Dreißiger-Abschnitt 315

[Zu Dreißiger 314]

315,1      Künc Artûs, du stüent ze lobe       
315,2      hôhe dînn genôzen obe:
315,3      dîn stîgnder prîs nu sinket,
315,4      dîn snelliu wirde hinket,
315,5      dîn hôhez lop sich neiget,
315,6      dîn prîs hât valsch erzeiget.
315,7      tavelrunder prîses kraft
315,8      hât erlemt ein geselleschaft
315,9      die drüber gap hêr Parzivâl,
315,10      der ouch dort treit diu rîters mâl.
315,11      ir nennet in den ritter rôt,
315,12      nâch dem der lac vor Nantes tôt:
315,13      unglîch ir zweier leben was;
315,14      wan munt von rîter nie gelas,
315,15      der pflæg ganzer werdekeit."
315,16      vome künge se für den Wâleis reit,
315,17         si sprach "ir tuot mir site buoz,
315,18      daz ich versage mînen gruoz
315,19      Artûse unt [der] messnîe sîn.
315,20      gunêrt iwer liehter schîn
315,21      und iwer manlîchen lide.
315,22      het ich suone oder vride,
315,23      diu wærn iu beidiu tiure.
315,24      ich dunke iuch ungehiure,
315,25      und bin gehiurer doch dann ir.
315,26      hêr Parzivâl, wan sagt ir mir
315,27      unt bescheidt mich einer mære,
315,28      der trûrge vischære
315,29      saz âne freude und âne trôst,
315,30      war umb irn niht siufzens hât erlôst.
  [Zu Dreißiger 316]