Dreißiger-Abschnitt 101

[Zu Dreißiger 100]

101,1         teilte Gahmuretes hant,       
101,2      und ouch swaz er fürsten vant.
101,3      wart daz varnde volc vil geil:
101,4      die enphiengen rîcher gâbe teil.
101,5         lât si rîten, swer geste sîn:
101,6      den gap urloup der Anschevîn.
101,7      dez pantel, daz sîn vater truoc,
101,8      von zoble ûf sînen schilt man sluoc.
101,9      al kleine wîz sîdîn
101,10      ein hemde der künegîn,
101,11      als ez ruorte ir blôzen lîp,
101,12      diu nu worden was sîn wîp,
101,13      daz was sîns halsperges dach.
101,14      ahzehniu manr durchstochen sach
101,15      und mit swerten gar zerhouwen,
101,16      ê er schiede von der frouwen.
101,17      daz leit ouch si an blôze hût,
101,18      kom von rîterschaft ir trût,
101,19      der manegen schilt vil dürkel stach.
101,20      ir zweier minne triwen jach.
101,21         Er hete werdekeit genuoc,
101,22      in sîn manlîch ellen truoc
101,23      hin über gein der herte.
101,24      mich jâmert sîner verte.
101,25      im kom diu wâre botschaft,
101,26      sîn hêrre der bâruc wær mit kraft
101,27      überriten von Babylôn.
101,28      einer hiez Ipomidôn,
101,29      der ander Pompeius.
101,30      den nennet d'âventiure alsus.
  [Zu Dreißiger 102]