| 622,1
|
Des was im nôt an der zît. |
|
|
| 622,2
|
ir mantel unt sîn kursît |
| 622,3
|
leit an sich hêr Gâwân. |
| 622,4
|
si truogez harnasch her dan. |
| 622,5
|
alrêrst diu herzoginne clâr |
| 622,6
|
nam sîns antlützes war, |
| 622,7
|
dâ si sâzen bî ein ander. |
| 622,8
|
zwêne gebrâten gâlander, |
| 622,9
|
mit wîn ein glesîn barel |
| 622,10
|
unt zwei blankiu wastel |
| 622,11
|
diu süeze maget dar nâher truoc |
| 622,12
|
ûf einer tweheln wîz genuoc. |
| 622,13
|
die spîse ervloug ein sprinzelîn. |
| 622,14
|
Gâwân unt diu herzogîn |
| 622,15
|
mohtenz wazzer selbe nemn, |
| 622,16
|
ob twahens wolde si gezemn; |
| 622,17
|
daz si doch bêdiu tâten. |
| 622,18
|
mit freude er was berâten, |
| 622,19
|
daz er mit ir ezzen solde, |
| 622,20
|
durch die er lîden wolde |
| 622,21
|
beidiu freude unde nôt. |
| 622,22
|
swenn siz parel im gebôt, |
| 622,23
|
daz gerüeret het ir munt, |
| 622,24
|
sô wart im niwe freude kunt |
| 622,25
|
daz er dâ nâch solt trinken. |
| 622,26
|
sîn riwe begunde hinken, |
| 622,27
|
und wart sîn hôchgemüete snel. |
| 622,28
|
ir süezer munt, ir liehtez vel |
| 622,29
|
in sô von kumber jagete, |
| 622,30
|
daz er kein wunden klagete. |
|