| 255,1
|
Er sprach "ich hân gevrâget niht." |
|
|
| 255,2
|
"ôwê daz iuch mîn ouge siht," |
| 255,3
|
sprach diu jâmerbæriu magt, |
| 255,4
|
"sît ir vrâgens sît verzagt! |
| 255,5
|
ir sâhet doch sölch wunder grôz: |
| 255,6
|
daz iuch vrâgens dô verdrôz! |
| 255,7
|
aldâ ir wârt dem grâle bî;
|
| 255,8
|
manege frouwen valsches vrî, |
| 255,9
|
die werden Garschiloyen |
| 255,10
|
und Repans_de_schoyen, |
| 255,11
|
und snîdnde silbr und bluotec sper. |
| 255,12
|
ôwê waz wolt ir zuo mir her? |
| 255,13
|
gunêrter lîp, verfluochet man! |
| 255,14
|
ir truogt den eiterwolves zan, |
| 255,15
|
dâ diu galle in der triuwe |
| 255,16
|
an iu bekleip sô niuwe. |
| 255,17
|
iuch solt iur wirt erbarmet hân, |
| 255,18
|
an dem got wunder hât getân, |
| 255,19
|
und het gevrâget sîner nôt. |
| 255,20
|
ir lebt, und sît an sælden tôt." |
| 255,21
|
dô sprach er "liebiu niftel mîn, |
| 255,22
|
tuo bezzeren willen gein mir schîn. |
| 255,23
|
ich wandel, hân ich iht getân." |
| 255,24
|
"ir sult wandels sîn erlân," |
| 255,25
|
sprach diu maget. "mirst wol bekant, |
| 255,26
|
ze Munsalvæsche an iu verswant |
| 255,27
|
êre und rîterlîcher prîs. |
| 255,28
|
iren vindet nu decheinen wîs |
| 255,29
|
decheine geinrede an mir."
|
| 255,30
|
Parzivâl sus schiet von ir.
|
|