Dreißiger-Abschnitt 305

[Zu Dreißiger 304]

305,1      "Ine wil gein dir niht liegens pflegn,"       
305,2      sprach Gâwân. "hiest von tjost gelegn
305,3      Segramors ein strîtes helt,
305,4      des tât gein prîse ie was erwelt.
305,5      du tætz ê Keie wart gevalt:
305,6      an in bêden hâstu prîs bezalt."
305,7         si riten mit ein ander dan,
305,8      der Wâleis unt Gâwân.
305,9      vil volkes zorse unt ze fuoz
305,10      dort inne bôt in werden gruoz,
305,11      Gâwâne und dem rîter rôt,
305,12      wande in ir zuht daz gebôt.
305,13      Gâwân kêrt da er sîn poulûn vant.
305,14      froun Cunnewâren de Lâlant
305,15      ir snüere unz an die sîne gienc:
305,16      diu wart vrô, mit freude enpfienc
305,17      diu magt ir rîter, der si rach
305,18      daz ir von Keien ê geschach.
305,19      si nam ir bruoder an die hant,
305,20      unt froun Jeschûten von Karnant:
305,21      sus sach si komen Parzivâl.
305,22      der was gevar durch îsers mâl
305,23      als touwege rôsen dar gevlogen.
305,24      im was sîn harnasch ab gezogen.
305,25      er spranc ûf, do er die frouwen sach:
305,26      nu hœrt wie Cunnewâre sprach.
305,27         "Got alrêst, dar nâch mir,
305,28      west willekomen, sît daz ir
305,29      belibt manlîchen siten.
305,30      ich hete lachen gar vermiten,
  [Zu Dreißiger 306]