schîn a [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

schîn
7,4	er sol mîn ingesinde sîn./ deiswâr ich tuon iu allen	schîn/ daz uns beide ein muoter truoc./ er hât wênc, und ich
9,19	nôt,/ sît ez iwer zuht gebôt./ dar nâch tuot iwer helfe	schîn./ welt ir und diu muoter mîn/ mir teilen iwer varnde
14,7	(daz was al ir vordern ê):/ si tâten wer mit kreften	schîn./ dar kom der junge Anschevîn:/ dem wart der bâruc vil
27,14	i'n, ober kunde sîn/ ein friunt. daz wart vil balde	schîn./ er gap durh mich sîn harnas/ enwec, daz als ein palas/
37,24	tribn/ ûzem walap in die rabbîn./ si tâten rîters ellen	schîn,/ der tjost ein ander si niht lugen./ die sprîzen gein
38,3	des erholt er sich dicke wider,/ er tet werlîchen willen	schîn:/ doch stecket in dem arme sîn/ diu Gahmuretes lanze./
40,10	mich lât iwer streben sîn:/ er tuot iu kraft an strîte	schîn."/ dô sprach der künec Kaylet/ "ist daz mîn neve
60,23	gesagt./ des phlâgen helde unverzagt,/ si tâten rîters ellen	schîn./ mit hurteclîcher rabbîn/ wart dâ manc ors ersprenget/ und
91,30	tuont herzenlîche ir klagen	schîn./ // si hânt ir schildes breite/ nâch jâmers geleite/
96,8	si "hêr, nu sît ir mîn./ ich tuon iu dienst nâch hulden	schîn,/ und füege iu sölher fröuden teil,/ daz ir nâch jâmer
163,21	ieslîcher in erbeizen bat./ dô sprach an dem was tumpheit	schîn/ "mich hiez ein künec ritter sîn:/ swaz halt drûffe mir
171,26	derbärme bî der vrävel sîn./ sus tuot mir râtes volge	schîn./ an swem ir strîtes sicherheit/ bezalt, ern hab iu
196,22	dâ wart er wol gewâpent în./ er tet ouch ritters ellen	schîn/ mit rehter manlîcher wer./ dô kom Clâmidês her/ mit
207,21	halsperge gêren:/ die burgær tâten râche	schîn,/ si erstâchen si zen slitzen în./ Parzivâl in werte
229,18	hât, swie trûrc wir anders sîn:/ tuot iwer zuht gein im	schîn./ ir sultz niht anders hân vernomn,/ wan daz der vischær
255,22	er "liebiu niftel mîn,/ tuo bezzeren willen gein mir	schîn./ ich wandel, hân ich iht getân."/ "ir sult wandels sîn
259,26	heldes dierne niht gesîn:/ sus tuot er gein mir zürnen	schîn."/ dô sprach er zuo der frouwen sân/ "wer ist hie mit
271,29	teil,/ daz volc was al gelîche geil/ daz suone was worden	schîn/ gein der sældebernden herzogîn./ // /Daz wart niht langer
299,7	ze wern strîtes iwer hant./ swelch man tuot solhe diemuot	schîn,/ der êret ouch die muoter sîn:/ vaterhalb solter ellen
300,14	nam. daz muose et alsô sîn:/ dâ tet frou minne ir ellen	schîn/ an dem den Herzeloyde bar./ ungezaltiu sippe in
320,27	einem tuot mîn dienst buoz,/ dem wirt mîn dienst nimmer	schîn./ ich wil bî sîme hazze sîn:/ swaz hazzes er geleisten
348,8	sîne knappen, fürsten kindelîn,/ al weinde tâten klagen	schîn,/ die mit dem künec dâ wârn gewesen./ vor den mac
392,12	der ander vater mîn,/ der tuo sîn zuht nu gein mir	schîn./ sîner hulde het ich niht verlorn,/ wold es sîn
410,21	der stuont ze wer al vaste:/ dô tet der wirt selbe	schîn,/ daz mich riwet Gandîn/ der künec von Anschouwe,/ daz
448,10	unt dâ bî mit angest siufzec sîn./ wâ wart ie hôher triwe	schîn,/ dan die got durch uns begienc,/ den man durch uns
452,8	dez wægest umb die reise mîn:/ sô tuot sîn güete helfe	schîn:/ nu genc nâch der gotes kür."/ den zügel gein den ôren
463,30	freischen wie daz möhte sîn:/ ez wart iedoch mit sünden	schîn."/ // /Parzivâl hin zim dô sprach/ "hêrre, ich wæn daz
495,24	freude in daz herze mîn:/ durch si tet ich vil strîtes	schîn./ des twanc mich ir minnen kraft/ gein der wilden verren
496,9	vor dem berc ze Fâmorgân./ ich tet vil rîcher tjoste	schîn/ vor dem berc ze Agremontîn./ swer einhalp wil ir tjoste
584,26	woch, waz sol daz sîn?/ dâ tuot frou minne ir zürnen	schîn/ an dem der prîs hât bejagt./ werlîch und unverzagt/ hât
689,2	Sus sint diu alten wâpen mîn/ ê dicke und aber worden	schîn./ daz ich gein dem werden Gâwân/ alhie mîn strîten
701,20	und lâz en kampf wesen mîn:/ dâ tuon ich manlîch ellen	schîn."/ /dô sprach mîn hêr Gâwân/ "mâge und bruoder ich hie
707,28	der künec reit dannen zuo den sîn./ er tet ê fîanze	schîn,/ daz er smorgens gein Gâwân/ durch strîten kœme ûf den
747,13	durch vel."/ der heiden starc unde snel/ tet manlîche site	schîn,/ "diz swert sol unser dweders sîn:"/ ez warf der küene
765,27	erboten êre,/ und sîner mâge mêre/ im tâten guoten willen	schîn./ Feirefîz Anschevîn/ was dâ ze guoten friunden komn:/
785,4	zwischen im unt der nifteln sîn,/ daz er daz tæte an im	schîn./ "helft ir unt mîn neve Gâwân,/ swaz wir hie künge und
786,26	ieslîchem man nâh mâze sîn/ wart nie sô tiuriu gâbe	schîn,/ al den frouwen rîche prêsent/ von Trîande und von
804,3	diet/ sich von der küneginne schiet,/ sô daz si tâten klage	schîn./ dô nâmen Loherangrîn/ und sîn muoter wol getân/