| 175,1
|
dô muosen kleiniu stückelîn |
|
|
| 175,2
|
aldâ von trunzûnen sîn. |
| 175,3
|
sus stach err fünve nidr.
|
| 175,4
|
der wirt in nam und fuorte in widr.
|
| 175,5
|
aldâ behielt er schimpfes prîs: |
| 175,6
|
er wart ouch sît an strîte wîs. |
| 175,7
|
Die sîn rîten gesâhen, |
| 175,8
|
al die wîsen im des jâhen, |
| 175,9
|
dâ füere kunst und ellen bî. |
| 175,10
|
"nu wirt mîn hêrre jâmers vrî: |
| 175,11
|
sich mac nu jungen wol sîn lebn. |
| 175,12
|
er sol im ze wîbe gebn |
| 175,13
|
sîne tohter, unser frouwen. |
| 175,14
|
ob wirn bî witzen schouwen, |
| 175,15
|
sô lischet im sîn jâmers nôt. |
| 175,16
|
für sîner drîer süne tôt |
| 175,17
|
ist im ein gelt ze hûs geriten: |
| 175,18
|
nu hât in sælde niht vermiten." |
| 175,19
|
sus kom der fürste sâbents în.
|
| 175,20
|
der tisch gedecket muose sîn. |
| 175,21
|
sîne tohter bat er komn |
| 175,22
|
ze tische: alsus hân ichz vernomn. |
| 175,23
|
do er die maget komen sach, |
| 175,24
|
nu hœret wie der wirt sprach |
| 175,25
|
ze der schœnen Lîâzen. |
| 175,26
|
"du solt di'n küssen lâzen, |
| 175,27
|
disen ritter, biut im êre: |
| 175,28
|
er vert mit sælden lêre. |
| 175,29
|
ouch solt an iuch gedinget sîn |
| 175,30
|
daz ir der meide ir vingerlîn |
|