tohter, unser frouwen./ ob wirn bî witzen schouwen,/ sô
175,21	der fürste sâbents în./ der tisch gedecket muose sîn./	sîne tohter bat er komn/ ze tische: alsus hân ichz vernomn./ do
180,5	/kriuze unde stûden stric,/ dar zuo der wagenleisen bic/	sîne waltstrâzen meit:/ vil ungevertes er dô reit,/ dâ wênic
191,18	wan der junge Parzivâl./ /der nam slâfes urloup./ ob	sîne kerzen wæren schoup?/ nein, si wâren bezzer gar./ dô gienc
206,13	hete dar gesant./ froun Cunnewâren de Lâlant/ brâhter	sîne sicherheit./ diu juncfrouwe was gemeit,/ daz mit triwen klagt
215,29	und lide im tâten wê:/ man leite den künec Clâmidê/ dâ	sîne helfær wâren./ die tôten mit den bâren/ // frümt er an ir
222,19	und rôtez golt:/ daz teilter sô daz man im holt/ was durch	sîne milte./ vil banier, niwe schilte,/ des wart sîn lant
240,5	pin ich für in noch unvrô./ wan do erz enpfienc in	sîne hant,/ dô was er vrâgens mit ermant./ och riwet mich sîn
250,5	si sprach "ez [ist] widerzæme/ daz iemen an sich næme/	sîne reise in dise waste./ unkundem gaste/ mac hie wol grôzer
261,17	man jach/ daz der tiwer wære./ rîch und doch niht swære/	sîne hosen, halsperc, hersnier:/ und in îserîniu schillier/ was
263,18	hundert trachn und eines man./ /ein trache wart versêret,/	sîne wunden gemêret,/ der ûf Orilus helme lac./ sô durchliuhtec
264,16	nie gedolte âne tôt,/ unde ân alle ir schulde./ er möht ir	sîne hulde/ versagen, swenner wolde:/ nieman daz wenden solde,/
271,21	unt zir âmîs./ dô ladete in der fürste wîs/ mit im an	sîne fiwerstat:/ daz half in niht, swie vil ers pat./ /aldâ
274,14	drûf vor der herzogîn./ Jeschûte und er fuoren dan./	sîne mässenîe sân/ gein Lâlant bat er alle kêren./ wan ein
279,12	truoc./ /Cunnewâr diu lobes wîse/ sneit ir bruoder	sîne spîse/ mit ir blanken linden hant./ frou Jeschûte von
281,23	hie vast undersniten,/ ez parriert sich mit snêwes siten./	/sîne valkenær von Karidœl/ riten sâbnts zem Plimizœl/ durch
284,11	schupfterz volc hin ûz an in:/ er wolt im werben ungewin./	sîne kurtôsîe er dran verlôs./ lât sîn: sîn frouwe was ouch
295,13	tjostieren her./ von rabîn sancten si diu sper./ /Keie	sîne tjoste brâhte,/ als im der ougen mez gedâhte,/ durchs
296,5	snêwec bluotes zäher drî,/ die in vor witzen machten vrî./	sîne gedanke umben grâl/ unt der küngîn glîchiu mâl,/ iewederz was
298,4	Keie wart geholt sân,/ in Artûs poulûn getragen./	sîne friunt begunden in dâ klagen,/ vil frouwen unde manec
300,17	bar./ ungezaltiu sippe in gar/ schiet von den witzen	sîne,/ unde ûf gerbete pîne/ von vater und von muoter
303,20	er was gein mir des willen ie/ daz er mirz rîterlîche bôt./	sîne swester het der künec Lôt,/ diu mich zer werlde brâhte./
305,15	vant./ froun Cunnewâren de Lâlant/ ir snüere unz an die	sîne gienc:/ diu wart vrô, mit freude enpfienc/ diu magt ir rîter,
339,20	dâ wart im ûf dem bühel kunt/ ein dinc daz angest lêrte/ und	sîne manheit mêrte./ /dâ sach der helt für umbetrogn/ nâch
345,11	wert:/ swenne es der kumberhafte gert,/ dem bit in teilen	sîne habe."/ sus wart bevolhen dâ der knabe./ /dô leiste der
345,30	nâch sîme dienste minne./ si verfluochte im	sîne sinne,/ // unde vrâgte in wes er wânde,/ war umb er
348,7	dannen schiet,/ als im sîn kranker sin geriet./	sîne knappen, fürsten kindelîn,/ al weinde tâten klagen
352,27	mac hie lônes gern:/ des wil ich in durch liebe wern."/	/sîne knappen nâmn dô goume/ daz ein linde und ölboume/ unden bî
361,25	und einen ritter wol gevar./ Scherules in pruovte gar,/	sîne arme unde ieweder hant/ und swaz geschickede er dâ vant./ dô
368,10	/Lyppaut im dancte und fuor zehant./ ame hove er	sîne tohter vant,/ unt des burcgrâven tohterlîn:/ diu zwei snalten
379,8	ein schaft,/ man dorft dâ niht mêr waldes sehn,/ swer	sîne schar wolde spehn./ der reit mit sehs vanen zuo,/
380,7	ze warten:/ diu ors doch wênec sparten/ Scherules unt die	sîne:/ Gâwân si brâht in pîne./ waz er dâ ritter nider
381,15	erkant:/ die zilte Meljacanzes hant./ dô zucten in die	sîne enbor./ dâ wart dicke Jâmor/ mit herten swertslegen
381,21	dranc./ manc helm in in diu ôren klanc./ Gâwân nam	sîne geselleschaft:/ do ergienc sîn poynder mit kraft,/ mit
388,15	meister sîn/ (der was gevangen hin în),/ er reit da er	sîne knappen sach./ ze sîn gevangen er dô sprach/ "ir
389,25	grœzlîche./ wir sîn nu immer rîche."/ er welt im einz ûf	sîne vart,/ mit den kurzen ôren Inglîart,/ daz dort von Gâwâne
393,19	dô nam mîn hêr Gâwân/ den grâven Lahedumân/ und ander	sîne gevangen/ (die kômn dar zuo gegangen):/ er bat si geben
395,23	dar./ er dructez kint wol gevar/ als ein tockn an	sîne brust:/ des twang in friwentlîch gelust./ hin ze Meljanze
401,21	wît/ umben spärwære./ Idêr fil Noyt der mære/ im	sîne sicherheit dâ bôt:/ er muose'im bieten für den tôt./ /die
405,27	bêdenthalp mit triuwen./ si kunden wol geniuwen,/ er	sîne bete, si ir versagen./ daz begunder herzenlîchen klagen:/
412,3	gein elln si bêde wâren snel./ /Der künec mant die	sîne./ "wie lange sulen wir pîne/ von disen zwein mannen
425,29	klagn,/ wurd er in iwerem hûs erslagn./ nu vergebt im	sîne schulde/ durch iwerre swester hulde./ // Er hât hie'rliten
449,2	dich gein im an?/ // Wan füerstun da er erwarme?/	sîne gîserten arme,/ swie rîterlîch die sîn gestalt,/ uns dunct
457,15	fürste ist ein Punturteis:/ der rîche künec von Kâreis/	sîne swester hât ze wîbe./ nie kiuscher fruht von lîbe/ wart
459,12	sich der wîgant./ undr im lac ramschoup unde varm./ al	sîne lide im wurden warm,/ sô daz sîn vel gap liehten schîn./ er
474,18	wîp geminnet wart sô sêre;/ ich mein mit rehten triuwen./	sîne site sult ir niuwen,/ und minnt von herzen iwer konen./
486,5	unde ir krût./ ir munt wart selten lachens lût./ ieweder	sîne hende/ twuoc. an eime gebende/ truoc Parzivâl îwîn loup/
501,28	ein siechtuom heizet pôgrât/ treit er, die leme helfelôs./	sîne varwe er iedoch nie verlôs,/ wand er den grâl sô dicke
528,11	ez zêren,/ lât iuch von zorne kêren."/ /ich bat den künec unt	sîne man,/ ob ich im hête getân/ kein dienst, daz ers
550,21	doch habe wir iwer genozzen mêr./ tohter, leist al	sîne ger:/ des bin ich mit der volge wer."/ /diu süeze
556,14	clâre frouwen/ mit sô liehtem gebende."/ der wirt want	sîne hende:/ dô sprach er "vrâgets niht durch got:/ hêr, dâ
573,3	// /Nu was im sîn houbet/ mit würfen sô betoubet,/ unt dô	sîne wunden/ sô bluoten begunden,/ daz in sîn snellîchiu kraft/
576,4	maget mit ir hende/ des zobels roufte und habt in dar/ für	sîne nasen: dô nam si war,/ ob der âtemz hâr sô regete/ daz er
585,8	lâzen sagn,/ iu ist ân êre dirre strît./ Gâwân lebt ie	sîne zît/ als iwer hulde im gebôt:/ daz tet ouch sîn vater
597,18	kom der turkoyte her,/ kalopierende als ein man/ der	sîne tjoste mezzen kan/ weder ze hôch noch ze nider./ Gâwân
614,21	esn wende mich der tôt,/ ich lêre den künec sölhe nôt/ diu	sîne hôchvart letzet./ mîne triwe ich hân versetzet/ gein im ûf
621,24	kulter dort/ lâgen: an der selben stete/ diu herzogîn durch	sîne bete/ zuo Gâwâne nider saz./ des verjen
624,30	an sîn gemach/ Arnîve: und die daz kunden,/ die bewarten	sîne wunden./ // /ZArnîven sprach Gâwân/ "frouwe, ich sol
628,3	nâch arbeite pflac/ slâfens den mitten tac./ im wâren	sîne wunden/ mit kunst alsô gebunden,/ ob friundîn wær bî im
630,25	bî der herzoginne stên./ er bat die zwêne nâher gên/ durch	sîne kurtôsîe:/ die jungeren drîe/ hiez er küssen dise zwêne./ nu
636,12	muoter truoc:/ ouch was ir bêder vater Lôt./ der meide er	sîne helfe bôt:/ da engein si tougenlîchen neic,/ daz er si
640,6	her umb zuo Gâwân sitzen gienc./ ir hant er in die	sîne enpfienc:/ si sprâchen sus unde sô./ ir komens was er zuo
642,19	helfe habt ir êre./ ine sage iu nu niht mêre,/ wan daz	sîne wunden/ mit kunst sô sint gebunden,/ er möhte nu wol
643,25	ûz würze kraft,/ âne wîplîch geselleschaft/ sô müeser	sîne schärpfe nôt/ hân brâht unz an den sûren tôt./ /ich wil
645,12	sîn reht,/ dienstlîch triwe ân allen wanc,/ und dâ bî	sîne freude kranc,/ irn welt im freude machen hôch./ sô
652,1	dîme hêrren sag och dienst von im."/ // /Nu warp der künec	sîne vart./ des wart der tavelrunder art/ des tages dâ volrecket./
653,2	// Aldâ der în verlâzen wart./ si vrâgt in umbe	sîne vart,/ war nâch er ûz wære geritn./ der knappe
655,1	dâ ze hûs,/ unz daz der künec Artûs/ // mit her in	sîne helfe reit./ nu hœret lieb unde leit./ /Gâwân was
666,3	sehen mohte./ er warp als ez im tohte,/ unde schuof ouch	sîne reise/ gein Artûse dem Berteneise/ mit tiuren
666,13	sarjande, rîter, frouwen,/ muosn enpfâhn und schouwen/	sîne gâbe sô grœzlîche,/ daz si sprâchen al gelîche,/ in wær diu
666,30	ern wære marschalc. sus warp er:/ dise viere leisten	sîne ger./ // /Nu lât Artûsen stille ligen./ Gâwâns grüezen
669,2	Gâwân der valsches vrîe/ // Von hûs sich rottierte:/	sîne reise er alsus zierte,/ dâ von möhte i'u wunder sagn./
671,3	künegin sîn wîp./ diu enpfienc Gâwânes lîp/ und ander	sîne geselleschaft/ mit getriulîcher liebe kraft./ dâ wart manec
675,1	daz si was kostebære/ unt der armüete lære./ // /In	sîne herberge reit/ maneger dem von herzen leit/ was sîn
676,16	zimierde war/ al bî des mânen schîne,/ dâ Artûs und die	sîne/ lâgen: durch die zogten sie,/ unz anderhalp dâ Gâwân
677,2	hie næht ez niwen sorgen./ // /Artûs der prîss erkande/	sîne boten sande/ ze Rosche_Sabîns in die stat:/ den künec
677,27	von in wider./ sus warber tougenlîche sider./ in	sîne kameren er gienc,/ mit harnasche er übervienc/ den lîp zen
677,30	er übervienc/ den lîp zen selben stunden,/ durch daz, op	sîne wunden/ // sô geheilet wæren/ daz die mâsen in niht
682,5	sage iu wer durch in dâ was/ geherberget ûffez gras/ an	sîne samenunge komn./ habt ir des ê niht vernomn,/ sô lât michz
688,9	dô wart den kinden nie sô leit:/ si schrîten lûte umb	sîne nôt,/ wande in ir triwe daz gebôt./ /ez was vil nâch alsô
695,5	man/ in bêden hern die wîsen,/ daz si begunden prîsen/	sîne rîterlîche tât,/ der dâ den prîs genomen hât./ welt irs
709,4	Parzivâl der gehiure/ wart in bêden hern geprîset sô,/	sîne friwent des mohten wesen vrô./ si jâhn in Gramoflanzes
743,8	die mit edelem arde reine/ in hôchgemüete lêrten/ und	sîne kraft gemêrten./ mich müet daz der getoufte/ an strîte und an
