ver-zagen swv
[ Findebuch ]
verzagen | ||
204,26 | lât in sîn ze tôde erslagen:/ sulen durch daz zwei her | verzagen,/ diz, und jenez vor der stat?"/ sînen hêrrn er trûren |
321,23 | gein mir ze komenne kampfes var./ /kan sîn lîp des niht | verzagen,/ ern welle dâ schildes ambet tragen,/ sô man i'n |
415,4 | vlôch,/ dâ solt ellenthaftez jagen/ an sîme strîte gar | verzagen,/ op dâ wære manlîch zuht./ hêr Vergulaht, iurs gastes |
verzagent | ||
2,9 | und waz si guoter lêre wernt./ dar an si nimmer des | verzagent,/ beidiu si vliehent unde jagent,/ si entwîchent unde |
verzaget | ||
10,30 | als man von sîner helfe saget,/ sît er an mir ist sus | verzaget."/ // /Dô sprach der junge Anschevîn/ "got trœste |
verzagete | ||
52,14 | manegen ruom/ mit sîner hant bejagete/ (gein strîter nie | verzagete):/ Lahfilirost schahtelacunt/ nam ez mit vanen sâ |
574,3 | în:/ des wart vil bleich ir liehter schîn./ diu junge sô | verzagete/ daz ez diu alte klagete,/ Arnîve diu wîse./ dar umbe |
verzagn | ||
489,1 | bî Anfortases wunden?/ // /Doch wil ich râtes niht | verzagn:/ dune solt och niht ze sêre klagn./ du solt in rehten |
752,18 | mich selben het ich gern erslagn:/ done kundestu des niht | verzagn,/ dune wertest mir mîn selbes lîp./ Jupiter, diz wunder |
verzagt | ||
120,22 | mîn muoter freisen von im sagt:/ ich wæne ir ellen sî | verzagt."/ /alsus stuont er in strîtes ger./ nu seht, dort kom |
122,19 | zunft?/ si ringent mit der nôtnunft/ und sint an werdekeit | verzagt:/ si füerent roubes eine magt."/ der knappe wânde, swaz er |
126,5 | diu küneginne/ widr kom zir sinne,/ swie si dâ vor wære | verzagt,/ dô sprach si "sun, wer hât gesagt/ dir von ritters |
164,10 | blûgez wart ze hove gesagt:/ der wirt vor schame was nâch | verzagt./ ein ritter sprach durch sîne zuht/ "deiswâr sô |
255,4 | siht,"/ sprach diu jâmerbæriu magt,/ "sît ir vrâgens sît | verzagt!/ ir sâhet doch sölch wunder grôz:/ daz iuch vrâgens dô |
300,26 | sît ir mir grüezen widersagt./ ine bin doch niht sô gar | verzagt,/ ine bringz an ander vrâge./ ir habet man und mâge/ |
338,10 | mâl/ mit worten an daz hœhste jagt,/ der ist prîses anderhalp | verzagt./ im wære der liute volge guot,/ swer dicke lop mit |
340,7 | stach;/ des sider Trevrizent verjach./ /Gâwân dâhte "swer | verzagt/ sô daz er fliuhet ê man jagt,/ dês sîme prîse gar ze |
343,12 | ich soltz iu ê hân gesagt./ dô was mîn bezzer sin | verzagt./ nu rihtet mîne schulde/ nâch iwer selbes hulde./ ich |
381,29 | geloubetz, ob ir wellet:/ geziuge sint mir gar | verzagt,/ wan als diu âventiure sagt./ // /Leh kuns de |
414,17 | daz ich schildes ambet solde hân,/ iwer strîten wær hie gar | verzagt./ dô was ich âne wer ein magt,/ wan daz ich truoc doch |
433,17 | den selben mæren grîfet zuo,/ ober an freuden sî | verzagt,/ oder hât er hôhen prîs bejagt?/ oder ob sîn ganziu |
441,26 | hete dir vrâgen wunsch bejagt:/ nu muoz dîn freude sîn | verzagt,/ unt al dîn hôher muot erlemt./ dîn herze sorge hât |
447,30 | von dem mir helfe was gesagt:/ nu ist sîn helfe an mir | verzagt."/ // /Dô sprach der rîter grâ gevar/ "meint ir got den |
649,30 | riwe tor/ von sîme herzen kumber jagt/ daz ir an im iht sît | verzagt./ // Sîn herze enbôt sîn dienst dâ her/ der küneginne: |
verzagte | ||
159,22 | er niht vermîden,/ hin in die stat er sagte/ des manec wîp | verzagte/ und manec ritter weinde,/ der klagende triwe erscheinde./ |
268,9 | man/ frou Jeschût diu wol getân/ strîtscheidens gar | verzagte:/ ir vîndes nôt si klagte./ Parzivâl in ûf |
360,21 | ougen blicke/ in lêrten herzen schricke:/ der garzûn sô | verzagte/ daz ern vrâgte noch ensagte/ al daz [in] sîn |
verzagten | ||
125,17 | lam./ si hiez Imâne/ von der Beâfontâne./ /Die bûliute | verzagten,/ dô die helde für si jagten./ si sprâchen "wiest uns |
verzagtes | ||
489,16 | alsô erküenen/ daz du den prîs bejagtes/ unt an got niht | verzagtes,/ so gestüende noch dîn linge/ an sô werdeclîchem |