ver-nëmen stv [ Lexer ] [ Lexer-Nachträge ] [ BMZ ] [ Findebuch ]
vernam
17,10 si rungen niht wan umben tôt./ /dô der junge Anschevîn/   vernam ir kumberlîchen pîn,/ er bôt sîn dienest umbe guot,/
92,9 muomen suon/ nâch minnen dienst niht solde tuon."/ /Dô er   vernam des bruoder tôt,/ daz was sîn ander herzenôt./ mit jâmer
160,13 mässenîe alhie/ alsô daz dechein ôre nie/ dehein sîn untât   vernam./ er was vor wildem valsche zam:/ der was vil gar von im
714,29 er mit sîme sinne/ sô endehafte minne/ bî sînen zîten nie   vernam./ dâ stuont daz minne wol gezam./ // /"Ich grüeze die ich
736,29 er hete fünf und zweinzec her,/ der neheinez sandern rede   vernam,/ als sîner rîcheit wol gezam:/ // Alsus manec sunder
813,15 daz dûhte al die rîter spæhe./ diz mære och Titurel   vernam,/ der alte betterise lam./ der sprach "ist ez ein heidensch
vernæme
241,29 mîn mære drunge:/ ich sagte oder sunge,/ daz ez noch paz   vernæme ein boc/ odr ein ulmiger stoc./ // /Ich wil iu doch paz
vernâmen
7,12 ûf reht in bêder der gezimt."/ /dô die fürsten rîche/   vernâmen al gelîche/ daz ir hêrre triwen phlac,/ daz was in ein
vernemen
463,28 den magetuom./ nu beginnt genuoge des gezemen,/ ê si diz mære   vernemen,/ daz si freischen wie daz möhte sîn:/ ez wart iedoch
vernemet
367,6 "hêr, durch iur werdekeit/ unt durch iwerre zühte hulde/ sô   vernemet mîn unschulde./ ich hân zwuo tohter die mir sint/ liep:
vernemn
331,7 zen frouwen,/ er wolt ir urloup schouwen/ unt mit ir hulden   vernemn./ des moht et niemen dâ gezemn:/ daz er sô trûrec von in
446,1 des grâles vremde was im leit./ // /Swerz ruocht   vernemn, dem tuon ich kuont/ wie im sîn dinc dâ nâch
vernemt
402,1 fürbaz niht mêre./ durch trûren tuon ich widerkêre./ // Doch   vernemt durch iwer güete,/ wie ein lûter gemüete/ fremder valsch
462,8 dâ von got iwern haz enpfienc./ durch iwer zuht gedolt/   vernemt von mir sîn unscholt,/ ê daz ir mir von im iht klagt./
vernim
239,16 wesen hie geschiht/ die mâze als dort pî im?/ âne vrâge ich   vernim/ wiez dirre massenîe stêt."/ in dem gedanke nâher gêt/ ein
467,20 sprach aber wider zim/ "nimts iuch niht hæl, gern ich   vernim/ waz ir kumbers unde sünden hât./ ob ir mich diu prüeven
751,4 man sagt mir guotiu werc von im/ (an maneger stat ich diu   vernim),/ daz er wol kunde in strîten/ sînen prîs gewîten/ und
vernomen
6,8 sunder wân./ /dô si ze hove wâren komen/ und ir reht was   vernomen,/ daz se ir lêhen alle enpfiengen,/ nu hœret wie siz
183,15 starken lanzen/ schärpfen unde ganzen./ als ichz mære   vernomen hân,/ dâ stuont ouch manec koufman/ mit hâschen und mit
281,15 in gesnît./ ez enwas iedoch niht snêwes zît,/ istz als ichz   vernomen hân./ Artûs der meienbære man,/ swaz man ie von dem
416,5 des sî mîn sælde gein im bote./ ouch swâ diz mære wirt   vernomen,/ Artûs swester sun sî komen/ in mîme geleite ûf
500,3 bâgen/ begunde in fürbaz frâgen/ "neve, noch hân ich niht   vernomen/ wannen dir diz ors sî komen."/ "hêrre, daz ors ich
557,19 rite,/ ichn versuocht ê baz ir site./ ich hân ouch ê von in   vernomen:/ sît ich sô nâhen nu bin komen,/ mich ensol des niht
649,11 sprach "wol disem süezem tage,/ bî des liehte ich hân   vernomen,/ mir sint diu wâren mære komen/ um mînen werden
794,27 dan/ zAnfortase dem trûrgen man./ /ir habt wol ê   vernomen daz/ der lente, unt daz er selten saz,/ unt wie sîn