759,17	et an mir sünde,/ ê wir gerechenten ze künde./ nu hân ich	sîne hulde wol,/ die ich mit dienste gern erhol."/ /Gâwân
771,22	mîn vater Gahmuret ist tôt./ mîn bruoder sage ouch	sîne nôt."/ /dô sprach der werde Parzivâl/ "sît ich schiet
782,15	eime troum:/ die sint des firmamentes zoum,/ die enthalden	sîne snelheit:/ ir kriec gein sîme loufte ie streit./ sorge ist
800,10	erstarp./ Kyôt gein Parzivâle gienc,/ in unt die	sîne er wol enpfienc./ er sant ein junchêrrelîn/ nâch dem
802,28	ze wer./ dô der bendiz wart getân,/ Parzivâln enpfiengen	sîne man/ mit triwen werdeclîche,/ manec rîter ellens rîche./
821,9	sîner hant/ enpfienge gâbe rîche,/ daz er nu dienstlîche/	sîne triwe an im geprîste/ unt im sînen swâger wîste,/ unt des
822,16	niwen hôhen muot./ der burcgrâve von Carcobrâ/ und al die	sîne wurden dâ/ mit rîcher gâbe heim gesant./ Cundrî dâ grôziu
sînem
12,12	im niht versmâhen./ daz sande im ein sîn friundin./ an	sînem dienste lac gewin,/ der wîbe minne und ir gruoz:/ doch wart im
13,15	hœhsten hant/ trüege ûf erde übr elliu lant./ der wille in	sînem herzen lac./ im wart gesagt, ze Baldac/ wære ein sô gewaltic
28,22	mêre/ /"dô suohte mich von über mer/ der Schotten künec mit	sînem her:/ der was sîns œheimes suon./ sine mohten mir
58,24	ze Sibilje kêrter drabe./ mit golde galt der küene man/	sînem marnære sân/ harte wol sîn arbeit./ si schieden sich:
68,9	noch sunder nest?/ du solt dîn sarapandratest/ gein	sînem halben grîfen tragn./ mîn anker vaste wirt geslagn/
192,30	lieht alsam der tac/ was vor sîner slâfstat./ gein	sînem bette gieng ir pfat:/ // ûffen teppech kniete si für in./ si
196,20	gast si muose schouwen,/ unz daz der benediz geschach./ nâch	sînem harnasch er sprach:/ dâ wart er wol gewâpent în./ er tet
243,12	gegenstrîte schîn:/ waz möhte liehter sîn der tac?/ vor	sînem bette ein anderz lac,/ dar ûfe ein kulter, da er dâ saz./
289,4	von den witzen dô./ /Segramors kastelân/ huop sich gein	sînem barne sân./ er muose ûf durch ruowen stên,/ ober inder
291,23	ir prîs,/ unt rât in sippiu âmîs./ und daz manec hêrre an	sînem man/ von iwerr kraft hât missetân,/ unt der friunt an sîme
410,19	mag i'n niht beschœnen,/ ern well sich selben hœnen/ an	sînem werden gaste./ der stuont ze wer al vaste:/ dô tet der
486,15	Parzivâl mit sinne,/ durch die getriwe minne/ dier gein	sînem wirte truoc,/ in dûhte er hete baz genuoc/ dan dô sîn
497,25	sach,/ balde er mîn ze bruoder jach/ Herzeloyden	sînem wîbe,/ doch wart von sîme lîbe/ mîn antlütze nie mêr
525,22	im sîn kranker sin/ daz er mit der frouwen ranc/ nâch	sînem willen ân ir danc./ hin ze hove kom daz geschrei:/ der künec
568,4	hât behalten,/ und den der helfe nie verdrôz,/ swer in	sînem kumber grôz/ helfe an in versuochen kan./ der wîse herzehafte
596,7	er het ir manegez ûf erhabn/ dort anderhalp ûf	sînem plân./ dô bat in mîn hêr Gâwân/ überverte schiere./ in
599,27	der stolze werde Gâwân./ den turkoyten santer dan/ mit	sînem wirt Plippalinôt:/ ûf die burg er enbôt/ daz sîn mit
633,5	sît er sich prîse nâhet/ unt des mit willen gâhet./ von	sînem munde ich hân vernomn,/ daz er herzenlîche ist komn/ mit
657,16	werlde spot:/ daz ist ein burc vest erkant./ der künec bî	sînem wîbe in vant:/ Clinschor slief an ir arme./ lager dâ iht
675,20	der ungetriwe wâfenô/ rüefet, swenne ein liep geschiht/	sînem friunde und er daz siht./ Gâwân pflac sælde und êre:/ gert
701,2	gern dâ bîten,/ // Der dâ heizt rois Gramoflanz./ von	sînem boume ich einen kranz/ brach hiute morgen fruo,/ daz er
737,5	Môr und ander Sarrazîne/ mit ungelîchem schîne./ in	sînem wît gesamenten her/ was manc wunderlîchiu wer./ /och
765,3	für werdiu dinc./ sus reit an Gâwânes rinc/ Artûs mit	sînem wîbe/ und mit manegem clâren lîbe,/ mit rîtern und mit
796,6	wol genas./ swaz der Franzoys heizt flôrî,/ der glast kom	sînem velle bî./ Parzivâls schœn was nu ein wint,/ und
805,29	unt den sun sîn./ dô truoc man Loherangrîn/ gein	sînem vetern Feirafîz./ dô der was swarz unde wîz,/ // Der knabe
823,5	dort heizet ez Trîbalibôt./ Feirefîz bî Cundrîn enbôt/	sînem bruodr ûf Munsalvæsche wider,/ wiez im was ergangen sider,/
sînen
6,1	man in sêre./ die ganzen triwe und êre/ // brâht er unz an	sînen tôt./ sîn elter sun für sich gebôt/ den fürsten ûzem
17,3	err künde nie gewan,/ noch dehein sîn schifman./ si tæten	sînen boten kunt,/ ez wære Pâtelamunt./ daz wart im minneclîche
18,13	sîniu ouge jehen/ daz er hêt ê gesehen/ disen ritter oder	sînen schîn./ daz muost ze Alexandrîe sîn,/ dô der bâruc
18,16	daz muost ze Alexandrîe sîn,/ dô der bâruc dervor lac:/	sînen prîs dâ niemen widerwac./ /Sus fuor der muotes rîche/ in
19,3	// aht ors mit zindâle/ verdecket al zemâle./ daz niunde	sînen satel truoc:/ ein schilt, des ich ê gewuoc,/ den fuorte ein
20,20	si heten lâzen niht ir kraft./ /Der burcgrâve von der stat/	sînen gast dô minneclîchen bat/ daz er niht verbære/ al daz
33,3	diende in rîterliche./ diu küneginne rîche/ kom stolzlîch für	sînen tisch./ hie stuont der reiger, dort der visch./ si was durch
35,12	und ruowet hînt: des wirt iu nôt."/ der wirt den	sînen daz gebôt,/ si solten dannen kêren./ des gastes
36,16	springen./ bekêric swâ manz wider zôch./	sînen anker ûf dem helme hôch/ man gein der porte füeren
38,7	arme sîn/ diu Gahmuretes lanze./ der iesch die fîanze./	sînen meister heter funden./ "wer hât mich überwunden?"/ alsô
42,24	er sol mich schelten, swer michs mane."/ dô kêrter von den	sînen dane,/ gein der porte er vaste ruorte./ ein knappe im
43,13	geschach./ diu wâppen errkande,/ hin ûz der porte er rande./	sînen gast sach er dort halden,/ den jungen, niht den alden,/
44,3	in în: daz was im leit./ diu küneginne im widerreit./	sînen zoum nam si mit ir hant,/ si entstricte der fintâlen
46,10	mit witzen/ "ich sæhe och gerne den neven mîn,/ möht ez mit	sînen hulden sîn,/ der in hie gevangen hât./ ine hâns von
47,22	êren./ gebietet ir, sô lât in mîn/ geniezen, senftet	sînen pîn."/ /"den rât nim du vil gar zuo dier./ var du und
53,30	bestatet wart./ daz tâten dien erkanden./ den zins von	sînen landen,/ // swaz der gelten moht ein jâr,/ den selben liezen
62,9	ir wât ist clâr,/ wol gesniten al für wâr./ ich was	sînen knappen bî:/ die sint vor missewende frî:/
65,6	wirret!/ der stolze künec Hardîz/ hât mit zorne	sînen vlîz/ nu lange vaste an mich gewant:/ den sol hie
69,10	er wolde ersehen/ wiez ze bêder sît dâ wær getân./	sînen tepich leit man ûf den plân,/ dâ sich die pônder wurren/
78,26	kraft im frumt al niuwe./ nu saher wâ der künic Lôt/	sînen schilt gein der herte bôt./ der was umbe nâch
80,19	daz er an einer tjost erstarp./ /dô bant er abe	sînen helm./ wederz gras noch den melm/ sîn strît dâ niht mêr
87,15	lîbes zer:/ ir minne hât an im gewer./ diu sol behalden	sînen lîp:/ wan sist im holt für elliu wîp./ hie sint ir boten
101,8	dez pantel, daz sîn vater truoc,/ von zoble ûf	sînen schilt man sluoc./ al kleine wîz sîdîn/ ein hemde der
106,15	vrîe/ gein dem künege kêrte,/ des tjost in sterben lêrte./	sînen helm versneit des spers ort/ durch sîn houbet wart
107,29	und ouch sîn riwic pîhte./ der valsch was an im sîhte./ /In	sînen helm, den adamas,/ ein epitafum ergraben was,/ // versigelt
109,26	und bin sîn muoter und sîn wîp./ ich trage alhie doch	sînen lîp/ und sînes verhes sâmen./ den gâben unde nâmen/
124,1	niht sus an einander ragnt."/ // der knappe sprach durch	sînen muot/ zem fürsten "war zuo ist diz guot,/ daz dich
127,9	al frisch rûch kelberîn/ von einer hût zwei ribbalîn/ nâch	sînen beinen wart gesnitn./ dâ wart grôz jâmer niht vermitn./ /diu
129,13	furt dar an vermeit./ den tager gar derneben reit,/ alsez	sînen witzen tohte./ er beleip die naht swier mohte,/ unz im der
131,13	klagte:/ ern ruochte waz si sagte,/ ir munt er an den	sînen twanc./ dâ nâch was dô niht ze lanc,/ er druct an sich die
134,18	tjost stach in mîn hant/ hinderz ors durh fîanze:/ durch	sînen schilt mîn lanze/ iwer kleinœte brâhte./ vil wênc ich
145,8	sweiz./ /im kom ein ritter widerriten./ den gruozter nâch	sînen siten./ "got hald iuch, riet mîn muoter mir."/
146,15	sô sage mir durch den dienest mîn/ Artûse und den	sînen,/ ine süle niht flühtic schînen:/ ich wil hie gerne
152,8	irs enpfindet ûf den liden./ ez ist dem künge Artûs/ ûf	sînen hof unt in sîn hûs/ sô manec werder man geriten,/
155,24	geschiht:/ helmes snüer noch sîniu schinnelier,/ mit	sînen blanken handen fier/ kund ers niht ûf gestricken/
156,6	orse erhôrte den bâc,/ und dô er niemen drûffe sach,/ von	sînen triwen daz geschach/ die er nâch Parzivâle truoc,/ dô
157,18	Parzivâl mit gernder dol./ /dô iesch der knappe mære/	sînen kochære./ "ich enreiche dir kein gabylôt:/ diu
158,10	dir zer tjoste kum,/ dâ soltuz balde brechen,/ durch	sînen schilt verstechen./ wiltu des vil getrîben,/ man lobt
165,10	Gurnemanz./ sölch was sîn underwinden,/ daz ein vater	sînen kinden,/ der sich triwe kunde nieten,/ möhtez in niht paz
170,5	den ritter rôt:/ er dersiufte, in derbarmt sîn nôt./	sînen gast des namn er niht erliez,/ den rôten ritter er in hiez./
176,16	mit niemen sich dâ dranc,/ er saz al eine an den ort./	sînen gast hiez er sitzen dort/ zwischen im unt sîme kinde./ ir
182,9	hin über Parzivâl,/ und kom geriten an ein wal,/ dâ maneger	sînen tôt erkôs,/ der durch ritters prîs den lîp verlôs/ vor der
195,26	solde habn/ mit gewalt mîn magetuom./ sus wolt ich wenden	sînen ruom."/ /dô sprach er "frouwe, ist Kingrûn/ Franzoys
198,6	/"nein, hêr, du maht mir gerner tuon/ den tôt. ich sluog im	sînen suon,/ Schenteflûr nam ich sîn lebn./ got hât
200,29	daz se ir decheiner ruorte./ die koufliuter fuorte/ für	sînen hêrren in die stat./ Parzivâl in gelten bat/ // ir
202,24	er maget liez./ si wânde iedoch, si wær sîn wîp:/ durch	sînen minneclîchen lîp/ des morgens si ir houbet bant./ dô gap im
204,28	daz zwei her verzagen,/ diz, und jenez vor der stat?"/	sînen hêrrn er trûren lâzen bat:/ "wir sulenz noch paz
207,13	behabten si daz wal./ ir landes hêrre Parzivâl/ streit den	sînen verre vor:/ dâ stuonden offen gar diu tor./ mit slegen er
207,24	în./ Parzivâl in werte daz./ do si drumbe erhôrten	sînen haz,/ zweinzec sir lebende geviengen/ ê si vom strîte
