Arnîve [ BMZ ]

Arnîve
334,21	Itonjê,/ diu ander heizet Cundrîê,/ diu dritte heizt	Arnîve,/ diu vierde Sangîve."/ daz wolt ieslîcher dâ besehn./ ez
574,5	schîn./ diu junge sô verzagete/ daz ez diu alte klagete,/	Arnîve diu wîse./ dar umbe ich si noch prîse,/ daz si den
581,9	andern în:/ die truogen liehten werden schîn./	Arnîve diu alte/ gebôt mit ir gewalte/ daz ir enkeiniu riefe/ die
590,17	gesaz,/ er wolt daz wunder prüeven baz./ /dô kom diu alte	Arnîve,/ und ir tohter Sangîve,/ unde ir tohter tohter zwuo:/
590,22	Gâwân spranc ûf, dô er se sach./ diu küneginne	Arnîve sprach/ "hêrre, ir solt noch slâfes pflegn./ habt ir
600,8	frouwe,/ daz sîn reise aldâ von in geschach./ diu künegîn	Arnîve sprach/ "unser trôst hât im erkorn/ sîner ougen
624,29	daz im diu sælde ie geschach./ dô fuort in an sîn gemach/	Arnîve: und die daz kunden,/ die bewarten sîne wunden./ //
626,24	in niht decheinen wîs."/ /dem knappen was dannen gâch./	Arnîve sleich im sanfte nâch:/ diu vrâgte in war er
627,1	wil hinnen varn."/ er reit nâch werdeclîchen scharn./ //	Arnîve zorn bejagete,/ daz der knappe ir niht ensagete/ alsus
640,2	süezem munde./ // /Gâwân und Sangîve/ unt diu künegîn	Arnîve/ sâzen stille bî des tanzes schar./ diu herzoginne wol
640,13	grôz,/ Gâwân noch minre hie verdrôz./ /diu künegîn	Arnîve sprach/ "hêr, nu prüevet iwer gemach./ ir solt an disen
642,1	fuoren dan: als tet ouch Cundrîê./ // /Bêne und	Arnîve dô/ schuofen daz ez stuont alsô,/ dâ von der wirt gemach
642,13	verswign/ wie diu gehêret wæren:/ ez næhet andern mæren./	/Arnîve zer herzoginne sprach/ "nu sult ir schaffen guot
642,27	alle geniezen:/ nu lâts iuch niht verdriezen."/ diu künegîn	Arnîve gienc,/ dô si ze hove urloub enpfienc:/ Bêne ein lieht
652,26	des ich für wâr niht kan gesagen,/ ûf Schastel_marveile./	Arnîve wart diu geile,/ wand ir der portenære enbôt,/ der knappe
655,9	gein dem pflûm/ nam er im sunder einen rûm,/ dâ er und	Arnîve saz,/ diu vremder mære niht vergaz./ /Gâwân sprach
662,3	gein ein ander âne wanc,/ daz si nie valsch underswanc./	/Arnîve wart des weinens innen./ si sprach "hêrre, ir sult
662,11	daz trœst iuch fürbaz schiere."/ herberge, baniere,/ sah	Arnîve und Gâwân/ manege füeren ûf den plân,/ bî den allen niht
662,15	wan einen schilt:/ des wâpen wâren sus gezilt,/ daz in	Arnîve erkande,/ Isâjesen si nande;/ des marschalc,
662,21	den schœnen schenkeln Maurîn,/ der marschalc der künegîn./	Arnîve wesse wênec des:/ Utepandragûn und Isâjes/ wâren bêde
669,29	Itonjê/ bî Gâwân solde rîten./ an den selben zîten/	Arnîve unt diu herzogîn/ och gesellen wolden sîn./ // /Nu, diz
670,23	Gâwân der sælden rîche,/ ich wæn des, minneclîche./	/Arnîve, ir tohter unde ir kint/ mit Gâwâne erbeizet sint,/
672,9	zuo dem Bertûn/ "erkant ir Utepandragûn,/ so ist diz	Arnîve sîn wîp:/ von den zwein kom iwer lîp./ sô ist diz diu
710,22	die maget fuorten sunder dane/ in ein wênc gezelt sîdîn./	Arnîve weiz ir disen pîn,/ si strâfte se umb ir missetât./ des
711,1	mîns herzen verch versnîden,/ daz möht er gerne mîden."/ //	/Arnîve zeim junchêrrelîn/ sprach "nu sage dem sune mîn,/ daz
711,6	unt daz al eine zeche."/ der knappe Artûsen brâhte./	Arnîve des gedâhte,/ si woltz in lâzen hœren,/ ob er möht
729,2	genomn/ // Diu winde von dem huote./	Arnîve diu guote,/ Sangîve unt Cundrîê,/ die hete Artûs
730,24	durch ir minne ger./ /Gâwân unt die gesellen sîn,/	Arnîve und diu herzogîn,/ und manec frouwe lieht gemâl,/ und
758,27	liez Cundrîê/ unt Sangîven küssen ê:/ si selbe unt	Arnîve in dô/ kusten. Feirefîz was vrô,/ daz er sô clâre frouwen
784,12	lât iwer pflegn, lêrt selbe wie."/ si sprach "ist	Arnîve hie,/ swelch gemach mir diu gît,/ des wil ich leben
Arnîven
636,26	muoter az,/ der clâren Sangîven./ mit der küneginne	Arnîven/ az diu herzoginne clâr./ sîn swester bêde wol gevar/
661,8	ouch komn/ mit her Artûs der Bertûn,/ der klagenden	Arnîven sun,/ durch sippe unt durch triuwe./ manege banier
763,1	diu herzogîn mit blicken glander/ // Mit der küneginne	Arnîven az:/ ir enwedriu dâ niht vergaz,/ ir gesellekeite/ wârns
764,28	hôrt dâ pusînen,/ tambûrn, floitiern, stîven./ der suon	Arnîven/ reit dar zuo mit krache./ dirre frœlîchen sache/ //
zArnîven
625,1	und die daz kunden,/ die bewarten sîne wunden./ //	/ZArnîven sprach Gâwân/ "frouwe, ich sol ein boten hân."/ ein
784,22	nu manec jâr."/ zwên rîter huoben se ûf ir pfert:/	zArnîven reit diu maget wert./ /nu wasez ouch zît daz man dâ