Dreißiger-Abschnitt 123

[Zu Dreißiger 122]

123,1      du maht hie vier ritter sehn,       
123,2      ob du ze rehte kundest spehn."
123,3         der knappe frâgte fürbaz
123,4      "du nennest ritter: waz ist daz?
123,5      hâstu niht gotlîcher kraft,
123,6      sage mir, wer gît ritterschaft?"
123,7      "daz tuot der künec Artûs.
123,8      junchêrre, komt ir in des hûs,
123,9      der bringet iuch an ritters namn,
123,10      daz irs iuch nimmer durfet schamn.
123,11      ir mugt wol sîn von ritters art."
123,12      von den helden er geschouwet wart:
123,13      lac diu gotes kunst an im.
123,14      von der âventiure ich daz nim,
123,15      diu mich mit wârheit des beschiet.
123,16      nie mannes varwe baz geriet
123,17      vor im sît Adâmes zît.
123,18      des wart sîn lop von wîben wît.
123,19         aber sprach der knappe sân,
123,20      von ein lachen wart getân.
123,21      "ay ritter guot, waz mahtu sîn?
123,22      du hâst sus manec vingerlîn
123,23      an dînen lîp gebunden,
123,24      dort oben unt hie unden."
123,25      aldâ begreif des knappen hant
123,26      swaz er îsers ame fürsten vant:
123,27      dez harnasch begunder schouwen.
123,28      "mîner muoter juncfrouwen
123,29      ir vingerlîn an snüeren tragnt,
123,30      diu niht sus an einander ragnt."
  [Zu Dreißiger 124]