Dreißiger-Abschnitt 330

[Zu Dreißiger 329]

330,1         Sol ich durch mîner zuht gebot       
330,2      hœren nu der werlte spot,
330,3      mac sîn râten niht sîn ganz:
330,4      mir riet der werde Gurnamanz
330,5      daz ich vrävellîche vrâge mite
330,6      und immer gein unfuoge strite.
330,7      vil werder rîter sihe ich hie:
330,8      durch iwer zuht nu râtt mir wie
330,9      daz i'uwern hulden næhe mich.
330,10      ez ist ein strenge schärpf gerich
330,11      gein mir mit worten hie getân:
330,12      swes hulde ich drumbe vloren hân,
330,13      daz wil ich wênec wîzen im.
330,14      swenne ich her nâch prîs genim,
330,15      habt mich aber denne dernâch.
330,16      mir ist ze scheiden von iu gâch.
330,17      ir gâbt mir alle geselleschaft,
330,18      die wîle ich stuont in prîses kraft:
330,19      der sît nu ledec, unz ich bezal
330,20      von mîn grüeniu freude ist val.
330,21      mîn sol grôz jâmer alsô pflegn,
330,22      daz herze geb den ougen regn,
330,23      sît ich ûf Munsalvæsche liez
330,24      daz mich von wâren freuden stiez,
330,25      ohteiz wie manege clâre magt!
330,26      swaz iemen wunders hât gesagt,
330,27      dennoch pflît es mêr der grâl.
330,28      der wirt hât siufzebæren twâl.
330,29      ay helfelôser Anfortas,
330,30      waz half dich daz ich dir was?"
  [Zu Dreißiger 331]