ver-nëmen stv
[ Lexer ]
[ Lexer-Nachträge ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
vernam | ||
17,10 | si rungen niht wan umben tôt./ /dô der junge Anschevîn/ | vernam ir kumberlîchen pîn,/ er bôt sîn dienest umbe guot,/ |
92,9 | muomen suon/ nâch minnen dienst niht solde tuon."/ /Dô er | vernam des bruoder tôt,/ daz was sîn ander herzenôt./ mit jâmer |
160,13 | mässenîe alhie/ alsô daz dechein ôre nie/ dehein sîn untât | vernam./ er was vor wildem valsche zam:/ der was vil gar von im |
714,29 | er mit sîme sinne/ sô endehafte minne/ bî sînen zîten nie | vernam./ dâ stuont daz minne wol gezam./ // /"Ich grüeze die ich |
736,29 | er hete fünf und zweinzec her,/ der neheinez sandern rede | vernam,/ als sîner rîcheit wol gezam:/ // Alsus manec sunder |
813,15 | daz dûhte al die rîter spæhe./ diz mære och Titurel | vernam,/ der alte betterise lam./ der sprach "ist ez ein heidensch |
vernæme | ||
241,29 | mîn mære drunge:/ ich sagte oder sunge,/ daz ez noch paz | vernæme ein boc/ odr ein ulmiger stoc./ // /Ich wil iu doch paz |
vernâmen | ||
7,12 | ûf reht in bêder der gezimt."/ /dô die fürsten rîche/ | vernâmen al gelîche/ daz ir hêrre triwen phlac,/ daz was in ein |
vernemen | ||
463,28 | den magetuom./ nu beginnt genuoge des gezemen,/ ê si diz mære | vernemen,/ daz si freischen wie daz möhte sîn:/ ez wart iedoch |
vernemet | ||
367,6 | "hêr, durch iur werdekeit/ unt durch iwerre zühte hulde/ sô | vernemet mîn unschulde./ ich hân zwuo tohter die mir sint/ liep: |
vernemn | ||
331,7 | zen frouwen,/ er wolt ir urloup schouwen/ unt mit ir hulden | vernemn./ des moht et niemen dâ gezemn:/ daz er sô trûrec von in |
446,1 | des grâles vremde was im leit./ // /Swerz ruocht | vernemn, dem tuon ich kuont/ wie im sîn dinc dâ nâch |
vernemt | ||
402,1 | fürbaz niht mêre./ durch trûren tuon ich widerkêre./ // Doch | vernemt durch iwer güete,/ wie ein lûter gemüete/ fremder valsch |
462,8 | dâ von got iwern haz enpfienc./ durch iwer zuht gedolt/ | vernemt von mir sîn unscholt,/ ê daz ir mir von im iht klagt./ |
vernim | ||
239,16 | wesen hie geschiht/ die mâze als dort pî im?/ âne vrâge ich | vernim/ wiez dirre massenîe stêt."/ in dem gedanke nâher gêt/ ein |
467,20 | sprach aber wider zim/ "nimts iuch niht hæl, gern ich | vernim/ waz ir kumbers unde sünden hât./ ob ir mich diu prüeven |
751,4 | man sagt mir guotiu werc von im/ (an maneger stat ich diu | vernim),/ daz er wol kunde in strîten/ sînen prîs gewîten/ und |
vernomen | ||
6,8 | sunder wân./ /dô si ze hove wâren komen/ und ir reht was | vernomen,/ daz se ir lêhen alle enpfiengen,/ nu hœret wie siz |
183,15 | starken lanzen/ schärpfen unde ganzen./ als ichz mære | vernomen hân,/ dâ stuont ouch manec koufman/ mit hâschen und mit |
281,15 | in gesnît./ ez enwas iedoch niht snêwes zît,/ istz als ichz | vernomen hân./ Artûs der meienbære man,/ swaz man ie von dem |
416,5 | des sî mîn sælde gein im bote./ ouch swâ diz mære wirt | vernomen,/ Artûs swester sun sî komen/ in mîme geleite ûf |
500,3 | bâgen/ begunde in fürbaz frâgen/ "neve, noch hân ich niht | vernomen/ wannen dir diz ors sî komen."/ "hêrre, daz ors ich |
557,19 | rite,/ ichn versuocht ê baz ir site./ ich hân ouch ê von in | vernomen:/ sît ich sô nâhen nu bin komen,/ mich ensol des niht |
649,11 | sprach "wol disem süezem tage,/ bî des liehte ich hân | vernomen,/ mir sint diu wâren mære komen/ um mînen werden |
794,27 | dan/ zAnfortase dem trûrgen man./ /ir habt wol ê | vernomen daz/ der lente, unt daz er selten saz,/ unt wie sîn |
