er-kennen swv
[ Lexer ]
[ Lexer-Nachträge ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
derrkante | ||
685,21 | ûz banden lân,/ durch die der kampf nu wirt getân./ Artûs | derrkante verre,/ sô manec vremdiu terre/ zuo sîme gebote ist |
erekande | ||
383,11 | sîn œheimes sunes tôt/ brâht Gâwânn in jâmers nôt./ | erekande wol der wâpen schîn:/ dô liefen über diu ougen |
erkande | ||
58,28 | daz was dem leit./ Dâ ze Spâne im lande/ er den künec | erkande./ daz was sîn neve Kaylet:/ nâch dem kêrt er ze |
275,22 | sîner swester wol getân./ bî den trachen ûfem kursît/ | erkande sin wol, wan ein strît:/ si sprach "du bist der |
306,1 | ich hete lachen gar vermiten,/ // unz iuch mîn herze | erkande,/ dô mich an freuden pfande/ Keie, der mich dô sô |
343,3 | eit,/ swaz volkes dâ für in gereit,/ daz er des niht | erkande./ er sprach "mîn varn hât schande,/ sît ich mit wârheit |
362,22 | daz niht verbirt,/ ein spilwîp si sande,/ die ir vater wol | erkande,/ und enbôt im solhiu mære,/ dâ füere ein valschære:/ "des |
364,15 | ich mich ê ziehen,/ sô verre ûz arde fliehen/ dâ mich niemn | erkande,/ ê daz ir iwer schande,/ hêrre, an im begienget./ |
393,5 | helendiu zuht ein pfant,/ daz ir neweder wart genant./ sine | erkande ouch niemen dâ:/ daz tet man aber anderswâ./ /zuo |
440,28 | an im ersach/ durch îsers râm vil liehtez vel:/ do | erkande si den degen snel./ si sprach "ir sîtz hêr Parzivâl./ |
455,25 | nu ûf die niwen slâ,/ die gein im kom der rîter grâ./ /er | erkande ein stat, swie læge der snê/ dâ liehte bluomen stuonden ê./ |
579,19 | da engein daz houbet was erzogn,/ daz man die würfe | erkande:/ die quaschiur si verswande/ mit der salben krefte/ unt von |
661,1 | gebitn:/ nie geloufen noch geritn/ // kom her der mich | erkande,/ der mir sorgen wande."/ /Dô sprach mîn hêr |
662,15 | schilt:/ des wâpen wâren sus gezilt,/ daz in Arnîve | erkande,/ Isâjesen si nande;/ des marschalc, Utepandragûn./ den |
668,12 | Iblis/ Clinschore durch minne sande,/ dâ von man êrste | erkande/ ir zweier tougen über lût:/ si wâren bêde ein ander |
679,17 | Gramoflanz/ huote, ein sô liehten kranz/ daz Gâwânz rîs | erkande./ dô vorht er die schande,/ op sîn der künec dâ het |
erkanden | ||
53,29 | mir daz Isenhart/ küneclîche bestatet wart./ daz tâten dien | erkanden./ den zins von sînen landen,/ // swaz der gelten moht ein |
erkandez | ||
278,19 | lebendec dâ flüge/ untz poulûn gein den lüften züge./ dâ bî | erkandez Orilus:/ wan sîniu wâpen wâren sus./ er wart |
erkant | ||
1,28 | gewuohs, inne an mîner hant?/ der hât vil nâhe griffe | erkant./ /sprich ich gein den vorhten och,/ daz glîchet mîner |
12,19 | dar an doch maneger vil verlôs./ der sich hete an im | erkant,/ ê daz er wære dan gewant,/ mit deheiner slahte günste |
22,17 | kus niht sî verlorn?"/ "frowe, erst für küneges künne | erkant:/ des sî mîn lîp genennet phant./ Frowe, ich wil iwern |
31,1 | dâ stille wir ir jâmer mite./ // unser vanen sint | erkant,/ daz zwêne vinger ûz der hant/ biutet gein dem eide,/ |
32,21 | in lobent ouch unser frouwen./ swen wîp lobent, der wirt | erkant,/ er hât den prîs ze sîner hant,/ unt sînes herzen |
