660,1
|
dâ gît ein fruht die andern fruht. |
|
|
660,2
|
diz sult ir füegen, habt ir zuht. |
660,3
|
Ez ist lanc daz mir freude enpfiel. |
660,4
|
von segel balde gêt der kiel: |
660,5
|
der man ist sneller der drûf gêt. |
660,6
|
ob ir diz bîspel verstêt, |
660,7
|
iwer prîs wirt hôch unde snel. |
660,8
|
ir mugt uns freude machen hel, |
660,9
|
daz wir freude füern in manegiu lant, |
660,10
|
dâ nâch uns sorge wart erkant. |
660,11
|
etswenne ich freuden pflac genuoc. |
660,12
|
ich was ein wîp diu krône truoc: |
660,13
|
ouch truoc mîn tohter krône |
660,14
|
vor ir landes fürsten schône. |
660,15
|
wir heten bêde werdekeit. |
660,16
|
hêr, ichn geriet nie mannes leit, |
660,17
|
beidiu wîb unde man |
660,18
|
kund ich wol nâh ir rehte hân: |
660,19
|
erkennen unde schouwen |
660,20
|
zeiner rehten volkes frouwen |
660,21
|
muose man mich, ruochtes got, |
660,22
|
wand ich nie manne missebôt. |
660,23
|
nu sol ein ieslîch sælec wîp, |
660,24
|
ob si wil tragen werden lîp, |
660,25
|
erbietenz guoten liuten wol: |
660,26
|
si kumt vil lîhte in kumbers dol, |
660,27
|
daz ir ein swacher garzûn |
660,28
|
enger freude gæbe wîten rûn. |
660,29
|
hêr, ich hân lange hie gebitn: |
660,30
|
nie geloufen noch geritn |
|