253,1
|
Des ist dîn houbet blôz getân. |
|
|
253,2
|
zem fôrest in Brizljân |
253,3
|
sah ich dich dô vil minneclîch, |
253,4
|
swie du wærest jâmers rîch. |
253,5
|
du hâst verlorn varw unde kraft. |
253,6
|
dîner herten geselleschaft |
253,7
|
verdrüzze mich, solt ich die haben: |
253,8
|
wir sulen disen tôten man begraben." |
253,9
|
dô natzten d'ougen ir die wât. |
253,10
|
ouch was froun Lûneten rât |
253,11
|
ninder dâ bî ir gewesen. |
253,12
|
diu riet ir frouwen "lât genesen |
253,13
|
disen man, der den iweren sluoc: |
253,14
|
er mag ergetzen iuch genuoc." |
253,15
|
Sigûne gerte ergetzens niht, |
253,16
|
als wîp die man bî wanke siht, |
253,17
|
manege, der ich wil gedagn. |
253,18
|
hœrt mêr Sigûnen triwe sagn. |
253,19
|
diu sprach "sol mich iht gevröun, |
253,20
|
daz tuot ein dinc, ob in sîn töun |
253,21
|
læzet, den vil trûrgen man. |
253,22
|
schiede du helflîche dan, |
253,23
|
sô ist dîn lîp wol prîses wert. |
253,24
|
du füerst och umbe dich sîn swert: |
253,25
|
bekennestu des swertes segen, |
253,26
|
du maht ân angest strîtes pflegen. |
253,27
|
Sîn ecke ligent im rehte: |
253,28
|
von edelem geslehte |
253,29
|
worhtez Trebuchetes hant. |
253,30
|
ein brunne stêt pî Karnant, |
|