50,1 | ertwingen?/ lâ mich sus mit dir dingen."/ // "da | erkant ich niht des ankers dîn:/ mîner muomen man Gandîn/ hât |
103,5 | ir site an lobe vant gewin,/ ir kiusche was für prîs | erkant./ küngîn über driu lant,/ Wâleys und Anschouwe,/ dar |
122,1 | als ein got getân:/ // ern hete sô liehtes niht | erkant./ ûfem touwe der wâpenroc erwant./ mit guldîn schellen |
127,5 | enmitten an sîn blankez bein./ daz wart für tôren kleit | erkant./ ein gugel man obene drûfe vant./ al frisch rûch |
140,10 | der mich dâ heime erkennet."/ /Dô diu rede was getân,/ si | erkant in bî dem namen sân./ nu hœrt in rehter nennen,/ daz ir wol |
209,21 | wære,/ "ist er kampfes bære/ sô daz sin dâ für hât | erkant/ daz er ir lîp unde ir lant/ mir mit kampfe türre wern,/ sô |
219,4 | dô manz von im strouft unde bant,/ Clâmidê wart schiere | erkant./ Kingrûn sach dicke/ an in kuntlîche blicke./ dô |
223,5 | kraft,/ gar âne wankes anehaft./ si het ir man dâ für | erkant,/ iewederz an dem andern vant,/ er was ir liep, als was si |
233,19 | tages de sunne lieht durch schein./ dâ für was sîn name | erkant:/ ez was ein grânât jâchant,/ beide lanc unde breit./ durch |
252,10 | /Parzivâl der wîgant/ sprach "wâ von habt ir mich | erkant?"/ si sprach "dâ bin ichz diu magt/ diu dir ê kumber |
258,4 | übr elliu lant;/ dâ von sin schiere het | erkant./ si sagete "ich hân iuch ê gesehn./ dâ von ist leide mir |
277,20 | "iwern vater, den künec von Karnant,/ Lacken, hân ich des | erkant,/ daz ich iwern kumber klagte/ sît man mirn zem êrsten |
284,5 | sper./ der garzûn huop sich wider her./ het in der knappe | erkant enzît,/ er wær von im vil unbeschrît,/ deiz sîner frouwen |
301,9 | prîs/ Gâwân was solher nœte al wîs:/ er het se unsanfte | erkant,/ do er mit dem mezer durh die hant/ stach: des twang in |
314,1 | niht nâch friundes minne ger:/ // Rûch was ir antlütze | erkant./ ein geisel fuorte se in der hant:/ dem wârn die swenkel |
325,4 | dô Kingrimursel wart genant,/ ohteiz dô wart er schiere | erkant./ werden virrigen prîs/ het an im der fürste wîs:/ si jâhen |
328,17 | er ist aller mannes varwe ein gast,/ wîz unde swarz [ist er] | erkant./ ich fuor dâ her durch ein sîn lant./ er wolde gern |
341,10 | junchêrrn gegeben in die hant,/ ir hêrren wâpen dran | erkant./ /Gâwân fil li roy Lôt/ sach von gedrenge grôze |
365,3 | ie erholte/ daz er herzeminne dolte,/ herzeminne ist des | erkant,/ daz herze ist rehter minne ein pfant,/ alsô versetzet unde |
381,13 | selbe ûfem acker stêt/ von einer tjost mit hurt | erkant:/ die zilte Meljacanzes hant./ dô zucten in die sîne |
394,17 | daz ich ir frides hie sol lebn."/ "ir sult si dâ für hân | erkant,/ iuch envienc hie niemen wan ir hant:"/ sus sprach der |
459,25 | al blôz. dar ûf erschein/ ein kefse: diu wart schier | erkant;/ dar ûffe Parzivâles hant/ swuor einen ungefelschten |
463,12 | Bêlet und Radamant/ unt ander diech dâ hân | erkant,/ diu liehte himelische schar/ wart durch nît nâch helle |
478,27 | an âventiure/ der süeze unt der gehiure,/ wart ie hôher prîs | erkant/ über elliu rîterlîchiu lant,/ von dem mær was er der frîe./ |
