710,1
|
Daz sult ir prüeven tougen. |
|
|
710,2
|
ir seht wol an ir ougen, |
710,3
|
op si nâch friunde kumber hât. |
710,4
|
seht daz ir des niht enlât, |
710,5
|
Bênen mîner friundîn |
710,6
|
gebt den brief unt diz vingerlîn: |
710,7
|
diu weiz wol wem daz fürbaz sol. |
710,8
|
werbt gefuog: sô tuot ir wol." |
710,9
|
nu wasez ouch anderhalp sô komn, |
710,10
|
Itonjê het aldâ vernomn |
710,11
|
daz ir bruoder unt der liebste man, |
710,12
|
den magt inz herze ie gewan, |
710,13
|
mit ein ander vehten solden |
710,14
|
unt des niht lâzen wolden. |
710,15
|
dô brast ir jâmer durch die schem. |
710,16
|
swen ir kumbers nu gezem, |
710,17
|
der tuot ez âne mînen rât, |
710,18
|
sît siz ungedienet hât. |
710,19
|
Bêde ir muoter und ir ane |
710,20
|
die maget fuorten sunder dane |
710,21
|
in ein wênc gezelt sîdîn. |
710,22
|
Arnîve weiz ir disen pîn, |
710,23
|
si strâfte se umb ir missetât. |
710,24
|
des was et dô kein ander rât: |
710,25
|
si verjach aldâ unverholn |
710,26
|
daz si lange in hete vor verstoln. |
710,27
|
dô sprach diu maget wert erkant |
710,28
|
"sol mir nu mîns bruoder hant |
710,29
|
mîns herzen verch versnîden, |
710,30
|
daz möht er gerne mîden." |
|