munt stm [ Lexer ] [ Lexer-Nachträge ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

munde
17,15	waz/ er solte doln der vînde haz./ Dô sprach ûz einem	munde/ der sieche unt der gesunde,/ daz im wær al gemeine/ ir golt
100,16	Herzeloyd diu künegîn/ ir magettuom dâ âne wart./ die	munde wâren ungespart:/ die begunden si mit küssen zern/ und dem
184,11	zenstüren sîn,/ und smalzten ouch deheinen wîn/ mit ir	munde, sô si trunken./ die wambe in nider sunken:/ ir
187,3	mitten an die stegen./ dâ kuste si den werden degen:/ die	munde wâren bêde rôt./ diu künegîn ir hant im bôt:/ Parzivâln si
306,23	den râm von im: der junge truoc/ bî rôtem	munde liehtez vel./ gekleidet wart der degen snel:/ dô was er fier
312,28	si hiez Cundrîe:/ surziere was ir zuoname;/ in dem	munde niht diu lame:/ wand er geredet ir genuoc./ vil hôher
338,20	wæn ich baz noch wære/ âne wirt ûf eime snê,/ sô daz dem	munde wurde wê,/ derz ûz für wârheit breitet:/ sô het in
362,15	her:/ dâ bin ich mit iu an der wer."/ mit lachendem	munde er sprach/ hin zal den knappen dier dâ sach/ "ladet ûf
396,19	hân./ ine wils iuch dwederhalp erlân."/ /got ûz ir jungen	munde sprach:/ ir bete bêdenthalp geschach./ dâ meistert frou
449,28	an in ersach,/ swie tiur von frost dâ was der sweiz,/ ir	munde wârn rôt, dicke, heiz:/ die stuonden niht senlîche,/ des
546,11	wênec an."/ dô freute sich der schifman./ /mit lachendem	munde er sprach/ "sô rîche gâbe ich nie gesach,/ swem si rehte
575,21	sîn./ dâ lag ein kleinez schiumelîn/ vor sîme rôten	munde./ ze warten si begunde,/ ob er den âtem inder züge/ od ober
581,21	an die naht./ diu künegîn was sô bedâht,/ die wurz sim ûzem	munde nam./ er rewachte: trinkens in gezam./ dô hiez dar tragen
582,26	ir zühte des bewart,/ wan siz mit willen tâten,/ ir süezen	munde in bâten/ dâ stênes unz er gæze,/ daz ir enkeiniu sæze./ dô
633,5	er sich prîse nâhet/ unt des mit willen gâhet./ von sînem	munde ich hân vernomn,/ daz er herzenlîche ist komn/ mit dienst,
639,30	rîch/ mit rede vertribn die stunde/ gein manegem süezem	munde./ // /Gâwân und Sangîve/ unt diu künegîn Arnîve/ sâzen
712,3	sît:/ durch triwe scheidet disen strît."/ /Artûs ûz wîsem	munde/ sprach an der selben stunde/ "ôwê, liebiu niftel mîn,/
714,24	vant/ von dem der minnen kunde,/ waz ûz sîn selbes	munde/ Gramoflanz der stæte sprach./ Artûs an dem brieve
734,6	ich tuonz iu kunt mit rehter sage,/ wande ich in dem	munde trage/ daz slôz dirre âventiure,/ wie der süeze unt der
744,28	en franzois daz er kunde,/ ûz heidenischem	munde/ "ich sihe wol, werlîcher man,/ dîn strît wurde ân swert
766,5	etslîch rîter moht dâ vinden/ süeziu wort von süezem	munde,/ ob er minne werben kunde./ die bete liez gar âne haz/ manc
778,15	tage!/ gêrt sî ir süezen mære sage,/ als von ir	munde wart vernomn!/ man sach ein juncfrouwen komn,/ ir kleider
788,20	aldâ entran,/ und der helflîchen stunde/ der vrâge von sîm	munde./ /der künec sich dicke des bewac,/ daz er blinzender
munde'z
270,6	/die gâbe enpfienc der degen guot./ dô streich er von dem	munde'z pluot/ und kuste sînes herzen trût./ ouch wart verdact
münden
776,9	schapel./ manc ungevelschet frouwen vel/ man dâ bî rôten	münden sach,/ ob Kyôt die wârheit sprach./ rittr und frouwen