797,1 | Munsalvæsch mit freude siten./ // Si hete die wârheit ê | vernomen:/ solch botschaft was nâh ir komen,/ daz wendec wære ir |
vernomn | ||
24,16 | daz ir liep wær sîn komn./ "hêrre, ich hân von iu | vernomn/ vil rîterlîcher werdekeit./ durch iwer zuht lât iu |
61,29 | baniere./ sus kom gevarn der fiere./ /vor der küngîn wart | vernomn/ daz ein gast dâ solte komn/ // ûz verrem lande,/ den niemen |
69,28 | si sprach "wê war ist er komn,/ von dem ich wunder hân | vernomn?"/ /Nu was ouch rois de Franze tôt,/ des wîp in |
86,9 | etswer wandel an mir siht./ dîn munt ist lobs ze vil | vernomn./ sag et, wie bistu wider komn?"/ "diu werde |
88,7 | freude ist kumbers ledec zehant."/ /Dô diu botschaft was | vernomn,/ Kaylet, der ê was komn,/ saz ter küngîn undr ir mandels |
112,15 | beidiu sîn leben und sîn tôt,/ des habt ir wol ein teil | vernomn./ nu wizzet wâ von iu sî komn/ diss mæres sachewalte,/ |
120,17 | gabylôt begunder wegen:/ dô sprach er "waz hân ich | vernomn?/ wan wolt et nu der tiuvel komn/ mit grimme zorneclîche!/ |
175,22 | sîn./ sîne tohter bat er komn/ ze tische: alsus hân ichz | vernomn./ do er die maget komen sach,/ nu hœret wie der wirt |
185,9 | daz ich dulte alsolch gemach./ /mîner klage ist vil | vernomn:/ nu sol diz mære wider komn,/ wie Pelrapeir |
196,29 | andern verre/ ûf eim ors von Iserterre,/ als i'z mære hân | vernomn./ dô was och für die porten komn/ // fil li roy |
206,17 | den man dâ hiez den ritter rôt./ /über al diz mære wart | vernomn./ dô was ouch für den künec komn/ der betwungene werde |
217,26 | die frouwen./ sus was er ze hove komn./ ir habet ê wol | vernomn/ daz er des wart betwungen./ er rebeizte. vil gedrungen/ |
229,19 | tuot iwer zuht gein im schîn./ ir sultz niht anders hân | vernomn,/ wan daz der vischær sî komn./ dar gêt: ir sît im |
281,9 | des wartet an daz ellen mîn."/ /dise gelübde habt ir wol | vernomn./ welt ir nu hœren war sî komn/ Parzivâl der |
307,17 | diet,/ der neheiner valscheit nie geriet./ die heten alle ê | vernomn,/ der rôte rîter wære komn/ in Gâwânes poulûn./ dar |
318,2 | // Nu ist iwer prîs ze valsche komn./ ôwê daz ie wart | vernomn/ von mir, daz Herzeloyden barn/ an prîse hât sus |
322,8 | bin her niht durch schelten komn:/ geloubet, sît irz habt | vernomn,/ ich vorder kampf für schelten,/ der niht wan tôt sol |
325,14 | êren bôt./ dar wâren solhiu mære komn/ als ir wol ê hât | vernomn,/ die lîhte erwanden einen gast/ daz wirtes gruozes im |
326,2 | vröun daz uns der helt ist komn,/ dâ prîs mit wârheit ist | vernomn/ an im und ouch an Gahmurete./ reht werdekeit was sîn |
352,11 | von den vil liehter varwe schein./ /schier het er von in | vernomn,/ si sprâchen "wer mac uns hie komn?"/ sus sprach diu |
354,14 | ander die dâ solden komn./ ich sagez iu, hât irs niht | vernomn,/ wer ins wirtes hilfe reit,/ und wer durch in mit |
356,26 | engegen ist uns grôz helfe komn."/ ir habt ir râten wol | vernomn:/ /der fürste tet als man im riet./ die mûre er ûzen |
364,20 | billîcher al die her sint komn/ und iwern kumber hânt | vernomn,/ dan daz irs welt rouben./ des sult ir iuch gelouben."/ |
383,27 | wande in niemen dâ bekante./ /ich sagz iu als ichz hân | vernomn./ er was zuo Meljanze komn/ dâ vor ame dritten tage./ |
390,16 | sprach,/ und vrâgte wiez dâ wære komn:/ wander hête | vernomn,/ Meljanz wære gevangen./ daz was im liebe ergangen:/ |
