pîn stm [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

pîn
8,20	rîche/ unser vater Gandîn),/ manegen kumberlîchen	pîn/ wir bêde dolten umbe liep./ ir wâret ritter unde diep,/ ir
17,10	umben tôt./ /dô der junge Anschevîn/ vernam ir kumberlîchen	pîn,/ er bôt sîn dienest umbe guot,/ als noch vil dicke
23,23	wünneclîche./ der küneginne rîche/ ir ougen fuogten hôhen	pîn,/ dô si gesach den Anschevîn./ der was sô minneclîche
47,22	gebietet ir, sô lât in mîn/ geniezen, senftet sînen	pîn."/ /"den rât nim du vil gar zuo dier./ var du und mîn
55,27	wær mir immer nâch dir wê:/ und hân doch immer nâch dir	pîn./ werde unser zweier kindelîn/ anme antlütze einem man
79,26	sper./ doch muose et dulden Lähelîn/ einen smæhlîchen	pîn./ in stach der künec von Zazamanc/ hinderz ors, wol spers
96,11	daz ir nâch jâmer werdet geil."/ /Er het iedoch von jâmer	pîn./ dô was des abrillen schîn/ zergangen, dar nâch komen was/
98,22	rîters prîs zen Sarrazîn./ daz ist nu unser hôhster	pîn."/ "der hie den prîs hât bezalt/ unt sô mangen ritter ab
108,20	stæte'n friunden sîn:/ er leit durch wîp vil schärpfen	pîn./ er truoc den touf und kristen ê:/ sîn tôt tet
115,4	lobes kemphe wil ich sîn:/ mir ist von herzen leit ir	pîn./ /Sîn lop hinket ame spat,/ swer allen frouwen sprichet
136,14	und ouch wol sô gewaldic mîn,/ ir muget mir geben hôhen	pîn./ ir sult ê mîn gerihte nemn./ durch elliu wîp lâts iuch
141,16	nu hœr waz disiu mære sîn./ ein bracken seil gap im den	pîn./ in unser zweier dienste den tôt/ hât er bejagt, und jâmers
158,30	ort:/ jâ muoz enmitten drinne sîn/ der frouwen ungedienter	pîn./ // Nu tuoz durch dîne gesellekeit,/ und lâz dir [sîn]
172,28	sô müezet ir gunêret sîn/ und immer dulten schemeden	pîn./ /dise lêre sult ir nâhe tragn:/ ich wil iu mêr von wîbes
183,2	// und half im daz er kom dar în;/ daz in sît wante hôhen	pîn./ /sus wart er în verlâzen./ iewederthalp der strâzen/
198,16	wal./ nu sicher der künegîn,/ der dîn hêrre hôhen	pîn/ hât gefrumt mit zorne."/ "sô wurde ich der verlorne./ mit
201,30	swaz mac an den gebærden sîn./ ir friunt si heinlîchen	pîn/ // füegent mit ir zarte./ des mâze ie sich bewarte,/ der
205,22	und stiezen starke stecken drîn/ (daz gap den suochæren	pîn),/ mit seilen si die hiengen:/ die ronen in redern giengen./
220,10	hân./ mîns vetern sun Mâbonagrîn/ leit och dâ ze langen	pîn./ nu bin ich, künec Artûs,/ her geriten in dîn hûs,/
224,8	wünschn im heils: wan ez muoz sîn/ daz er nu lîdet hôhen	pîn,/ etswenne ouch freude und êre./ ein dinc in müete sêre,/ daz er
246,8	ich sol mich wâpen drîn./ ich leit in slâfe alsölhen	pîn,/ daz mir wachende arbeit/ noch hiute wætlîch ist bereit./ hât
271,16	die helde des nahtes megen sîn./ helm unde ir schilde heten	pîn:/ die sah man gar verhouwen./ Parzivâl zer frouwen/ nam
296,12	zæhe sinne./ sol diz âventiure sîn?/ si möhten bêde heizen	pîn./ /küene liute solten Keien nôt/ klagen: sîn manheit im