797,1 Munsalvæsch mit freude siten./ // Si hete die wârheit ê   vernomen:/ solch botschaft was nâh ir komen,/ daz wendec wære ir
vernomn
24,16 daz ir liep wær sîn komn./ "hêrre, ich hân von iu   vernomn/ vil rîterlîcher werdekeit./ durch iwer zuht lât iu
61,29 baniere./ sus kom gevarn der fiere./ /vor der küngîn wart   vernomn/ daz ein gast dâ solte komn/ // ûz verrem lande,/ den niemen
69,28 si sprach "wê war ist er komn,/ von dem ich wunder hân   vernomn?"/ /Nu was ouch rois de Franze tôt,/ des wîp in
86,9 etswer wandel an mir siht./ dîn munt ist lobs ze vil   vernomn./ sag et, wie bistu wider komn?"/ "diu werde
88,7 freude ist kumbers ledec zehant."/ /Dô diu botschaft was   vernomn,/ Kaylet, der ê was komn,/ saz ter küngîn undr ir mandels
112,15 beidiu sîn leben und sîn tôt,/ des habt ir wol ein teil   vernomn./ nu wizzet wâ von iu sî komn/ diss mæres sachewalte,/
120,17 gabylôt begunder wegen:/ dô sprach er "waz hân ich   vernomn?/ wan wolt et nu der tiuvel komn/ mit grimme zorneclîche!/
175,22 sîn./ sîne tohter bat er komn/ ze tische: alsus hân ichz   vernomn./ do er die maget komen sach,/ nu hœret wie der wirt
185,9 daz ich dulte alsolch gemach./ /mîner klage ist vil   vernomn:/ nu sol diz mære wider komn,/ wie Pelrapeir
196,29 andern verre/ ûf eim ors von Iserterre,/ als i'z mære hân   vernomn./ dô was och für die porten komn/ // fil li roy
206,17 den man dâ hiez den ritter rôt./ /über al diz mære wart   vernomn./ dô was ouch für den künec komn/ der betwungene werde
217,26 die frouwen./ sus was er ze hove komn./ ir habet ê wol   vernomn/ daz er des wart betwungen./ er rebeizte. vil gedrungen/
229,19 tuot iwer zuht gein im schîn./ ir sultz niht anders hân   vernomn,/ wan daz der vischær sî komn./ dar gêt: ir sît im
281,9 des wartet an daz ellen mîn."/ /dise gelübde habt ir wol   vernomn./ welt ir nu hœren war sî komn/ Parzivâl der
307,17 diet,/ der neheiner valscheit nie geriet./ die heten alle ê   vernomn,/ der rôte rîter wære komn/ in Gâwânes poulûn./ dar
318,2 // Nu ist iwer prîs ze valsche komn./ ôwê daz ie wart   vernomn/ von mir, daz Herzeloyden barn/ an prîse hât sus
322,8 bin her niht durch schelten komn:/ geloubet, sît irz habt   vernomn,/ ich vorder kampf für schelten,/ der niht wan tôt sol
325,14 êren bôt./ dar wâren solhiu mære komn/ als ir wol ê hât   vernomn,/ die lîhte erwanden einen gast/ daz wirtes gruozes im
326,2 vröun daz uns der helt ist komn,/ dâ prîs mit wârheit ist   vernomn/ an im und ouch an Gahmurete./ reht werdekeit was sîn
352,11 von den vil liehter varwe schein./ /schier het er von in   vernomn,/ si sprâchen "wer mac uns hie komn?"/ sus sprach diu
354,14 ander die dâ solden komn./ ich sagez iu, hât irs niht   vernomn,/ wer ins wirtes hilfe reit,/ und wer durch in mit
356,26 engegen ist uns grôz helfe komn."/ ir habt ir râten wol   vernomn:/ /der fürste tet als man im riet./ die mûre er ûzen
364,20 billîcher al die her sint komn/ und iwern kumber hânt   vernomn,/ dan daz irs welt rouben./ des sult ir iuch gelouben."/
383,27 wande in niemen dâ bekante./ /ich sagz iu als ichz hân   vernomn./ er was zuo Meljanze komn/ dâ vor ame dritten tage./
390,16 sprach,/ und vrâgte wiez dâ wære komn:/ wander hête   vernomn,/ Meljanz wære gevangen./ daz was im liebe ergangen:/
392,24 gegangen:/ die sageten wiez dâ wære komn./ dô Gâwân hête   vernomn/ sîniu wâpen, der mit in dâ streit,/ und wem si gâben