392,24 | gegangen:/ die sageten wiez dâ wære komn./ dô Gâwân hête | vernomn/ sîniu wâpen, der mit in dâ streit,/ und wem si gâben |
432,12 | ouch wârn dem lantgrâven komn/ sîn gesellen (sus hân ichz | vernomn):/ der reit mit im ûz für die stat./ Gâwân in |
443,4 | baz,/ wær er ze Munsalvæsche komn,/ denne als ir ê hât | vernomn./ /nu lât in rîten: war sol er?/ dort gein im kom |
483,22 | dar solde ein rîter komn:/ wurd des frâge aldâ | vernomn,/ sô solde der kumber ende hân:/ ez wære kint magt ode |
483,29 | und herzelîcher tæte wê./ diu schrift sprach "habt ir daz | vernomn?/ iwer warnen mac ze schaden komn./ // Frâgt er niht bî |
554,24 | sprach "sît ir iht lange komn?/ het ich iwer kunft ê | vernomn,/ daz wær mir liep durch vrâgen,/ wolt iuch des niht |
559,20 | sprach "war ist er komn?/ saget mir, wirt, hât er | vernomn,/ dô er sô nâhe was hie bî,/ waz disiu âventiure sî."/ |
562,21 | deste gerner i'us verjæhe./ /ich sag als ichz hân | vernomn./ do er was für die porten komn,/ er vant den krâmære,/ |
573,21 | der prîs gein disem manne lief:/ wande ir habt daz wol | vernomn,/ wâ mit er was von witzen komn,/ daz er lac unversunnen,/ |
580,2 | starp:/ // Si ist von Munsalvæsche komn,"/ dô Gâwân hête | vernomn/ Munsalvæsche nennen,/ do begunder freude erkennen:/ er |
585,18 | dô ruorte./ Mazadânes nâchkomn,/ von den ist dicke sît | vernomn/ daz ir enkein iuch nie verliez./ Ithêr von Gaheviez/ |
586,11 | in ir dienste man in vant/ tôt, als ir wol hât | vernomn./ Gâwâns künne ist dicke komn/ durch minne in |
594,4 | vâre?/ der turkoyte ist mit ir komn,/ von dem sô dicke ist | vernomn/ daz sîn herze ist unverzagt./ er hât mit speren prîs |
608,19 | man;/ wan einer, heizet Gâwân,/ von dem ich prîs hân | vernomn,/ daz ich gerne gein im wolte komn/ ûf strît durch mîne |
620,15 | gevar/ kêrten gein der bürge dar./ die rîter heten dâ | vernomn/ daz dar ein rîter wære komn,/ der het die âventiur |
629,10 | manheit./ /der turkoyte was ouch komn./ an den bêden wart | vernomn/ Gâwâns enpfâhen âne haz./ iewederr nider zuo zim |
632,8 | /"sô möhten iu doch mære komn,/ wâ ir mit manheit hât | vernomn/ bejagten prîs mit rîterschaft,/ und wer mit herzenlîcher |
633,5 | nâhet/ unt des mit willen gâhet./ von sînem munde ich hân | vernomn,/ daz er herzenlîche ist komn/ mit dienst, ob irs |
634,15 | mit gedanken swes er an mich gert./ er hete schiere daz | vernomn,/ möht ich iemmer fürbaz komn./ /Orgelûsen ich geküsset |
639,11 | sine müesten strîchen alten tanz:/ niwer tänze was dâ wênc | vernomn,/ der uns von Dürngen vil ist komn./ /nu danct es dem |
647,29 | vrô:/ von der küneginne er dô/ schiet als ir wol habt | vernomn,/ und kom ouch als er solde komn./ // /Reht umbe den |
652,16 | knappen wider komn,/ von dem diu botschaft sî | vernomn./ der huop sich dan ze rehter zît./ der künegîn kamerære |
654,2 | iu dienst unde ir komn./ iwer botschaft wart von in | vernomn/ alsô werdeclîche,/ daz arme unde rîche/ sich freuten: |
659,18 | nu lât daz volc wider komn/ dâ nâch uns sorge sî | vernomn./ ellende frumt mirz herze kalt./ der die sterne hât |
661,5 | muoz ich mîn leben hân,/ sô wirt noch freude an iu | vernomn."/ des selben tages solt ouch komn/ mit her Artûs der |
664,26 | /man sach die strîtmüeden komn,/ von den sô dicke ist | vernomn/ daz se ir kotzen gerne werten:/ si wârn gein strît die |
666,16 | in wær diu wâre hilfe komn./ dô wart ouch freude an in | vernomn./ /dô hiez gewinn der degen wert/ starke soumær, schœniu |
