Dreißiger-Abschnitt 86

[Zu Dreißiger 85]

86,1      dem du vor Pâtelamunt       
86,2      tæte ouch fîanze kunt!
86,3      des gert dîn prîs an strîte
86,4      der hœhe und och der wîte."
86,5         "Mîn frowe mac wænen daz du tobst,
86,6      sît du mich alsô verlobst.
86,7      dune maht mîn doch verkoufen niht,
86,8      wan etswer wandel an mir siht.
86,9      dîn munt ist lobs ze vil vernomn.
86,10      sag et, wie bistu wider komn?"
86,11      "diu werde diet von Punturteys
86,12      hât mich und disen Schampôneys
86,13      ledic lâzen über al.
86,14      Môrholt, der mînen neven stal,
86,15      von dem sol er ledic sîn,
86,16      mac mîn hêr Brandelidelîn
86,17      ledic sîn von dîner hant.
86,18      wir sîn noch anders beide phant,
86,19      ich unt mîner swester suon:
86,20      du solt an uns genâde tuon.
86,21      ein vesperîe ist hie erliten,
86,22      daz turnieren wirt vermiten
86,23      an dirre zît vor Kanvoleiz:
86,24      die rehten wârheit ich des weiz.
86,25      wan d'ûzer herte sitzet hie:
86,26      nu sprich et, von oder wie
86,27      möhtens uns vor gehalden?
86,28      du muost vil prîses walden."
86,29         diu küngîn sprach ze Gahmurete
86,30      von herzen eine süeze bete.
  [Zu Dreißiger 87]