306,1
|
unz iuch mîn herze erkande, |
|
|
306,2
|
dô mich an freuden pfande |
306,3
|
Keie, der mich dô sô sluoc. |
306,4
|
daz habt gerochen ir genuoc. |
306,5
|
ich kust iuch, wære ich kusses wert." |
306,6
|
"des het ich hiute sân gegert," |
306,7
|
sprach Parzivâl, "getorst ich sô: |
306,8
|
wand ich pin iwers enpfâhens vrô." |
306,9
|
si kust in unde sazt in nider.
|
306,10
|
eine juncfrowen si sande wider
|
306,11
|
und hiez ir bringen rîchiu kleit. |
306,12
|
diu wârn gesniten al gereit |
306,13
|
ûz pfelle von Ninnivê: |
306,14
|
si solde der künec Clâmidê, |
306,15
|
ir gevangen, hân getragen. |
306,16
|
diu magt si brâhte und begunde klagen, |
306,17
|
der mantel wære âne snuor. |
306,18
|
Cunnewâre sus gefuor, |
306,19
|
von blanker sîte ein snüerelîn |
306,20
|
si zucte und zôhez im dar în. |
306,21
|
mit urloube er sich dô twuoc |
306,22
|
den râm von im: der junge truoc |
306,23
|
bî rôtem munde liehtez vel. |
306,24
|
gekleidet wart der degen snel: |
306,25
|
dô was er fier unde clâr. |
306,26
|
swer in sach, der jach für wâr, |
306,27
|
er wære gebluomt für alle man. |
306,28
|
diz lop sîn varwe muose hân. |
306,29
|
Parzivâl stuont wol sîn wât. |
306,30
|
einen grüenen smârât |
|