Dreißiger-Abschnitt 311

[Zu Dreißiger 310]

311,1         Von der suone wurden naz       
311,2      der küngîn ougen umbe daz,
311,3      wan Ithêrs tôt tet wîben wê.
311,4      man sazte den künec Clâmidê
311,5      anz uover zuo dem Plimizœl:
311,6      dem saz Jofreit fîz Idœl.
311,7      zwischen Clâmidê und Gâwân
311,8      der Wâleis sitzen muose hân.
311,9      als mir diu âventiure maz,
311,10      an disem ringe niemen saz,
311,11      der muoter brust ie gesouc,
311,12      des werdekeit lützel trouc.
311,13      wan kraft mit jugende wol gevar
311,14      der Wâleis mit im brâhte dar.
311,15      swer in ze rehte wolde spehn,
311,16      hât sich manec frouwe ersehn
311,17      in trüeberm glase dan wær sîn munt.
311,18      ich tuon iu vonme velle kunt
311,19      an dem kinne und an den wangen:
311,20      sîn varwe zeiner zangen
311,21      wær guot: si möhte stæte habn,
311,22      diu den zwîvel wol hin dan kan schabn.
311,23      ich meine wîp die wenkent
311,24      und ir vriuntschaft überdenkent.
311,25      sîn glast was wîbes stæte ein bant:
311,26      ir zwîvel gar gein im verswant.
311,27      ir sehen in mit triwe enpfienc:
311,28      durch diu ougen in ir herze er gienc.
311,29         Man und wîp im wâren holt.
311,30      sus het er werdekeit gedolt,
  [Zu Dreißiger 312]