292,1
|
Frou minne, sît ir habt gewalt, |
|
|
292,2
|
daz ir die jugent sus machet alt, |
292,3
|
dar man doch zelt vil kurziu jâr, |
292,4
|
iwer werc sint hâlscharlîcher vâr. |
292,5
|
disiu rede enzæme keinem man, |
292,6
|
wan der nie trôst von iu gewan. |
292,7
|
het ir mir geholfen baz, |
292,8
|
mîn lop wær gein iu niht sô laz. |
292,9
|
ir habt mir mangel vor gezilt |
292,10
|
und mîner ougen ecke alsô verspilt |
292,11
|
daz ich iu niht getrûwen mac. |
292,12
|
mîn nôt iuch ie vil ringe wac. |
292,13
|
doch sît ir mir ze wol geborn, |
292,14
|
daz gein iu mîn kranker zorn |
292,15
|
immer solde bringen wort. |
292,16
|
iwer druc hât sô strengen ort, |
292,17
|
ir ladet ûf herze swæren soum. |
292,18
|
hêr Heinrich von Veldeke sînen boum |
292,19
|
mit kunst gein iwerm arde maz: |
292,20
|
het er uns dô bescheiden baz |
292,21
|
wie man iuch süle behalten! |
292,22
|
er hât her dan gespalten |
292,23
|
wie man iuch sol erwerben. |
292,24
|
von tumpheit muoz verderben |
292,25
|
maneges tôren hôher funt. |
292,26
|
was od wirt mir daz noch kunt, |
292,27
|
daz wîze ich iu, frou minne. |
292,28
|
ir sît slôz ob dem sinne. |
292,29
|
ezen hilfet gein iu schilt noch swert, |
292,30
|
snell ors, hôch purc mit türnen wert: |
|