Keie [ BMZ ]

Kai
221,20	dîne jugent bevorn./ sol Artûs dâ von prîs nu tragn,/ daz	Kai durch zorn hât geslagn/ ein edele
Kaye
153,13	witzehaften tôren/ mit fiusten in sîn ôren:/ daz tet	Kaye sunder twâl./ dô muose der junge Parzivâl/ disen kumber
Kei
278,28	næm den prîs zeime gesellen./ /Des jâhen se âne rûnen./	Kei bat Kingrûnen/ Orilus dienn an sîner stat./ er kundez
279,3	// wander hetes vil getân/ vor Clâmidê ze Brandigân./	Kei durch daz sîn dienst liez:/ unsælde ins fürsten swester
297,28	man solhen sanc nu tuot,/ des sint die valschen gêret./	Kei hets in niht gelêret,/ noch hêr Heinrich von Rîspach./
Keie
206,22	im unt der messenîe sân/ sagter waz in was enboten./	Keie erschrac und begunde roten:/ dô sprach er "bistûz
218,17	aldâ frou Ginovêr saz,/ diu âne den künec mit ir az./	Keie ouch vor dem tische stuont,/ aldâ im wart diz mære kuont./
222,9	/dô sprâchens alle gelîche,/ beide arm und rîche,/ daz	Keie hete missetân./ hie sule wir diz mære lân,/ und
277,1	wie si mich bestêt/ und mir ir leit ze herzen gêt."/ //	/Keie erwarp dô niwen haz,/ von rittern, frouwen, swer dâ saz/
293,19	unser aller wort:/ nu hœrt ouch wiez ergienge dort./	/Keie der ellens rîche/ kom gewâpent rîterlîche/ ûz,
293,28	brâht ein wîp dar zuo/ daz minne witze von im spielt./	Keie sîner tjost enthielt,/ unz er zem Wâleise sprach/
294,10	war."/ /den Wâleis twanc der minnen kraft/ swîgens.	Keie sînen schaft/ ûf zôch und frumt im einen swanc/
295,1	unsüezer last,/ ich wæn sich werte dirre gast./ //	/Keie hurte vaste an in/ unt drang imz ors alumbe hin,/ unz
295,10	frou witze als ê,/ diu im den sin her wider gap./	Keie ez ors liez in den walap:/ der kom durch tjostieren
295,13	kom durch tjostieren her./ von rabîn sancten si diu sper./	/Keie sîne tjoste brâhte,/ als im der ougen mez gedâhte,/
295,17	schilt ein venster wît./ im wart vergolten dirre strît./	Keie Artûs schenescalt/ ze gegentjoste wart gevalt/ übern ronen
296,17	an manegen strît./ man saget in manegen landen wît/ daz	Keie Artûs scheneschalt/ mit siten wære ein ribbalt:/ des sagent
296,23	des die volge hân,/ getriwe und ellenthaft ein man/ was	Keie: des giht mîn munt./ ich tuon ouch mêre von im kunt./
298,2	mêr, waz dort geschach/ // /Uf dem Plimizœles plân./	Keie wart geholt sân,/ in Artûs poulûn getragen./ sîne
298,7	unde manec man./ dô kom ouch mîn hêr Gâwân/ über in, dâ	Keie lac./ er sprach "ôwê unsælic tac,/ daz disiu tjost ie wart
298,12	dâ von ich friunt verloren hân."/ er klagt in senlîche./	Keie der zornes rîche/ sprach "hêrre, erbarmet iuch mîn lîp?/
305,5	strîtes helt,/ des tât gein prîse ie was erwelt./ du tætz ê	Keie wart gevalt:/ an in bêden hâstu prîs bezalt."/ /si riten mit
306,3	unz iuch mîn herze erkande,/ dô mich an freuden pfande/	Keie, der mich dô sô sluoc./ daz habt gerochen ir genuoc./ ich
307,27	de Lâlant?/ vil prîses giht man iwerre hant./	Keie hât verpfendet:/ sîn dröun ist nu gelendet./ ich fürhte
651,7	diu kurteise/ warp zen frouwen dise stolzen reise./	Keie sprach in sîme zorn/ "wart abe ie sô werder man
Keien
290,22	ir soltz im weren: des wære zît."/ Artûs erloubte	Keien strît./ /gewâpent wart der scheneschalt./ dô wolder swenden
296,13	sîn?/ si möhten bêde heizen pîn./ /küene liute solten	Keien nôt/ klagen: sîn manheit im gebôt/ genendeclîche an
296,30	mit siten die wæhen,/ Swelher partierens pflac,/ der selbe	Keien ringe wac:/ // an swem diu kurtôsîe/ unt diu werde
297,13	noch scherpfer dan der bîn ir zagel./ seht, die verkêrten	Keien prîs./ der was manlîcher triwen wîs:/ vil hazzes er von in
297,19	ich maz,/ daz ûzgesinde hieze baz./ dir wære och eines	Keien nôt,/ sît wâriu milte dir gebôt/ sô manecvalten
298,24	pîn./ iwer œheim, der künec hêr,/ gewinnet nimmer sölhen	Keien mêr./ ir sît mir râch ze wol geborn:/ het ab ir ein
299,19	sînen munt,/ daz dem verschamten ist unkunt./ /Gâwân ze	Keien sprach/ "swâ man sluog oder stach,/ swaz des gein mir
305,18	freude enpfienc/ diu magt ir rîter, der si rach/ daz ir von	Keien ê geschach./ si nam ir bruoder an die hant,/ unt froun
308,20	sol hân,/ frou Jeschût, die hulde./ ouch wære iu	Keien schulde/ gewandelt ungerochen,/ het ich iuch ê gesprochen."/
Keye
150,13	ob iuch sölher gâbe bevilte./ gebtz im dar," sprach	Keye sân,/ "und lât in zuo zim ûf den plân./ sol iemen bringen
151,21	ir minneclîcher munt./ des wart ir rükke ungesunt./ /Dô nam	Keye scheneschlant/ froun Cunnewâren de Lâlant/ mit ir
290,3	ûze tjoste gert./ sîn lîp ist ouch wol prîses wert."/	/Keye der küene man/ brâhtz mære für den künec sân,/ Segramors
675,4	herzen leit/ was sîn langez ûz wesn./ nu was ouch	Keye genesn/ bî dem Plimizœl der tjoste:/ der prüevete Gâwâns
675,15	die frouwen luot?"/ sus sprach	Keye in sîme schimpf./ daz was gein friunde ein swach
Keyen
152,30	geslagn./ dô ir lachen wart getân,/ sîn munt sprach ze	Keyen sân/ // "got weiz, hêr scheneschlant,/ daz Cunnewâre
Keyn
295,24	wunt, dez ors lac tôt./ zwischen satelbogen und eime stein/	Keyn zeswer arm und winster bein/ zebrach von disem gevelle:/
357,23	reit ein schœne kastelân,/ daz Meljacanz dort gewan,/ do'r	Keyn sô hôhe derhinder stach/ daz mann am aste hangen sach./