298,22	noch, unt solt ez sîn./ nune klagt nimêr, lât mir den	pîn./ iwer œheim, der künec hêr,/ gewinnet nimmer sölhen Keien
312,18	si kom iedoch: daz muose et sîn./ Artûs her si brâhte	pîn./ /der meide ir kunst des verjach,/ alle sprâche si wol
317,20	hân,/ ir möht sîn sun niht gesîn./ nein, si lêrte ir triwe	pîn:/ geloubet von ir guoter mære,/ unt daz iwer vater wære/
318,23	mac,/ hôher minne wert bejac./ al hab ich der reise	pîn,/ ich wil doch hînte drûffe sîn."/ diu maget trûrec, niht
326,18	dan iemen der dâ möhte sîn,/ unt daz ze scharpf wær sîn	pîn./ er sprach ze Parzivâle/ "wært ir bî dem grâle,/ sô muoz
328,30	flust,/ Feirefîz Anschevîn,/ des tât durch wîp kan lîden	pîn./ // /Swie fremdez mir hie wære,/ ich kom ouch her durch mære/
342,22	sprach der knappe "ir spottet mîn./ hêrre, hân ich sölhen	pîn/ mit unfuoge an iu erholt,/ het ich dann ander nôt gedolt,/
343,18	"junchêr, nu sagt mir wer si sîn,/ durch iwern zuhtbæren	pîn."/ /"hêr, sus heizt der vor iu vert,/ dem doch sîn reise
349,30	besehe waz disiu mære sîn?/ doch lêrt in zwîvel strengen	pîn./ // Er dâhte "sol ich strîten sehn,/ und sol des niht von mir
365,26	müest vor ûz der hôste sîn./ si dâhte "ob er mich lêret	pîn,/ den sol ich gerne durch in hân./ den jungen werden süezen
367,22	ouch tohter lieber sîn:/ waz denne, ob ichs nu lîde	pîn?/ den wil ich mir ze sælden zeln./ swer sol mit sîner tohter
369,12	/hêr, ich bit iwer unde mîn:/ daz lêrt mich endehafter	pîn./ den nenne ich iu, geruochet irs:/ habt ir mich ihtes deste
376,25	in strîte tûren kan:/ des leit er dicke in strîte	pîn./ sîn her dâ zogete snahtes în./ er was verre
385,5	Gâwân nam sîner tjoste vlîz:/ dô lêrte Meljanzen	pîn/ von Oraste_Gentesîn/ der starke rœrîne schaft,/ durch den
400,26	zuo al diu kleider sîn/ (doch schiet er valken von ir	pîn):/ daz nâmn die valkenære./ op daz ir reht iht wære?/ ez was
407,4	Ich wæne, er ruort irz hüffelîn./ des wart gemêret sîn	pîn./ von der liebe alsölhe nôt gewan/ beidiu magt und ouch der
411,20	gib mir vride zuo dir dar în./ ich wil geselleclîchen	pîn/ mit dir hân in dirre nôt./ mich muoz der künec slahen
414,9	der junge man vil guoter/ von schame leit vil grôzen	pîn,/ dô sîn swester diu künegîn/ in begunde vêhen:/ man hôrt in
420,21	ich wil durch niemen mînen lîp/ verleiten in ze scharpfen	pîn./ waz Wolfhartes solt ich sîn?/ mirst in den strît der
431,26	vride niht bezzer sîn./ des gloubt ab, swenne ir lîdet	pîn,/ ob iuch vertreit ritterschaft/ in riwebære kumbers kraft,/
435,29	freude ir gar gesweich./ ez erleit nie magt sô hôhen	pîn:/ durch klage si muoz al eine sîn./ // /Durch minne diu an
473,21	er was mit kumber sô geladen,/ ez enwart nie'rkant sô hôher	pîn./ dâ vor kom roys Lähelîn/ ze Brumbâne an den sê geriten./
508,16	reit:/ da ersaher niderhalben sîn/ freude und sîns herzen	pîn./ /ein brunne ûzem velse schôz:/ dâ vander, des in niht
