Dreißiger-Abschnitt 710

[Zu Dreißiger 709]

710,1      Daz sult ir prüeven tougen.       
710,2      ir seht wol an ir ougen,
710,3      op si nâch friunde kumber hât.
710,4      seht daz ir des niht enlât,
710,5      Bênen mîner friundîn
710,6      gebt den brief unt diz vingerlîn:
710,7      diu weiz wol wem daz fürbaz sol.
710,8      werbt gefuog: tuot ir wol."
710,9         nu wasez ouch anderhalp komn,
710,10      Itonjê het aldâ vernomn
710,11      daz ir bruoder unt der liebste man,
710,12      den magt inz herze ie gewan,
710,13      mit ein ander vehten solden
710,14      unt des niht lâzen wolden.
710,15      brast ir jâmer durch die schem.
710,16      swen ir kumbers nu gezem,
710,17      der tuot ez âne mînen rât,
710,18      sît siz ungedienet hât.
710,19         Bêde ir muoter und ir ane
710,20      die maget fuorten sunder dane
710,21      in ein wênc gezelt sîdîn.
710,22      Arnîve weiz ir disen pîn,
710,23      si strâfte se umb ir missetât.
710,24      des was et kein ander rât:
710,25      si verjach aldâ unverholn
710,26      daz si lange in hete vor verstoln.
710,27      sprach diu maget wert erkant
710,28      "sol mir nu mîns bruoder hant
710,29      mîns herzen verch versnîden,
710,30      daz möht er gerne mîden."
  [Zu Dreißiger 711]