639,1
|
Ezn sî denne gar ein vrâz, |
|
|
639,2
|
welt ir, si habent genuoc dâ gâz. |
639,3
|
man truoc die tische gar her dan. |
639,4
|
dô vrâgte mîn hêr Gâwân |
639,5
|
umb guote videlære, |
639,6
|
op der dâ keiner wære. |
639,7
|
dâ was werder knappen vil, |
639,8
|
wol gelêrt ûf seitspil. |
639,9
|
irnkeines kunst was doch sô ganz, |
639,10
|
sine müesten strîchen alten tanz: |
639,11
|
niwer tänze was dâ wênc vernomn, |
639,12
|
der uns von Dürngen vil ist komn. |
639,13
|
nu danct es dem wirte: |
639,14
|
ir freude er si niht irte. |
639,15
|
manec frouwe wol gevar |
639,16
|
giengen für in tanzen dar. |
639,17
|
sus wart ir tanz gezieret, |
639,18
|
wol underparrieret |
639,19
|
die rîter underz frouwen her: |
639,20
|
gein der riwe kômen si ze wer. |
639,21
|
och mohte man dâ schouwen |
639,22
|
ie zwischen zwein frouwen |
639,23
|
einen clâren rîter gên: |
639,24
|
man mohte freude an in verstên. |
639,25
|
swelch rîter pflac der sinne, |
639,26
|
daz er dienst bôt nâch minne, |
639,27
|
diu bete was urlouplîch. |
639,28
|
die sorgen arm und freuden rîch |
639,29
|
mit rede vertribn die stunde |
639,30
|
gein manegem süezem munde. |
|