mundes
370,8	uns beiden ûf mîn [eins] lôn."/ er sprach "frouwe, iurs	mundes dôn/ wil mich von triwen scheiden./ untriwe iu solde
781,28	mit rede nu sol grüezen:/ den künec Anfortas nu nert/ dîns	mundes vrâge, diu im wert/ siufzebæren jâmer grôz:/ wâ wart an sælde
munt
46,5	Hiutegêrn den Schotten fier/ bat er si küssen an ir	munt:/ der was von sîner tjoste wunt./ /er bat si alle sitzen,/
50,17	helden sô dîn lîp,/ für zucker gæzen in diu wîp."/ "dîn	munt mir lobs ze vil vergiht."/ "nein, in kan gesmeichen niht:/
58,18	diu âventiure swuor./ si gâbenz im: dô lobt ouch er,/ sîn	munt der botschefte ein wer/ wurde, swenner kœme zir./ si
62,22	niht halbez phant."/ "dune darft mirz sô loben niht./ mîn	munt hin wider dir des giht,/ ez mac wol sîn eins werden
63,16	für sich ûfez phert,/ zwên stivâl über blôziu bein./ sîn	munt als ein rubîn schein/ von rœte als ober brünne:/ der was
75,30	guft./ man stroufte im ab sîn härsenier:/ sîn	munt was rôt unde fier./ // /Ein wîp diech ê genennet hân,/ hie
86,9	doch verkoufen niht,/ wan etswer wandel an mir siht./ dîn	munt ist lobs ze vil vernomn./ sag et, wie bistu wider
96,24	gewern./ /an [frôn] Herzeloyden er dô sach:/ sîn süezer	munt mit zühten sprach/ "frowe, sol ich mit iu genesen,/ sô lât
99,27	des minnen werc zer minnen gert."/ die bete warb ir beider	munt:/ die werden lobtenz sâ ze stunt./ /ieslîcher fuor an sîn
109,17	zene err von ein ander twanc:/ man gôz ir wazzer in den	munt./ aldâ wart ir versinnen kunt./ /si sprach "ôwê war kom
110,27	unde wîz,/ dar an kêrte si ir vlîz,/ si dructes an ir rôten	munt./ si tet wîplîche fuore kunt./ alsus sprach diu wîse./ "du
114,2	wîbes triwe habn./ // beidiu siufzen und lachen/ kunde ir	munt vil wol gemachen./ si vreute sich ir suns geburt:/ ir
119,12	er gert in frides sâ zestunt./ sîn muoter kust in an den	munt:/ diu sprach "wes wende ich sîn gebot,/ der doch ist der
130,5	frouwe was entslâfen./ si truoc der minne wâfen,/ einen	munt durchliuhtic rôt,/ und gerndes ritters herzen nôt./ innen des
130,8	gerndes ritters herzen nôt./ innen des diu frouwe slief,/ der	munt ir von einander lief:/ der truoc der minne hitze fiur./ sus
130,15	wæn mich iemen küssens wene/ an ein sus wol gelobten	munt:/ daz ist mir selten worden kunt./ /ir deckelachen zobelîn/
131,13	/diu frouwe lûte klagte:/ ern ruochte waz si sagte,/ ir	munt er an den sînen twanc./ dâ nâch was dô niht ze lanc,/ er
135,16	der mîne swester hât ze hûs,/ die süezen Cunnewâren./ ir	munt kan niht gebâren/ mit lachen, ê si den gesiht/ dem man des
136,5	lac/ manegen wünneclîchen tac./ ich sol velwen iweren rôten	munt,/ [und] iwern ougen machen rœte kunt./ ich sol iu fröude
136,10	siuften lêren."/ /Diu fürstin an den fürsten sach:/ ir	munt dô jæmerlîchen sprach/ "nu êret an mir ritters prîs./ ir
138,27	muoter grüezen gar./ got halde iuch," sprach des knappen	munt./ "ich hân hie jæmerlîchen funt/ in iwerm schôze funden./ wer
140,15	hêrre sî:/ der hielt der juncfrouwen bî./ /ir rôter	munt sprach sunder twâl/ "deiswâr du heizest Parzivâl./ der
143,4	froun Jeschûten fürspan./ dô daz der vilân ersach,/ sîn	munt derlachte unde sprach/ "wiltu belîben, süezez kint,/ dich
144,3	die mül gezücket/ unde ir lop gebrücket./ sol ich den	munt mit spotte zern,/ ich wil mînen friunt mit spotte wern./