208,19	sîten tôt./ Clâmidê kom selbe in nôt:/ im und den	sînen wart dâ wê./ den sturm verbôt dô Clâmidê./ die burgær
212,6	dô wânde Clâmidê, der vride/ wære gebrochen ûz der stat:/	sînen kampfgenôz er bat/ daz er sich selben êrte/ und mangen
214,9	"nein, hêr, dem hân ich herzeleit/ getân, ich sluog im	sînen suon:/ dune solt alsô mit mir niht tuon./ durch
219,13	/den tisch stiez von im zehant/ Clâmidês scheneschlant./	sînen hêrren frâgter mære:/ den vander freuden lære./ der sprach
222,23	lant gezieret,/ und vil geturnieret/ von im und von den	sînen./ er liez dick ellen schînen/ an der marc sîns landes
223,29	so'z mære giht:/ sine wolde im versagen niht./ von allen	sînen mannen/ schiet er al eine dannen./ // Swer ruochet
227,22	dem zoume sîn:/ ieslîchez für dez ander greif./ si habten	sînen stegreif:/ sus muoser von dem orse stên./ in bâten ritter
231,27	landen/ möhtz den ougen niht enblanden./ er truoc se in	sînen henden/ alumb zen vier wenden,/ unz aber wider zuo der
240,1	ir mugetz wol füeren alle wege:/ // Swenne ir geprüevet	sînen art,/ ir sît gein strîte dermite bewart."/ /ôwê daz er
248,12	wurf der sorgen/ wart getoppelt, do er den grâl vant,/ mit	sînen ougen, âne hant/ und âne würfels ecke./ ob in nu kumber
251,6	ist sîn nam./ ez brâhte der alte Tyturel/ an	sînen sun. rois Frimutel,/ sus hiez der werde wîgant:/
261,1	was gevärwet genuoc,/ reht als er sîniu wâpen truoc./ //	/Sînen helm worhte Trebuchet./ sîn schilt was ze Dôlet/ in
265,3	/Da ergienc diu scharpfe herte./ iewederr vaste werte/	sînen prîs vor dem ander./ duc Orilus de Lâlander/ streit
269,3	er nam daz heiltuom, drûf er swuor./ sus stabter selbe	sînen eit./ er sprach "hân ich werdekeit:/ ich hab se odr
278,14	stuont ir poulûn ûf dem plân,/ als oben ein trache in	sînen klân/ hets ganzen apfels halben teil./ den trachen zugen
280,15	und Kingrûn/ ouch sande gein den Bertûn/ in	sînen hof besunder./ über die tafelrunder/ wolt er in durch
282,23	drî bluotes zäher rôt,/ die Parzivâle fuogten nôt./ /von	sînen triwen daz geschach./ do er die bluotes zäher sach/ ûf
282,26	sach/ ûf dem snê (der was al wîz),/ dô dâhter "wer hât	sînen vlîz/ gewant an dise varwe clâr?/ Cundwier_âmûrs, sich
292,18	ladet ûf herze swæren soum./ hêr Heinrich von Veldeke	sînen boum/ mit kunst gein iwerm arde maz:/ het er uns dô
293,7	ouch gewalt,/ dô Parzivâl der degen balt/ durch iuch von	sînen witzen schiet,/ als im sîn triwe dô geriet./ daz werde
293,10	geriet./ daz werde süeze clâre wîp/ sand iuch ze boten an	sînen lîp,/ diu künegîn von Pelrapeire./ Kardeiz fîz
294,10	/den Wâleis twanc der minnen kraft/ swîgens. Keie	sînen schaft/ ûf zôch und frumt im einen swanc/ anz
299,17	als wol gezogenem man geschiht,/ dem scham versliuzet	sînen munt,/ daz dem verschamten ist unkunt./ /Gâwân ze Keien
307,12	truoc:/ swer in sach, man oder wîp,/ die heten wert	sînen lîp./ /der künec messe het gehôrt:/ man sach Artûsen
307,29	verpfendet:/ sîn dröun ist nu gelendet./ ich fürhte wênec	sînen swanc:/ der zeswe arm ist im ze kranc."/ // /Dô truoc der
309,9	rîter vor im az/ des tages swenn âventiure vergaz/ daz si	sînen hof vermeit./ im ist âventiure nu bereit:/ daz lop muoz
319,7	bî manheit?/ und dennoch mêr im was bereit/ scham ob allen	sînen siten./ den rehten valsch het er vermiten:/ wan scham gît
327,29	si gâben Clâmidê:/ wan dem was nâch ir minne wê./	sînen lîp gap err ze lône,/ unde ir houbet eine krône,/ //
333,8	sîn kursît, sîn wâpenroc,/ was gehêrt mit gesteine./	sînen helm al eine/ het er niht ûf gebunden:/ dô kuster
335,19	erwarp der wâre strîtes helt/ siben ors ze kampfe erwelt./ ze	sînen friwenden er dô nam/ zwelf schärpfiu sper von Angram,/
336,8	gein Karidœl./ Cunnewâre und Clâmidê/ die nâmn ouch	sînen urloup ê./ Orilus der fürste erkant/ und frou
336,11	erkant/ und frou Jeschûte von Karnant/ die nâmn ouch	sînen urloup sân,/ doch beliben se ûf dem plân/ bî Clâmidê den
338,2	wagent./ // Der nie gewarp nâch schanden,/ ein wîl zuo	sînen handen/ sol nu dise âventiure hân/ der werde erkande
338,8	oder für in baz/ dan des mæres hêrren Parzivâl./ swer	sînen friunt alle mâl/ mit worten an daz hœhste jagt,/ der ist
345,5	alsô bewæret,/ aller valscheit erlæret:/ den bater ziehen	sînen suon./ er sprach "du maht an im nu tuon/ dîner triwe
347,29	mæren/ komen âne schulde./ genædeclîcher hulde/ er vaste	sînen hêrren bat./ dem tet der zorn ûf freuden mat./ // /Man
348,3	// /Man kunde dâ niht gâhen/ sô daz Lyppaut wolt vâhen/	sînen hêrren: wander was sîn wirt;/ als noch getriwer
349,15	kinden,/ ob mîn hêrre möhte vinden/ ein tjost durch	sînen êrsten schilt,/ mit hurtes poynder dar gezilt."/ der
355,8	hende dar gezilt,/ odr ob versnîden sol mîn swert/	sînen schilt, mîns hêrren wert!/ gelobt daz iemer wîse wîp,/
355,13	hân/ in mîme turne: ich müeste in lân/ und mit im in den	sînen./ swar an er mich wil pînen,/ des stên ich gar ze sîme
360,2	jehen frou Obîe."/ // /Poydiconjunzes zorn was ganz/ ûf	sînen neven Meljanz./ doch brâht der werde junge man/ vil
360,4	doch brâht der werde junge man/ vil tjost durch	sînen schilt her dan:/ daz endorft sîn niwer prîs niht
360,14	vrâge in fürbaz,/ ob diu ors veile sîn,/ und ob in	sînen soumschrîn/ lige inder werdez krâmgewant./ wir frowen
364,30	daz der gast wær wol gevar/ und rehte manlîche site/	sînen gebærden wonten mite./ // /Swem wâriu liebe ie
375,25	sluogern al zehant./ al sîn trûren gar verswant:/	sînen grôzen danc er niht versweic,/ vil dicke er dem wege
379,28	wacker./ vil fremder krîe man dâ rief./ manc vole ân	sînen meister lief,/ des hêrre dort ze fuoze stuont:/ ich wæn dem
384,9	wârn mit hurte hel,/ wand er den künec Schirnîel/ und	sînen bruoder dâ vienc./ dennoch dâ mêr von im ergienc./
384,29	was ein nôt),/ unz er Gâwân tjostieren bôt./ /Gâwân ze	sînen knappen nam/ der zwelf sper einz von Angram,/ // als erz
390,10	was tiure:/ ern suochte niht wan strîten./ ich wæn bî	sînen zîten/ ie dechein man sô vil gestreit./ daz ûzer
390,22	trôste./ Gâwân den ermel lôste/ âne zerren vonme schilte/	(sînen prîs er hôher zilte):/ den gap er Clauditten:/ an dem
391,26	disen dienst het er getân,/ ob den künec des gezæme/ daz er	sînen dienst næme./ mîn hêr durch zuht sîn niht ensiht:/
393,29	gap diu burcgrâvîn/ rîchiu kleider unde ein rîselîn,/ da'r	sînen wunden arm în hienc,/ dâ Gâwâns tjoste durch gienc./
397,3	diet sô balt?/ daz tet diu minne junc unt alt./ Lyppaut dô	sînen willen sach,/ wande im sô liebe nie geschach./ sît
397,24	truoc./ Scherules, sîn stolzer wirt,/ mit al den	sînen niht verbirt,/ ern rîte ûz mit dem degene balt./
401,2	si bî rehte lân./ // Ein ander ors man im dô lêch:/ des	sînen er sich gar verzêch./ man hienc ouch ander kleit an
405,20	ir munt was heiz, dick unde rôt,/ dar an Gâwân den	sînen bôt./ da ergienc ein kus ungastlîch./ zuo der meide
409,4	mære,/ Swen dâ erreichte ir wurfes swanc,/ der strûchte âne	sînen danc./ diu küneginne rîche/ streit dâ ritterlîche,/ bî
412,18	wende,/ die man iu vervâhe baz./ werltlîch prîs iu	sînen haz/ teilt, erslaht ir iwern gast:/ ir ladet ûf iuch der
413,12	liez einen vride wesen,/ unz er sich baz bespræche/ wier	sînen vater ræche./ unschuldec was hêr Gâwân:/ ez hete ein
413,26	de künegîn/ ir vetern sun vast umbevienc:/ manc kus an	sînen munt ergienc,/ daz er Gâwânen het ernert/ und sich
417,3	Liddamus/ "waz solt der in mîns hêrren hûs,/ der im	sînen vater sluoc/ und daz laster im so nâhe truoc?/ ist mîn
422,19	sprach "dâ lege dîn triwe zuo."/ /nu gêt der künec an	sînen rât./ diu küneginne genomen hât/ ir vetern sun unt ir
423,15	die zwên dâ inne/ bî der küneginne,/ unz daz der tac liez	sînen strît./ diu naht kom: dô was ezzens zît./ môraz, wîn,
424,10	des landes künege riet./ die wîsen heter zim genomn:/ an	sînen rât die wâren komn./ etslîcher sînen willen sprach,/
424,11	heter zim genomn:/ an sînen rât die wâren komn./ etslîcher	sînen willen sprach,/ als im sîn bester sin verjach./ dô
430,2	art./ // Si wâren im durch sippe holt/ unt dienden im ûf	sînen solt./ werdekeit gap er ze lône,/ unt pflac ir anders
436,3	an im erstarp,/ daz si der fürste niht erwarp,/ si minnete	sînen tôten lîp./ ob si worden wær sîn wîp,/ dâ hete sich
437,11	/er bant daz ors vil vaste/ zeins gevallen ronen aste:/	sînen dürkeln schilt hienc er ouch dran./ dô der kiusche vrävel
445,1	deiz gar zebrast./ Parzivâl eins zêders ast/ // Begreif mit	sînen handen./ nu jehts im niht ze schanden,/ daz er sich âne
446,22	herzen rât:/ si giengen alle barfuoz./ Parzivâl bôt	sînen gruoz/ dem grâwen rîter der dâ gienc;/ von des râte er sît
451,11	alrêrste er dô gedâhte,/ wer al die werlt volbrâhte,/ an	sînen schepfære,/ wie gewaltec der wære./ er sprach "waz
451,16	wart ab er ie ritter holt,/ gedient ie ritter	sînen solt,/ ode mac schilt unde swert/ sîner helfe sîn sô
454,19	sach,/ dâ von er blûweclîche sprach,/ im gestirn mit	sînen ougen/ verholenbæriu tougen./ er jach, ez hiez ein
463,5	an den witzen kranc./ nu prüevt wie Lucifern gelanc/ unt	sînen nôtgestallen./ si wârn doch âne gallen:/ jâ hêr, wâ nâmen si
465,22	op si iuch lêren triuwe./ der pareliure Plâtô/ sprach bî	sînen zîten dô,/ unt Sibill diu prophêtisse,/ sunder fâlierens
467,1	wol,/ ôwê der brœden werke dol!/ // Swâ werc verwurkent	sînen gruoz,/ daz gotheit sich schamen muoz,/ wem lât den
470,25	zende an des steines drum/ von karacten ein epitafum/ sagt	sînen namen und sînen art,/ swer dar tuon sol die sælden
470,25	drum/ von karacten ein epitafum/ sagt sînen namen und	sînen art,/ swer dar tuon sol die sælden vart./ ez sî von
474,11	ir schilte sint von alter sô:/ Tyturel si brâhte dô/ an	sînen sun rois Frimutel:/ dar unde vlôs der degen snel/
474,13	dar unde vlôs der degen snel/ von einer tjoste ouch	sînen lîp./ der minnet sîn selbes wîp,/ daz nie von manne mêre/
476,6	sîn herze zôch./ dich solden hazzen werdiu wîp/ durch	sînen minneclîchen lîp:/ sîn dienst was gein in sô ganz,/ ez
478,3	den lîp verlôs,/ mîn vater, nâch im man dô kôs/	sînen eltsten sun ze künege dar,/ ze vogte dem grâl unts grâles
479,4	/eins tages der künec al eine reit/ (daz was gar den	sînen leit)/ ûz durch âventiure,/ durch freude an minnen
