55,1
|
dâ vor gefuort: er brâht in dar. |
|
|
55,2
|
er was niht als ein Môr gevar. |
55,3
|
der marnære wîse |
55,4
|
sprach "ir sultz helen lîse |
55,5
|
vor den die tragent das swarze vel. |
55,6
|
mîne kocken sint sô snel, |
55,7
|
sine mugen uns niht genâhen. |
55,8
|
wir sulen von hinnen gâhen." |
55,9
|
sîn golt hiez er ze schiffe tragn. |
55,10
|
nu muoz ich iu von scheiden sagn. |
55,11
|
die naht fuor dan der werde man: |
55,12
|
daz wart verholne getân. |
55,13
|
dô er entran dem wîbe, |
55,14
|
dô hete si in ir lîbe |
55,15
|
zwelf wochen lebendic ein kint. |
55,16
|
vaste ment in dan der wint. |
55,17
|
diu frouwe in ir biutel vant |
55,18
|
einen brief, den schreib ir mannes hant. |
55,19
|
en franzoys, daz si kunde, |
55,20
|
diu schrift ir sagen begunde |
55,21
|
"Hie enbiutet liep ein ander liep. |
55,22
|
ich pin dirre verte ein diep: |
55,23
|
die muose ich dir durch jâmer steln. |
55,24
|
frouwe, in mac dich niht verheln, |
55,25
|
wær dîn ordn in mîner ê, |
55,26
|
sô wær mir immer nâch dir wê: |
55,27
|
und hân doch immer nâch dir pîn. |
55,28
|
werde unser zweier kindelîn |
55,29
|
anme antlütze einem man gelîch, |
55,30
|
deiswâr der wirt ellens rîch. |
|