151,19	daz der knappe für si reit:/ do erlachte ir minneclîcher	munt./ des wart ir rükke ungesunt./ /Dô nam Keye scheneschlant/
152,30	lachte diu dâ wart geslagn./ dô ir lachen wart getân,/ sîn	munt sprach ze Keyen sân/ // "got weiz, hêr scheneschlant,/
168,20	und wol gezimieret/ mit einem tiuren fürspan./ sîn	munt dâ bî vor rœte bran./ /dô kom der wirt mit triwen kraft:/
176,9	gast begunde sich des schemn,/ Iedoch kuster se an den	munt:/ dem was wol fiwers varwe kunt./ Lîâzen lîp was
188,21	ez enwære bescheidenlîche,/ bî der küneginne rîche/ saz sîn	munt gar âne wort,/ nâhe aldâ, niht verre dort./ maneger kan noch
220,23	dô ich gevangen für si gienc."/ Artûs vil getriwer	munt/ verkôs die schulde sâ zestunt./ /Dô vriesch wîb unde man/
224,12	ein dinc in müete sêre,/ daz er von ir gescheiden was,/ daz	munt von wîbe nie gelas/ noch sus gesagte mære,/ diu schœnr
233,4	und ir gespil. zwei stöllelîn/ si truogen von helfenbein./ ir	munt nâch fiwers rœte schein./ die nigen alle viere:/ zwuo satzten
244,8	sîn grüezen./ ouch fuogten in gedanke nôt,/ daz im sîn	munt was sô rôt/ unt daz vor jugende niemen dran/ kôs gein einer
252,27	fürbaz erkennet niwe klage."/ /"ôwê war kom dîn rôter	munt?/ bistuz Sigûne, diu mir kunt/ tet wer ich was, ân allen
254,17	wort:/ ich fürht diu habestu lâzen dort:/ hâts aber dîn	munt gelernet,/ sô wehset unde kernet/ immer sælden kraft bî dir:/
257,18	sach:/ daz ander leit von sunnen nôt./ swiez ie kom, ir	munt was rôt:/ der muose alsölhe varwe tragen,/ man hete fiwer
268,23	dem pfärde ûf den wasen./ swie dez pluot von der nasen/ den	munt im hete gemachet rôt,/ si kust in dô er kus gebôt./ /dâ wart
272,12	ouch ist genuogen liuten kunt,/ weindiu ougn hânt süezen	munt./ dâ von ich mêr noch sprechen wil./ grôz liebe ist freude
296,23	getriwe und ellenthaft ein man/ was Keie: des giht mîn	munt./ ich tuon ouch mêre von im kunt./ Artûses hof was ein zil,/
299,17	gezogenem man geschiht,/ dem scham versliuzet sînen	munt,/ daz dem verschamten ist unkunt./ /Gâwân ze Keien
300,21	der Wâleis wênec innen wart,/ waz mîns hêrn Gâwânes	munt/ mit worten im dâ tæte kunt./ /dô sprach des künec Lôtes
311,17	manec frouwe ersehn/ in trüeberm glase dan wær sîn	munt./ ich tuon iu vonme velle kunt/ an dem kinne und an den
313,22	si was genaset als ein hunt:/ zwên ebers zene ir für den	munt/ giengen wol spannen lanc./ ietweder wintprâ sich dranc/
315,14	lac vor Nantes tôt:/ unglîch ir zweier leben was;/ wan	munt von rîter nie gelas,/ der pflæg sô ganzer werdekeit."/ vome
316,4	gast!/ sîn nôt iuch solt erbarmet hân./ daz iu der	munt noch werde wan,/ ich mein der zungen drinne,/ als iuz
326,24	Tribalibot,/ dar zuo'z gebirge in Kaukasas,/ swaz	munt von rîcheit ie gelas,/ und des grâles werdekeit,/ dine
337,28	ich tætz iu gerne fürbaz kunt,/ wolt ez gebieten mir ein	munt,/ den doch ander füeze tragent/ dan die mir ze stegreif
365,6	rehter minne ein pfant,/ alsô versetzet unde verselt,/ kein	munt ez nimmer gar volzelt/ waz minne wunders füegen kan./ ez sî
396,27	dâ si Meljanzes arm begreif:/ al weinde kust ir rôter	munt/ dâ der was von der tjoste wunt./ manc zaher im den arm