479,29	lîbe dan./ dô der junge werde man/ kom heim zuo den	sînen,/ dâ sach man jâmer schînen./ // Den heiden het er dort
491,9	luft,/ durch sîner sûren wunden gruft./ daz heizt er	sînen weidetac:/ swaz er aldâ gevâhen mac/ bî sô smerzlîchem
492,19	dâ von der palas jâmers klanc./ der truoc in	sînen henden/ einen schaft zen vier wenden,/ dar inne
498,13	klê)/ hiez ich wurken ûz eim steine/ den mir gap der reine./	sînen neven er mir ze knehte liez,/ Ithêrn, den sîn herze
509,1	smerzen,/ unt ein spansenwe des herzen./ // /Gâwân bôt ir	sînen gruoz./ er sprach "ob ich erbeizen muoz/ mit iweren
513,9	gezelten,/ die vergâzen des vil selten,/ sine klageten	sînen kumber grôz./ man unt wîp des niht verdrôz,/ genuoge
527,19	diu wer im doch niht tohte:/ man verteilte imz leben unt	sînen prîs,/ unt daz man winden solt ein rîs,/ dar an im
527,27	ich vorhte ân al mîn êre wesn,/ ob er verlür dâ	sînen lîp./ ich bat daz klagehafte wîp,/ sît si mit ir ougen
531,11	pîne/ diu frouwe sêre lachte,/ diu im vil kumbers machte./	sînen schilt er ûfez pfärt pant./ si sprach "füert ir
532,30	werden wer alsô gelîch,/ daz niht twingen solt ein wîp/	sînen werlîchen lîp./ // /Lât nâher gên, hêr minnen druc./ ir
540,8	gedanc/ daz er daz ors mit sporn rite/ unz er versuochte	sînen site./ daz was gewâpent wol für strît:/ pfellel unde
540,27	er vant:/ des grâles wâpen was gebrant,/ ein turteltûbe, an	sînen buoc./ Lähelîn zer tjoste sluoc/ drûffe den von
541,16	sach./ /die schilde wâren sô gedigen,/ ieweder lie den	sînen ligen/ und gâhten sus ze strîte./ ietweder kom bezîte/ mit
543,6	minne,/ der edelen herzoginne,/ muose mir manc werder man/	sînen prîs ze mînen handen lân:/ du maht vil prîses erben,/
559,1	ir hinnen schiet alsus?/ sît Lischoys_Gwelljus/ // Iu	sînen prîs hie lâzen hât,/ der manege rîterlîche tât/ gefrümet
568,13	selbe ouch Gâwân dâ geschach./ dem er ie sîns prîses jach,/	sînen krefteclîchen güeten,/ den bat er sich behüeten./ /nu
573,19	diu süeze und diu wîse,/ legete Kahenîse,/ dar ûffe er	sînen prîs verslief./ der prîs gein disem manne lief:/ wande
574,30	"ir frouwen die des toufes pflegn,/ rüeft alle an got umb	sînen segn."/ // /Si sande zwuo juncfrouwen dar,/ und bat si
575,14	rehtes jâmers lêre,/ dô sin sus ligen funden,/ daz von	sînen wunden/ der schilt mit bluote swebete./ si besâhen ob er
580,27	daz ir wol bîtet unze fruo."/ /eine wurz si leite in	sînen munt:/ dô slief er an der selben stunt./ wol si sîn mit
582,4	der alten sene/ nâch Orgelûse der clâren,/ wande im in	sînen jâren/ kein wîp sô nâhe nie gegienc/ etswâ dâ er minne
583,7	urkünde/ het er sich garbeitet,/ gehœhet unt gebreitet/	sînen prîs mit grôzer nôt./ swaz der werde Lanzilôt/ ûf der
583,30	der newederz gap sô hôhen pîn,/ noch dô der stolze Iwân/	sînen guz niht wolde lân/ // Uf der âventiure stein./ solten dise
585,3	verdriezen:/ er möht doch des geniezen,/ daz sin âne	sînen danc/ wol gesunden ê betwanc./ /Frou minne, welt ir prîs
585,24	gewuoc,/ des wolte sich ir keiniu schamen,/ swâ man nante	sînen namen,/ ob si der minne ir krefte jach./ nu prüevet denne
587,5	gein kreften gebn,/ und liezet Gâwânen lebn/ siech mit	sînen wunden,/ unt twunget die gesunden./ maneger hât von minnen
588,28	gienc er wider unde für,/ unz er den rîchen palas vant./	sînen ougen wart nie bekant/ rîchheit diu dar zuo töhte/ daz
593,8	was sîn ger./ Gâwân sich umbe kêrte,/	sînen kumber er gemêrte./ in dûht diu sûl het in betrogn:/ dô
596,26	daz er mit spern sunder swert/ hôhen prîs wolt erben,/ oder	sînen prîs verderben:/ swer den prîs bezalte/ daz ern mit
600,17	in klage:/ er reit von in nâch prîss bejage./ /swaz im an	sînen wunden war,/ die nôt het erwendet gar/ Orgelûsen varwe
611,14	mit sporn treib erz an den grabn./ Gringuljet nam bezîte/	sînen sprunc sô wîte/ daz Gâwân vallen gar vermeit./ zuo zim
611,23	antwurte/ erbeizte snellîche/ diu herzoginne rîche./ gein	sînen fuozen si sich bôt:/ dô sprach si "hêrre, solher nôt/
613,14	der vinster gein dem liehte/ het er sich enblecket,/	sînen prîs sô hôch gestecket,/ daz in niemen kunde erreichen,/ den
618,2	// /Clinschor ist hövesch unde wîs:/ der reloubet mir durch	sînen prîs/ von mîner massenîe erkant/ rîterschaft übr al
621,15	im gienc:/ diu maget in mit freude enpfienc./ /Gâwân bôt ir	sînen gruoz:/ si kust im stegreif unde fuoz,/ und enpfienc ouch
627,18	sîn bete hete an ir bewart,/ si versweic sîn namen unt	sînen art./ /pusîne unt ander schal/ ûf dem palas erhal/ mit
634,13	kumbers ie gewan,/ dâ bin ich gar unschuldec an:/ wan	sînen lîp hân ich gewert/ mit gedanken swes er an mich gert./ er
634,18	ich iemmer fürbaz komn./ /Orgelûsen ich geküsset hân,/ diu	sînen tôt sus werben kan./ daz was ein kus den Jûdas truoc,/
635,26	müeze unser zweier minne pflegn,/ sô daz ich ellende/ im	sînen kumber wende./ sît al sîn freude stêt an mir,/ swenne
637,19	frouwen unt der rîterschaft,/ sît si Clinschores kraft/ mit	sînen listen überwant./ si wârn ein ander unbekant,/ unt beslôz
642,22	gebunden,/ er möhte nu wol wâpen tragn./ doch sult ir	sînen kumber klagn:/ ob ir im senftet, daz ist guot./ lêret ir
644,30	hant,/ dar an si geschriben vant/ schrift, die si bekante/ ê	sînen hêrren nante/ // Der knappe den si knien dâ sach./ diu
653,15	ân nôt:/ ich leist daz mir der eit gebôt."/ /er gienc da er	sînen hêrren vant./ der turkoite Flôrant/ und der herzoge von
656,12	der wirbet niht wan sünde mite./ hêrre, ich sage iu	sînen site:/ der ist maneger diete worden sûr./ sîn lant
664,14	getân/ der zornege künec Gramoflanz,/ sô suochter gelt für	sînen kranz:/ oder swer si sint, die muosen sper/ ûf
676,23	hant,/ den mac man hân für prîs erkant./ Gâwân	sînen marschalc bat/ in zeigen herberge stat./ als der
677,7	daz unwendec nu sol sîn,/ daz er gein dem neven mîn/	sînen kampf niht wil verbern,/ des sol in mîn neve wern./
678,5	Er wolte baneken den lîp,/ sît sô manec man unde wîp/	sînen kampf solden sehn,/ dâ die wîsen rîter möhten spehn/ op
683,4	/Sus wolte der künec Gramoflanz/ mit kampfe rechen	sînen kranz,/ daz ez vil liute sæhe,/ wem man dâ prîses jæhe./
687,7	Gâlôes/ ode der künec Kyllicrates,/ der decheiner dorfte	sînen lîp/ nie baz gezieren durch diu wîp./ von Ipopotiticôn/
690,18	mit storje kômen hie unt dort,/ ieweder her an	sînen ort,/ dâ ir zil wârn gestôzen/ mit gespieglten ronen
691,13	wem des strîts dâ wære gedâht./ neweder her hête brâht/	sînen kempfen in den rinc:/ ez dûhte se wunderlîchiu dinc./
691,18	plân,/ dô kom der künec Gramoflanz:/ der wolde ouch rechen	sînen kranz./ der vriesch wol daz dâ was geschehn/ ein kampf,
693,4	müede lit noch erblichen mâl./ er het an den stunden/	sînen helm ab gebunden,/ dâ in der werde künec sach,/
696,22	blûkeit wart er vrô./ /Gâwân von rehten schulden/ gebôt bî	sînen hulden/ froun Bênen, daz ir süezer munt/ Itonjê des niht
696,26	kunt,/ "daz mich der künec Gramoflanz/ sus hazzet umbe	sînen kranz,/ unt daz wir morgn ein ander strît/ sulen gebn ze
703,2	/Ouch rou den künec Gramoflanz/ daz ein ander man für	sînen kranz/ des tages hete gevohten:/ da getorsten noch
706,14	/sus enpfienc der künec Gramoflanz/ sûren zins für	sînen kranz./ sîner vriwendinne künne/ leit ouch bî im
714,29	sach,/ daz er mit sîme sinne/ sô endehafte minne/ bî	sînen zîten nie vernam./ dâ stuont daz minne wol gezam./ //
719,10	baz ze wer./ hie gît diu minne im einen schilt,/ des	sînen kampfgenôz bevilt:/ ich mein gein minne hôhen muot,/ der
728,12	dan./ dô muose der künec Gramoflanz/ verkiesen umbe	sînen kranz:/ und swaz er hazzes pflæge/ gein Lôt von
731,15	enbôt/ (des twang in hôchverte nôt)/ ze Rosch_Sabbîns den	sînen,/ si solten sich des pînen/ daz se abe bræchen
736,4	daz gâbn ouch allez meistec wîp,/ dâ mite der heiden	sînen lîp/ kostlîche zimierte./ diu minne condwierte/ in sîn
749,16	/dô sprach der rîche Feirefîz/ "Jupiter hât	sînen vlîz,/ werder helt, geleit an dich./ du solt niht mêre
750,2	ich mich zühte niete."/ // /Der von Trîbalibot/ Jupiter	sînen got/ mit worten êrte manegen wîs./ er gap ouch vil
751,6	stat ich diu vernim),/ daz er wol kunde in strîten/	sînen prîs gewîten/ und werdekeit gemachen hôch./ elliu missewende
762,5	vernomn,/ wie er werben solde,/ ob er enpfâhen wolde/	sînen neven den heiden./ daz sitzen wart bescheiden/ an Gâwânes
764,25	alle./ dô reit dar zuo mit schalle/ Artûs mit den	sînen./ man hôrt dâ pusînen,/ tambûrn, floitiern, stîven./ der
774,2	sagen./ // /Die frouwen rûnten dâ, swelch wîp/ dâ mite zierte	sînen lîp,/ het er gein ir gewenket,/ sô wær sîn
774,17	strît/ ûf dem velde ergienge,/ daz man dâ mite enpfienge/	sînen neven Feirefîz./ "an den gewerp kêrt iwern vlîz/ und
779,23	ûfez gras./ si viel mit zuht, diu an ir was,/ Parzivâle an	sînen fuoz,/ si warp al weinde umb sînen gruoz,/ sô daz er
779,24	was,/ Parzivâle an sînen fuoz,/ si warp al weinde umb	sînen gruoz,/ sô daz er zorn gein ir verlür/ und âne kus ûf si
783,2	// /Parzivâln ir mæres niht verdrôz./ durch liebe ûz	sînen ougen vlôz/ wazzer, sherzen ursprinc./ dô sprach er
784,19	schouwen/ si unt ander frouwen/ den Clinschor teilte	sînen vâr/ mit gevancnisse nu manec jâr."/ zwên rîter huoben se
788,28	siechheit,/ daz er d'ougen ûf swanc:/ sô muoser âne	sînen danc/ lebn und niht ersterben./ sus kundens mit im
797,24	sprach er "got vil tougen hât./ wer gesaz ie an	sînen rât,/ ode wer weiz ende sîner kraft?/ al die engel mit
799,15	in gote der guote man./ Parzivâl die naht streich dan:/	sînen gesellen was der walt wol kunt./ do ez tagt, dô vant er
804,13	brunnen clâr:/ ob ir si wizt, sô wîst mich dar."/ von	sînen geselln wart im gesagt,/ si wisten ein: "dâ wont ein magt/
815,12	fuoge an dîme gewerbe hât."/ /Anfortas vor siechheit zît/	sînen prîs gemachet hête wît/ mit rîterschaft durch minne./ an
819,10	von in vrâgens niht enwellen./ /der getoufte Feirafîz/ an	sînen swâger leite vlîz/ mit bete dan ze varne/ und niemer niht
821,10	daz er nu dienstlîche/ sîne triwe an im geprîste/ unt im	sînen swâger wîste,/ unt des wîp die swester sîn,/ durch daz
sîner
6,21	möhte sehen,/ dâ von der hêrre müese jehen/ sîns namen und	sîner vrîheit./ daz was dem künege niht ze leit:/ er sprach
