kranc a [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]
kranc
52,4 drungen die von Zazamanc,/ mit grôzer fuore, niht ze   kranc./ si enphiengen, als ir frouwe hiez,/ von im ir lant und des
66,16 der küene degen wîse./ hie ist och Gâwân, des suon,/ sô   kranc daz er niht mac getuon/ rîterschaft enkeine./ er was bî mir,
90,14 daz sîn lîp mit kumber ranc/ und al sîn freude was ze   kranc./ dô zurnde sîner muomen suon,/ er sprach "du kanst
115,14 swelhiu mich minnet umbe sanc,/ sô dunket mich ir witze   kranc./ ob ich guotes wîbes minne ger,/ mag ich mit schilde und
144,24 man geschiht./ sîn zoum der was pästîn,/ und harte   kranc sîn phärdelîn:/ daz tet von strûchen manegen val./ ouch was
169,15 hêrre, ir tuot genâde an mir."/ dô gienc der helt mit witzen   kranc/ dâ man got und dem wirte sanc./ der wirt zer messe in
174,18 daz er hinderz ors verswanc/ einen starken rîter niht ze   kranc./ /ein ander tjostiur was komn./ dô het ouch Parzivâl
181,28 eins zagen muot wær alze   kranc,/ solt er gein sölhem strîte varn./ dar zuo muos er ein
202,20 sint frouwen site gebære."/ sus lac der Wâleise:/   kranc was sîn vreise./ /Den man den rôten ritter hiez,/ die
260,5 herzogîn/ "er hât hie niemen denne mîn./ der trôst ist   kranc gein strîtes sige."/ niht wan knoden und der rige/ was an
307,30 ich fürhte wênec sînen swanc:/ der zeswe arm ist im ze   kranc."/ // /Dô truoc der junge Parzivâl/ âne flügel engels mâl/
328,10 Azagouc und Zazamanc,/ diu lant sint kreftec, ninder   kranc./ sîme rîchtuom glîchet niht/ ân den bâruc, swâ mans giht,/
339,23 nâch manger baniere zogn/ mit grôzer fuore niht ze   kranc./ er dâhte "mirst der wec ze lanc,/ flühtic wider geim
423,18 zît./ môraz, wîn, lûtertranc,/ brâhten juncfrowen dâ mitten   kranc,/ und ander guote spîse,/ fasân, pardrîse,/ guote vische und
463,3 iuch gein im in hazze siht,/ der hât iuch an den witzen   kranc./ nu prüevt wie Lucifern gelanc/ unt sînen
520,7 ûfem wege erbitn./ Malcrêatiure kom geritn/ ûf eime runzîde   kranc,/ daz von leme an allen vieren hanc./ ez strûchte dicke ûf
529,26 ouch mîn hêr Gâwân/ des junchêrren runzît:/ daz was ze   kranc ûf einen strît./ ez hete der knappe dort genomn,/ ê er von
540,5 Gâwân sîns kumbers niht vergaz,/ daz sîn phärt was sô   kranc:/ den wîsen lêrte sîn gedanc/ daz er daz ors mit sporn rite/
547,2 der schifman: des grôzer danc/ was mit nîgen niht ze   kranc./ /dô sprach er "lieber hêrre mîn,/ dar zuo ruochet
584,10 kom aldar/ in Gâwâns herzen gedanc,/ der ie was zageheite   kranc/ unt gein dem wâren ellen starc./ wie kom daz sich dâ
645,12 dienstlîch triwe ân allen wanc,/ und dâ bî sîne freude   kranc,/ irn welt im freude machen hôch./ sô kumberlîch ez sich
661,18 sol,/ den lêret sûmen den gedanc:/ er fürht sîn helfe werde   kranc./ Artûs Gâwâne den zwîvel brach./ âvoy wie man den
678,24 herze valsch nie underswanc./ er was des lîbes wol sô   kranc,/ swaz man heizet unprîs,/ daz entruoger nie decheinen
688,1 durch schate dan/ ob dem strîtgernden man./ // Niht ze   kranc zwei fröwelîn/ (diu truogn et dâ den besten schîn)/ unders
723,10 von Gâwân etslîch umbevanc:/ dâ von ir zürnen was sô   kranc./ /Artûs der Bertenoys/ nam die clâren frouwen kurtoys,/
801,12 der mir brâht disen umbevanc,/ dâ von mîn trûren wirdet   kranc./ ich hân nu des mîn herze gert:/ sorge ist an mir vil
811,16 Gahmurets sun von Zazamanc/ den dûht ir aller minne   kranc./ /dô sach der clâre Anfortas/ daz sîn geselle in
kranke
141,20 er bejagt, und jâmers nôt/ mir nâch sîner minne./ ich hete   kranke sinne,/ daz ich im niht minne gap:/ des hât der sorgen urhap/
