Dreißiger-Abschnitt 317

[Zu Dreißiger 316]

317,1      Diu stat hât erden wunsches solt:       
317,2      hie het iu vrâgen mêr erholt.
317,3      jenes landes künegîn
317,4      Feirefîz Anschevîn
317,5      mit herter rîterschefte erwarp,
317,6      an dem diu manheit niht verdarp,
317,7      die iwer bêder vater truoc.
317,8      iwer bruoder wunders pfligt genuoc:
317,9      ja ist beidiu swarz unde blanc
317,10      der küngîn sun von Zazamanc.
317,11         nu denke ich ave an Gahmureten,
317,12      des herze ie valsches was erjeten.
317,13      von Anschouwe iwer vater hiez,
317,14      der iu ander erbe liez
317,15      denn als ir habt geworben.
317,16      an prîse ir sît verdorben.
317,17      het iwer muotr ie missetân,
317,18      solt ichz für gerne hân,
317,19      ir möht sîn sun niht gesîn.
317,20      nein, si lêrte ir triwe pîn:
317,21      geloubet von ir guoter mære,
317,22      unt daz iwer vater wære
317,23      manlîcher triwe wîse
317,24      unt wîtvengec hôher prîse.
317,25      er kunde wol mit schallen.
317,26      grôz herze und kleine gallen,
317,27      dar ob was sîn brust ein dach.
317,28      er was riuse und vengec vach:
317,29      sîn manlîchez ellen
317,30      kund den prîs wol gestellen.
  [Zu Dreißiger 318]