Dreißiger-Abschnitt 102

[Zu Dreißiger 101]

102,1      daz was ein stolz werder man       
102,2      (niht der von Rôme entran
102,3      Julîus bevor):
102,4      der künec Nabchodonosor
102,5      sîner muoter bruoder was,
102,6      der an trügelîchen buochen las
102,7      er solte selbe sîn ein got.
102,8      daz wære nu der liute spot.
102,9      ir lîp, ir guot was ungespart.
102,10      die gebruoder wârn von hôher art,
102,11      von Nînus, der gewaldes pflac
102,12      ê wurde gestiftet Baldac.
102,13      der selbe stift ouch Ninnivê.
102,14      in tet schade und laster wê:
102,15      der jach der bâruc zurborn.
102,16      des wart gewunnen unt verlorn
102,17      genuoc ze bêden sîten:
102,18      man sach helde strîten.
102,19      schift er sich über mer,
102,20      und vant den bâruc mit wer.
102,21      mit freuden er enphangen wart,
102,22      swie mich jâmer sîner vart.
102,23         Waz geschehe, wiez dort ergê,
102,24      gewin und flust, wie daz gestê,
102,25      desn weiz frou Herzeloyde nieht.
102,26      diu was als diu sunne lieht
102,27      und hete minneclîchen lîp.
102,28      rîcheit jugent phlac daz wîp,
102,29      und freuden mêre dan ze vil:
102,30      si was gar ob dem wunsches zil.
  [Zu Dreißiger 103]