Dreißiger-Abschnitt 746

[Zu Dreißiger 745]

746,1         Dô disiu rede von im geschach,       
746,2      Parzivâl zem heiden sprach
746,3      "wâ von sît ir ein Anschevîn?
746,4      Anschouwe ist von erbe mîn,
746,5      bürge, lant unde stete.
746,6      hêrre, ir sult durch mîne bete
746,7      einen andern namen kiesen.
746,8      solt ich mîn lant verliesen,
746,9      unt die werden stat Bêalzenân,
746,10      het ir mir gewalt getân.
746,11      ist unser dweder ein Anschevîn,
746,12      daz sol ich von arde sîn.
746,13      doch ist mir für wâr gesagt,
746,14      daz ein helt unverzagt
746,15      won in der heidenschaft:
746,16      der habe mit rîterlîcher kraft
746,17      minne unt prîs behalten,
746,18      daz er muoz beider walten.
746,19      der ist ze bruoder mir benant:
746,20      si hânt in für prîs erkant."
746,21         aber sprach Parzivâl
746,22      "hêr, iwers antlützes mâl,
746,23      het ich diu kuntlîche ersehn,
746,24      wurde iu schier von mir verjehn,
746,25      als er mir kunt ist getân.
746,26      hêrre, welt irz an mich lân,
746,27      so enblœzet iwer houbet.
746,28      ob ir mirz geloubet,
746,29      mîn hant iuch strîtes gar verbirt,
746,30      unz ez anderstunt gewâpent wirt."
  [Zu Dreißiger 747]