668,23 | an wîten rinc:/ daz dûhten rîlîchiu dinc./ /vor Artûse wart | vernomn,/ Gâwâns marschalc wære komn:/ der herberget ûf den plân;/ |
677,10 | bit in gein uns schiere komn,/ sît sîn gewalt ist sus | vernomn/ daz erz niht vermîden wil./ es wære eim andern man ze |
678,29 | spanne./ von dem selben werden manne/ mugt ir wol ê hân | vernomn:/ an den rehten stam diz mære ist komn./ // Ob von dem |
682,6 | ûffez gras/ an sîne samenunge komn./ habt ir des ê niht | vernomn,/ sô lât michz iu machen kunt./ ûz der wazzervesten stat |
684,15 | gein prîse oder in laster jage./ ich hân mit wârheit | vernomn,/ Artûs sî mit storje komn,/ unt des wîp diu künegîn./ |
685,23 | verre,/ sô manec vremdiu terre/ zuo sîme gebote ist | vernomn:/ sist lîhte her mit im komn,/ durch die ich freude unde |
690,26 | solte niemen zwischen komn./ si stuonden (sus hân ichz | vernomn)/ vierzec poynder von ein ander,/ mit gevärweten blicken |
695,18 | erkant,/ daz Parzivâl dâ wære komn,/ von dem sô dicke was | vernomn/ daz er hôhen prîs bejagte./ für wâr daz manger sagte./ |
699,6 | daz ich von prîse nâch was komn./ nu hân ich, hêr, von iu | vernomn,/ ob ir mirz saget âne vâr,/ daz prîs ein teil an mir hât |
710,10 | wol."/ /nu wasez ouch anderhalp sô komn,/ Itonjê het aldâ | vernomn/ daz ir bruoder unt der liebste man,/ den magt inz herze |
713,15 | vingerlîn./ si heten ouch den hôhen pîn/ von ir frouwen wol | vernomn,/ und jâhen des, si wæren komn/ und woltn Artûsen |
725,12 | daz se im dancte umb sîn komn./ ir rede von niemen wart | vernomn:/ si sâhn ein ander gerne./ swenne ich nu rede gelerne,/ sô |
727,26 | rois Gramoflanz wære komn./ dô wart ouch schier vor im | vernomn,/ Artûs erbeizte vorem gezelt:/ gein dem spranger ûfez |
754,12 | mâge,/ sô wir zArtûse komn?/ von des fuore ich hân | vernomn,/ daz er sî prîses rîche,/ und er var ouch werdeclîche."/ |
754,30 | geriten./ /ê si zArtûse wâren komn,/ dâ was ouch mær von in | vernomn./ // Dô was bî dem selben tage/ über al daz her |
762,2 | // /Jofreit was wider komn./ von dem het Artûs | vernomn,/ wie er werben solde,/ ob er enpfâhen wolde/ sînen |
763,28 | unz ir die werden sehet komn,/ an den vil prîses ist | vernomn./ swaz tavelrunder kreft ist bî,/ dern sizt hie |
765,30 | was dâ ze guoten friunden komn:/ daz het er schiere an in | vernomn./ // /Nider sâzen wîp unde man/ und manec maget |
766,17 | lôn./ ez ist ein helfeclîcher dôn,/ swâ friundîn rede wirt | vernomn,/ diu friunde mac ze staten komn./ /Artûs zuo |
767,29 | op dir ungelônet wære."/ /"ez wirt al anders | vernomn,"/ sprach der heiden: "nu hœr ouch mîn komn./ // Ich |
776,25 | lâzen:/ in ir herberge se sâzen./ /Dô Artûs messe hete | vernomn,/ man sach Gramoflanzen komn,/ unt den herzogen von |
778,15 | gêrt sî ir süezen mære sage,/ als von ir munde wart | vernomn!/ man sach ein juncfrouwen komn,/ ir kleider tiwer und |
780,18 | wîp/ sach zuo dem Plimizœle komn./ ir antlütze ir habt | vernomn:/ ir ougen stuonden dennoch sus,/ gel als ein |
784,1 | sûme dich."/ // /Über al den rinc wart | vernomn/ "Cundrîe la surziere ist komn,"/ und waz ir mære |
788,7 | mîn kumber solt iu leiden./ ir habt gesehn und ouch | vernomn,/ wie mir diz ungelücke ist komn./ waz toug ich iu ze |
792,9 | sîme volke er jâmers gap genuoc./ doch wirt nu freude an im | vernomn./ in Terre_de_salvæsche ist komn,/ von Jôflanze |
799,10 | wil gein mîme wîbe komn,/ der kunft ich gein mir hân | vernomn/ bî dem Plimizœle an einer stat."/ urloup er im dô geben |