452,1
|
Er sprach "ist gotes kraft sô fier |
|
|
452,2
|
daz si beidiu ors unde tier |
452,3
|
unt die liut mac wîsen, |
452,4
|
sîn kraft wil i'm prîsen. |
452,5
|
mac gotes kunst die helfe hân, |
452,6
|
diu wîse mir diz kastelân |
452,7
|
dez wægest umb die reise mîn: |
452,8
|
sô tuot sîn güete helfe schîn: |
452,9
|
nu genc nâch der gotes kür." |
452,10
|
den zügel gein den ôren für |
452,11
|
er dem orse legte, |
452,12
|
mit den sporn erz vaste regte. |
452,13
|
gein Fontân_la_salvâtsche ez gienc, |
452,14
|
dâ Orilus den eit enpfienc. |
452,15
|
der kiusche Trevrizent dâ saz, |
452,16
|
der manegen mântac übel gaz: |
452,17
|
als tet er gar die wochen. |
452,18
|
er hete gar versprochen |
452,19
|
môraz, wîn, und ouch dez prôt. |
452,20
|
sîn kiusche im dennoch mêr gebôt, |
452,21
|
der spîse het er keinen muot, |
452,22
|
vische noch fleisch, swaz trüege bluot. |
452,23
|
sus stuont sîn heileclîchez lebn. |
452,24
|
got het im den muot gegebn: |
452,25
|
der hêrre sich bereite gar |
452,26
|
gein der himelischen schar. |
452,27
|
mit vaste er grôzen kumber leit: |
452,28
|
sîn kiusche gein dem tievel streit. |
452,29
|
an dem ervert nu Parzivâl |
452,30
|
diu verholnen mære umben grâl. |
|