600,1
|
Gâwâns sper was ganz belibn, |
|
|
600,2
|
swie bêdiu ors wærn getribn |
600,3
|
mit sporn ûf tjoste huorte: |
600,4
|
in sîner hant erz fuorte |
600,5
|
von der liehten ouwe. |
600,6
|
des weinde manec frouwe, |
600,7
|
daz sîn reise aldâ von in geschach. |
600,8
|
diu künegîn Arnîve sprach |
600,9
|
"unser trôst hât im erkorn |
600,10
|
sîner ougen senfte, s'herzen dorn. |
600,11
|
ôwê daz er nu volget sus |
600,12
|
gein Li_gweiz_prelljûs |
600,13
|
Orgelûse der herzogin! |
600,14
|
deist sîner wunden ungewin." |
600,15
|
vier hundert frouwen wârn in klage: |
600,16
|
er reit von in nâch prîss bejage. |
600,17
|
swaz im an sînen wunden war, |
600,18
|
die nôt het erwendet gar |
600,19
|
Orgelûsen varwe glanz. |
600,20
|
si sprach "ir sult mir einen kranz |
600,21
|
von eines boumes rîse |
600,22
|
gewinn, dar umbe ich prîse |
600,23
|
iwer tât, welt ir michs wern: |
600,24
|
sô muget ir mîner minne gern." |
600,25
|
dô sprach er "frouwe, swâ daz rîs |
600,26
|
stêt, daz alsô hôhen prîs |
600,27
|
mir ze sælden mac bejagn, |
600,28
|
daz ich iu, frouwe, müeze klagn |
600,29
|
nâch iwern hulden mîne nôt, |
600,30
|
daz brich ich, ob mich læt der tôt." |
|