432,12 ouch wârn dem lantgrâven komn/ sîn gesellen (sus hân ichz   vernomn):/ der reit mit im ûz für die stat./ Gâwân in
443,4 baz,/ wær er ze Munsalvæsche komn,/ denne als ir ê hât   vernomn./ /nu lât in rîten: war sol er?/ dort gein im kom
483,22 dar solde ein rîter komn:/ wurd des frâge aldâ   vernomn,/ sô solde der kumber ende hân:/ ez wære kint magt ode
483,29 und herzelîcher tæte wê./ diu schrift sprach "habt ir daz   vernomn?/ iwer warnen mac ze schaden komn./ // Frâgt er niht bî
554,24 sprach "sît ir iht lange komn?/ het ich iwer kunft ê   vernomn,/ daz wær mir liep durch vrâgen,/ wolt iuch des niht
559,20 sprach "war ist er komn?/ saget mir, wirt, hât er   vernomn,/ dô er sô nâhe was hie bî,/ waz disiu âventiure sî."/
562,21 deste gerner i'us verjæhe./ /ich sag als ichz hân   vernomn./ do er was für die porten komn,/ er vant den krâmære,/
573,21 der prîs gein disem manne lief:/ wande ir habt daz wol   vernomn,/ wâ mit er was von witzen komn,/ daz er lac unversunnen,/
580,2 starp:/ // Si ist von Munsalvæsche komn,"/ dô Gâwân hête   vernomn/ Munsalvæsche nennen,/ do begunder freude erkennen:/ er
585,18 dô ruorte./ Mazadânes nâchkomn,/ von den ist dicke sît   vernomn/ daz ir enkein iuch nie verliez./ Ithêr von Gaheviez/
586,11 in ir dienste man in vant/ tôt, als ir wol hât   vernomn./ Gâwâns künne ist dicke komn/ durch minne in
594,4 vâre?/ der turkoyte ist mit ir komn,/ von dem sô dicke ist   vernomn/ daz sîn herze ist unverzagt./ er hât mit speren prîs
608,19 man;/ wan einer, heizet Gâwân,/ von dem ich prîs hân   vernomn,/ daz ich gerne gein im wolte komn/ ûf strît durch mîne
620,15 gevar/ kêrten gein der bürge dar./ die rîter heten dâ   vernomn/ daz dar ein rîter wære komn,/ der het die âventiur
629,10 manheit./ /der turkoyte was ouch komn./ an den bêden wart   vernomn/ Gâwâns enpfâhen âne haz./ iewederr nider zuo zim
632,8 /"sô möhten iu doch mære komn,/ wâ ir mit manheit hât   vernomn/ bejagten prîs mit rîterschaft,/ und wer mit herzenlîcher
633,5 nâhet/ unt des mit willen gâhet./ von sînem munde ich hân   vernomn,/ daz er herzenlîche ist komn/ mit dienst, ob irs
634,15 mit gedanken swes er an mich gert./ er hete schiere daz   vernomn,/ möht ich iemmer fürbaz komn./ /Orgelûsen ich geküsset
639,11 sine müesten strîchen alten tanz:/ niwer tänze was dâ wênc   vernomn,/ der uns von Dürngen vil ist komn./ /nu danct es dem
647,29 vrô:/ von der küneginne er dô/ schiet als ir wol habt   vernomn,/ und kom ouch als er solde komn./ // /Reht umbe den
652,16 knappen wider komn,/ von dem diu botschaft sî   vernomn./ der huop sich dan ze rehter zît./ der künegîn kamerære
654,2 iu dienst unde ir komn./ iwer botschaft wart von in   vernomn/ alsô werdeclîche,/ daz arme unde rîche/ sich freuten:
659,18 nu lât daz volc wider komn/ dâ nâch uns sorge sî   vernomn./ ellende frumt mirz herze kalt./ der die sterne hât
661,5 muoz ich mîn leben hân,/ sô wirt noch freude an iu   vernomn."/ des selben tages solt ouch komn/ mit her Artûs der
664,26 /man sach die strîtmüeden komn,/ von den sô dicke ist   vernomn/ daz se ir kotzen gerne werten:/ si wârn gein strît die
666,16 in wær diu wâre hilfe komn./ dô wart ouch freude an in   vernomn./ /dô hiez gewinn der degen wert/ starke soumær, schœniu
