vingerlîn stn [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

vingerl
170,1	gar die underscheit,/ wier von sîner muoter reit,/ // umbez	vingerl unde umbz fürspan,/ und wie erz harnasch gewan./ der
270,10	ir blôziu hût./ Orilus der fürste erkant/ stiez dez	vingerl wider an ir hant,/ und gap ir an sîn kursît:/ die
vingerlîn
51,23	als i'n bite,/ sô rîtent im die fürsten mite."/ ein	vingerlîn er sande dar./ die nâch der helle wârn gevar,/ die
76,17	die hant,/ dar an der hêrre grüezen vant,/ unde ein kleine	vingerlîn:/ daz solt ein wârgeleite sîn,/ wan daz enphienc sîn
123,22	"ay ritter guot, waz mahtu sîn?/ du hâst sus manec	vingerlîn/ an dînen lîp gebunden,/ dort oben unt hie unden."/ aldâ
123,29	harnasch begunder schouwen./ "mîner muoter juncfrouwen/ ir	vingerlîn an snüeren tragnt,/ diu niht sus an einander ragnt."/ //
127,26	erbolgen./ sun, lâ dir bevolhen sîn,/ swâ du guotes wîbes	vingerlîn/ mügest erwerben unt ir gruoz,/ daz nim: ez tuot dir
130,26	wîp/ langen arm und blanke hant./ der knappe ein	vingerlîn dâ vant,/ daz in gein dem bette twanc,/ da er mit der
130,30	ranc./ dô dâhter an die muoter sîn:/ diu riet an wîbes	vingerlîn./ // ouch spranc der knappe wol getân/ von dem
131,16	ze lanc,/ er druct an sich die herzogîn/ und nam ir och ein	vingerlîn./ an ir hemde ein fürspan er dâ sach:/ ungefuoge erz
132,10	iedoch sprach diu herzogîn/ "junchêrre, ir sult mîn	vingerlîn/ hie lâzen unt mîn fürspan./ hebt iuch enwec: wan kumt
133,19	gesach nie lîp sô wol getân./ mîn fürspan unde ein	vingerlîn/ nam er âne den willen mîn."/ "hey sîn lîp iu wol
175,30	ouch solt an iuch gedinget sîn/ daz ir der meide ir	vingerlîn/ // liezet, op siz möhte hân./ nune hât sis niht, noch
270,2	si sol unschuldec sîn./ sêt, gebt ir widr ir	vingerlîn./ ir fürspan wart sô vertân/ daz es mîn tôrheit danc
368,12	tohter vant,/ unt des burcgrâven tohterlîn:/ diu zwei snalten	vingerlîn./ dô sprach er Obilôte zuo/ "tohter, wannen
438,3	ein salter in der hant:/ Parzivâl der wîgant/ ein kleinez	vingerlîn dâ kôs,/ daz si durch arbeit nie verlôs,/ sine behieltz
439,12	sprach in schimpfe zir dar în/ "durch wen tragt ir daz	vingerlîn?/ ich hôrt ie sagen mære,/ klôsnærinne und klôsnære/ die
440,13	ê./ mîme leben tet sîn sterben wê./ der rehten ê diz	vingerlîn/ für got sol mîn geleite sîn./ daz ist ob mîner
576,13	gevar/ brâht ir daz snellîche dar./ diu maget schoub ir	vingerlîn/ zwischen die zene sîn:/ mit grôzen fuogen daz
607,15	wil iwer trôst mir helfe jehn,/ sô bringt diz kleine	vingerlîn/ der clâren süezen frouwen mîn./ ir sît hie strîtes
608,2	blôz?/ // Ich wil iwer bote sîn:/ gebt mir her daz	vingerlîn,/ und lât mich iwern diens sagen/ und iwern kumber niht
633,20	beidenthalp wil ich des bote sîn./ frouwe, nemt diz	vingerlîn:/ daz sant iu der clâre./ ouch wirb ichz âne vâre:/
633,29	wart si anders var./ si greif al blûweclîche dar:/ daz	vingerlîn wart schier erkant:/ si enpfiengez mit ir clâren hant./ //
634,9	gesant/ von des werden küneges hant./ von im sagt wâr diz	vingerlîn:/ er enpfiengez von der hende mîn./ swaz er kumbers ie
686,11	si wære an freuden dâ betrogn./ /si brâht dem künege ein	vingerlîn/ daz Itonjê diu junge künegîn/ hete durch minne im
687,15	brâht/ dan dâ zer zimier wart erdâht./ dô kuster daz	vingerlîn/ daz Itonje diu junge künegîn/ im durch minne sande./ ir
710,6	niht enlât,/ Bênen mîner friundîn/ gebt den brief unt diz	vingerlîn:/ diu weiz wol wem daz fürbaz sol./ werbt gefuog: sô
713,13	der kinde einez in ir hant/ smucte den brief untz	vingerlîn./ si heten ouch den hôhen pîn/ von ir frouwen wol
714,12	ich niht./ hêrre, magez mit hulden sîn,/ der künec hât diz	vingerlîn/ dâ her gesant unt disen brief:/ dô ich nu fürz poulûn
826,19	seitiez./ sîns kleinœtes er dâ liez/ ein swert, ein horn, ein	vingerlîn./ hin fuor Loherangrîn./ wel wir dem mære reht