10,20	doch mîn lîp:/ du bist och Gandînes kint./ ist got an	sîner helfe blint,/ oder ist er dran betoubet,/ daz er mir niht
10,29	doch ein rihtære,/ sô liuget mir daz mære/ als man von	sîner helfe saget,/ sît er an mir ist sus verzaget."/ // /Dô
20,10	fröuden sît ergienc./ daz was ein ellens rîcher man:/ mit	sîner hant het er getân/ manegen stich unde slac,/ wand er einer
22,2	// daz er den prîs übr manegiu lant/ hete al ein zuo	sîner hant."/ /"nu sih et wenne oder wie,/ und füeg daz er
22,29	wênic des verdarp:/ vil behendeclîchen warp/ der marschalc	sîner frouwen bete./ balde wart dô Gahmurete/ // rîchiu kleider
31,19	fürste phliget,/ der sich strîtes ûz bewiget/ mit	sîner baniere./ wir haben Gaschiere/ gevangen einen
32,22	swen wîp lobent, der wirt erkant,/ er hât den prîs ze	sîner hant,/ unt sînes herzen wunne."/ dô hete diu müede sunne/
33,11	(daz was im leit),/ mit ir selber hant si sneit/ dem rîter	sîner spîse ein teil./ diu frouwe was ir gastes geil./ dô bôt si
39,13	gevaren Kaylet./ von dem kêrte Gahmuret:/ wand er was	sîner muomen suon:/ waz solter im dô leides tuon?/ der
40,8	geheizen Gahmurete/ daz ich iuch alle wende:/ daz lobt ich	sîner hende./ durch mich lât iwer streben sîn:/ er tuot iu
41,16	immer dannewart/ durh tjostieren für die stat./ aldâ tet	sîner krefte mat/ der helt von Anschouwe./ daz klagte ein
46,6	Schotten fier/ bat er si küssen an ir munt:/ der was von	sîner tjoste wunt./ /er bat si alle sitzen,/ al stênder sprach
50,23	sprach dô Kaylet/ "iuch hât mîn neve Gahmuret/ mit	sîner hant gevangen."/ "hêr, daz ist ergangen./ ich hân den helt
52,13	lâzen ein herzentuom:/ daz lêch er dem der manegen ruom/ mit	sîner hant bejagete/ (gein strîter nie verzagete):/
57,2	sol ichz enden./ // wem hât sîn manlîchiu zuht/ hie lâzen	sîner minne fruht?/ ôwê lieplîch geselleschaft,/ sol mir nu riwe
57,24	Feirefîz Anschevîn./ der wart ein waltswende:/ die tjoste	sîner hende/ manec sper zebrâchen,/ die schilde dürkel stâchen./
60,14	zagen noch bevilt/ swa er dem gelîche werben siht:/ von	sîner hant es niht geschiht./ si was ein maget, niht ein wîp,/
62,6	heidensch und franzoys:/ etslîcher mag ein Anschevîn/ mit	sîner sprâche iedoch wol sîn./ ir muot ist stolz, ir wât ist
65,9	vaste an mich gewant:/ den sol hie Gahmuretes hant/ mit	sîner tjoste neigen./ mîn sælde ist niht der veigen."/ /sîne
65,25	dô frâgter si der mære,/ wer dâ ritter wære./ /dô sprach	sîner muomen kint/ "ûz verrem lande hie sint/ ritter die diu
66,9	jâr,/ daz er sun und wîp verlôs für wâr./ hie ist och	sîner tohter man,/ der wol mit rîterschefte kan,/ Lôt von
74,28	wetâ hêrre, wetâ wet!/ mit strîte funden si geweten./	sîner muomen sun Kayleten/ den viengen Punturteise./ dâ wart
80,4	rirn./ /Der krîe dô vil maneger wielt,/ swer vor	sîner tjoste hielt,/ "hie kumt der anker, fîâ fî."/ zegegen kom im
80,25	sîme sinner bâgte,/ daz er niht dicker frâgte/ Kayleten	sîner muomen suon,/ waz sîn bruoder wolde tuon,/ daz er
84,17	wan daz grôz jâmer under sluoc/ die hœhe an	sîner freude breit,/ sîn minne wære ir vil bereit./ /si
87,12	ze rehte hân/ mîn frouwe, diu mich in diz lant/ nâch	sîner minne hât gesant./ diu lebt nâch im ins lîbes zer:/ ir
90,15	kumber ranc/ und al sîn freude was ze kranc./ dô zurnde	sîner muomen suon,/ er sprach "du kanst unfuoge tuon."/
98,8	ir mîn hœhste leit."/ er bôt in sîne grôze habe:/	sîner gebe tâten si sich abe./ die boten fuorn ze
99,11	ich mag iuch wol ergetzen sîn./ kêrt ûf den schilt nâch	sîner art,/ gehabt iuch an der freuden vart./ ich sol mîns vater
100,3	"nu habt iuch an mîne phlege."/ si wîst in heinlîche wege./	sîner geste phlac man wol ze frumn,/ swar halt ir wirt wære
101,24	ellen truoc/ hin über gein der herte./ mich jâmert	sîner verte./ im kom diu wâre botschaft,/ sîn hêrre der bâruc
102,5	entran/ Julîus dâ bevor):/ der künec Nabchodonosor/	sîner muoter bruoder was,/ der an trügelîchen buochen las/ er
102,22	mit wer./ mit freuden er enphangen wart,/ swie mich jâmer	sîner vart./ /Waz tâ geschehe, wiez dort ergê,/ gewin und flust,
108,24	sîn tôt tet Sarrazînen wê/ sunder liegen, daz ist wâr./	sîner zît versunnenlîchiu jâr/ sîn ellen sô nâch prîse warp,/
110,21	mich selben slüege,/ die wîle ich bî mir trüege/ daz ich von	sîner minne enphienc,/ der mannes triwe an mir begienc."/ /diu
112,20	den behalte./ man barg in vor ritterschaft,/ ê er kœme an	sîner witze kraft./ /dô diu küngîn sich versan/ und ir kindel
126,1	muoter widr,/ und sagt ir mær. dô viel si nidr:/ //	sîner worte si sô sêre erschrac,/ daz si unversunnen vor im lac./
128,9	und Norgâls./ ein dîn fürste Turkentâls/ den tôt von	sîner hende enphienc:/ dîn volc er sluoc unde vienc."/ "diz rich
134,13	mag entêret sîn,/ wan daz er mich vor Prurîn/ mit	sîner tjoste valte./ an im ich sît bezalte/ hôhen prîs vor
141,19	dienste den tôt/ hât er bejagt, und jâmers nôt/ mir nâch	sîner minne./ ich hete kranke sinne,/ daz ich im niht minne gap:/
145,30	gelœtet./ der künec von Kukûmerlant,/ al rôt von golde ûf	sîner hant/ // stuont ein kopf vil wol ergrabn,/ ob
148,22	gehurtet her unde dar./ si nâmen	sîner varwe war./ diz was selpschouwet,/ gehêrret noch
150,8	sus mit kumber lebn/ ân alle mîne schulde,/ sît ich darbe	sîner hulde./ ez ist Ithêr von Gaheviez,/ der trûren mir durch
153,5	ist zerbert,/ iwer freude es wirt verzert/ noch von	sîner hende,/ ern sî nie sô ellende."/ /"sît iwer êrste rede
155,15	tôt von Gaheviez,/ der wîben nazziu ougen liez./ swelhiu	sîner minne enphant,/ durch die freude ir was gerant,/ unde ir
169,30	reise wære."/ er saget im gar die underscheit,/ wier von	sîner muoter reit,/ // umbez vingerl unde umbz fürspan,/ und wie
173,8	künsteclîche war."/ /Der gast dem wirt durch râten neic./	sîner muoter er gesweic,/ mit rede, und in dem herzen niht;/
175,16	bî witzen schouwen,/ sô lischet im sîn jâmers nôt./ für	sîner drîer süne tôt/ ist im ein gelt ze hûs geriten:/ nu hât in
177,19	dennoch niht wan driu:/ der nu mîn herze envieriu/ mit	sîner hende slüege/ und ieslîch stücke trüege,/ daz diuhte mich
188,17	zuht was im sô ganz,/ sît in der werde Gurnamanz/ von	sîner tumpheit geschiet/ unde im vrâgen widerriet,/ ez enwære
189,28	vermeit./ Sîn swester was diu muoter mîn,/ iwers wirtes.	sîner tohter schîn/ sich ouch vor jâmer krenken mac./ wir haben
192,29	al eine lac./ von kerzen lieht alsam der tac/ was vor	sîner slâfstat./ gein sînem bette gieng ir pfat:/ // ûffen
196,17	der junge man./ der küneginne kappelân/ sanc gote und	sîner frouwen./ ir gast si muose schouwen,/ unz daz der benediz
197,5	swertes strît./ er nam den poinder wol sô wît,/ daz von	sîner tjoste hurt/ bêden orsen wart enkurt./ darmgürtel brâsten
197,21	gein im kœmen ûf ein velt./ Parzivâl im brâhte gelt/ mit	sîner ellenthaften hant,/ daz Kingrûn scheneschlant/ wânde
199,20	erlôst:/ zwîvels pflac daz ûzer her,/ daz Kingrûn an	sîner wer/ was enschumpfieret./ nu wart gecondwieret/ Parzivâl
200,1	er entwâpent wart:/ ir dienst was vil ungespart./ // /nâch	sîner grôzen arbeit/ was krankiu wirtschaft bereit./ die burgære
207,28	giengen./ /Parzivâl wart wol gewar/ daz Clâmidê mit	sîner schar/ rîterschaft zen porten meit,/ unt daz er
214,13	vaht ouch mit mir Schenteflûrs:/ Ouch wær ich tôt von	sîner hant,/ wan daz mir half mîn scheneschlant./ in sande inz
221,7	iwer gebot,/ er êrt iuch unt den rîter rôt."/ Artûs bat	sîner swester suon/ gesellekeit dem künege tuon:/ daz wære
225,16	begunder vrâgen mære,/ daz er im riete durch got/ und durch	sîner zühte gebot,/ wa er herberge möhte hân./ sus antwurte im
226,28	"der vischære/ hât mich von im her gesant./ ich hân genigen	sîner hant/ niwan durch der herberge wân./ er bat die brükken
232,4	des si diu glævîn het ermant,/ die der knappe brâhte in	sîner hant./ /wil iuch nu niht erlangen,/ sô wirt hie zuo
245,7	sanden im in slâfe dar,/ sô daz der junge wol gevar/	sîner muoter troum gar widerwac,/ des si nâch Gahmurete pflac./
249,23	ors dô gein ir wante/ der wênic si bekante:/ si was doch	sîner muomen kint./ al irdisch triwe was ein wint,/ wan die
255,19	hân,/ an dem got wunder hât getân,/ und het gevrâget	sîner nôt./ ir lebt, und sît an sælden tôt."/ /dô sprach er
269,20	müeze ich flüsteclîchen spot/ ze bêden lîben immer hân/ von	sîner kraft, ob missetân/ disiu frouwe habe, dô diz geschach/
271,27	der fürste erkant/ kom dâ er sîn poulûn vant/ und	sîner messenîe ein teil,/ daz volc was al gelîche geil/ daz
275,20	diu küngîn, in enpfienc:/ er dancte in, bôt fîanze sân/	sîner swester wol getân./ bî den trachen ûfem kursît/ erkande
278,29	se âne rûnen./ Kei bat Kingrûnen/ Orilus dienn an	sîner stat./ er kundez wol, den ers dâ bat:/ // wander hetes
284,7	knappe erkant enzît,/ er wær von im vil unbeschrît,/ deiz	sîner frouwen ritter wære./ als gein einem æhtære/
293,28	ein wîp dar zuo/ daz minne witze von im spielt./ Keie	sîner tjost enthielt,/ unz er zem Wâleise sprach/ "hêrre,
303,23	werlde brâhte./ swes got an mir gedâhte,/ daz biutet dienst	sîner hant./ der künec Artûs ist er genant./ mîn nam ist
320,12	niht von im bant:/ der vreuden ellende/ truoc dez swert in	sîner hende,/ bedecket mit der scheiden./ dô vrâgter nâh in
324,2	tragn."/ // /Bêâcurs al vaste bat./ der gast stuont an	sîner stat:/ er sprach "mir biutet kampf ein man,/ des ich
325,9	jâhen daz her Gâwân/ des kampfes sorge müese hân/ gein	sîner wâren manheit,/ des fürsten der dâ von in reit./ och wante
325,18	/von Cundrîen man och innen wart/ Parzivâls namn und	sîner art,/ daz in gebar ein künegîn,/ unt wie die 'rwarp der
328,7	wît unde breit./ zweier krône rîcheit/ stêt vorhteclîche in	sîner pflege/ ûf dem wazzer und der erden wege./ Azagouc und
328,22	vart diech her hân getân:/ daz warber, dône mohter./	sîner muoter muomen tohter/ bin ich: er ist ein künec hêr./
328,25	ich sage iu von im wunders mêr./ nie man gesaz von	sîner tjost,/ sîn prîs hât vil hôhe kost,/ sô milter lîp
344,19	âne nôt:/ unrehtiu minne im daz gebôt."/ /der knappe in	sîner zuht verjach/ "hêrre, ich sagez iu, wand i'z sach./
350,11	kampf."/ sîn nôt sich in ein ander klampf./ gegen	sîner kampfes verte/ was ze belîben alze herte:/ ern moht ouch
