Dreißiger-Abschnitt 827

[Zu Dreißiger 826]

827,1         Ob von Troys meister Cristjân       
827,2      disem mære hât unreht getân,
827,3      daz mac wol zürnen Kyôt,
827,4      der uns diu rehten mære enbôt.
827,5      endehaft giht der Provenzâl,
827,6      wie Herzeloyden kint den grâl
827,7      erwarp, als im daz gordent was,
827,8      in verworhte Anfortas.
827,9      von Provenz in tiuschiu lant
827,10      diu rehten mære uns sint gesant,
827,11      und dirre âventiur endes zil.
827,12      niht mêr von nu sprechen wil
827,13      ich Wolfram von Eschenbach,
827,14      wan als dort der meister sprach.
827,15      sîniu kint, sîn hôch geslehte
827,16      hân ich iu benennet rehte,
827,17      Parzivâls, den ich hân brâht
827,18      dar sîn doch sælde het erdâht.
827,19      swes lebn sich verendet,
827,20      daz got niht wirt gepfendet
827,21      der sêle durch des lîbes schulde,
827,22      und der doch der werlde hulde
827,23      behalten kan mit werdekeit,
827,24      daz ist ein nütziu arbeit.
827,25      guotiu wîp, hânt die sin,
827,26      deste werder ich in bin,
827,27      op mir decheiniu guotes gan,
827,28      sît ich diz mær volsprochen hân.
827,29      ist daz durh ein wîp geschehn,
827,30      diu muoz mir süezer worte jehn.