190,26 vome her./ /ir bote wider quam gedrabt:/ des wart diu   kranke diet gelabt./ dô was der burgære nar/ gedigen an dise
669,19 wol gevar/ immer schuof zeiner frouwen clâr./ daz wâren   kranke sinne,/ op die sprâchen iht von minne./ der turkoite
kranken
3,16 golde./ ich enhân daz niht für lîhtiu dinc,/ swer in den   kranken messinc/ verwurket edeln rubîn/ und al die âventiure
6,13 als ir triwe riet,/ rîch und arme, gar diu diet,/ einer   kranken ernstlîcher bete,/ daz der künec an Gahmurete/
109,8 strebt,/ frou Herzeloyd diu künegin./ die andern heten   kranken sin,/ daz si hulfen niht dem wîbe:/ wan si truoc in ir
181,16 riefen alle kêrâ kêr:/ mit ûf geworfen swerten/ die   kranken strîtes gerten./ Durch daz sin dicke sâhen ê,/ si wânden
184,28 dôn enzwei./ /wolt ich nu daz wîzen in,/ sô het ich harte   kranken sin./ wan dâ ich dicke bin erbeizet/ und dâ man
193,2 ir pfat:/ // ûffen teppech kniete si für in./ si heten beidiu   kranken sin,/ Er unt diu küneginne,/ an bî ligender
290,29 ez ist sünde, swer im mêr nu tuot./ ouch hâts diu minne   kranken prîs:/ diu stiez ûf in ir krefte rîs./ // /Frou minne,
304,2 mir von schame."/ // /Dô sprach er "bistuz Gâwân?/ wie   kranken prîs ich des hân,/ op du mirz wol erbiutes hie!/ ich hôrte
459,2 brunnen val./ // /Parzivâl stuont ûffem snê./ ez tæte eim   kranken manne wê,/ ob er harnasch trüege/ dâ der frost sus an in
510,7 niht vermîdet/ daz im sîn herze snîdet./ lât walzen iwer   kranken gir/ ûf ander minne dan ze mir./ dient nâch minne iwer
675,24 mêre,/ war wil er mit gedanken?/ sô sint die muotes   kranken/ gîtes unde hazzes vol./ sô tuot dem ellenthaften wol,/
790,24 daz wârn undr im diu ricseil./ er hete an freuden   kranken teil./ ez was rîche an allen sîten:/ niemen darf des
kranker
47,7 aber sân/ "ôwê junc süezer man,/ waz solte her dîn   kranker lîp?/ sag an, gebôt dir daz ein wîp?"/ "die
292,14 doch sît ir mir ze wol geborn,/ daz gein iu mîn   kranker zorn/ immer solde bringen wort./ iwer druc hât sô
338,28 nâch,/ pfliht werder lîp an den gewin,/ daz muoz in lêren   kranker sin./ er mîdetz ê, kan er sich schemn:/ den site sol
348,6 der künec ân urloup dannen schiet,/ als im sîn   kranker sin geriet./ sîne knappen, fürsten kindelîn,/ al
394,25 man unde wîp/ in solher wæte ieslîches lîp,/ daz man   kranker armer wât/ des tages dâ hete lîhten rât./ mit Meljanz ze
407,1 ûz,/ daz dicke den grôzen strûz/ // væhet ein vil   kranker ar./ er greif ir undern mantel dar:/ Ich wæne, er ruort
487,26 unt der guote man,/ zem orse gein dem stalle./ mit   kranker freuden schalle/ der wirt zem ors sprach "mir ist
525,20 er was gast, unt si gestin./ do geriet im sîn   kranker sin/ daz er mit der frouwen ranc/ nâch sînem willen ân ir
527,16 træten./ /fürsprechen nam der schuldec man,/ dem ich nu   kranker êren gan./ der wert in als er mohte./ diu wer im doch
759,13 gast/ von slage mîn starkez swert zebrast./ dô tet er   kranker vorhte schîn:/ er warf verr ûz der hant daz sîn./ er
krankez
270,26 "helt, dîn unbetwungen eit/ gît mir grôz liep und   krankez leit./ ich hân schumpfentiure gedolt,/ diu mir freude hât
464,17 benam./ Kâins vater was Adâm:/ der sluoc Abeln umb   krankez guot./ dô ûf die reinen erdenz bluot/ viel, ir magetuom
krankiu
200,2 was vil ungespart./ // /nâch sîner grôzen arbeit/ was   krankiu wirtschaft bereit./ die burgære sus gefuoren,/ daz sim
530,24 begunder schouwen./ daz was ze dræter tjoste/ ein harte   krankiu koste,/ diu stîcledr von baste./ dem edeln werden gaste/
krenker
135,27 von zorne sagen,/ daz manger hât sîn wîp geslagen/ umb ir   krenker schulde./ het ich dienst od hulde,/ daz ich iu solte