Dreißiger-Abschnitt 426

[Zu Dreißiger 425]

426,1      Er hât hie'rliten grôze nôt       
426,2      und muoz nu kêren in den tôt.
426,3      swaz erden hât umbslagenz mer,
426,4      dane gelac nie hûs wol ze wer
426,5      als Munsalvæsche: swâ diu stêt,
426,6      von strîte rûher wec dar gêt.
426,7      sîme gemach in hînte lât:
426,8      morgen sag man im den rât."
426,9      des volgten al die râtgeben.
426,10      sus behielt hêr Gâwân sîn leben.
426,11         man pflac des heldes unverzagt
426,12      des nahts aldâ, wart mir gesagt,
426,13      daz harte guot was sîn gemach.
426,14      man den mitten morgen sach
426,15      unt man messe gesanc,
426,16      ûf dem palase was grôz gedranc
426,17      von bovel unt von werder diet.
426,18      der künec tet als man im riet,
426,19      er hiez Gâwânen bringen:
426,20      den wolter nihtes twingen,
426,21      wan als ir selbe hât gehôrt.
426,22      nu seht in brâhte dort
426,23      Antikonî diu wol gevar:
426,24      ir vetern sun kom mit ir dar,
426,25      unt andr genuoge des küneges man.
426,26      diu küngîn fuorte Gâwân
426,27      für den künec an ir hende.
426,28      ein schapel was ir gebende.
426,29      ir munt den bluomen nam ir prîs:
426,30      ûf dem schapele decheinen wîs
  [Zu Dreißiger 427]