519,1
|
Doch engezwîvelt nie sîn wille. |
|
|
519,2
|
diu küneginne Secundille, |
519,3
|
die Feirefîz mit rîters hant |
519,4
|
erwarp, ir lîp unt ir lant, |
519,5
|
diu het in ir rîche |
519,6
|
hart unlougenlîche |
519,7
|
von alter dar der liute vil |
519,8
|
mit verkêrtem antlützes zil: |
519,9
|
si truogen vremdiu wilden mâl. |
519,10
|
dô sagete man ir umben grâl, |
519,11
|
daz ûf erde niht sô rîches was,
|
519,12
|
unt des pflæge ein künec hiez Anfortas. |
519,13
|
daz dûhte se wunderlîch genuoc: |
519,14
|
wan vil wazzer in ir lant truoc |
519,15
|
für den griez edel gesteine: |
519,16
|
grôz, niht ze kleine, |
519,17
|
het si gebirge guldîn. |
519,18
|
dô dâht diu edele künegîn |
519,19
|
"wie gewinne ich künde dises man, |
519,20
|
dem der grâl ist undertân?" |
519,21
|
si sant ir kleinœte dar, |
519,22
|
zwei mennesch wunderlîch gevar, |
519,23
|
Cundrîen unde ir bruoder clâr. |
519,24
|
si sante im mêr dennoch für wâr, |
519,25
|
daz niemen möhte vergelten: |
519,26
|
man fündez veile selten. |
519,27
|
dô sande der süeze Anfortas, |
519,28
|
wand er et ie vil milte was,
|
519,29
|
Orgelûsen de Lôgroys |
519,30
|
disen knappen kurtoys. |
|