kunt a
[ Lexer ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
kunt | ||
4,6 | dar zuo gehôrte wilder funt,/ op si iu gerne tæten | kunt/ daz ich iu eine künden wil./ si heten arbeite vil./ |
17,3 | gewan,/ noch dehein sîn schifman./ si tæten sînen boten | kunt,/ ez wære Pâtelamunt./ daz wart im minneclîche enboten./ si |
43,20 | schahtelakunt/ sprach "hêrre, ir sult mir machen | kunt,/ hât betwungen iwer hant/ Razalîgen? unser lant/ ist |
64,18 | bete/ beleip vor Pâtelamunt./ daz tet im ein rîter | kunt./ dô fuor er springende als ein tier,/ er was der freuden |
86,2 | der Môr,/ // dem du vor Pâtelamunt/ tæte ouch fîanze | kunt!/ des gert dîn prîs an strîte/ der hœhe und och der wîte."/ |
97,19 | heinlîche er Gahmureten sprach./ "man tet mîner frouwen | kunt/ daz ir vor Pâtelamunt/ den hœhsten prîs behieltet/ unt dâ |
109,18 | man gôz ir wazzer in den munt./ aldâ wart ir versinnen | kunt./ /si sprach "ôwê war kom mîn trût?"/ diu frouwe in |
110,28 | vlîz,/ si dructes an ir rôten munt./ si tet wîplîche fuore | kunt./ alsus sprach diu wîse./ "du bist kaste eins kindes spîse:/ |
130,16 | ein sus wol gelobten munt:/ daz ist mir selten worden | kunt./ /ir deckelachen zobelîn/ erwant an ir hüffelîn,/ daz si durch |
136,6 | sol velwen iweren rôten munt,/ [und] iwern ougen machen rœte | kunt./ ich sol iu fröude entêren,/ [und] iwer herze siuften |
176,10 | Iedoch kuster se an den munt:/ dem was wol fiwers varwe | kunt./ Lîâzen lîp was minneclîch,/ dar zuo der wâren |
227,16 | was dâ gefrümt ze langer stunt:/ in was wol herzen jâmer | kunt./ /wênc er des gein in enkalt./ in enpfiengen ritter jung unt |
252,28 | /"ôwê war kom dîn rôter munt?/ bistuz Sigûne, diu mir | kunt/ tet wer ich was, ân allen vâr?/ dîn reideleht lanc prûnez |
272,11 | als guotem wîbe noch geschiht./ ouch ist genuogen liuten | kunt,/ weindiu ougn hânt süezen munt./ dâ von ich mêr noch |
292,26 | maneges tôren hôher funt./ was od wirt mir daz noch | kunt,/ daz wîze ich iu, frou minne./ ir sît slôz ob dem |
296,24 | was Keie: des giht mîn munt./ ich tuon ouch mêre von im | kunt./ Artûses hof was ein zil,/ dar kom vremder liute vil,/ |
300,22 | wart,/ waz mîns hêrn Gâwânes munt/ mit worten im dâ tæte | kunt./ /dô sprach des künec Lôtes suon/ "hêrre, ir welt |
311,18 | glase dan wær sîn munt./ ich tuon iu vonme velle | kunt/ an dem kinne und an den wangen:/ sîn varwe zeiner zangen/ |
337,27 | beidiu samnen unde brechen./ ich tætz iu gerne fürbaz | kunt,/ wolt ez gebieten mir ein munt,/ den doch ander füeze |
339,18 | mit sîme gezog durch einen grunt./ dâ wart im ûf dem bühel | kunt/ ein dinc daz angest lêrte/ und sîne manheit mêrte./ /dâ |
342,29 | waz hilft dan daz ir frâget mich?/ ez sol iu baz wesen | kunt/ zeinem mâle und tûsentstunt."/ // /Gâwân bôt des mangen |
385,28 | der junge man niht wunt,/ dane wær nie man sô gâhes | kunt/ daz er im wurde undertân:/ man müese'in langer hân erlân./ |
414,1 | durch niemen missetuon."/ // /Welt ir hœrn, ich tuon iu | kunt/ wâ von ê sprach mîn munt/ daz lûtr gemüete trüebe wart./ |
465,17 | richet/ daz er unkiusche sprichet,/ von des lône tuon i'u | kunt,/ in urteilt sîn selbes munt./ nemt altiu mær für niuwe,/ op |
501,4 | sît daz dîn wol redender munt/ dâ leider niht tet frâge | kunt./ die sünde lâ bî dn andern stên:/ wir suln ouch tâlanc ruowen |
509,16 | wil niht daz ieslîch munt/ gein mir tuo sîn prüeven | kunt./ wær mîn lop gemeine,/ daz hiez ein wirde kleine,/ dem |
551,25 | wirt ir ouch niht wol gevar./ solch varwe tuot die wârheit | kunt,/ die man sloufet in den munt./ gestrichen varwe ûfez vel/ |
590,26 | zuo sît ir ze sêre wunt,/ sol iu ander ungemach sîn | kunt."/ dô sprach er "frouwe und meisterin,/ mir hât kraft unde |
598,29 | doch der schilt zerbrochen,/ als ob iu strît sül wesen | kunt./ ir sît ouch lîht ze sêre wunt/ // Uf strîtes gedense:/ daz |
622,24 | im gebôt,/ daz gerüeret het ir munt,/ sô wart im niwe freude | kunt/ daz er dâ nâch solt trinken./ sîn riwe begunde hinken,/ und |
633,26 | sich:/ als ê was gevar ir munt,/ wart al dem antlütze | kunt:/ dar nâch schier wart si anders var./ si greif al |
654,5 | daz arme unde rîche/ sich freuten: wand ich tet in | kunt/ daz ir noch wæret wol gesunt./ ich vant dâ hers ein |