487,7 | man möhte mit mir beizen,/ wær ich für vederspil | erkant,/ ich swunge al gernde von der hant,/ bî selhen |
502,7 | sô muostu haz gein wîben sparn./ wîp und pfaffen sint | erkant,/ die tragent unwerlîche hant:/ sô reicht übr pfaffen gotes |
521,14 | versneit Gâwân sô die hant,/ diu wart von bluote al rôt | erkant./ des lachte diu frouwe:/ si sprach "vil gerne ich |
527,4 | vart,/ als si wære an in gesant;/ wær er ze rihtære | erkant,/ daz er denne riht ir swære/ durch gerihtes mære./ si bat |
527,21 | unt daz man winden solt ein rîs,/ dar an im sterben wurd | erkant/ âne bluotige hant./ er rief mich an (des twang in |
592,3 | stein/ bî tage und alle nähte schein,/ sît er mir êrste wart | erkant,/ alumbe sehs mîl in daz lant./ swaz in dem zil |
596,16 | behuot/ daz missewende an im verswant./ sîn prîs was sô hôh | erkant,/ swer gein im tjostierens pflac,/ daz der hinderm orse |
599,19 | daz ir mîn dienst ruochet nemn,/ sô wart nie nôt sô hert | erkant,/ ine sî ze dienste iu dar benant."/ si sprach "ich |
633,29 | si greif al blûweclîche dar:/ daz vingerlîn wart schier | erkant:/ si enpfiengez mit ir clâren hant./ // /Dô sprach si |
635,5 | des ist mîn herze ungesunt./ wirt uns zwein immer freude | erkant,/ diu helfe stêt in iwer hant./ für wâr der künec mînen |
636,19 | palas,/ dâ manec clâriu frouwe was./ daz het ein underscheit | erkant,/ daz die rîter eine want/ heten sunder dort hin |
645,21 | mêre denne i'us künne jehn."/ /si sprach "ich hân für wâr | erkant/ durch waz du zuo mir bist gesant./ ich tuon im werden |
647,14 | disen brief gib im in die hant,/ dar an er schiere hât | erkant/ dîniu mære und dîns hêrren ger:/ des ist er mit der volge |
660,10 | freude füern in manegiu lant,/ dâ nâch uns sorge wart | erkant./ /etswenne ich freuden pflac genuoc./ ich was ein wîp diu |
663,18 | swalwen, diu noch zEngellant/ zeiner tiwern härpfen ist | erkant./ /Bêne fuor mit freuden dan./ dô hiez mîn hêr Gâwân/ |
669,22 | iht von minne./ der turkoite Flôrant/ zeime gesellen wart | erkant/ Sangîven von Norwæge./ Lyschoys der gar untræge/ reit |
672,8 | zem êrsten an./ sus sprach er zuo dem Bertûn/ | "erkant ir Utepandragûn,/ so ist diz Arnîve sîn wîp:/ von |
676,22 | mit sîner ellenthaften hant,/ den mac man hân für prîs | erkant./ Gâwân sînen marschalc bat/ in zeigen herberge stat./ |
678,8 | op sîn unverzagtiu hant/ des tages gein prîse wurde | erkant./ einen knappen het er des gebetn/ daz er im bræhte |
683,28 | wort./ /"hêrre, uns hât dâ her gesant/ Artûs, der dâ für | erkant/ was daz er prîs etswenne truoc./ er het ouch werdekeit |
685,14 | gein liuten, die des mîner hant/ jâhn, si wær für prîs | erkant./ ine bestuont nie einen lîp./ ez ensulen ouch loben niht |
692,10 | si sprach "verfluochet sî diu hant,/ diu disen kumber hât | erkant/ gemacht an iwerm lîbe clâr,/ bî allen mannen. daz ist |
695,16 | von tiwerr koste glîch gewant./ über al diz mære wart | erkant,/ daz Parzivâl dâ wære komn,/ von dem sô dicke was |
