305,1
|
"Ine wil gein dir niht liegens pflegn," |
|
|
305,2
|
sprach Gâwân. "hiest von tjost gelegn |
305,3
|
Segramors ein strîtes helt, |
305,4
|
des tât gein prîse ie was erwelt. |
305,5
|
du tætz ê Keie wart gevalt: |
305,6
|
an in bêden hâstu prîs bezalt." |
305,7
|
si riten mit ein ander dan, |
305,8
|
der Wâleis unt Gâwân. |
305,9
|
vil volkes zorse unt ze fuoz |
305,10
|
dort inne bôt in werden gruoz, |
305,11
|
Gâwâne und dem rîter rôt, |
305,12
|
wande in ir zuht daz gebôt. |
305,13
|
Gâwân kêrt da er sîn poulûn vant. |
305,14
|
froun Cunnewâren de Lâlant |
305,15
|
ir snüere unz an die sîne gienc: |
305,16
|
diu wart vrô, mit freude enpfienc |
305,17
|
diu magt ir rîter, der si rach |
305,18
|
daz ir von Keien ê geschach. |
305,19
|
si nam ir bruoder an die hant, |
305,20
|
unt froun Jeschûten von Karnant: |
305,21
|
sus sach si komen Parzivâl. |
305,22
|
der was gevar durch îsers mâl |
305,23
|
als touwege rôsen dar gevlogen. |
305,24
|
im was sîn harnasch ab gezogen. |
305,25
|
er spranc ûf, do er die frouwen sach: |
305,26
|
nu hœrt wie Cunnewâre sprach. |
305,27
|
"Got alrêst, dar nâch mir,
|
305,28
|
west willekomen, sît daz ir
|
305,29
|
belibt bî manlîchen siten. |
305,30
|
ich hete lachen gar vermiten, |
|