Dreißiger-Abschnitt 159

[Zu Dreißiger 158]

159,1      Nu tuoz durch dîne gesellekeit,       
159,2      und lâz dir [sîn] mîn laster leit.
159,3      got hüet dîn: ich wil von dir varn:
159,4      der mag uns bêde wol bewarn."
159,5         Ithêrn von Gaheviez
159,6      er jæmerlîche ligen liez.
159,7      der was doch tôt minneclîch:
159,8      lebende was er sælden rîch.
159,9      wær ritterschaft sîn endes wer,
159,10      zer tjost durch schilt mit eime sper,
159,11      wer klagte dann die wunders nôt?
159,12      er starp von eime gabylôt.
159,13         Iwânet ûf in brach
159,14      der liehten bluomen zeime dach.
159,15      er stiez den gabylôtes stil
159,16      zuo zim nâch der marter zil.
159,17      der knappe kiusche unde stolz
159,18      dructe en kriuzes wîs ein holz
159,19      durch des gabylôtes snîden.
159,20      dône wolt er niht vermîden,
159,21      hin in die stat er sagte
159,22      des manec wîp verzagte
159,23      und manec ritter weinde,
159,24      der klagende triwe erscheinde.
159,25      wart jâmers vil gedolt.
159,26      der tôte schône wart geholt.
159,27      diu künegîn reit ûz der stat:
159,28      daz heilictuom si füeren bat.
159,29         ob dem künege von Kukûmerlant,
159,30      den tôte Parzivâles hant,
  [Zu Dreißiger 160]