707,21 | nôt./ swer iu disen strît gebôt,/ der het iu swache kraft | erkant/ gein mîner werlîchen hant./ ich bestüende iuch nu wol |
738,15 | wellen haz erzeigen./ daz solt in freude neigen,/ die sint | erkant für guotiu wîp./ ieweder durch friwendinne lîp/ sîn verch |
746,20 | der ist ze bruoder mir benant:/ si hânt in dâ für prîs | erkant."/ /aber sprach dô Parzivâl/ "hêr, iwers antlützes mâl,/ |
747,23 | sô sage mir, wie ist er getân?/ tuo mir sîn antlütze | erkant,/ wie dir sîn varwe sî genant."/ dô sprach |
748,6 | unt den liebsten den er ie vant./ der heiden schiere wart | erkant:/ wander truoc agelstern mâl./ Feirefîz unt Parzivâl/ mit |
758,22 | /man brâht in beiden samt gewant:/ daz was für tiwer kost | erkant:/ ûz Gâwâns kamer truoc manz dar./ dô kômen frouwen |
759,7 | gein wem erholt ir disen pîn?"/ "ez wart nie herter strît | erkant,"/ sprach Parzivâl. "mîns bruoder hant/ twanc mich wer |
767,10 | harte breit:/ bistu Artûs genant,/ sô ist dîn name verre | erkant."/ /Artûs sprach "er êrte sich,/ der mich geprîset |
775,26 | man den rinc gezieret vant,/ da der mitte morgen wart | erkant./ Gramoflanz unt Gâwân,/ von in diu koste wart getân./ |
778,12 | alsô man an dem ringe vant./ des wart dem heiden freude | erkant./ /wol dem künfteclîchen tage!/ gêrt sî ir süezen mære |
800,2 | zuo./ // /Des tages blic was dennoch grâ./ Kyôt iedoch | erkant aldâ/ des grâles wâpen an der schar:/ si fuorten turteltûben |
810,2 | // Pelrapeire al anders vant,/ dô sim zem êrsten wart | erkant./ /der heiden vrâgte mære,/ wâ von diu goltvaz lære/ vor der |
822,30 | ze Indyâ übr al daz lant,/ wie kristen leben wart | erkant:/ // Daz was ê niht sô kreftec dâ./ wir heizenz hie Indîâ:/ |
erkante | ||
2,5 | viur in dem brunnen/ unt daz tou von der sunnen?/ ouch | erkante ich nie sô wîsen man,/ ern möhte gerne künde hân,/ |
170,3 | unde umbz fürspan,/ und wie erz harnasch gewan./ der wirt | erkante den ritter rôt:/ er dersiufte, in derbarmt sîn nôt./ |
219,18 | her verlorn,/ daz muoter nie gebôt ir brust/ dem der | erkante hôher flust./ mich enriwet niht mîns heres tôt/ dâ gegen: |
251,28 | dâ sach,/ unt manege frouwen wol getân."/ bî der stimme | erkante si den man./ /Dô sprach si "du bist |
381,8 | der erbeizte über sîn hêrren nider./ Gâwânn | erkante und gab im wider/ daz ors daz dâ wart bejagt./ |
407,14 | er was grâ./ in wâfenheiz er nante/ Gâwânen, do ern | erkante./ dâ bî er dicke lûte schrei/ "ôwê unde heiâ hei/ mîns |
713,1 | künec ist an mir stæte,/ ân valsches herzen ræte."/ // /Do | erkante wol frou Bêne/ dise knappen zwêne,/ des künec |
erkanten | ||
534,22 | mit den ougen vant:/ sîn herze unt diu ougen jâhen/ daz si | erkanten noch gesâhen/ decheine burc nie der gelîch./ si was |
709,11 | getân,/ den prîs mües er al eine hân./ dennoch si sîn | erkanten niht,/ dem ieslîch munt dâ prîses giht./ /Gramoflanz si |
724,25 | jach/ ir werden minne tougen./ Gramoflanzes ougen/ si | erkanten, diu im minne truoc./ sîn freude hôch was genuoc./ sît |
erkenn | ||
43,7 | des lop was virrec unde wît:/ starb er âne toufen sît,/ so | erkenn sich über den degen balt,/ der aller wunder hât gewalt./ |
