wanc stm
[ Lexer ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
wanc | ||
16,1 | jach im des ze Baldac:/ // /sîn ellen strebte sunder | wanc:/ von dan fuor er gein Zazamanc/ in daz künecrîche./ |
62,15 | swære./ von im vrâgt ich der mære:/ dô sageten si mir sunder | wanc,/ ez wære der künec von Zazamanc."/ /disiu mær sagt ir ein |
458,4 | enpfienc noch nie den kranc/ daz ich von wer getæte | wanc./ bî mîner werlîchen zît,/ ich was ein rîter als ir sît,/ |
533,29 | des verdrüzze/ daz minne ir herze slüzze/ mit minne von der | wanc ie flôch./ diu minne ist ob den andern hôch./ // /Swie gern |
645,11 | dernbiutet iu sîn reht,/ dienstlîch triwe ân allen | wanc,/ und dâ bî sîne freude kranc,/ irn welt im freude machen |
662,1 | ir bêder triuwe unerlogen/ // stuont gein ein ander âne | wanc,/ daz si nie valsch underswanc./ /Arnîve wart des weinens |
719,29 | ob er sich versinnet,/ sîn herze tuot von minnen | wanc,/ swenn ez in lêret den gedanc."/ // /Der kinde einz zem |
737,30 | sol ouch diu minne wern./ den was er beiden diensthaft/ âne | wanc mit dienstlîcher kraft./ // /Mîn kunst mir des niht witze |
wanke | ||
114,11 | mîn zorn ist immer niuwe/ gein ir, sît ich se an | wanke sach./ ich bin Wolfram von Eschenbach,/ unt kan ein |
119,28 | niht verbirt./ von dem kêr dîne gedanke,/ und och von zwîvels | wanke."/ /sîn muoter underschiet im gar/ daz vinster unt daz |
253,16 | Sigûne gerte ergetzens niht,/ als wîp die man bî | wanke siht,/ manege, der ich wil gedagn./ hœrt mêr Sigûnen triwe |
462,30 | wenken./ nu lêret iwer gedanke,/ hüet iuch gein im an | wanke./ // /Irn megt im ab erzürnen niht:/ swer iuch |
wankes | ||
90,28 | freuden âne:/ ez ist doch vil manlich,/ swer minnen | wankes schamet sich./ der frouwen huote mich ûf pant,/ daz |
223,4 | ûf der erde./ ir minne stuont mit sölher kraft,/ gar âne | wankes anehaft./ si het ir man dâ für erkant,/ iewederz an dem |
279,23 | wirtes brôt,/ derz iu mit bezzerem willen bôt/ sô gar ân | wankes vâre./ mîn frou Cunnewâre,/ ir sult iurs bruoder hie |
476,21 | sô tuot als die mit triwen sint,/ und sagt mir sunder | wankes vâr,/ sint disiu mære beidiu wâr?"/ /dô sprach aber der |