Dreißiger-Abschnitt 69

[Zu Dreißiger 68]

69,1      vriesch der künec von Zazamanc       
69,2      daz die poynder wît unde lanc
69,3      wârn ze velde worden
69,4      al nâch rîters orden.
69,5      er huob och sich des endes dar
69,6      mit maneger banier lieht gevar.
69,7      ern kêrt sich niht an gâhez schehen:
69,8      müezeclîche er wolde ersehen
69,9      wiez ze bêder sît wær getân.
69,10      sînen tepich leit man ûf den plân,
69,11      sich die pônder wurren
69,12      unt diu ors von stichen kurren.
69,13      von knappen was umb in ein rinc,
69,14      von swerten klingâ klinc.
69,15      wie si nâch prîse rungen,
69,16      der klingen alsus klungen!
69,17      von spern was grôz krachen dâ.
69,18      ern dorfte niemen vrâgen wâ.
69,19      poynder wârn sîn wende:
69,20      die worhten rîters hende.
69,21         diu rîterschaft nâhe was,
69,22      daz die frouwen ab dem palas
69,23      wol sâhn der helde arbeit.
69,24      doch was der küneginne leit
69,25      daz sich der künec von Zazamanc
69,26      mit den andern niht endranc.
69,27      si sprach "wê war ist er komn,
69,28      von dem ich wunder hân vernomn?"
69,29         Nu was ouch rois de Franze tôt,
69,30      des wîp in dicke in grôze nôt
  [Zu Dreißiger 70]