664,5 | daz her wær ir./ diu sprach "ir sult gelouben mir,/ ich | erkenn da weder schilt noch man./ der mir ê schaden hât |
erkenne | ||
116,25 | junc der erden rîhtuom/ liezen durch des himeles ruom./ ich | erkenne ir nehein./ man und wîp mir sint al ein:/ die mitenz |
447,20 | tages zît begienge./ /Parzivâl sprach zim dô/ "hêr, ich | erkenne sus noch sô/ wie des jârs urhap gestêt/ ode wie der |
460,3 | zem wirte sîn/ sprach "hêrre, dirre kefsen schîn/ | erkenne ich, wand ich drûffe swuor/ zeinen zîten do ich hie für |
619,21 | mîn minne."/ Gâwân zer herzoginne/ sprach "frouwe, ih | erkenne in alsô wert,/ an dem ir minne hât gegert,/ het er iuch ze |
632,30 | werdekeite kranz/ treit, als im diu volge giht./ hêr, des | erkenne ich anders niht."/ // /Dô sprach mîn hêr Gâwân/ "ir |
645,29 | strît./ âne Parzivâles wîp/ unt ân Orgelûsen lîp/ sone | erkenne ich ûf der erde/ bî toufe kein sô werde./ // Daz Gâwân |
697,23 | suon/ "frouwe, ir welt gewalt mir tuon./ sô wîse | erkenne ich mînen lîp:/ der mîdet spottes elliu wîp."/ /ob ez dâ |
erkennen | ||
21,30 | rât./ dar zuo hôrt i'n nennen,/ man solt in wol | erkennen,/ // daz er den prîs übr manegiu lant/ hete al ein zuo |
67,6 | des wernt./ hie ist manc ritter durch diu wîp,/ des niht | erkennen mac mîn lîp./ al die ich hie benennet hân,/ wir lign |
140,12 | dem namen sân./ nu hœrt in rehter nennen,/ daz ir wol müget | erkennen/ wer dirre âventiur hêrre sî:/ der hielt der juncfrouwen |
198,28 | diu durch mich leit/ des si niht lîden solde,/ der fuoge | erkennen wolde./ und sag ir, swaz halt mir geschehe,/ daz si mich |
239,4 | bôt,/ swaz er trinkens kunde nennen,/ daz mohter drinne | erkennen/ allez von des grâles kraft./ diu werde geselleschaft/ |
388,3 | rite/ und nâch der wîbe lône strite?/ ine möht ir niht | erkennen./ solt ich se iu alle nennen,/ ich wurde ein unmüezec |
569,9 | bette aldâ er lac./ swer ie solher nœte gepflac,/ der mag | erkennen pfîle./ daz werte kurze wîle,/ unz daz si wârn versnurret |
580,4 | hête vernomn/ Munsalvæsche nennen,/ do begunder freude | erkennen:/ er wânde er wær dâ nâhe bî./ dô sprach der ie |
660,19 | beidiu wîb unde man/ kund ich wol nâh ir rehte hân:/ | erkennen unde schouwen/ zeiner rehten volkes frouwen/ muose man |
667,18 | alsô gedigen,/ ir hêrren muoz i'u nennen,/ daz ir den müget | erkennen./ ez ist mîn œheim Artûs,/ in des hove und in des |
erkennent | ||
303,27 | vil unverholn,/ an allen steten unverstoln:/ liute die mich | erkennent,/ Gâwân mich die nennent./ iu dient mîn lîp und der |
erkennest | ||
441,17 | Sigûn, du tuost gewalt,/ sît du mîn kumber manecvalt/ | erkennest, daz du vêhest mich."/ diu maget sprach "al mîn |
erkennet | ||
133,17 | siten/ "dâ kom ein tôr her zuo geriten:/ swaz ich liute | erkennet hân,/ ine gesach nie lîp sô wol getân./ mîn |
134,9 | li roy Lac,/ iuch wol dar umbe hazzen mac./ mich | erkennet och der wîse/ an sô bewantem prîse,/ der ninder mag entêret |
140,8 | fîz, bêâ fîz,/ alsus hât mich genennet/ der mich dâ heime | erkennet."/ /Dô diu rede was getân,/ si erkant in bî dem namen sân./ |