402,22	Schamfanzûn./ dâ ist mîn swester ûf, ein magt:/ swaz	munt von schœne hât gesagt,/ des hât si volleclîchen teil./ welt
405,19	küssenlîch getân,/ ich sol iweren kus mit gruoze hân."/ ir	munt was heiz, dick unde rôt,/ dar an Gâwân den sînen bôt./
409,25	im diu muoze geschach,/ daz er die maget reht ersach;/ ir	munt, ir ougen, unde ir nasen./ baz geschict an spizze hasen,/ ich
413,26	künegîn/ ir vetern sun vast umbevienc:/ manc kus an sînen	munt ergienc,/ daz er Gâwânen het ernert/ und sich selben untât
414,2	// /Welt ir hœrn, ich tuon iu kunt/ wâ von ê sprach mîn	munt/ daz lûtr gemüete trüebe wart./ gunêrt sî diu strîtes vart,/
426,29	für den künec an ir hende./ ein schapel was ir gebende./ ir	munt den bluomen nam ir prîs:/ ûf dem schapele decheinen wîs/ //
427,13	mit valschen worten./ al die ir prîs gehôrten,/ ieslîch	munt ir wunschte dô/ daz ir prîs bestüende alsô/ bewart vor valscher
429,24	frouwe ir jâmer kôs./ Lyâze was des kindes base./ sîn	munt, sîn ougen unt sîn nase/ was reht der minne kerne:/ al
432,3	odr ze gewinne."/ diu edele küneginne/ kuste den Gâwânes	munt./ der wart an freuden ungesunt,/ daz er sô gâhes von ir
435,26	selten messe:/ ir leben was doch ein venje gar./ ir dicker	munt heiz rôt gevar/ was dô erblichen unde bleich,/ sît werltlîch
465,18	von des lône tuon i'u kunt,/ in urteilt sîn selbes	munt./ nemt altiu mær für niuwe,/ op si iuch lêren triuwe./ der
476,18	grâl,/ der möhte mich ergetzen niht/ des mærs mir iwer	munt vergiht./ bin ich iwer swester kint,/ sô tuot als die mit
482,17	brust,/ unt lætz bluot den jungen in den	munt:/ er stirbet an der selben stunt./ do gewunnen wir des vogels
486,4	dâ der brunne flôz,/ si wuoschen würze unde ir krût./ ir	munt wart selten lachens lût./ ieweder sîne hende/ twuoc. an
501,3	dâ mit du sünden bist gewert,/ sît daz dîn wol redender	munt/ dâ leider niht tet frâge kunt./ die sünde lâ bî dn andern
502,15	ûf erden siht,/ daz glîchet sich dem priester niht./ sîn	munt die marter sprichet,/ diu unser flust zebrichet:/ ouch grîfet
509,12	daz:"/ selch was ir rede, dô se an in sach./ ir süezer	munt mêr dannoch sprach/ /"nu enlobt mich niht ze sêre:/ ir
509,15	sêre:/ ir enpfâhtes lîhte unêre./ ichn wil niht daz ieslîch	munt/ gein mir tuo sîn prüeven kunt./ wær mîn lop gemeine,/
515,12	des erlât./ /dô Gâwân zuo der frouwen gienc,/ ir süezer	munt in sus enpfienc./ si sprach "west willekomn, ir gans./
517,3	er bühsen veile tragn."/ zer frouwen sprach Gâwânes	munt/ "ich reit für einen rîter wunt:/ des dach ist ein linde./
523,5	schimpfes in gezam./ sît man im daz ors genam,/ ir süezer	munt hin zim dô sprach/ "für einen rîter ich iuch sach:/ dar
528,28	ez wær vorlouft od leithunt,/ ûz eime troge az sîn	munt/ mit in dâ vier wochen./ sus wart diu frouwe gerochen./ //
535,13	diu rîche/ sprach hôchverteclîche/ "op mirs iwer	munt vergiht,/ sô brich ich mîner triwe niht:/ ich hets iu ê sô
551,26	varwe tuot die wârheit kunt,/ die man sloufet in den	munt./ gestrichen varwe ûfez vel/ ist selten worden lobes hel./
580,27	wol bîtet unze fruo."/ /eine wurz si leite in sînen	munt:/ dô slief er an der selben stunt./ wol si sîn mit decke
595,10	er sach an in triuwe./ er bat se weinen verbern:/ sîn	munt dar zuo begunde gern/ harnasch, ors unde swert./ die
