Dreißiger-Abschnitt 600

[Zu Dreißiger 599]

600,1         Gâwâns sper was ganz belibn,       
600,2      swie bêdiu ors wærn getribn
600,3      mit sporn ûf tjoste huorte:
600,4      in sîner hant erz fuorte
600,5      von der liehten ouwe.
600,6      des weinde manec frouwe,
600,7      daz sîn reise aldâ von in geschach.
600,8      diu künegîn Arnîve sprach
600,9      "unser trôst hât im erkorn
600,10      sîner ougen senfte, s'herzen dorn.
600,11      ôwê daz er nu volget sus
600,12      gein Li_gweiz_prelljûs
600,13      Orgelûse der herzogin!
600,14      deist sîner wunden ungewin."
600,15      vier hundert frouwen wârn in klage:
600,16      er reit von in nâch prîss bejage.
600,17         swaz im an sînen wunden war,
600,18      die nôt het erwendet gar
600,19      Orgelûsen varwe glanz.
600,20      si sprach "ir sult mir einen kranz
600,21      von eines boumes rîse
600,22      gewinn, dar umbe ich prîse
600,23      iwer tât, welt ir michs wern:
600,24      muget ir mîner minne gern."
600,25      sprach er "frouwe, swâ daz rîs
600,26      stêt, daz alsô hôhen prîs
600,27      mir ze sælden mac bejagn,
600,28      daz ich iu, frouwe, müeze klagn
600,29      nâch iwern hulden mîne nôt,
600,30      daz brich ich, ob mich læt der tôt."
  [Zu Dreißiger 601]