682,7 | komn./ habt ir des ê niht vernomn,/ sô lât michz iu machen | kunt./ ûz der wazzervesten stat von Punt/ brâht im der werde |
696,24 | froun Bênen, daz ir süezer munt/ Itonjê des niht tæte | kunt,/ "daz mich der künec Gramoflanz/ sus hazzet umbe sînen |
716,3 | der künec dich grüezet âne vâr./ dirre brief tuot mir mære | kunt,/ daz ich sô wunderlîchen funt/ gein minne nie gemezzen |
724,29 | daz si beide ein ander âne haz/ mit gruoze enphâhen tæten | kunt,/ er kuste Itonjê an den munt./ // /Der künec |
734,5 | ervarn./ nu wil ich daz niht langer sparn,/ ich tuonz iu | kunt mit rehter sage,/ wande ich in dem munde trage/ daz slôz |
734,10 | Anfortas wart wol gesunt./ uns tuot diu âventiure | kunt,/ wie von Pelrapeir diu künegin/ ir kiuschen wîplîchen |
746,25 | ersehn,/ sô wurde iu schier von mir verjehn,/ als er mir | kunt ist getân./ hêrre, welt irz an mich lân,/ so |
758,8 | sprach ze Parzivâl/ "neve, tuo den gesellen dîn/ mir | kunt: er treit sô wæhen schîn,/ dem ich gelîchez nie gesach."/ |
758,20 | sîn vel, wan daz der munt/ gein halbem zil tet rœte | kunt./ /man brâht in beiden samt gewant:/ daz was für tiwer kost |
769,23 | da er den lîp niht kunde sparen,/ er sol dirz selbe machen | kunt./ er suochet einen hôhen funt,/ nâch dem grâle wirbet er./ |
772,29 | zil:/ durch nôt ichs muoz verswîgen vil./ swaz ir mir | kunt ist getân,/ die wæne ich hie genennet |
781,23 | Kardeiz hât och dort genuoc./ wær dir niht mêr sælden | kunt,/ wan daz dîn wârhafter munt/ den werden unt den süezen/ |
789,15 | dicke,/ unt die jâmerlîchen blicke/ tet er in mit den ougen | kunt./ er was unhelfeclîche wunt:/ si mohten im gehelfen niht./ |
799,15 | die naht streich dan:/ sînen gesellen was der walt wol | kunt./ do ez tagt, dô vant er lieben funt,/ manec gezelt ûf |
kuont | ||
218,18 | Keie ouch vor dem tische stuont,/ aldâ im wart diz mære | kuont./ der widersaz im ein teil:/ des wart frou Cunnewâre |
237,14 | /swâ dô der taveln keiniu stuont,/ dâ tet man vier knappen | kuont/ daz se ir diens niht vergæzen/ den die drobe sæzen./ zwêne |
242,18 | umb ir scheiden daz si tuont:/ ez wirt grôz schade in beiden | kuont./ /vome spanbette trat/ ûfen tepch an eine stat/ Parzivâl |
288,26 | und daz dez sper doch ganz bestuont,/ dâ von im wart gevelle | kuont./ Parzivâl reit âne vrâgen/ dâ die bluotes zäher lâgen./ |
379,30 | des hêrre dort ze fuoze stuont:/ ich wæn dem was gevelle | kuont./ // /Dô ersach mîn hêr Gâwân/ daz geflohten was der |
417,10 | seht ir wie Gâwân dô stuont:/ alrêst was im grôz angest | kuont./ /dô sprach Kingrimursel/ "swer mit der drô wær sô snel,/ |
446,1 | was im leit./ // /Swerz ruocht vernemn, dem tuon ich | kuont/ wie im sîn dinc dâ nâch gestuont./ /desn prüeve ich |
456,26 | mit grôzer zuht er vor im stuont./ er tet im von den liuten | kuont,/ die in dar wîsten,/ wie die sîn râten prîsten./ dô |
461,3 | der riwe swæren soum./ /hêrre, ich tuon iu mêr noch | kuont./ swâ kirchen ode münster stuont,/ dâ man gotes êre |
489,26 | wider an sîn zil gestuont,/ daz wart uns bî der wunden | kuont,/ unt bî dem sumerlîchen snê./ im getet der frost nie sô |
490,23 | ûz silber, diu ez niht vermiten./ den list tet im ein segen | kuont,/ der an des küneges swerte stuont,/ maneger ist der gerne |
560,26 | er wider für in stuont:/ dô sprach er "hêrre, ich tuon iu | kuont/ wie ir sult gebâren/ gein iwers verhes vâren./ /mînen |
565,6 | vil türne ob den zinnen stuont./ uns tuot diu âventiure | kuont,/ dô Gâwân den palas sach,/ dem was alumbe sîn dach/ |
568,20 | an dem estrîche enmitten stuont./ dâ wart im grœzer angest | kuont./ fünf hundert stabeslingen/ mit listeclîchen dingen/ zem |
581,28 | vil manec frouwe vor im stuont./ im wart nie werder dienst | kuont:/ ir dienst mit zühten wart getân./ dô prüevete mîn hêr |
589,30 | der grôzen sûl dâ zwischen stuont./ uns tuot diu âventiure | kuont/ // Waz diu wunders mohte hân./ durch schouwen gienc her |
741,12 | ûf dem buckelhûse stuont/ ein stein, des namn tuon ich iu | kuont;/ antrax dort genennet,/ karfunkel hie bekennet./ durch der |
752,21 | Jupiter, diz wunder schrîp:/ dîn kraft tet uns helfe | kuont,/ daz se unser sterben understuont."/ /er lachte und |