Dreißiger-Abschnitt 13

[Zu Dreißiger 12]

13,1      sîniu werc da er fremde wære:       
13,2      geloupte man dez mære.
13,3         Gahmuret der site phlac,
13,4      den rehtiu mâze widerwac,
13,5      und ander schanze enkeine.
13,6      sîn rüemen daz was kleine,
13,7      grôz êre er lîdenlîchen leit,
13,8      der lôse wille in gar vermeit.
13,9      doch wânde der gefüege,
13,10      daz niemen krône trüege,
13,11      künec, keiser, keiserîn,
13,12      des messenîe er wolde sîn,
13,13      wan eines der die hœhsten hant
13,14      trüege ûf erde übr elliu lant.
13,15      der wille in sînem herzen lac.
13,16      im wart gesagt, ze Baldac
13,17      wære ein gewaltic man,
13,18      daz im der erde undertân
13,19      diu zwei teil wæren oder mêr.
13,20      sîn name heidensch was hêr
13,21      daz man in hiez den bâruc.
13,22      er hete an krefte alsolhen zuc,
13,23      vil künege wâren sîne man,
13,24      mit krôntem lîbe undertân.
13,25      dez bâruc-ambet hiute stêt.
13,26      seht wie man kristen ê begêt
13,27      ze Rôme, als uns der touf vergiht.
13,28      heidensch orden man dort siht:
13,29      ze Baldac nement se ir bâbestreht
13,30      (daz dunket se âne krümbe sleht),
  [Zu Dreißiger 14]