355,6	grôzer haz./ wie stêt ein tjost durch mînen schilt,/ mit	sîner hende dar gezilt,/ odr ob versnîden sol mîn swert/
361,12	hie triegen wil:/ bit in daz er daz wende./ ich getrûw des	sîner hende,/ si nemez unvergolten:/ ouch hât erz unbescholten."/
367,24	nu lîde pîn?/ den wil ich mir ze sælden zeln./ swer sol mit	sîner tohter weln,/ swie ir verboten sî dez swert,/ ir wer
375,5	hât,/ mit rehter art ûf sîden./ Lyppaut hiez balde snîden/	sîner tohter kleider:/ er miste gern ir beider,/ der bœsten
375,22	Gâwâne dem wol gevar./ dô wart sîn lîp gar sorgen vrî./	sîner schilde wâren drî:/ ûf einen sluogern al zehant./ al
380,24	der was dâ vil, die sprâchen jâ./ si wurden al gelîche/	sîner geselleschefte rîche./ /dô kom ein ritter her gevarn,/ der
385,4	Barbygœl,/ diu werde houptstat in Lîz./ Gâwân nam	sîner tjoste vlîz:/ dô lêrte Meljanzen pîn/ von
386,8	dâ die Kahetîne/ unt die sarjant von Semblydac/ ieslîcher	sîner künste pflac:/ turkople kunden wenken./ die burgær muosen
391,8	Lahedumân./ dennoch mêr ritter er dâ vant,/ die Gâwân mit	sîner hant/ des tages ûf dem velde vienc,/ dâ manec grôziu hurte
391,28	mîn hêr durch zuht sîn niht ensiht:/ wand ern hât	sîner hulde niht./ gesament die friuntschaft iemer got,/ sô
392,13	vater mîn,/ der tuo sîn zuht nu gein mir schîn./	sîner hulde het ich niht verlorn,/ wold es sîn tohter hân
394,2	tjoste durch gienc./ // /Gâwân bî Scherulese enbôt/	sîner frouwen Obilôt,/ daz er si gerne wolde sehn/ und ouch mit
401,13	nâhen/ Artûs nâch sîme strîte,/ unt dô frou Enîte/	sîner freude was ein condewier,/ sît im Maliclisier/ daz twerc
418,28	mit rede aldâ bereit/ der herzoge Liddamus/ begunde ouch	sîner rede alsus/ mit spæhlîchen worten,/ aldâ siz alle hôrten./
420,13	wâren./ ine wolt sîn gerne vâren,/ ich möht mit êrn von	sîner hant/ mit vanen enpfâhen mîn lant./ /swer vehten welle,
443,1	dier het erkorn./ sus wart aber der grâl verlorn./ // Al	sîner vröude er dô vergaz./ ich wæne er het gevrâget baz,/ wær er
448,3	grâ gevar/ "meint ir got den diu magt gebar?/ geloubt ir	sîner mennescheit,/ waz er als hiut durch uns erleit,/ als
451,18	gedient ie ritter sînen solt,/ ode mac schilt unde swert/	sîner helfe sîn sô wert,/ und rehtiu manlîchiu wer,/ daz
453,22	möht uns gefrumn/ ze künden umbes grâles art,/ wie man	sîner tougen innen wart./ /ein heiden
454,12	kunde uns wol bescheiden/ ieslîches sternen hinganc/ unt	sîner künfte widerwanc;/ wie lange ieslîcher umbe
463,26	einem riet sîn ungenuht/ daz er durch gîteclîchen ruom/	sîner anen nam den magetuom./ nu beginnt genuoge des
466,4	süezen mære./ der ist ein durchliuhtec lieht,/ und wenket	sîner minne nieht./ swem er minne erzeigen sol,/ dem wirt mit
466,6	minne nieht./ swem er minne erzeigen sol,/ dem wirt mit	sîner minne wol./ die selben sint geteilet:/ al der werlde
473,29	Prienlascors./ Lähelîn des heldes ors/ dannen zôch mit	sîner hant:/ dâ wart der rêroup bekant./ // /hêrre, sît irz
474,20	site sult ir niuwen,/ und minnt von herzen iwer konen./	sîner site sult ir wonen:/ iwer varwe im treit gelîchiu mâl./
476,9	in sô ganz,/ ez machte wîbes ougen glanz,/ dien gesâhn, von	sîner süeze./ got daz erbarmen müeze/ daz de ie gefrumtest
478,23	er sich zôch,/ sô daz diu zageheit in flôch./ des wart von	sîner clâren hant/ verdürkelt manec schildes rant./ da bejagte
482,15	der fruht gewinnet,/ alze sêre er die minnet:/ in twinget	sîner triwe gelust/ daz er bîzet durch sîn selbes brust,/ unt
484,2	komn./ // Frâgt er niht bî der êrsten naht,/ sô zergêt	sîner frâge maht./ wirt sîn frâge an rehter zît getân,/ sô
491,8	ein sê:/ dâ treit mann ûf durch süezen luft,/ durch	sîner sûren wunden gruft./ daz heizt er sînen weidetac:/ swaz
494,27	wart gegebn./ der künec niht lenger solde lebn./ diz was ûf	sîner reise wider:/ der künec sich leite sterbens
502,2	ersterben niht./ // Durch rât si hânt den betterisen./ in	sîner jugent fürt unde wisen/ reit er vil durch
518,15	wurden menneschlîcher fruht,/ er widerriet in ungenuht./ swâ	sîner tohter keiniu truoc,/ vil dicke er des gein in
523,10	für die wunden:/ nu müezet ir ein garzûn wesn./ sol iemen	sîner kunst genesn,/ sô trœst iuch iwerre sinne./ gert ir noch
531,8	bevilt:/ er zôhez unde truoc den schilt/ unt eine glævîne./	sîner scharpfen pîne/ diu frouwe sêre lachte,/ diu im vil
540,16	sît ez ze rîten im geschiht?/ er saz drûf: dô fuor ez sô,/	sîner wîten sprunge er was al vrô./ /dô sprach er "bistuz
541,7	daz in twang ein riuwe/ unt dienstbæriu triuwe,/ die er nâch	sîner frouwen truoc,/ diu im doch smæhe erbôt genuoc:/ nâch der
541,13	eigen swert,/ daz Gâwân der degen wert/ mit strîte ûz	sîner hende brach./ manec frouwe ir ander strîten sach./ /die
544,2	hêrre/ // Von dem wazzer ûfez lant./ er gienc unt truog ûf	sîner hant/ ein mûzersprinzelîn al grâ./ ez was sîn reht lêhen
549,1	des underwunden./ an den selben stunden/ // Der wirt ze	sîner tohter sprach/ "du solt schaffen guot gemach/ mîme hêrren
560,20	wol gevar./ der wirt nâch dem orse gienc./ ein schilt an	sîner wende hienc,/ der dicke unt alsô herte was,/ dâ von doch
563,16	krâmer. do er gesach/ waz wunders dâ lac veile,/ nâch	sîner mâze teile/ bat im zeigen Gâwân/ gürtelen ode
567,2	// Immer, als dicke er trat,/ daz bette fuor von	sîner stat,/ daz ê was gestanden./ Gâwâne wart enblanden/ daz er
569,26	dô het er gedinge,/ sîns kumbers wære ein ende:/ dannoch mit	sîner hende/ muoser prîs erstrîten./ an den selben zîten/ tet
579,6	unde helfe bereitet/ von den die helfen kunden./ dâ wâren	sîner wunden/ fünfzec ode mêre,/ die pfîle iedoch niht sêre/ durch
582,9	im minne was versagt./ dô sprach der helt unverzagt/ zuo	sîner meisterinne,/ der alten küneginne./ /"frouwe, ez krenkt mir
586,14	komn/ durch minne in herzebæriu sêr./ ich nenne iu	sîner mâge mêr,/ den ouch von minne ist worden wê./ wes twanc
588,9	und ander klage./ do begundez liuhten vome tage,/ daz	sîner grôzen kerzen schîn/ unnâch sô virrec mohte sîn./ ûf
591,27	herze wære versniten,/ daz ê niht kumbers het erliten./ zuo	sîner meisterinne er sprach/ umb die sûl die er dâ sach,/ daz
593,21	minne helfelôs ein man,/ ôwê daz ist hêr Gâwân./ zuo	sîner meisterinne er sprach,/ dô er den rîter komen sach,/
594,8	mit speren prîs bejagt,/ es wærn gehêret driu lant./ gein	sîner werlîchen hant/ sult ir strîten mîden nuo./ strîten ist iu
596,19	gein im tjostierens pflac,/ daz der hinderm orse lac/ von	sîner tjoste valle./ sus het er si alle,/ die gein im ie durch
598,10	unz er verdacte alsus daz gras/ mit valle von der tjoste,/	sîner zimierde koste/ ime touwe mit den bluomen striten./
600,4	bêdiu ors wærn getribn/ mit sporn ûf tjoste huorte:/ in	sîner hant erz fuorte/ von der liehten ouwe./ des weinde manec
600,10	diu künegîn Arnîve sprach/ "unser trôst hât im erkorn/	sîner ougen senfte, s'herzen dorn./ ôwê daz er nu volget sus/
600,14	gein Li_gweiz_prelljûs/ Orgelûse der herzogin!/ deist	sîner wunden ungewin."/ vier hundert frouwen wârn in klage:/ er
602,20	iedoch diu herzogîn./ der wâc was snel unde grôz./ Gâwân	sîner kraft genôz:/ doch truoger harnasches last./ dô was eines
604,10	helmes dach,/ ez reit zuo zim ein rîter clâr./ dem wâren	sîner zîte jâr/ weder ze kurz noch ze lanc./ sîn muot durch
605,5	fuort der degen mære/ einen mûzersperwære:/ der stuont ûf	sîner clâren hant./ Itonjê het in im gesant,/ Gâwâns süeziu
609,19	in sol des niht verdriezen,/ mager niht geniezen/	sîner swester wol gevar,/ ze pfande er gît sich selben dar./
611,20	was/ von dem orse ûf daz gras/ und er dem orse gurte./ ze	sîner antwurte/ erbeizte snellîche/ diu herzoginne rîche./ gein
613,6	ger,/ ez wære dirre oder der,/ die muoter ie gebâren/ bî	sîner zîte jâren,/ die muosn im jehen werdekeit/ die ander prîs
616,15	was./ hêr, der heizet Amfortas./ durch minne ich nam von	sîner hant/ von Thabronit daz krâmgewant,/ daz noch vor iwerr
621,11	sît ez diu freude in gebôt."/ nu was ouch Plippalinôt/ mit	sîner clâren tohter fier/ komen in einem ussier./ verre ûf den
623,26	härpfn untz ander krâmgewant,"/ sprach si, "wil er, mit	sîner hant/ mac geben unt behalden/ der hie sitzet: lâts in
625,22	behertet,/ der wære an werdekeite tôt,/ sine hulfen im ze	sîner nôt,/ daz si beide an triwe dæhten/ unt ze Jôflanze
628,30	Plippalinôt/ daz er im sant Lischoysen dar./ bî	sîner tohter wol gevar/ // Wart Lischoys dar ûf gesant./
631,23	nider zuo der magt/ (ich sag iu daz mir wart gesagt):/	sîner rede er dâ begunde/ mit fuoge, wand erz kunde,/ ouch kunde
644,22	och wie der knappe tuot./ /diz was eines morgens fruo:/	sîner botschefte greif er zuo./ diu künegîn zer kappeln
644,27	si kniete,/ er bôt ir freuden miete:/ einen brief si nam ûz	sîner hant,/ dar an si geschriben vant/ schrift, die si bekante/
654,27	sorge in fröude trat./ den knappen erz verswîgen bat./ al	sîner sorge er gar vergaz,/ er gienc hin wider unde saz,/ und was
658,15	wolde,/ daz er vride haben solde./ Clinschor enpfienc von	sîner hant/ disen berc vest erkant/ und an der selben zîle/
663,13	kocken, ussiere,/ daz er die slüzze schiere,/ sô daz vor	sîner übervart/ daz her des tages wære bewart./ frou Bêne
674,22	ûf der erden/ nie schœner samnunge wart./ gein herbergen	sîner vart/ Gâwân urloubes gerte,/ des in der künec gewerte./
676,21	hie/ lac mit wîtem ringe./ swer solhe helfe ertwinge/ mit	sîner ellenthaften hant,/ den mac man hân für prîs erkant./
679,3	Gâwân/ werlîche ein tjost dâ wirt getân,/ so gevorht ich	sîner êre/ an strîte nie sô sêre./ ich solt ouch sandern angest
684,3	ir im verkrenken./ wie megt ir des erdenken,/ daz ir gein	sîner swester suon/ solch ungenâde wellet tuon?/ het iu der
686,26	dæhte an ir nôt,/ sît si für alle gewinne/ dienst büte nâch	sîner minne./ daz machte den künec hôchgemuot./ unreht er
691,24	werten,/ si tâtenz âne schulde gar./ Gramoflanz ûz	sîner schar/ zuo den kampfmüeden reit,/ herzenlîcher klagt ir
693,23	munt/ zem künege "ir ungetriwer hunt!/ iwer herze in	sîner hende ligt,/ dar iwer herze hazzes pfligt./ war habt
694,28	mit mannes wer/ het den prîs behalden sô,/ si wâren	sîner künfte vrô./ die in dâ komen sâhen,/ hôhes prîss sim alle
699,13	von den ich mich dô schamende schiet."/ die dâ sâzen jâhen	sîner hant,/ si het den prîs übr mangiu lant/ mit sô hôhem prîse