252,26 | mich dô müete:/ och hân ich sît von tage ze tage/ fürbaz | erkennet niwe klage."/ /"ôwê war kom dîn rôter munt?/ bistuz |
469,5 | steine:/ des geslähte ist vil reine./ hât ir des niht | erkennet,/ der wirt iu hie genennet./ er heizet lapsit_exillîs./ |
610,16 | lande daz alsus,/ Löver, ist genennet;/ habt ir die stat | erkennet,/ Bems bî der Korchâ?/ diu massenîe ist elliu dâ:/ von |
752,30 | niuwe/ nâch Kriste wart genennet:/ an Kriste ist triwe | erkennet./ // /Der heiden sprach, ich sag iu wie./ "wir sulen |
767,18 | höfscheit getân./ ich pin Artûs genennet,/ und hete gern | erkennet/ wie du sîst komn in ditze lant./ hât dich friwendîn |
783,6 | solhiu dinc/ als ir hie habt genennet,/ bin ich vor gote | erkennet/ sô daz mîn sündehafter lîp,/ und hân ich kint, dar |
erkennt | ||
342,27 | mir gein prîse baz./ durch got nu senftet iwern haz./ ir | erkennt ein ander baz dan ich:/ waz hilft dan daz ir frâget |
482,25 | moht uns niht gehelfen sus./ ein tier heizt monîcirus:/ daz | erkennt der meide rein sô grôz/ daz ez slæfet ûf der meide |
494,8 | hôher art unt wol gevar./ wirt iender hêrrenlôs ein lant,/ | erkennt si dâ die gotes hant,/ sô daz diu diet eins hêrren gert/ |
760,5 | ir bî mir ruowen nâch./ sît aber strît von iu geschach,/ ir | erkennt ein ander deste baz./ nu kieset friwentschaft für den |
errkande | ||
43,11 | daz ersach,/ sô rehte liebe im nie geschach./ diu wâppen | errkande,/ hin ûz der porte er rande./ sînen gast sach er dort |
nie'rkant | ||
473,21 | des wirtes schaden./ er was mit kumber sô geladen,/ ez enwart | nie'rkant sô hôher pîn./ dâ vor kom roys Lähelîn/ ze Brumbâne an |
rekande | ||
62,2 | ein gast dâ solte komn/ // ûz verrem lande,/ den niemen dâ | rekande./ "sîn volc daz ist kurtoys,/ beidiu heidensch und |
80,11 | kêrter spitze:/ daz lêrt in jâmers witze./ diu wâpen er | rekande./ war umber von im wande?/ welt ir, ich bescheide iuch |
rekant | ||
50,25 | gevangen."/ "hêr, daz ist ergangen./ ich hân den helt dâ für | rekant,/ daz im Azagouc daz lant/ mit dienste nimmer wirt |
85,13 | er sprach "wie gebârstu sô?/ dîn prîs ist doch dâ für | rekant,/ frôn Herzeloyden unde ir lant/ hât dîn lîp errungen./ |
518,5 | nam,/ er gap allen dingen namn,/ beidiu wilden unde zamn:/ er | rekant ouch ieslîches art,/ dar zuo der sterne umbevart,/ der |
518,9 | umbevart,/ der siben plânêten,/ waz die krefte hêten:/ er | rekant ouch aller würze maht,/ und waz ieslîcher was geslaht./ |
rekante | ||
50,4 | man Gandîn/ hât in gefüeret selten ûz."/ "do | rekante abr ich wol dînen strûz,/ ame schilde ein |
rekanten | ||
785,18 | gein in gâhe,/ und wis des lasters für si pfant:/ si | rekanten nie sô rîche hant./ und gib mir boten in mîne habe,/ dâ |
rekennen | ||
793,12 | bald zir hêrren Parzivâl/ "schilde und baniere/ möht ir | rekennen schiere./ dort habt niht wans grâles schar:/ die sint |
zerkennen | ||
329,3 | fremdez mir hie wære,/ ich kom ouch her durch mære/ unt | zerkennen âventiure./ nu lît diu hœhste stiure/ an iu, des al |
700,8 | lant unt ir hûs/ kuntlîche solte nennen,/ müelîch si wârn | zerkennen./ die jâhen al gemeine,/ daz Parzivâl al eine/ vor |