76,1
|
Ein wîp diech ê genennet hân, |
|
|
76,2
|
hie kom ein ir kappelân |
76,3
|
und kleiner junchêrren dri: |
76,4
|
den riten starke knappen bî,
|
76,5
|
zwên soumær giengen an ir hant. |
76,6
|
die boten hete dar gesant |
76,7
|
diu küneginne Ampflîse. |
76,8
|
ir kappelân was wîse, |
76,9
|
vil schiere bekanter disen man, |
76,10
|
en franzois er in gruozte sân. |
76,11
|
"bien sei venûz, bêâs sir, |
76,12
|
mîner frouwen unde mir.
|
76,13
|
daz ist rêgîn de Franze: |
76,14
|
die rüeret dîner minnen lanze." |
76,15
|
einen brief gaber im in die hant, |
76,16
|
dar an der hêrre grüezen vant, |
76,17
|
unde ein kleine vingerlîn: |
76,18
|
daz solt ein wârgeleite sîn, |
76,19
|
wan daz enphienc sîn frouwe |
76,20
|
von dem von Anschouwe. |
76,21
|
er neic, dô er die schrift ersach. |
76,22
|
welt ir nu hœren wie diu sprach? |
76,23
|
"dir enbiutet minne unde gruoz |
76,24
|
mîn lîp, dem nie wart kumbers buoz |
76,25
|
sît ich dîner minne enphant. |
76,26
|
dîn minne ist slôz unde bant |
76,27
|
mîns herzen unt des fröude. |
76,28
|
dîn minne tuot mich töude. |
76,29
|
sol mir dîn minne verren, |
76,30
|
sô muoz mir minne werren. |
|