kunt a [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]
kunt
4,6 dar zuo gehôrte wilder funt,/ op si iu gerne tæten   kunt/ daz ich iu eine künden wil./ si heten arbeite vil./
17,3 gewan,/ noch dehein sîn schifman./ si tæten sînen boten   kunt,/ ez wære Pâtelamunt./ daz wart im minneclîche enboten./ si
43,20 schahtelakunt/ sprach "hêrre, ir sult mir machen   kunt,/ hât betwungen iwer hant/ Razalîgen? unser lant/ ist
64,18 bete/ beleip vor Pâtelamunt./ daz tet im ein rîter   kunt./ dô fuor er springende als ein tier,/ er was der freuden
86,2 der Môr,/ // dem du vor Pâtelamunt/ tæte ouch fîanze   kunt!/ des gert dîn prîs an strîte/ der hœhe und och der wîte."/
97,19 heinlîche er Gahmureten sprach./ "man tet mîner frouwen   kunt/ daz ir vor Pâtelamunt/ den hœhsten prîs behieltet/ unt dâ
109,18 man gôz ir wazzer in den munt./ aldâ wart ir versinnen   kunt./ /si sprach "ôwê war kom mîn trût?"/ diu frouwe in
110,28 vlîz,/ si dructes an ir rôten munt./ si tet wîplîche fuore   kunt./ alsus sprach diu wîse./ "du bist kaste eins kindes spîse:/
130,16 ein sus wol gelobten munt:/ daz ist mir selten worden   kunt./ /ir deckelachen zobelîn/ erwant an ir hüffelîn,/ daz si durch
136,6 sol velwen iweren rôten munt,/ [und] iwern ougen machen rœte   kunt./ ich sol iu fröude entêren,/ [und] iwer herze siuften
176,10 Iedoch kuster se an den munt:/ dem was wol fiwers varwe   kunt./ Lîâzen lîp was minneclîch,/ dar zuo der wâren
227,16 was dâ gefrümt ze langer stunt:/ in was wol herzen jâmer   kunt./ /wênc er des gein in enkalt./ in enpfiengen ritter jung unt
252,28 /"ôwê war kom dîn rôter munt?/ bistuz Sigûne, diu mir   kunt/ tet wer ich was, ân allen vâr?/ dîn reideleht lanc prûnez
272,11 als guotem wîbe noch geschiht./ ouch ist genuogen liuten   kunt,/ weindiu ougn hânt süezen munt./ dâ von ich mêr noch
292,26 maneges tôren hôher funt./ was od wirt mir daz noch   kunt,/ daz wîze ich iu, frou minne./ ir sît slôz ob dem
296,24 was Keie: des giht mîn munt./ ich tuon ouch mêre von im   kunt./ Artûses hof was ein zil,/ dar kom vremder liute vil,/
300,22 wart,/ waz mîns hêrn Gâwânes munt/ mit worten im dâ tæte   kunt./ /dô sprach des künec Lôtes suon/ "hêrre, ir welt
311,18 glase dan wær sîn munt./ ich tuon iu vonme velle   kunt/ an dem kinne und an den wangen:/ sîn varwe zeiner zangen/
337,27 beidiu samnen unde brechen./ ich tætz iu gerne fürbaz   kunt,/ wolt ez gebieten mir ein munt,/ den doch ander füeze
339,18 mit sîme gezog durch einen grunt./ dâ wart im ûf dem bühel   kunt/ ein dinc daz angest lêrte/ und sîne manheit mêrte./ /dâ
342,29 waz hilft dan daz ir frâget mich?/ ez sol iu baz wesen   kunt/ zeinem mâle und tûsentstunt."/ // /Gâwân bôt des mangen
385,28 der junge man niht wunt,/ dane wær nie man sô gâhes   kunt/ daz er im wurde undertân:/ man müese'in langer hân erlân./
414,1 durch niemen missetuon."/ // /Welt ir hœrn, ich tuon iu   kunt/ wâ von ê sprach mîn munt/ daz lûtr gemüete trüebe wart./
465,17 richet/ daz er unkiusche sprichet,/ von des lône tuon i'u   kunt,/ in urteilt sîn selbes munt./ nemt altiu mær für niuwe,/ op
501,4 sît daz dîn wol redender munt/ dâ leider niht tet frâge   kunt./ die sünde lâ bî dn andern stên:/ wir suln ouch tâlanc ruowen
509,16 wil niht daz ieslîch munt/ gein mir tuo sîn prüeven   kunt./ wær mîn lop gemeine,/ daz hiez ein wirde kleine,/ dem
551,25 wirt ir ouch niht wol gevar./ solch varwe tuot die wârheit   kunt,/ die man sloufet in den munt./ gestrichen varwe ûfez vel/
590,26 zuo sît ir ze sêre wunt,/ sol iu ander ungemach sîn   kunt."/ dô sprach er "frouwe und meisterin,/ mir hât kraft unde
598,29 doch der schilt zerbrochen,/ als ob iu strît sül wesen   kunt./ ir sît ouch lîht ze sêre wunt/ // Uf strîtes gedense:/ daz
622,24 im gebôt,/ daz gerüeret het ir munt,/ sô wart im niwe freude   kunt/ daz er dâ nâch solt trinken./ sîn riwe begunde hinken,/ und
633,26 sich:/ als ê was gevar ir munt,/ wart al dem antlütze   kunt:/ dar nâch schier wart si anders var./ si greif al
654,5 daz arme unde rîche/ sich freuten: wand ich tet in   kunt/ daz ir noch wæret wol gesunt./ ich vant dâ hers ein