622,23	unde nôt./ swenn siz parel im gebôt,/ daz gerüeret het ir	munt,/ sô wart im niwe freude kunt/ daz er dâ nâch solt trinken./
622,28	begunde hinken,/ und wart sîn hôchgemüete snel./ ir süezer	munt, ir liehtez vel/ in sô von kumber jagete,/ daz er kein wunden
627,15	si zer herzoginne./ diu pflac ouch der sinne,/ daz ir	munt des niht gewuoc,/ welhen namen Gâwân truoc./ sîn bete hete
631,12	sîn wille,/ si zeigete im die maget clâr./ "diu den rôten	munt, daz prûne hâr/ dort treit bî liehten ougen./ welt ir si
633,25	si begunde al rôt värwen sich:/ als ê was gevar ir	munt,/ wart al dem antlütze kunt:/ dar nâch schier wart si
635,3	daz ich enpfâhen müese ir kus,/ doch unverkorn, an mînen	munt:/ des ist mîn herze ungesunt./ wirt uns zwein immer freude
650,25	den brief,/ des manec ouge über lief,/ dô ir süezer	munt gelas/ al daz dran geschriben was,/ Gâwâns klage und
664,17	muosen sper/ ûf geriht sehn durch tjoste ger."/ /ir	munt in louc dâ wênec an./ Artûs schaden vil gewan,/ ê
671,25	neben in,/ er reit den rinc alumbe hin./ mit zühten Artûses	munt/ si enpfienc an der selben stunt./ daz was Gâwâns wille,/ daz
672,20	der liebe si daz dolten./ beidiu lachen unde weinen/ kunde ir	munt vil wol bescheinen:/ von grôzer liebe daz geschach./
693,21	ist iu doch niht erwelt."/ /dô sprach Bênen süezer	munt/ zem künege "ir ungetriwer hunt!/ iwer herze in sîner
696,23	gebôt bî sînen hulden/ froun Bênen, daz ir süezer	munt/ Itonjê des niht tæte kunt,/ "daz mich der künec
698,2	tougen:/ // Dô wart ouch si nâch jâmer var,/ ir süezer	munt meit ezzen gar./ si dâhte "waz tuot
708,6	und manlîche tæte/ unt Gâwân dirz versagte,/ daz dîn	munt dô sêre klagete,/ nu hâste den kamph idoch gestriten/ gein im
709,12	al eine hân./ dennoch si sîn erkanten niht,/ dem ieslîch	munt dâ prîses giht./ /Gramoflanz si rieten,/ er möhte wol
712,20	bî friunden ie ze keiner stunt,/ unt dînen rôten süezen	munt?"/ /si sprach "desn ist niht geschehn:/ wir minn ein ander
724,30	mit gruoze enphâhen tæten kunt,/ er kuste Itonjê an den	munt./ // /Der künec Brandelidelîn/ saz zuo Ginovêrn der
729,18	durch suone gienc/ und ûf genâde gein ir dar./ ir süezer	munt rôt gevar/ den künec durch suone kuste,/ dar umb si weinens
758,19	was beidiu swarz unde wîz/ über al sîn vel, wan daz der	munt/ gein halbem zil tet rœte kunt./ /man brâht in beiden samt
775,20	schamn,/ ob er dâ bî den werden saz:/ die spîs sîn	munt mit sünden az./ /der rinc wart bî der schœnen naht/ gemezzen
778,9	gesach ûf acker noch ûf wise/ liehter vel noch rœter	munt/ sô manegen nie ze keiner stunt,/ alsô man an dem ringe
780,21	dennoch sus,/ gel als ein thopazîus,/ ir zene lanc: ir	munt gap schîn/ als ein vîol weitîn./ wan daz si truoc gein
781,24	wær dir niht mêr sælden kunt,/ wan daz dîn wârhafter	munt/ den werden unt den süezen/ mit rede nu sol grüezen:/ den
807,5	stên./ dâ muose küssens vil ergên./ dar zuo ir	munt was ê sô rôt:/ der leit von küssen nu die nôt,/ daz ez mich
813,7	an in./ swie vil man her ode hin/ spîse truoc, sîn	munt ir doch niht az:/ ezzen er doch glîche saz./ /Anfortas
muont
405,16	zuht sî vor im stuont./ Gâwân sprach "frouwe, iwer	muont/ ist sô küssenlîch getân,/ ich sol iweren kus mit gruoze