701,6	kom durch strîten in sîn lant,/ niwan durch strît gein	sîner hant./ neve, ich solt dîn wênec trûwen hie:/ mirn
703,13	sîn ors gewâpent und sîn lîp./ ob gæben rîchlôsiu wîp/	sîner zimierde stiure?/ si was sus als tiure./ er zierte'n lîp
706,15	der künec Gramoflanz/ sûren zins für sînen kranz./	sîner vriwendinne künne/ leit ouch bî im swache wünne./ sus
709,16	Artûse, daz er næme war/ daz kein ander man ûz	sîner schar/ gein im kœm durch vehten,/ daz er im sande den
716,26	ergêt."/ Itonjê sprach "ez ist Bêne./ ouch sint	sîner knappen zwêne/ alhie. mugt ir versuochen,/ welt ir mîns
729,10	fuort die herzoginne lieht erkant/ underz poulûn an	sîner hant./ diu pflac durch zuht der sinne,/ die drî küneginne/
732,11	ouch den lîp,/ daz für wâr nie ander wîp/ wart gewaldec	sîner minne,/ niwan diu küneginne/ Condwîr_âmûrs,/ diu
733,27	het al sîn harnasch an,/ er sateltz ors mit	sîner hant:/ schilt unt sper bereit er vant./ man hôrt sîn
735,14	genuoc,/ dennoch mac ichs iu mêr wol sagn,/ wil ich	sîner rîcheit niht gedagn./ swaz diende Artûses hant/ ze
736,30	zweinzec her,/ der neheinez sandern rede vernam,/ als	sîner rîcheit wol gezam:/ // Alsus manec sunder lant/ diende
737,2	rîcheit wol gezam:/ // Alsus manec sunder lant/ diende	sîner werden hant,/ Môr und ander Sarrazîne/ mit
744,16	des niht langer ruochte,/ daz Parzivâl daz rê nemen/ in	sîner hende solde zemen:/ daz swert er Ithêre nam,/ als
744,18	hende solde zemen:/ daz swert er Ithêre nam,/ als	sîner tumpheit dô wol zam./ der ê nie geseic durch swertes
750,5	mit worten êrte manegen wîs./ er gap ouch vil hôhen prîs/	sîner gotîn Jûnô,/ daz si daz weter fuogte sô,/ dâ mit er und
765,26	dâ wart im von in beiden/ mit dienst erboten êre,/ und	sîner mâge mêre/ im tâten guoten willen schîn./ Feirefîz
775,30	von in diu koste wart getân./ Artûs was des landes gast:/	sîner koste iedoch dâ niht gebrast./ // /Ez ist selten worden
786,23	brâht,/ sô grôzer gâb wart nie gedâht./ swelch künec dâ	sîner gâbe enpfant,/ daz half immer mêr des lant./ ieslîchem man
787,8	sehn/ den grâl und des grâles kraft./ er sprach zuo	sîner rîterschaft/ /"ich weiz wol, pflægt ir triuwe,/ so
789,10	verkoufte)/ dar si sich von sprunge huoben ê./ daz tet an	sîner wunden wê/ Anfortase, der sô qual,/ magede und rîter
793,8	gâhte geime strîte./ Cundrîe in mit dem zoume vienc,/ daz	sîner tjost dâ niht ergienc./ dô sprach diu maget rûch gemâl/
797,25	hât./ wer gesaz ie an sînen rât,/ ode wer weiz ende	sîner kraft?/ al die engel mit ir geselleschaft/ bevindentz
805,12	die wârheit las./ /der herzoge Kyôt/ wesse wênc umb	sîner tohter tôt,/ des künec Kardeyzes magezoge./ ez ist niht
810,30	/minnen kraft mit freuden krenke/ frumt in bleich an	sîner blenke./ // Cundwîr_âmûrs diu lieht erkant/ vil nâch
811,6	sich in ir minnen stric/ Feirefîz der werde gast./	sîner êrsten friuntschaft im gebrast/ mit vergezzenlîchem willen./
813,3	Frimutel:/ glîch antlütze und glîchez vel/ Anfortas bî	sîner swester truoc./ der heiden sach an si genuoc,/ unde ab
819,13	bete dan ze varne/ und niemer niht ze sparne/ vor im al	sîner rîchen habe./ dô leite in mit zühten abe/
820,6	klein dâ wære mîn gewin."/ /Anfortasen bat dô sêre/ durch	sîner swester êre/ Feirefîz der danverte:/ mit versagen er
821,6	was,/ daz er wære des gemant,/ ob er ie von	sîner hant/ enpfienge gâbe rîche,/ daz er nu dienstlîche/ sîne
826,4	in Brâbant./ diu hôhzît rîlîche ergienc:/ manc hêrr von	sîner hende enpfienc/ ir lêhen, die daz solten hân./ guot rihtær
sînes
6,18	sich selben êrte,/ daz er in niht gar verstieze,/ und im	sînes landes lieze/ hantgemælde, daz man möhte sehen,/ dâ von
32,23	der wirt erkant,/ er hât den prîs ze sîner hant,/ unt	sînes herzen wunne."/ dô hete diu müede sunne/ ir liehten blic
33,16	och nam er war,/ wie was gebærde unde ir wort./ zende an	sînes tisches ort/ sâzen sîne spilman,/ und anderhalp sîn
37,28	flugen/ von des küenen Hiutegêres sper:/ ouch valt in	sînes strîtes wer/ hinderz ors ûf dez gras./ vil ungewent er
53,8	geverte./ dô lobte Hiutegêres hant,/ swenner kœme in	sînes hêrren lant,/ daz erz wolde erwerben gar/ und
59,17	manne/ hundert dâ bereitet/ und wol hin nâch geleitet/ von	sînes neven liuten./ êren unde triuten/ kunden sin mit
109,27	muoter und sîn wîp./ ich trage alhie doch sînen lîp/ und	sînes verhes sâmen./ den gâben unde nâmen/ unser zweier minne./
201,16	lâzen tragn:/ er gab in rehter mâze teil./ si wurden	sînes râtes geil./ hin ze naht schuof er in mêr,/ der unlôse niht
270,7	degen guot./ dô streich er von dem munde'z pluot/ und kuste	sînes herzen trût./ ouch wart verdact ir blôziu hût./ Orilus
295,5	unz daz der Wâleis übersach/ sîn süeze sûrez ungemach,/	sînes wîbes glîchen schîn,/ von Pelrapeir der künegîn:/ ich
344,23	vater,/ in tôdes leger für sich bater/ die fürsten	sînes landes./ unerlœset pfandes/ stuont sîn ellenthaftez lebn:/
380,20	von bêder sît er manec ors/ gezogen brâhte schiere/ zuo	sînes wirts baniere./ er frâgte obs iemen wolte dâ:/ der was dâ
381,23	geselleschaft:/ do ergienc sîn poynder mit kraft,/ mit	sînes wirts baniere/ beschutter harte schiere/ von Jâmor den
394,5	daz er si gerne wolde sehn/ und ouch mit wârheite jehn/	sînes lîbes undertân,/ und er wolt ouch ir urloup hân./ "und sagt,
398,9	êre unde heil,/ ieweders volleclîchen teil:/ nu nâht och	sînes kampfes zît./ der walt was lanc unde wît,/ dâ durch er muose
506,11	gesunt./ wan er ist niht ze verhe wunt:/ daz bluot ist	sînes herzen last."/ er begreif der linden einen ast,/ er
613,19	sîn prîs hôch wahsen kunde,/ daz d'andern wâren drunde,/ ûz	sînes herzen kernen./ wie louft ob al den sternen/ der
626,8	in frumn./ al den werden er enbôt/ sîn dienst unt	sînes kampfes nôt./ /der brief niht insigels truoc:/ er schreib in
650,4	ouch ist sîn ger,/ daz al der tavelrunder schar/	sînes diens nemen war,/ daz si an triwe denken/ und im freude niht
654,22	er se möhte schouwen/ ze Jôflanze vor der zît/ ê wurde	sînes kampfes strît./ Gâwâns sorge gar verswant:/ niht wan
658,12	im die selben nôt,/ von Rosche_Sabînes./ der bôt im des	sînes/ ze gebenne swaz er wolde,/ daz er vride haben solde./
675,27	gîtes unde hazzes vol./ sô tuot dem ellenthaften wol,/ swâ	sînes friundes prîs gestêt,/ daz schande flühtec von im gêt./
676,4	swâ man in bî sælden sach./ /wie der von Norwæge/	sînes volkes pflæge,/ der rîter unt der frouwen?/ dâ mohten
704,21	hêten getân?/ do bereite ouch sich hêr Gâwân/ gein	sînes kampfes sorgen./ ez was wol mitter morgen,/ ê man
721,3	er wolte gerne komn./ dâ wart geselleschaft genomn:/	sînes landes fürsten drî/ riten dem künege dannen bî./ als tet
754,23	dô niht langer saz./ Parzivâl des niht vergaz,/ ern holte	sînes bruoder swert:/ daz stiez er dem degen wert/ wider in
818,29	hant/ gæb ze hêrren vremder diete,/ daz er vrâgen widerriete/	sînes namen od sîns geslehtes,/ unt daz er in hulfe rehtes./ // Sô
sîniu
13,1	solten de umbesæzen jehen,/ und ouch die hêten gesehen/ //	sîniu werc da er fremde wære:/ sô geloupte man dez mære./
18,11	anker grôz./ ze sehen in wênic dar verdrôz./ dô muosen	sîniu ouge jehen/ daz er hêt ê gesehen/ disen ritter oder sînen
23,18	dâ manec rîter ûffe was:/ die muosen wol gekleidet sîn./	sîniu kinder liefen vor im în,/ Ie zwei ein ander an der
34,2	ze vil gegebn."/ // /sine wolt och des niht lâzen,/ dâ	sîniu kinder sâzen,/ diu bat si ezzen vaste./ diz bôt si zêrn ir
57,20	er schein./ diu küngîn kust in sunder twâl/ vil dicke an	sîniu blanken mâl./ diu muoter hiez ir kindelîn/ Feirefîz
61,24	enwart niht langer dô gebitn,/ sîne knappen an den stunden/	sîniu sper ze samne bunden,/ ieslîcher fünviu an ein bant:/ daz
118,17	die süeze in sîn herze dranc:/ daz erstracte im	sîniu brüstelîn./ al weinde er lief zer künegîn./ sô sprach
120,30	dô stuont ouch er niht langer hie,/ in den phat viel er ûf	sîniu knie./ // lûte rief der knappe sân/ "hilf, got: du
133,24	habt iuch zim gesellet."/ dô sprach si "nune welle got./	sîniu ribbalîn, sîn gabilôt/ wârn mir doch ze nâhen./ diu rede
155,23	daz was ein wunderlîch geschiht:/ helmes snüer noch	sîniu schinnelier,/ mit sînen blanken handen fier/ kund ers niht
168,7	streich/ an in dem ellen nie gesweich./ Avoy wie stuonden	sîniu bein!/ reht geschickede ab in schein./ brûn scharlachen
256,19	was verselt:/ man het im wol durch hût gezelt/ elliu	sîniu rippe gar./ als ein harm ez was gevar./ ein bästîn
260,30	mit eime sper:/ daz was gevärwet genuoc,/ reht als er	sîniu wâpen truoc./ // /Sînen helm worhte Trebuchet./ sîn
274,20	daz volc des bîten./ /si kômen Artûs sô nâhen,/ daz si	sîniu poulûn sâhen/ vil nâhe ein mîle dez wazzer nidr./ der
278,20	gein den lüften züge./ dâ bî erkandez Orilus:/ wan	sîniu wâpen wâren sus./ er wart entwâpent drunde./ sîn süeziu
302,6	diu behielt iedoch sîn herze dort./ nu ruochet hœren	sîniu wort./ /er sprach "ôwê frowe unde wîp,/ wer hât benomn mir
335,30	golt/ und silbers manegen stærlinc./ gein sorgen wielzen	sîniu dinc./ // /Ekubâ diu junge/ fuor gein ir schiffunge:/
363,29	sîn lîp getruoc nie wehselpfosen./ seht sîn gebâr, hœrt	sîniu wort:/ in mîme hûs liez ich in dort:/ // Kunt ir dan
392,25	die sageten wiez dâ wære komn./ dô Gâwân hête vernomn/	sîniu wâpen, der mit in dâ streit,/ und wem si gâben sicherheit,/
395,1	lâzen./ dort elliu vieriu sâzen,/ // Lyppaut, sîn wîp und	sîniu kint./ ûf giengen die dâ komen sint./ /der wirt
432,8	in beiden leit./ /sîn knappen heten sich bedâht,/ daz	sîniu ors wâren brâht/ ûf den hof für den palas,/ aldâ der
446,17	blôzen lîp/ truogen grâwe röcke herte/ ûf ir bîhte verte./	sîniu kint, zwuo juncfrowen,/ die man gerne mohte schowen,/ dâ
459,22	fuort in mit im dan/ zeiner andern gruft: dâ inne was/	sîniu buoch dar an der kiusche las./ nâch des tages site ein
510,2	mîner minne,/ // Wie habt ir minne an mich erholt?/ maneger	sîniu ougen bolt,/ er möhts ûf einer slingen/ ze senfterm wurfe
518,11	aller würze maht,/ und waz ieslîcher was geslaht./ dô	sîniu kint der jâre kraft/ gewunnen, daz si berhaft/ wurden
593,18	durch sîn herze enge/ kom alsus diu herzogîn,/ durch	sîniu ougen oben în./ /gein minne helfelôs ein man,/ ôwê daz