682,7 komn./ habt ir des ê niht vernomn,/ sô lât michz iu machen   kunt./ ûz der wazzervesten stat von Punt/ brâht im der werde
696,24 froun Bênen, daz ir süezer munt/ Itonjê des niht tæte   kunt,/ "daz mich der künec Gramoflanz/ sus hazzet umbe sînen
716,3 der künec dich grüezet âne vâr./ dirre brief tuot mir mære   kunt,/ daz ich sô wunderlîchen funt/ gein minne nie gemezzen
724,29 daz si beide ein ander âne haz/ mit gruoze enphâhen tæten   kunt,/ er kuste Itonjê an den munt./ // /Der künec
734,5 ervarn./ nu wil ich daz niht langer sparn,/ ich tuonz iu   kunt mit rehter sage,/ wande ich in dem munde trage/ daz slôz
734,10 Anfortas wart wol gesunt./ uns tuot diu âventiure   kunt,/ wie von Pelrapeir diu künegin/ ir kiuschen wîplîchen
746,25 ersehn,/ sô wurde iu schier von mir verjehn,/ als er mir   kunt ist getân./ hêrre, welt irz an mich lân,/ so
758,8 sprach ze Parzivâl/ "neve, tuo den gesellen dîn/ mir   kunt: er treit sô wæhen schîn,/ dem ich gelîchez nie gesach."/
758,20 sîn vel, wan daz der munt/ gein halbem zil tet rœte   kunt./ /man brâht in beiden samt gewant:/ daz was für tiwer kost
769,23 da er den lîp niht kunde sparen,/ er sol dirz selbe machen   kunt./ er suochet einen hôhen funt,/ nâch dem grâle wirbet er./
772,29 zil:/ durch nôt ichs muoz verswîgen vil./ swaz ir mir   kunt ist getân,/ die wæne ich hie genennet
781,23 Kardeiz hât och dort genuoc./ wær dir niht mêr sælden   kunt,/ wan daz dîn wârhafter munt/ den werden unt den süezen/
789,15 dicke,/ unt die jâmerlîchen blicke/ tet er in mit den ougen   kunt./ er was unhelfeclîche wunt:/ si mohten im gehelfen niht./
799,15 die naht streich dan:/ sînen gesellen was der walt wol   kunt./ do ez tagt, dô vant er lieben funt,/ manec gezelt ûf
kuont
218,18 Keie ouch vor dem tische stuont,/ aldâ im wart diz mære   kuont./ der widersaz im ein teil:/ des wart frou Cunnewâre
237,14 /swâ dô der taveln keiniu stuont,/ dâ tet man vier knappen   kuont/ daz se ir diens niht vergæzen/ den die drobe sæzen./ zwêne
242,18 umb ir scheiden daz si tuont:/ ez wirt grôz schade in beiden   kuont./ /vome spanbette trat/ ûfen tepch an eine stat/ Parzivâl
288,26 und daz dez sper doch ganz bestuont,/ dâ von im wart gevelle   kuont./ Parzivâl reit âne vrâgen/ dâ die bluotes zäher lâgen./
379,30 des hêrre dort ze fuoze stuont:/ ich wæn dem was gevelle   kuont./ // /Dô ersach mîn hêr Gâwân/ daz geflohten was der
417,10 seht ir wie Gâwân dô stuont:/ alrêst was im grôz angest   kuont./ /dô sprach Kingrimursel/ "swer mit der drô wær sô snel,/
446,1 was im leit./ // /Swerz ruocht vernemn, dem tuon ich   kuont/ wie im sîn dinc dâ nâch gestuont./ /desn prüeve ich
456,26 mit grôzer zuht er vor im stuont./ er tet im von den liuten   kuont,/ die in dar wîsten,/ wie die sîn râten prîsten./ dô
461,3 der riwe swæren soum./ /hêrre, ich tuon iu mêr noch   kuont./ swâ kirchen ode münster stuont,/ dâ man gotes êre
489,26 wider an sîn zil gestuont,/ daz wart uns bî der wunden   kuont,/ unt bî dem sumerlîchen snê./ im getet der frost nie sô
490,23 ûz silber, diu ez niht vermiten./ den list tet im ein segen   kuont,/ der an des küneges swerte stuont,/ maneger ist der gerne
560,26 er wider für in stuont:/ dô sprach er "hêrre, ich tuon iu   kuont/ wie ir sult gebâren/ gein iwers verhes vâren./ /mînen
565,6 vil türne ob den zinnen stuont./ uns tuot diu âventiure   kuont,/ dô Gâwân den palas sach,/ dem was alumbe sîn dach/
568,20 an dem estrîche enmitten stuont./ dâ wart im grœzer angest   kuont./ fünf hundert stabeslingen/ mit listeclîchen dingen/ zem
581,28 vil manec frouwe vor im stuont./ im wart nie werder dienst   kuont:/ ir dienst mit zühten wart getân./ dô prüevete mîn hêr
589,30 der grôzen sûl dâ zwischen stuont./ uns tuot diu âventiure   kuont/ // Waz diu wunders mohte hân./ durch schouwen gienc her
741,12 ûf dem buckelhûse stuont/ ein stein, des namn tuon ich iu   kuont;/ antrax dort genennet,/ karfunkel hie bekennet./ durch der
752,21 Jupiter, diz wunder schrîp:/ dîn kraft tet uns helfe   kuont,/ daz se unser sterben understuont."/ /er lachte und