Dreißiger-Abschnitt 699

[Zu Dreißiger 698]

699,1         Der Wâleis zArtûse sprach       
699,2      "hêrre, do ich iuch jungest sach,
699,3      wart ûf d'êre mir gerant:
699,4      von prîse ich gap hôhiu pfant
699,5      daz ich von prîse nâch was komn.
699,6      nu hân ich, hêr, von iu vernomn,
699,7      ob ir mirz saget âne vâr,
699,8      daz prîs ein teil an mir hât wâr.
699,9      swie unsanfte ich daz lerne,
699,10      ich geloubtez iu doch gerne,
699,11      wold ez gelouben ander diet,
699,12      von den ich mich schamende schiet."
699,13      die sâzen jâhen sîner hant,
699,14      si het den prîs übr mangiu lant
699,15      mit hôhem prîse erworben
699,16      daz sîn prîs wær unverdorben.
699,17         der herzoginne rîter gar
699,18      ouch kômen der wol gevar
699,19      Parzivâl Artûse saz.
699,20      der werde künec des niht vergaz,
699,21      er enpfienge se in des wirtes hûs.
699,22      der höfsche wîse Artûs,
699,23      swie wît wær Gâwâns gezelt,
699,24      er saz derfür ûfez velt:
699,25      si sâzen umb in an den rinc.
699,26      sich samenten unkundiu dinc.
699,27      wer dirre unt jener wære,
699,28      daz wurden wîtiu mære,
699,29      solt der kristen und der Sarrazîn
699,30      kuntlîche genennet sîn.
  [Zu Dreißiger 700]