224,1
|
Swer ruochet hœren war nu kumt |
|
|
224,2
|
den âventiur hât ûz gefrumt, |
224,3
|
der mac grôziu wunder |
224,4
|
merken al besunder. |
224,5
|
lât rîten Gahmuretes kint. |
224,6
|
swâ nu getriwe liute sint, |
224,7
|
die wünschn im heils: wan ez muoz sîn |
224,8
|
daz er nu lîdet hôhen pîn, |
224,9
|
etswenne ouch freude und êre. |
224,10
|
ein dinc in müete sêre, |
224,11
|
daz er von ir gescheiden was,
|
224,12
|
daz munt von wîbe nie gelas |
224,13
|
noch sus gesagte mære, |
224,14
|
diu schœnr und bezzer wære. |
224,15
|
gedanke nâch der künegin |
224,16
|
begunden krenken im den sin: |
224,17
|
den müeser gar verloren hân, |
224,18
|
wærz niht ein herzehafter man. |
224,19
|
mit gewalt den zoum daz ros |
224,20
|
truog über ronen und durchez mos: |
224,21
|
wandez wîste niemens hant. |
224,22
|
uns tuot diu âventiure bekant |
224,23
|
daz er bî dem tage reit, |
224,24
|
ein vogel hetes arbeit, |
224,25
|
solt erz allez hân erflogen. |
224,26
|
mich enhab diu âventiure betrogen, |
224,27
|
sîn reise unnâch was sô grôz |
224,28
|
des tages do er Ithêren schôz, |
224,29
|
unt sît dô er von Grâharz |
224,30
|
kom in daz lant ze Brôbarz. |
|