101,1
|
teilte Gahmuretes hant, |
|
|
101,2
|
und ouch swaz er dâ fürsten vant. |
101,3
|
dâ wart daz varnde volc vil geil: |
101,4
|
die enphiengen rîcher gâbe teil. |
101,5
|
lât si rîten, swer dâ geste sîn: |
101,6
|
den gap urloup der Anschevîn. |
101,7
|
dez pantel, daz sîn vater truoc, |
101,8
|
von zoble ûf sînen schilt man sluoc. |
101,9
|
al kleine wîz sîdîn |
101,10
|
ein hemde der künegîn, |
101,11
|
als ez ruorte ir blôzen lîp, |
101,12
|
diu nu worden was sîn wîp, |
101,13
|
daz was sîns halsperges dach. |
101,14
|
ahzehniu manr durchstochen sach |
101,15
|
und mit swerten gar zerhouwen, |
101,16
|
ê er schiede von der frouwen. |
101,17
|
daz leit ouch si an blôze hût, |
101,18
|
sô kom von rîterschaft ir trût, |
101,19
|
der manegen schilt vil dürkel stach. |
101,20
|
ir zweier minne triwen jach. |
101,21
|
Er hete werdekeit genuoc, |
101,22
|
dô in sîn manlîch ellen truoc |
101,23
|
hin über gein der herte. |
101,24
|
mich jâmert sîner verte. |
101,25
|
im kom diu wâre botschaft, |
101,26
|
sîn hêrre der bâruc wær mit kraft |
101,27
|
überriten von Babylôn. |
101,28
|
einer hiez Ipomidôn, |
101,29
|
der ander Pompeius. |
101,30
|
den nennet d'âventiure alsus. |
|