330,1
|
Sol ich durch mîner zuht gebot |
|
|
330,2
|
hœren nu der werlte spot, |
330,3
|
sô mac sîn râten niht sîn ganz: |
330,4
|
mir riet der werde Gurnamanz |
330,5
|
daz ich vrävellîche vrâge mite |
330,6
|
und immer gein unfuoge strite. |
330,7
|
vil werder rîter sihe ich hie: |
330,8
|
durch iwer zuht nu râtt mir wie |
330,9
|
daz i'uwern hulden næhe mich. |
330,10
|
ez ist ein strenge schärpf gerich |
330,11
|
gein mir mit worten hie getân: |
330,12
|
swes hulde ich drumbe vloren hân, |
330,13
|
daz wil ich wênec wîzen im.
|
330,14
|
swenne ich her nâch prîs genim, |
330,15
|
sô habt mich aber denne dernâch. |
330,16
|
mir ist ze scheiden von iu gâch. |
330,17
|
ir gâbt mir alle geselleschaft, |
330,18
|
die wîle ich stuont in prîses kraft: |
330,19
|
der sît nu ledec, unz ich bezal |
330,20
|
dâ von mîn grüeniu freude ist val. |
330,21
|
mîn sol grôz jâmer alsô pflegn, |
330,22
|
daz herze geb den ougen regn, |
330,23
|
sît ich ûf Munsalvæsche liez |
330,24
|
daz mich von wâren freuden stiez, |
330,25
|
ohteiz wie manege clâre magt! |
330,26
|
swaz iemen wunders hât gesagt, |
330,27
|
dennoch pflît es mêr der grâl. |
330,28
|
der wirt hât siufzebæren twâl. |
330,29
|
ay helfelôser Anfortas, |
330,30
|
waz half dich daz ich pî dir was?"
|
|