521,1	mit manlîcher wer:/ // Ich pin noch ledec vor solhem	pîn./ welt ab ir unt diu frouwe mîn/ mir smæhe rede bieten,/ ir
528,24	do genaser durch die künegîn,/ er muose ab lîden hôhen	pîn./ sus wart sîn lîp gereinet,/ solch wandel im bescheinet:/
544,14	gelt,/ ode ob sîn mûzersprinzelîn/ ein galandern lêrte	pîn./ von anders nihtiu gienc sîn pfluoc:/ daz dûht in urbor
583,28	erstreit ab Mâbonagrîn,/ der newederz gap sô hôhen	pîn,/ noch dô der stolze Iwân/ sînen guz niht wolde lân/ // Uf
673,24	diu nâchhuot was gestern mîn:/ dâ von gedêch mir dirre	pîn."/ /der künec sîns schaden vil verjach:/ diu herzogîn mit
696,8	dan,/ da in kusten vier künegîn./ die herzogin ez lêrte	pîn,/ daz si den küssen solde,/ der ir gruozes dô niht wolde/ dô si
710,22	dane/ in ein wênc gezelt sîdîn./ Arnîve weiz ir disen	pîn,/ si strâfte se umb ir missetât./ des was et dô kein ander
713,14	smucte den brief untz vingerlîn./ si heten ouch den hôhen	pîn/ von ir frouwen wol vernomn,/ und jâhen des, si wæren komn/
723,22	doch kôs man an ir ougen schîn,/ daz si diu minne lêrte	pîn./ /dâ saz manc rîter lieht gemâl:/ doch truoc der werde
730,1	Bên was frô, dô daz geschach./ // Den ouch ir minne lêrte	pîn,/ den herzogen von Gôwerzîn,/ Lischoys wart Cundrîê
733,24	daz er sich palde wâpnde drîn./ nu wil er werben niwen	pîn./ dô der freudenflühtec man/ het al sîn harnasch
759,6	dir und dem bruoder dîn:/ gein wem erholt ir disen	pîn?"/ "ez wart nie herter strît erkant,"/ sprach Parzivâl.
787,2	sie./ // Anfortas unt die sîn/ noch vor jâmer dolten	pîn./ ir triwe liez in in der nôt./ dick er warb umb si den
811,22	er "hêr, diu swester mîn,/ mirst leit ob iuch diu lêret	pîn,/ den noch nie man durch si erleit./ nie rîter in ir
pîne
27,8	doch/ mîne gote und ouch die sîne./ er gap mir manege	pîne./ nu hât mîn schamndiu wîpheit/ sîn lôn erlenget und mîn
174,1	er râten gap,/ wierz ors ûzem walap/ // mit sporen gruozes	pîne/ mit schenkelen fliegens schîne/ ûf den poinder solde
300,18	gar/ schiet von den witzen sîne,/ unde ûf gerbete	pîne/ von vater und von muoter art./ der Wâleis wênec innen
380,8	sparten/ Scherules unt die sîne:/ Gâwân si brâht in	pîne./ waz er dâ ritter nider stach,/ und waz er
386,5	Gors./ dâ muosen beidiu liute unt ors/ von geschütze lîden	pîne,/ dâ die Kahetîne/ unt die sarjant von Semblydac/ ieslîcher
412,4	snel./ /Der künec mant die sîne./ "wie lange sulen wir	pîne/ von disen zwein mannen pflegen?/ mîns vetern sun hât sich
531,8	unde truoc den schilt/ unt eine glævîne./ sîner scharpfen	pîne/ diu frouwe sêre lachte,/ diu im vil kumbers machte./ sînen
pînen
768,10	doln/ von mir und von den mînen./ ich hân in manegen	pînen/ bejagt mit rîterlîcher tât/ daz mîn nu genâde hât/ diu
811,18	/dô sach der clâre Anfortas/ daz sîn geselle in	pînen was,/ des plankiu mâl gar wurden bleich,/ sô daz im hôher
819,4	hân./ durch daz der süeze Anfortas/ sô lange in sûren	pînen was/ und in diu vrâge lange meit,/ in ist immer mêr nu