360,1
|
Poydiconjunzes zorn was ganz |
|
|
360,2
|
ûf sînen neven Meljanz. |
360,3
|
doch brâht der werde junge man |
360,4
|
vil tjost durch sînen schilt her dan: |
360,5
|
daz endorft sîn niwer prîs niht klagn. |
360,6
|
nu hœret von Obîen sagn. |
360,7
|
diu bôt ir hazzes genuoc |
360,8
|
Gâwân, dern âne schulde truoc: |
360,9
|
si wolt im werben schande. |
360,10
|
einen garzûn si sande |
360,11
|
hin ze Gâwân, dâ der saz: |
360,12
|
si sprach "nu vrâge in fürbaz, |
360,13
|
ob diu ors veile sîn, |
360,14
|
und ob in sînen soumschrîn |
360,15
|
lige inder werdez krâmgewant. |
360,16
|
wir frowen koufenz al zehant." |
360,17
|
der garzûn kom gegangen: |
360,18
|
mit zorn er wart enpfangen. |
360,19
|
Gâwâns ougen blicke |
360,20
|
in lêrten herzen schricke: |
360,21
|
der garzûn sô verzagte |
360,22
|
daz ern vrâgte noch ensagte |
360,23
|
al daz [in] sîn frouwe werben hiez. |
360,24
|
Gâwân die rede ouch niht enliez, |
360,25
|
er sprach "vart hin, ir ribbalt. |
360,26
|
mûlslege al ungezalt |
360,27
|
sult ir hie vil enpfâhen, |
360,28
|
welt ir mir fürbaz nâhen." |
360,29
|
der garzûn dan lief oder gienc: |
360,30
|
nu hœret wiez Obîe an vienc. |
|