648,4	ûf den hof der knappe reit./ die höfschen prüeveten	sîniu kleit/ wol nâch knappelîchen siten./ ze bêden sîten was
656,6	prîse/ kom jugent in daz alter nie)/ sprach "hêrre,	sîniu wunder hie/ sint da engein kleiniu wunderlîn,/ wider den
657,3	lônde;/ dar umbe der künec in hônde./ /Muoz ich iu	sîniu tougen sagn,/ des sol ich iwern urloup tragn:/ doch sint
661,22	man den komen sach!/ /Gâwân sich hal des tougen,/ daz	sîniu liehten ougen/ weinen muosen lernen./ zeiner zisternen/ wârn
706,3	ze bêder sît/ ûf den grüenen anger wît/ iewederhalp an	sîniu zil./ si prüeveten diz nîtspil./ den küenen wîganden/ diu
761,24	ir sult wunder an im spehn./ er vert ûz grôzer rîcheit:/	sîniu wâpenlîchiu kleit/ nie man vergelten möhte:/ deheiner hant
774,7	sô holt,/ si hete sîn dienst wol gedolt,/ ich wæn durch	sîniu fremdiu mâl./ Gramoflanz, Artûs und Parzivâl/ unt der
827,15	von Eschenbach,/ wan als dort der meister sprach./	sîniu kint, sîn hôch geslehte/ hân ich iu benennet rehte,/
sînr
142,9	od koufman,/ die selben gruozter alle sân,/ und jach, ez wær	sînr muoter rât./ diu gabn ouch âne missetât./ /der âbent begunde
464,30	antlütze hât genomn/ nâch der êrsten meide fruht:/ daz was	sînr hôhen art ein zuht./ // Von Adâmes künne/ huop sich riwe
485,23	im würzelîn:/ daz muose ir beste spîse sîn./ der wirt	sînr orden niht vergaz:/ swie vil er gruop, decheine er az/ der
659,24	freuden kêren./ /ein muoter ir fruht gebirt:/ diu fruht	sînr muoter muoter wirt./ von dem wazzer kumt daz îs:/ daz læt dan
735,1	an den gezogt,/ in bestêt ob allem strîte ein vogt/ // Uf	sînr unverzagten reise./ der selbe kurteise/ was ein heidenischer
806,30	den sich küssen bat./ si kust och Anfortasen dô/ und was	sînr urlœsunge vrô./ // Feirefîz si fuorte mit der hant,/ dâ si
sînre
25,21	alle in diz lant/ der Schotten künec Vridebrant/ und	sînre genôze viere/ mit mangem soldiere./ Westerhalp dort an dem
285,20	und süezes slâfes pflâgen,/ sô daz si muosen wachen/ und	sînre unfuoge lachen./ dô sprach er zuo der niftel sîn./
347,24	der unschulde truoc./ ez wære krump oder sleht,/ er gerte	sînre genôze reht,/ hof dâ die fürsten wæren:/ und er wær zuo
693,26	war habt ir iuch durch minne ergebn?/ diu muoz doch	sînre genâden lebn./ ir sagt iuch selben sigelôs./ diu minne ir
sîns
5,5	ein wârheit sunder wân)/ daz der altest bruoder solde hân/	sîns vater ganzen erbeteil./ daz was der jungern unheil,/ daz in der
6,21	daz man möhte sehen,/ dâ von der hêrre müese jehen/	sîns namen und sîner vrîheit./ daz was dem künege niht ze leit:/
15,25	vrî/ vor ieslîchem einem man./ disen ruoft er dâ gewan./	sîns herzen gir nâch prîse greif:/ ir aller tât vor im zesleif/ und
28,23	über mer/ der Schotten künec mit sînem her:/ der was	sîns œheimes suon./ sine mohten mir niht mêr getuon/ schaden
51,29	sîn hant/ von Azagouc der fürsten lant./ ieslîcher was	sîns ortes geil:/ doch beleip der bezzer teil/ // Gahmurete ir
68,11	tragn./ mîn anker vaste wirt geslagn/ durch lenden in	sîns poinders hurt:/ er muoz selbe suochen furt/
74,23	Punturteis./ der wart alhie vor Kanvoleis/ gevellet ûf	sîns orses slâ,/ daz er derhinder lac aldâ./ daz tet der stolze
101,13	ruorte ir blôzen lîp,/ diu nu worden was sîn wîp,/ daz was	sîns halsperges dach./ ahzehniu manr durchstochen sach/ und mit
103,16	möhtez lâzen âne haz./ /do er ûze beleip ein halbez jâr,/	sîns komens warte si für wâr:/ daz was ir lîpgedinge./ dô brast
112,13	wand er ist alrêrst geborn,/ dem diz mære wart erkorn./	sîns vater freude und des nôt,/ beidiu sîn leben und sîn tôt,/
121,25	dise drî wârn sîne man./ er reit ein schœne kastelân:/	sîns schildes was vil wênic ganz./ er hiez Karnahkarnanz/ leh
132,5	er swære trünke tranc./ die frouwen dûhte gar ze lanc/	sîns wesens in dem poulûn./ si wânde, er wære ein garzûn/
139,15	brach/ unde ein tumpheit dâ geschach./ het er gelernt	sîns vater site,/ die werdeclîche im wonte mite,/ diu
152,14	ritters fuore kan."/ /in zorne wunders vil geschiht./	sîns slages wær im erteilet niht/ vorem rîche ûf dise magt,/ diu
160,9	hœhsten prîs solde tragn,/ daz der vor Nantes lît erslagn./	sîns erbeteils er gerte,/ dâ man in sterbens werte./ er was
182,15	er an der porte vant:/ den ruorter vaste mit der hant./	sîns rüefens nam dâ niemen war,/ wan ein juncfrouwe wol gevar./
214,24	se in strîte vant:/ den gebrast niht wan der schilte)./	sîns heres mich bevilte:/ ir kom ouch kûme der sâme widr./
222,25	den sînen./ er liez dick ellen schînen/ an der marc	sîns landes ort,/ der junge degen unervort./ sîn tât was gein
280,6	als im diu messenîe riet?/ sus reit er mit den werden/	sîns lands und anderr erden,/ diz mære giht, den ahten tac/ sô daz
282,5	bêde sêre vrôs./ dô Parzivâl den tac erkôs,/ im was versnît	sîns pfades pan:/ vil ungevertes reit er dan/ über ronen und
286,21	ander was dâ gar geschehen./ ungerne het er dô vergehen/	sîns kumenden prîses pflihte/ ieman an der geschihte./ /der junge
348,27	Gors:/ der füert manc wol gewâpent ors./ Meljanz ist	sîns bruoder suon:/ si kunnen bêde hôchvart tuon,/ der junge und
350,30	schiere,/ und manger slahte fremden bovel./ der zwîvel was	sîns herzen hovel,/ // Dâ durch in starkiu angest sneit./ Gâwân
413,8	ir sît kluoc,/ ir sandet in der magede her:/ wær niemen	sîns geleites wer,/ er solt iedoch durch si genesen."/ der künec
444,6	unernert,/ rit ich über diss mannes sât:/ wie wurde denn	sîns zornes rât?/ nu trite ich hie den wilden varm./ mirn
451,8	diu junge/ in het ûf gerbet triuwe,/ sich huop	sîns herzen riuwe./ alrêrste er dô gedâhte,/ wer al die werlt
508,16	al ûf hin reit:/ da ersaher niderhalben sîn/ freude und	sîns herzen pîn./ /ein brunne ûzem velse schôz:/ dâ vander, des in
514,27	einen smalen wec/ zer porte ûz nâch im ûf den stec./	sîns herzen voget er dâ vant:/ diu was frouwe überz lant./ swie
540,4	âne gesicherte hant./ ietweder ûf die bluomen saz./ Gâwân	sîns kumbers niht vergaz,/ daz sîn phärt was sô kranc:/ den wîsen
542,4	süeze warb alsus:/ vrechheit und ellenthaftiu tât,/ daz was	sîns hôhen herzen rât./ er frumte manegen snellen swanc:/ dicke
568,12	helfeclîche./ daz selbe ouch Gâwân dâ geschach./ dem er ie	sîns prîses jach,/ sînen krefteclîchen güeten,/ den bat er
569,25	ouch versniten/ was er durch die ringe./ dô het er gedinge,/	sîns kumbers wære ein ende:/ dannoch mit sîner hende/ muoser prîs
570,9	Gâwâne her:/ daz enwas doch ninder sîn ger,/ wande in	sîns kumens dâ verdrôz./ Gâwân dâhte "dirre ist blôz:/ sîn wer
586,5	süeze ranc/ nâch werder âmîen,/ von Kanadic Flôrîen./	sîns vater lant von kinde er vlôch:/ diu selbe küneginne in zôch:/
595,17	frouwen wâren,/ die süezen und die clâren./ /Gâwân ûf	sîns strîtes vart/ balde aldâ gewâpent wart/ bî weinden liehten
603,20	bestanden was:/ er gurt dem orse unt nam den schilt./ swen	sîns kumbers niht bevilt,/ daz lâz ich sîn: er het doch nôt,/ sît
604,8	gezemn./ /dô Gâwân daz rîs gebrach/ unt der kranz wart	sîns helmes dach,/ ez reit zuo zim ein rîter clâr./ dem wâren
618,14	manegen strît er mit in tuot./ waz bewart in ie drunde?/	sîns verhs ich vâren kunde./ die wârn ze rîch in mînen solt,/
622,6	harnasch her dan./ /alrêrst diu herzoginne clâr/ nam	sîns antlützes war,/ dâ si sâzen bî ein ander./ zwêne gebrâten
624,6	der nahtes mîner wahte pflac:/ er was mîn turkoyte alsô,/	sîns trûren wirde ich nimmer vrô."/ /Gâwân sprach zer frouwen/
637,30	tougenlîchen sehen/ an die clâren herzoginne:/ diu twanc	sîns herzen sinne./ // /Nu begunde ouch strûchen der tac,/ daz sîn
652,22	dan mit freuden reit,/ wand er an Artûse erwarp/ dâ von	sîns hêrren sorge erstarp./ er kom wider, in solhen
662,25	und Isâjes/ wâren bêde erstorben:/ Maurîn het erworben/	sîns vater ambet: daz was reht./ gein dem urvar ûf den anger
673,25	was gestern mîn:/ dâ von gedêch mir dirre pîn."/ /der künec	sîns schaden vil verjach:/ diu herzogîn mit zühten sprach/
679,11	sîn./ noch rœter denn ein rubbîn/ was sîn kursît unt	sîns orses kleit./ der helt nâch âventiure reit:/ sîn schilt was
688,19	daz in klagende nanten/ kint diu in bekanten./ /der ê des was	sîns strîtes wer,/ verbar dô gein im strîtes ger./ verre ûz
690,22	gespieglten ronen grôzen./ /Gramoflanz die koste gap/ durch	sîns kampfes urhap./ der boume hundert wâren/ mit liehten blicken
712,25	ab mir durch liebe kraft/ unt durch rehte geselleschaft/	sîns kleinœtes vil gesant:/ er enpfienc ouch von mîner hant/ daz
714,8	wol gênt an disen rât?/ eintweder pfligt der sinne,/ daz er	sîns hêrren minne/ an mîner nifteln wol siht."/ Bêne sprach
738,20	scheidez âne tôt./ /den lewen sîn muoter tôt gebirt:/ von	sîns vater galme er lebendec wirt./ dise zwêne wârn ûz krache
773,2	genennet hân."/ // /Der heiden was von herzen vrô,/ daz	sîns pruoder prîs alsô/ stuont, daz sîn hant erstreit/ sô manege
795,18	iu helfe giht./ iwer geselle ist hie ein vremder man:/	sîns stêns ich im vor mir niht gan./ wan lât irn varn an sîn
797,28	bevindentz nimmer an den ort./ got ist mensch unt	sîns vater wort,/ got ist vater unde suon,/ sîn geist mac
798,19	iemmer wider sie,/ die ich iu ze hulden nante hie./ swer	sîns lônes iht wil tragn,/ der muoz den selben widersagn./
799,21	vil banier dâ gestecket,/ manec schilt dernâch getrecket:/	sîns landes fürsten lâgen dâ./ Parzivâl der vrâgte wâ/ diu küngîn
811,14	unt wîten anderswâ/ dâ wîb im diens lônden/ unt	sîns prîses schônden,/ Gahmurets sun von Zazamanc/ den dûht ir
815,14	prîs gemachet hête wît/ mit rîterschaft durch minne./ an	sîns herzen sinne/ was güete unde mildekeit:/ sîn hant och mangen
815,29	sach si von im kêren:/ daz begunde im trûren mêren./	sîns herzen slôz truoc dan den grâl./ urloup gab in Parzivâl./
816,30	den widersatz des hôhsten gots/ und mit triwen schônen	sîns gebots."/ // /"Swâ von ich sol die maget hân,"/ sprach der
817,16	ist gemeine/ und al gelîche gurbort./ got ist mensch und	sîns vater wort./ sît er ist vater unde kint,/ die al gelîche
818,29	vremder diete,/ daz er vrâgen widerriete/ sînes namen od	sîns geslehtes,/ unt daz er in hulfe rehtes./ // Sô diu vrâge wirt
826,18	im aber sîn friunt der swan/ ein kleine gefüege seitiez./	sîns kleinœtes er dâ liez/ ein swert, ein horn, ein vingerlîn./ hin