668,23 an wîten rinc:/ daz dûhten rîlîchiu dinc./ /vor Artûse wart   vernomn,/ Gâwâns marschalc wære komn:/ der herberget ûf den plân;/
677,10 bit in gein uns schiere komn,/ sît sîn gewalt ist sus   vernomn/ daz erz niht vermîden wil./ es wære eim andern man ze
678,29 spanne./ von dem selben werden manne/ mugt ir wol ê hân   vernomn:/ an den rehten stam diz mære ist komn./ // Ob von dem
682,6 ûffez gras/ an sîne samenunge komn./ habt ir des ê niht   vernomn,/ sô lât michz iu machen kunt./ ûz der wazzervesten stat
684,15 gein prîse oder in laster jage./ ich hân mit wârheit   vernomn,/ Artûs sî mit storje komn,/ unt des wîp diu künegîn./
685,23 verre,/ sô manec vremdiu terre/ zuo sîme gebote ist   vernomn:/ sist lîhte her mit im komn,/ durch die ich freude unde
690,26 solte niemen zwischen komn./ si stuonden (sus hân ichz   vernomn)/ vierzec poynder von ein ander,/ mit gevärweten blicken
695,18 erkant,/ daz Parzivâl dâ wære komn,/ von dem sô dicke was   vernomn/ daz er hôhen prîs bejagte./ für wâr daz manger sagte./
699,6 daz ich von prîse nâch was komn./ nu hân ich, hêr, von iu   vernomn,/ ob ir mirz saget âne vâr,/ daz prîs ein teil an mir hât
710,10 wol."/ /nu wasez ouch anderhalp sô komn,/ Itonjê het aldâ   vernomn/ daz ir bruoder unt der liebste man,/ den magt inz herze
713,15 vingerlîn./ si heten ouch den hôhen pîn/ von ir frouwen wol   vernomn,/ und jâhen des, si wæren komn/ und woltn Artûsen
725,12 daz se im dancte umb sîn komn./ ir rede von niemen wart   vernomn:/ si sâhn ein ander gerne./ swenne ich nu rede gelerne,/ sô
727,26 rois Gramoflanz wære komn./ dô wart ouch schier vor im   vernomn,/ Artûs erbeizte vorem gezelt:/ gein dem spranger ûfez
754,12 mâge,/ sô wir zArtûse komn?/ von des fuore ich hân   vernomn,/ daz er sî prîses rîche,/ und er var ouch werdeclîche."/
754,30 geriten./ /ê si zArtûse wâren komn,/ dâ was ouch mær von in   vernomn./ // Dô was bî dem selben tage/ über al daz her
762,2 // /Jofreit was wider komn./ von dem het Artûs   vernomn,/ wie er werben solde,/ ob er enpfâhen wolde/ sînen
763,28 unz ir die werden sehet komn,/ an den vil prîses ist   vernomn./ swaz tavelrunder kreft ist bî,/ dern sizt hie
765,30 was dâ ze guoten friunden komn:/ daz het er schiere an in   vernomn./ // /Nider sâzen wîp unde man/ und manec maget
766,17 lôn./ ez ist ein helfeclîcher dôn,/ swâ friundîn rede wirt   vernomn,/ diu friunde mac ze staten komn./ /Artûs zuo
767,29 op dir ungelônet wære."/ /"ez wirt al anders   vernomn,"/ sprach der heiden: "nu hœr ouch mîn komn./ // Ich
776,25 lâzen:/ in ir herberge se sâzen./ /Dô Artûs messe hete   vernomn,/ man sach Gramoflanzen komn,/ unt den herzogen von
778,15 gêrt sî ir süezen mære sage,/ als von ir munde wart   vernomn!/ man sach ein juncfrouwen komn,/ ir kleider tiwer und
780,18 wîp/ sach zuo dem Plimizœle komn./ ir antlütze ir habt   vernomn:/ ir ougen stuonden dennoch sus,/ gel als ein
784,1 sûme dich."/ // /Über al den rinc wart   vernomn/ "Cundrîe la surziere ist komn,"/ und waz ir mære
788,7 mîn kumber solt iu leiden./ ir habt gesehn und ouch   vernomn,/ wie mir diz ungelücke ist komn./ waz toug ich iu ze
792,9 sîme volke er jâmers gap genuoc./ doch wirt nu freude an im   vernomn./ in Terre_de_salvæsche ist komn,/ von Jôflanze
799,10 wil gein mîme wîbe komn,/ der kunft ich gein mir hân   vernomn/ bî dem Plimizœle an einer stat."/ urloup er im dô geben