Dreißiger-Abschnitt 299

[Zu Dreißiger 298]

299,1      der noch dort ûze unflühtec habt:       
299,2      weder ern schûftet noch endrabt.
299,3      Och enist hie ninder frouwen hâr
299,4      weder mürwe noch clâr,
299,5      ez enwære doch ein veste bant
299,6      ze wern strîtes iwer hant.
299,7      swelch man tuot solhe diemuot schîn,
299,8      der êret ouch die muoter sîn:
299,9      vaterhalb solter ellen hân.
299,10      kêrt muoterhalp, hêr Gâwân:
299,11      wert ir swertes blicke bleich
299,12      und manlîcher herte weich."
299,13         sus was der wol gelobte man
299,14      gerant zer blôzen sîten an
299,15      mit rede: er kunde ir gelten niht,
299,16      als wol gezogenem man geschiht,
299,17      dem scham versliuzet sînen munt,
299,18      daz dem verschamten ist unkunt.
299,19         Gâwân ze Keien sprach
299,20      "swâ man sluog oder stach,
299,21      swaz des gein mir ist geschehn,
299,22      swer mîne varwe wolde spehn,
299,23      diu wæne ich ie erbliche
299,24      von slage odr von stiche.
299,25      du zürnest mit mir âne nôt:
299,26      ich pin der dir ie dienst pôt."
299,27      ûzem poulûn gienc hêr Gâwân,
299,28      sîn ors hiez er bringen sân:
299,29      sunder swert und âne sporn
299,30      saz drûf der degen wol geborn.
  [Zu Dreißiger 300]